Zητώ συγγνώμη για την αθυροστομία, αλλά, όπως το
μουστάκι θεωρείται ο φερετζές του πούη, ομοίως και στο χθεσινό ντέρμπι
τα δύο υπέροχα γκολ του Μιραλάς και του Λεονάρντο απέβησαν τελικά ο
φερετζές της κακοποίησης του ποδοσφαίρου! Γράφει ο Βασίλης Σκουντής.
Ο Θεός (και αυτός μονάχα, εάν και εφόσον διακρίνεται για τη
γενναιοδωρία Του) να κάνει ντέρμπι αυτήν την ανεξακρίβωτης ταυτότητος
αναμέτρηση που εκτυλίχθηκε χθες στο ΟΑΚΑ και πάντως καθόλου δεν
συμβάδιζε με την 174η επέτειο από την ίδρυση της Σχολής Καλών Τεχνών.
Αυτό δεν ήταν ούτε καλή αλλά ούτε καν τέχνη!
Πενία, βεβαίως, τέχνας κατεργάζεται κι αυτό τεκμηριώνεται από το γεμάτο μπλοκάκι του Κωνσταντινέα: με τον εκνευρισμό να κτυπά κόκκινο, με εννέα κίτρινες και δύο κόκκινες κάρτες, με τέσσερις αποβολές και με άλλες τόσες αναγκαστικές αλλαγές, με έναν σοβαρότατο τραυματισμό (Γκουντγιόνσεν) και με τη σφυρίχτρα του διαιτητή να βαράει υπερωρίες, το ματς ήταν από την αρχή έως το τέλος μια χτυπητή ανορθογραφία. Ενα έργο ακατάλληλο για όλον τον κόσμο και όχι μονάχα για ανηλίκους, καθότι στην κορύφωση των κοκορομαχιών και της αδυναμίας των δύο ομάδων να παίξουν κανονικό ποδόσφαιρο ο Κάλα (δέχτηκε την επίθεση του Μοντέστο και) έμεινε με το σλιπάκι!
Φάνηκε, στην κυριολεξία, η γύμνια τους!
Σε αυτό το ανυπόφορο θέαμα, τα δύο γκολ έμοιαζαν σαν οάσεις σε μια τεράστια έρημο, απλώς (μολονότι μέτρησαν και διαμόρφωσαν την ισοπαλία) στο τέλος της ημέρας έμοιαζαν με αντικατοπτρισμό! Χωρίς ρυθμό (κυρίως από πλευράς του ποιοτικότερου και προηγηθέντος στο σκορ, έστω και κόντρα στη ροή και κυρίως στην κατοχή, Ολυμπιακού), με ελάχιστες ευκαιρίες ένθεν κακείθεν, με ένα σουτ όλο κι όλο στο δεύτερο ημίχρονο (από τον Ορμπάιθ στο 75ο λεπτό) και με την μπάλα να αισθάνεται μια απέραντη μοναξιά, οι δυο ομάδες έφυγαν από το γήπεδο σαν βρεγμένες γάτες.
Εκ του αποτελέσματος βεβαίως και οι δυο μοιάζουν βολεμένες για διαφορετικούς λόγους. Ο μεν Ολυμπιακός, με προσωπικό ασφαλείας (βλέπε Μοντέστο και κυρίως Αβραάμ) στο δεξιό άκρο της άμυνας και χωρίς να παρουσιάσει καμία από τις αρετές του, τουλάχιστον πήρε έναν βαθμό. Η δε ΑΕΚ εμφανίστηκε διαβασμένη, έπαιξε με πάθος, δεν επέτρεψε στους πρωταθλητές να κάνουν παιχνίδι και μπορεί να μη νίκησε, αλλά (ελπίζει ότι) μπορεί να επενδύσει στην ισοπαλία.
Πηγή: Goal
Πενία, βεβαίως, τέχνας κατεργάζεται κι αυτό τεκμηριώνεται από το γεμάτο μπλοκάκι του Κωνσταντινέα: με τον εκνευρισμό να κτυπά κόκκινο, με εννέα κίτρινες και δύο κόκκινες κάρτες, με τέσσερις αποβολές και με άλλες τόσες αναγκαστικές αλλαγές, με έναν σοβαρότατο τραυματισμό (Γκουντγιόνσεν) και με τη σφυρίχτρα του διαιτητή να βαράει υπερωρίες, το ματς ήταν από την αρχή έως το τέλος μια χτυπητή ανορθογραφία. Ενα έργο ακατάλληλο για όλον τον κόσμο και όχι μονάχα για ανηλίκους, καθότι στην κορύφωση των κοκορομαχιών και της αδυναμίας των δύο ομάδων να παίξουν κανονικό ποδόσφαιρο ο Κάλα (δέχτηκε την επίθεση του Μοντέστο και) έμεινε με το σλιπάκι!
Φάνηκε, στην κυριολεξία, η γύμνια τους!
Σε αυτό το ανυπόφορο θέαμα, τα δύο γκολ έμοιαζαν σαν οάσεις σε μια τεράστια έρημο, απλώς (μολονότι μέτρησαν και διαμόρφωσαν την ισοπαλία) στο τέλος της ημέρας έμοιαζαν με αντικατοπτρισμό! Χωρίς ρυθμό (κυρίως από πλευράς του ποιοτικότερου και προηγηθέντος στο σκορ, έστω και κόντρα στη ροή και κυρίως στην κατοχή, Ολυμπιακού), με ελάχιστες ευκαιρίες ένθεν κακείθεν, με ένα σουτ όλο κι όλο στο δεύτερο ημίχρονο (από τον Ορμπάιθ στο 75ο λεπτό) και με την μπάλα να αισθάνεται μια απέραντη μοναξιά, οι δυο ομάδες έφυγαν από το γήπεδο σαν βρεγμένες γάτες.
Εκ του αποτελέσματος βεβαίως και οι δυο μοιάζουν βολεμένες για διαφορετικούς λόγους. Ο μεν Ολυμπιακός, με προσωπικό ασφαλείας (βλέπε Μοντέστο και κυρίως Αβραάμ) στο δεξιό άκρο της άμυνας και χωρίς να παρουσιάσει καμία από τις αρετές του, τουλάχιστον πήρε έναν βαθμό. Η δε ΑΕΚ εμφανίστηκε διαβασμένη, έπαιξε με πάθος, δεν επέτρεψε στους πρωταθλητές να κάνουν παιχνίδι και μπορεί να μη νίκησε, αλλά (ελπίζει ότι) μπορεί να επενδύσει στην ισοπαλία.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου