Ο 24χρονος είχε ένα υποτονικό ξεκίνημα στους Reds. Αποκτήθηκε την ίδια περίοδο με τους Τσάρλι Ανταμ, Στιούαρτ Ντάουνινγκ και Αντι Κάρολ. Αρχικά θεωρήθηκε μία ακόμη αποτυχημένη μεταγραφή η οποία κόστισε πολύ περισσότερο από την πραγματική αξία και βασίστηκε στη στατιστική κατηγορία των ευκαιριών που είχε δημιουργήσει. Οι άλλοι τρεις, για διαφορετικούς λόγους, δεν έπιασαν, όμως ο Χέντερσον ήταν άλλη περίπτωση. Πιο αθλητικός από τον Ανταμ, με περισσότερη αυτοπεποίθηση από τον Ντάουνινγκ και πιο αξιόπιστος από τον Κάρολ, ήταν πάντα ένα καλό στοίχημα για το μέλλον. Η εξέλιξή του στα τελευταία 1-2 χρόνια ήταν μεγάλη έκπληξη.
Ο Χέντερσον υπέφερε επί των ημερών του Κένι Νταλγκλίς στην Λίβερπουλ αφού η θέση του άλλαζε συνέχεια. Τοποθετήθηκε σαν χαφ σε κέντρο δύο ή τριών και βρέθηκε ακόμα και δεξιά. Κινδύνευσε επίσης από το ότι έπρεπε να γίνει ο νέος Τζέραρντ την ώρα που ήταν στην ίδια ομάδα με τον τότε αρχηγό της Εθνικής Αγγλίας. Αυτό που έγινε τελικά ήταν να λάμψει όταν ο Τζέραρντ βρήκε εκείνος τον καλύτερο ρόλο του. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι πέρυσι ήταν τα μέσα της σεζόν όταν ο Μπρένταν Ρότζερς αποφάσισε να δοκιμάσει τον Τζέραρντ σαν deep-lying midfielder και ο Χέντερσον είχε πιο επιθετικό ρόλο. Πλέον ο παλιός κάθεται πίσω και δημιουργεί, αφού δεν έχει ούτε την ταχύτητα, ούτε την αντοχή για να είναι box-to-box όπως όπως όταν ήταν νεότερος.
Από τότε, ο Χέντερσον ουσιαστικά παρείχε στην Λίβερπουλ ισορροπία, βοηθούσε βγάζοντας ενέργεια, κερδίζοντας μπάλες και μεταφέροντας την ομάδα μπροστά. Στην πρώτη του σεζόν με τον Ρότζερς φάνηκε περισσότερο όταν χρησιμοποιήθηκε σε έναν λειτουργικό ρόλο, όπως για παράδειγμα όταν πίεσε πιο ψηλά στο 2-2 με την Αρσεναλ. Πέρυσι, η αυτοπεποίθησή του ήταν ψηλά και άρχισε να δείχνει ποιότητα και στην αντίπαλη περιοχή. Με την Λίβερπουλ να παίζει κάθετο παιχνίδι βασισμένο στην ταχύτητα και τη δύναμη, ο Χέντερσον ήταν ο τέλειος παίκτης να βρίσκεται πίσω από τους Ραχίμ Στέρλινγκ, Λουίς Σουάρες, Ντάνιελ Στάριτζ.
Τα πράγματα έχουν γίνει λίγο πιο περίπλοκα φέτος. Το επιθετικό κομμάτι της Λίβερπουλ έχει αλλάξει και σταδιακά γίνεται προφανές ότι ο Τζέραρντ δεν είναι πλέον μέλος της καλύτερης 11άδας. Η αλλαγή σε 3-4-3 (ή 3-4-2-1) σημαίνει ότι υπάρχουν μόνο δύο κλασικές θέσεις χαφ διαθέσιμες και το σύστημα δουλεύει καλύτερα όταν ο Χέντερσον παίζει δίπλα στον Αλεν ή τον Λούκας Λέιβα από όταν έχει παρτενέρ τον Τζέραρντ. Για πρώτη φορά βρίσκεται πάνω από τον αργηγό στις επιλογές. Οι τελευταίες εμφανίσεις του ήταν εκπληκτικές. Στη νίκη 2-1 σε βάρος της Μάντσεστερ Σίτι, άνοιξε το σκορ με εκπληκτικό φαλτσαριστό σουτ στο παραθυράκι και ήταν εξαιρετικός στο passing game από το κέντρο, με τον Αλεν να προστατεύει τα νώτα του στην άμυνα.
Ακολούθησε γκολ και ασίστ κόντρα στο 2-0 με την Μπέρνλι, αγώνας στον οποίο έδειξε ξανά ωριμότητα περιορίζοντας τις προωθήσεις και βοηθώντας στο αμυντικό κομμάτι έτσι ώστε να προστατεύσει το σκορ. Αυτό ήταν κάτι το οποίο ο Τζέραρντ έχει δεχθεί κριτική γιατί δεν το κάνει. Το βράδυ της Δευτέρας (17/03) έδωσε συνέχεια στο ρεσιτάλ του τελευταίου μήνα πετυχαίνοντας -με δόση τύχης- το μοναδικό γκολ στο 0-1 του Liberty σε βάρος της Σουόνσι.
Το περίεργο στο να αποκαλούμε τον Χέντερσον 'νέο Τζέραντ' είναι ότι είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς τι ήταν ο Τζέραρντ για την Λίβερπουλ. Από αμυντικός μέσος-hard tackler, έγινε box-to-box, μετά επιτελικός, μετά 10άρι και κατέληξε ως deep-lying δημιουργός. Σε όποιο ρόλο και να παίξει ο Χέντερσον, ο Τζέραρντ έχει κάνει τόσα πολλά στο παρελθόν και η σύγκριση δεν είναι δυνατόν να γίνει. Αν ο Χέντερσον συνεχίσει να παίζει σε αυτό το επίπεδο, η Λίβερπουλ θα ξεπεράσει πιο σύντομα τον Τζέραρντ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου