Το παιχνίδι δεν ήταν τίποτα άλλο από τη φετινή ιστορία των κακών αγώνων του Ολυμπιακού. Γιατί έτσι είναι ο φετινός Ολυμπιακός. Έχει τα καλά του αποτελέσματα, από τα οποία του έχει προκύψει η δυνατότητα να είναι κοντά στο νταμπλ και να έχει βγάλει το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά έχει και τα άσχημα αποτελέσματα, από τα οποία του έχει χαλάσει εν πολλοίς η εικόνα-πολύ απλά γιατί δεν είναι καθόλου λίγα. Το αντίθετο, είναι πολλά για τα δικά του δεδομένα…
Κατά βάση ήταν μία από τα ίδια και χθες!
Η επανάληψη της ίδιας ιστορίας: Ο Μιλιβόγεβιτς να δίνει την…προασίστ σε αντίπαλο στο 1-0 κι ο Ρομπέρτο να αφήνει…θεάνοικτη όλη την κλειστή γωνία του στο 2-0!
Όπως στη Λεωφόρο, ο Μαζουακού με το απίθανο αυτογκόλ έκανε το 1-0 για τον Παναθηναϊκό κι ο Μιλιβόγεβιτς έκανε το γύρισμα-πάσα στον Πέτριτς για το 2-0.
Όπως στο Κίεβο, ο Σιόβας ουσιαστικά με αυτογκόλ είχε κάνει το 2-0 για τη Ντνίπρο.
Όπως στη Μαδρίτη ο Ρομπέρτο είχε κάνει πάσα σε παίκτη της Ατλέτικο μέσα στην περιοχή του στη φάση του 1-0.
Όπως στη Σουηδία ο Μποτία κι ο Αμπιντάλ είχαν κάνει δώρο τα δύο γκολ στη Μάλμε.
Βλέπετε ότι δυστυχώς είναι πολλά τα χοντρά λάθη των παικτών του Ολυμπιακού. Σε πολλά παιχνίδια (πέντε). Κι από πολλούς διαφορετικούς παίκτες (έξι). Και μνημονεύω μόνο τα πολύ χοντρά. Γιατί άμα μπω σε λεπτομέρειες, δεν θα βγάζουμε άκρη.
Το θέμα, θα μου πείτε, είναι γιατί γίνονται αυτές οι χοντράδες. Είναι ζήτημα έλλειψης συγκέντρωσης, έλλειψης ποιότητας, έλλειψης καθαρού μυαλού κι ηρεμίας; Συνδυασμός; Και γιατί να υπάρχει αυτός ο συνδυασμός; Κι ακριβώς εδώ πρέπει να «απαντήσουν», εσωτερικά, διοικούντες και προπονητές, ενόψει του σχεδιασμού της νέας σεζόν.
Το σίγουρο είναι ένα. Μία ομάδα που χτίστηκε όπως χτίστηκε το καλοκαίρι, δεν μπορεί θεαματικά να αλλάξει μεσούσης της σεζόν. Αυτή είναι η ομάδα που έχει χτιστεί στον Ολυμπιακό-με τα καλά της και με τα κακά της. Πόσα γκολ έχει φάει φέτος από αντεπιθέσεις, όπως του χθεσινού τρίτου γκολ του ΠΑΣ;...
Μεταμόρφωση Γενάρη μήνα δεν πιστεύω ότι μπορούσε να γίνει. Αυτό που μπορούσε να γίνει- και το έκανε ο προπονητής-ήταν να την «δέσει» λίγο περισσότερο την ομάδα, να κερδίσει κάποια πράγματα παραπάνω από ορισμένους παίκτες και να πάρει εκείνα τα αποτελέσματα που χρειάζονταν για να έρθει πιο κοντά στον τίτλο.
Βοήθησαν, ασφαλώς, και τα στραβοπατήματα Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ, από την άλλη όμως εάν ο Ολυμπιακός ήταν υπό πίεση, δεν ξέρω αν έχανε χθες στα Γιάννινα. Λογικά θα έμπαινε διαφορετικά, πιο αποφασισμένος στο παιχνίδι. Λέω λογικά.
Είναι σαφές ότι δεν μπορώ να κατηγορήσω τον Περέϊρα. Το θεωρώ άδικο. Νομίζω, πάντως, ότι δεν έβγαζε νόημα η αλλαγή του Τσόρι, με το σκορ 0-2. Περισσότερο θα έβγαζε νόημα η αντικατάσταση του Χάρα, που όσο «πήγαινε» το ματς, τόσο έδειχνε πιο κουρασμένος κι έπεφτε η απόδοσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου