Και σε αυτό το ματς, μέτρησε η ψυχή. Αυτοί τα
λεφτά, εμείς την ψυχή. Και η φτώχεια, και η δυστυχία και η εσωστρέφεια
και όλα μαζί, είναι για την ΑΕΚ αυτά με τα οποία πορεύεται. Γράφει ο
Θοδωρής Καρβουνιάρης.
Eίναι αργά, για ακόμα μία φορά γράφω μετά από ματς της ΑΕΚΑΡΑΣ
ξημέρωμα. Ξημερώνει Κυριακή. Η ΑΕΚ ήρθε 1-1 με τον Ολυμπιακό και
προχωράμε. Πάντα θα προχωράμε. Πάντα πρέπει να προχωράμε ενωμένοι και
δυνατοί κι όπου μας βγάλει.
Κάπου θα μας βγάλει. Και σε αυτό το ματς, μέτρησε η ψυχή. Αυτοί τα λεφτά, εμείς την ψυχή. Και η φτώχεια, και η δυστυχία και η εσωστρέφεια και όλα μαζί, είναι για την ΑΕΚ αυτά με τα οποία πορεύεται. Η περσινή ξεφτίλα στο Καραϊσκάκη δεν ξεπλένεται.
Θα ξεπλυθεί ξανά μετά από κάποιο καιρό, όταν με το καλό πατήσουμε ξανά γερά στο πόδια μας, σηκωθούμε γεροί και δυνατοί και τους κοιτάζουμε χαμηλά. Όπως παλιά... Έως τότε, το κεφάλι πάντα ψηλά και το κάθε μας βήμα στέρεο μπροστά.
Ήταν από τα κακά ντέρμπι. Θα συμφωνήσω με τον Βαλβέρδε, δεν θα γραφτούν στην ιστορία. Ο ΑΕΚτζής όμως αυτά τα ματς οφείλει και πρέπει να θυμάται. Με όσα γράψω παρακάτω δεν θέλω να το πάρετε ότι χαμηλώνω τον πήχη. Αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα. Τα γράφω για να νιώσετε υπερήφανοι... Πάμε λοιπόν:
Η ΑΕΚ δεν κέρδισε το ματς οπότε οφείλουμε να μην (και δεν) πανηγυρίζουμε για τίποτα. Είδαμε όμως όλοι ξανά στο γήπεδο μία οικογένεια. Αυτό που υποσχέθηκε ο Χιμένεθ (καλή του ώρα) στην προετοιμασία και τούτο που υποσχέθηκαν όλοι οι παίκτες: ότι θα πεθαίνουν στο γήπεδο, το είδαμε χθες.
Τα έδωσαν όλα. Με τον Βάργκας ΜVP - έναν τεράστιο παίκτη και να είναι καλά το παλικάρι ο μάνατζερ (και όχι ο Γκρέταρσον - μη το πάρετε σαν εμπάθεια, απλά ο Γκρέταρσον πιεζόταν από τον μάνατζερ, αυτή είναι η αλήθεια) που επέμενε να τον πάρουμε και τελικά τον πήραμε. Με τον Μανωλά να τρώει σίδερα, παρά τα λάθη του και την ανούσια κίτρινη που δέχθηκε.
Με τον Μάκο, τον επόμενο αρχηγό, να κάνει για μένα σπουδαίο ματς (παρά και τα δικά του λάθη) σβήνοντας Φουστέρ (τεράστιος παίκτης για όποιον βλέπει μπάλα) και Ιμπαγάσα, τον Καράμπελα που έδωσε και την ψυχή του στο γήπεδο, τον μεγάλο Λυμπερόπουλο που κρατούσε τώρα στα... γεράματα δύο παίκτες πάνω του κολλημένους, κερδίζοντας φάουλ και μονομαχίες και δημιουργώντας τόσες ευκαιρίες όσες ο... πρωταθλητής και λεφτάς Ολυμπιακός δεν έκανε σε όλο το 90λεπτο.
Δεν γελιόμαστε, δεν ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα: Η ΑΕΚ έχει προβλήματα. Τεράστια προβλήματα. Διοικητικά κατά βάση, άσχετους με το αντικείμενο ανθρώπους που θέλουν να λένε ότι προσφέρουν και τελικά (έχουν αποτύχει αφού) οι παίκτες είναι απλήρωτοι, οι υπάλληλοι το ίδιο, καμία απολύτως βελτίωση στην καθημερινότητα. Κι όμως: Αυτό που έχω βαρεθεί να γράφω και θα συνεχίζω να το κάνω διότι αυτό πιστεύω: Αυτοί οι παίκτες είναι ΗΡΩΕΣ!
Απλήρωτοι, ξέρουν τη φανέλα φοράνε και τα δίνουν όλα. Δεν είναι η ΑΕΚ αυτή που έζησα, δεν είναι η ΑΕΚ αυτή που θέλω. Αν μη τι άλλο όμως είναι η ΑΕΚ που δεν με κάνει να ντρέπομαι... Μακάρι, αυτά τα παιδιά, μαζί με τον νέο τους προπονητή, να βρουν τη δύναμη να συνεχίσουν να μας κάνουν υπερήφανους. Δεν έχουμε λεφτά, δεν έχουμε διοίκηση, έχουμε όμως καρδιά, μέταλλο και ψυχή. Δεν θέλω τίποτα άλλο. ΑΕΚ γεννήθηκα και ΑΕΚ θα πεθάνω...
ΥΓ: Μπορεί έως τώρα, εξαιρουμένου του αγώνα με την Ντιναμό στην Τιφλίδα, να μην έχει προσφέρει τίποτα, όμως τώρα ο Γκούντγιονσεν θέλει στήριξη. Καλή ανάρρωση να έχει το παλικάρι. Σίγουρα κάποια στιγμή θα βοηθούσε περισσότερο, διότι είναι παικταράς. Κρίμα. Τώρα όμως είναι σίγουρο ότι θα νοιώσει σε ποια ομάδα καρδιάς ήρθε. Τώρα στα πολύ δύσκολα για τον ίδιο.
ΥΓ1: Δώστε τον δανεικό, πρόεδρε... Ονόματα μη λέμε. Καταλαβαινόμαστε.
Πηγή: aek365.gr
Κάπου θα μας βγάλει. Και σε αυτό το ματς, μέτρησε η ψυχή. Αυτοί τα λεφτά, εμείς την ψυχή. Και η φτώχεια, και η δυστυχία και η εσωστρέφεια και όλα μαζί, είναι για την ΑΕΚ αυτά με τα οποία πορεύεται. Η περσινή ξεφτίλα στο Καραϊσκάκη δεν ξεπλένεται.
Θα ξεπλυθεί ξανά μετά από κάποιο καιρό, όταν με το καλό πατήσουμε ξανά γερά στο πόδια μας, σηκωθούμε γεροί και δυνατοί και τους κοιτάζουμε χαμηλά. Όπως παλιά... Έως τότε, το κεφάλι πάντα ψηλά και το κάθε μας βήμα στέρεο μπροστά.
Ήταν από τα κακά ντέρμπι. Θα συμφωνήσω με τον Βαλβέρδε, δεν θα γραφτούν στην ιστορία. Ο ΑΕΚτζής όμως αυτά τα ματς οφείλει και πρέπει να θυμάται. Με όσα γράψω παρακάτω δεν θέλω να το πάρετε ότι χαμηλώνω τον πήχη. Αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα. Τα γράφω για να νιώσετε υπερήφανοι... Πάμε λοιπόν:
Η ΑΕΚ δεν κέρδισε το ματς οπότε οφείλουμε να μην (και δεν) πανηγυρίζουμε για τίποτα. Είδαμε όμως όλοι ξανά στο γήπεδο μία οικογένεια. Αυτό που υποσχέθηκε ο Χιμένεθ (καλή του ώρα) στην προετοιμασία και τούτο που υποσχέθηκαν όλοι οι παίκτες: ότι θα πεθαίνουν στο γήπεδο, το είδαμε χθες.
Τα έδωσαν όλα. Με τον Βάργκας ΜVP - έναν τεράστιο παίκτη και να είναι καλά το παλικάρι ο μάνατζερ (και όχι ο Γκρέταρσον - μη το πάρετε σαν εμπάθεια, απλά ο Γκρέταρσον πιεζόταν από τον μάνατζερ, αυτή είναι η αλήθεια) που επέμενε να τον πάρουμε και τελικά τον πήραμε. Με τον Μανωλά να τρώει σίδερα, παρά τα λάθη του και την ανούσια κίτρινη που δέχθηκε.
Με τον Μάκο, τον επόμενο αρχηγό, να κάνει για μένα σπουδαίο ματς (παρά και τα δικά του λάθη) σβήνοντας Φουστέρ (τεράστιος παίκτης για όποιον βλέπει μπάλα) και Ιμπαγάσα, τον Καράμπελα που έδωσε και την ψυχή του στο γήπεδο, τον μεγάλο Λυμπερόπουλο που κρατούσε τώρα στα... γεράματα δύο παίκτες πάνω του κολλημένους, κερδίζοντας φάουλ και μονομαχίες και δημιουργώντας τόσες ευκαιρίες όσες ο... πρωταθλητής και λεφτάς Ολυμπιακός δεν έκανε σε όλο το 90λεπτο.
Δεν γελιόμαστε, δεν ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα: Η ΑΕΚ έχει προβλήματα. Τεράστια προβλήματα. Διοικητικά κατά βάση, άσχετους με το αντικείμενο ανθρώπους που θέλουν να λένε ότι προσφέρουν και τελικά (έχουν αποτύχει αφού) οι παίκτες είναι απλήρωτοι, οι υπάλληλοι το ίδιο, καμία απολύτως βελτίωση στην καθημερινότητα. Κι όμως: Αυτό που έχω βαρεθεί να γράφω και θα συνεχίζω να το κάνω διότι αυτό πιστεύω: Αυτοί οι παίκτες είναι ΗΡΩΕΣ!
Απλήρωτοι, ξέρουν τη φανέλα φοράνε και τα δίνουν όλα. Δεν είναι η ΑΕΚ αυτή που έζησα, δεν είναι η ΑΕΚ αυτή που θέλω. Αν μη τι άλλο όμως είναι η ΑΕΚ που δεν με κάνει να ντρέπομαι... Μακάρι, αυτά τα παιδιά, μαζί με τον νέο τους προπονητή, να βρουν τη δύναμη να συνεχίσουν να μας κάνουν υπερήφανους. Δεν έχουμε λεφτά, δεν έχουμε διοίκηση, έχουμε όμως καρδιά, μέταλλο και ψυχή. Δεν θέλω τίποτα άλλο. ΑΕΚ γεννήθηκα και ΑΕΚ θα πεθάνω...
ΥΓ: Μπορεί έως τώρα, εξαιρουμένου του αγώνα με την Ντιναμό στην Τιφλίδα, να μην έχει προσφέρει τίποτα, όμως τώρα ο Γκούντγιονσεν θέλει στήριξη. Καλή ανάρρωση να έχει το παλικάρι. Σίγουρα κάποια στιγμή θα βοηθούσε περισσότερο, διότι είναι παικταράς. Κρίμα. Τώρα όμως είναι σίγουρο ότι θα νοιώσει σε ποια ομάδα καρδιάς ήρθε. Τώρα στα πολύ δύσκολα για τον ίδιο.
ΥΓ1: Δώστε τον δανεικό, πρόεδρε... Ονόματα μη λέμε. Καταλαβαινόμαστε.
Πηγή: aek365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου