Η καλύτερη φετινή εμφάνιση της Λίβερπουλ στο
πρωτάθλημα μπορεί να μη συνδυάστηκε με νίκη, αλλά με δεδομένο ότι
απέναντί της είχε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να κρατήσει μόνο
θετικά στοιχεία. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Oταν η Λίβερπουλ θα μάθει ότι το πρωτάθλημα δεν είναι μόνο χαβιάρι αλλά
και ψωμοτύρι, τότε θα μπορεί να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μπορεί απέναντι στην Αρσεναλ, την Εβερτον και τελευταία κόντρα στη
Γιουνάιτεντ να απέδωσε καλό ποδόσφαιρο μαζεύοντας επτά βαθμούς, όμως το
μυστικό της επιτυχίας κρύβεται κόντρα σε αντιπάλους όπως η Στόουκ, η
Γουίγκαν και η Μπόλτον.
Κανείς δεν ξεχνάει άλλωστε ότι στο τελευταίο πρωτάθλημα που διεκδίκησε σημείωσε δύο νίκες απέναντι στη Γιουνάιτεντ (με 4-1 στο «Ολντ Τράφορντ»), νίκη κόντρα στην Τσέλσι, έμεινε αήττητη από την Αρσεναλ, όμως στο τέλος έμεινε χωρίς τίτλο. Τα… λοιπά ματς άλλωστε είναι αυτά που παίρνει η Γιουνάιτεντ όλα αυτά τα χρόνια και έχει φτάσει δικαιολογημένα σε τόσους τίτλους.
Οι «κόκκινοι» δείχνουν πάντως ότι έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν δυναμικά. Το χρωστούν σε μεγάλο βαθμό στον χαρισματικό άνθρωπο που βρίσκεται στο «Ανφιλντ». Οποιοσδήποτε άλλος ήταν στη θέση του Κένι Νταλγκλίς και δεν χρησιμοποιούσε στο τελευταίο 10λεπτο την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας, θα είχε να αντιμετωπίσει την γκρίνια των οπαδών. Ομως η προσωπικότητα του Νταλγκλίς είναι από μόνη της ικανή να προστατεύσει την οποιαδήποτε επιλογή του, ακόμα και όταν αυτή είναι να αφήσει τον Αντι Κάρολ στον πάγκο.
Από την πλευρά της η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σίγουρα νιώθει ικανοποιημένη από τον βαθμό της ισοπαλίας. Οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν γνώρισαν 4η σερί ήττα από μια ομάδα εκτός έδρας, κάτι που θα συνέβαινε για πρώτη φορά ύστερα από επτά δεκατίες.
Ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον πήρε ρίσκο αφήνοντας σχεδόν όλους τους βασικούς του στον πάγκο και τρόμαζες κοιτώντας ποιες εναλλακτικές επιλογές είχε ο Σκωτσέζος τεχνικός κατά τη διάρκεια του ματς. Ο Φέργκιουσον έκανε πράξη για ακόμη μία φορά τα λόγια του. Πιστεύει πολύ στο ρόστερ του και το απέδειξε ξανά, δίνοντας αυτοπεποίθηση σε παιδιά όπως ο Τζόουνς, ο οποίος είχε το πιο δύσκολο έργο. Αυτό της αναχαίτισης του Τσάρλι Ανταμ στον άξονα.
Ο Νταβίντ ντε Χέα ήταν το μεγάλο κέρδος πάντως. Ο Ισπανός πορτιέρο, ο οποίος έχει δεχθεί έντονη κριτική, είχε τρεις σπουδαίες επεμβάσεις, ενώ και στο πρώτο ημίχρονο με τον ήλιο κόντρα ήταν σταθερότατος στις εξόδους του.
Ηταν ένα ντέρμπι που ακόμη και χωρίς γκολ δεν σε άφηνε να βαρεθείς. Το τραγούδι των οπαδών της Γιουνάιτεντ για τα 19 πρωταθλήματα και ο πανηγυρισμός του Τζέραρντ, δείχνοντας τον αριθμό 5 στην κάμερα για τα Κύπελλα Πρωταθλητριών, έδωσαν το ξεχωριστό χρώμα στο ντέρμπι των δύο «αιώνιων» αντιπάλων στην Αγγλία, όμως το ίδιο ακριβώς έκρυβε και η θερμή χειραψία του Νταλγκλίς με τον Φέργκιουσον στο τέλος της αναμέτρησης.
Η Γιουνάιτεντ πέρασε αλώβητη από μια πολύ δύσκολη έδρα, στην οποία αμφιβάλλω αν θα αντέξουν Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι. Η Λίβερπουλ με μία ακόμη εμφάνισή της απέκτησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αν συνεχίσει έτσι, είναι πολύ κοντά να μπει στην πρώτη τετράδα του βαθμολογικού πίνακα.
Πηγή: sport-fm.gr
Κανείς δεν ξεχνάει άλλωστε ότι στο τελευταίο πρωτάθλημα που διεκδίκησε σημείωσε δύο νίκες απέναντι στη Γιουνάιτεντ (με 4-1 στο «Ολντ Τράφορντ»), νίκη κόντρα στην Τσέλσι, έμεινε αήττητη από την Αρσεναλ, όμως στο τέλος έμεινε χωρίς τίτλο. Τα… λοιπά ματς άλλωστε είναι αυτά που παίρνει η Γιουνάιτεντ όλα αυτά τα χρόνια και έχει φτάσει δικαιολογημένα σε τόσους τίτλους.
Οι «κόκκινοι» δείχνουν πάντως ότι έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν δυναμικά. Το χρωστούν σε μεγάλο βαθμό στον χαρισματικό άνθρωπο που βρίσκεται στο «Ανφιλντ». Οποιοσδήποτε άλλος ήταν στη θέση του Κένι Νταλγκλίς και δεν χρησιμοποιούσε στο τελευταίο 10λεπτο την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας, θα είχε να αντιμετωπίσει την γκρίνια των οπαδών. Ομως η προσωπικότητα του Νταλγκλίς είναι από μόνη της ικανή να προστατεύσει την οποιαδήποτε επιλογή του, ακόμα και όταν αυτή είναι να αφήσει τον Αντι Κάρολ στον πάγκο.
Από την πλευρά της η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σίγουρα νιώθει ικανοποιημένη από τον βαθμό της ισοπαλίας. Οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν γνώρισαν 4η σερί ήττα από μια ομάδα εκτός έδρας, κάτι που θα συνέβαινε για πρώτη φορά ύστερα από επτά δεκατίες.
Ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον πήρε ρίσκο αφήνοντας σχεδόν όλους τους βασικούς του στον πάγκο και τρόμαζες κοιτώντας ποιες εναλλακτικές επιλογές είχε ο Σκωτσέζος τεχνικός κατά τη διάρκεια του ματς. Ο Φέργκιουσον έκανε πράξη για ακόμη μία φορά τα λόγια του. Πιστεύει πολύ στο ρόστερ του και το απέδειξε ξανά, δίνοντας αυτοπεποίθηση σε παιδιά όπως ο Τζόουνς, ο οποίος είχε το πιο δύσκολο έργο. Αυτό της αναχαίτισης του Τσάρλι Ανταμ στον άξονα.
Ο Νταβίντ ντε Χέα ήταν το μεγάλο κέρδος πάντως. Ο Ισπανός πορτιέρο, ο οποίος έχει δεχθεί έντονη κριτική, είχε τρεις σπουδαίες επεμβάσεις, ενώ και στο πρώτο ημίχρονο με τον ήλιο κόντρα ήταν σταθερότατος στις εξόδους του.
Ηταν ένα ντέρμπι που ακόμη και χωρίς γκολ δεν σε άφηνε να βαρεθείς. Το τραγούδι των οπαδών της Γιουνάιτεντ για τα 19 πρωταθλήματα και ο πανηγυρισμός του Τζέραρντ, δείχνοντας τον αριθμό 5 στην κάμερα για τα Κύπελλα Πρωταθλητριών, έδωσαν το ξεχωριστό χρώμα στο ντέρμπι των δύο «αιώνιων» αντιπάλων στην Αγγλία, όμως το ίδιο ακριβώς έκρυβε και η θερμή χειραψία του Νταλγκλίς με τον Φέργκιουσον στο τέλος της αναμέτρησης.
Η Γιουνάιτεντ πέρασε αλώβητη από μια πολύ δύσκολη έδρα, στην οποία αμφιβάλλω αν θα αντέξουν Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι. Η Λίβερπουλ με μία ακόμη εμφάνισή της απέκτησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αν συνεχίσει έτσι, είναι πολύ κοντά να μπει στην πρώτη τετράδα του βαθμολογικού πίνακα.
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου