Η κλασική υπερασπιστική γραμμή των επιθετικών.
Πρέπει να παίζω ώστε να σκοράρω. Να αποκτήσω ρυθμό. Τη διαβάσαμε ξανά
όπως τη μετέφεραν τα ισπανικά ΜΜΕ απ' το στόμα του Γκονσάλο Ιγκουαΐν.
Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης.
Για τρίτη φορά στην καριέρα του στη Ρεάλ Μαδρίτης σκόραρε τρία γκολ σε
παιχνίδι, για πρώτη φορά στη σεζόν έκανε πραγματικά αισθητή την παρουσία
του σε αυτή και μετά την παράστασή του στο «Κορνεγιά» θύμισε τα
παραπάνω.
Θα μας επιτρέψει στην περίπτωσή του να θυμίσουμε και εμείς ότι ούτε μετά το πρώτο παιχνίδι που έβαλε τρία γκολ, αυτό εναντίον της Βαγιαδολίδ στη σεζόν 2009-2010, ούτε μετά το δεύτερο, αυτό στην 33η αγωνιστική της προηγούμενης σεζόν με τη Βαλένθια, μπόρεσε να καθιερωθεί στο αρχικό σχήμα της «βασίλισσας». Δεν είχε συνέχεια, δεν αποτέλεσε την αξιόπιστη λύση που ψάχνει απ' τα χρόνια του Ρούουντ φαν Νίστελροϊ και του Ραούλ για την αντίπαλη μεγάλη περιοχή η Ρεάλ Μαδρίτης.
Διαβάσαμε επίσης ότι σκοράρει στο τρέχον ισπανικό πρωτάθλημα κάθε σαράντα τρία λεπτά και υστερεί σε συχνότητα μόνο του Ερνάν Πέρεθ της Βιγιαρεάλ που βρίσκει δίχτυα κάθε τριάντα ένα λεπτά. Αριθμητική πραγματικότητα που χρησιμοποιείται απλά προκειμένου να (υπερ)τονιστεί το επίτευγμα της μίας βραδιάς στη Βαρκελώνη.
Ο χρόνος συμμετοχής του Αργεντινού παραμένει μικρός. Ο Ζοσέ Μουρίνιο τον έχει ως δεύτερη επιλογή για την κορυφή της επίθεσης και μόνο επειδή ο Καρίμ Μπενζεμά απουσίαζε τραυματίας τον έχρισε βασικό. Κι εδώ που τα λέμε, απ' ό,τι έχουμε καταλάβει, ακόμα κι αν παίξει βασικός ξανά και σκοράρει ξανά, ακόμα και τέσσερα γκολ αν βάλει, όπως είχε κάνει εναντίον της Μάλαγα παλαιότερα, ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν θα αλλάξει γνώμη.
Θα εξακολουθεί να ζητάει επιθετικό περιοχής, όπως κάνει απ' τις πρώτες εβδομάδες παρουσίας του στην τεχνική ηγεσία των «μερένγκες». Αδικο για τον Ιγκουαΐν; Ισως. Κάθε ποδοσφαιριστής όμως είναι πρώτα υπεύθυνος για τον εαυτό του και μέχρι τώρα ο Αργεντινός δεν έχει πείσει ότι αποτελεί έστω και πολύ καλή (όχι τέλεια) λύση για το σύστημα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Πηγή: Goal
Θα μας επιτρέψει στην περίπτωσή του να θυμίσουμε και εμείς ότι ούτε μετά το πρώτο παιχνίδι που έβαλε τρία γκολ, αυτό εναντίον της Βαγιαδολίδ στη σεζόν 2009-2010, ούτε μετά το δεύτερο, αυτό στην 33η αγωνιστική της προηγούμενης σεζόν με τη Βαλένθια, μπόρεσε να καθιερωθεί στο αρχικό σχήμα της «βασίλισσας». Δεν είχε συνέχεια, δεν αποτέλεσε την αξιόπιστη λύση που ψάχνει απ' τα χρόνια του Ρούουντ φαν Νίστελροϊ και του Ραούλ για την αντίπαλη μεγάλη περιοχή η Ρεάλ Μαδρίτης.
Διαβάσαμε επίσης ότι σκοράρει στο τρέχον ισπανικό πρωτάθλημα κάθε σαράντα τρία λεπτά και υστερεί σε συχνότητα μόνο του Ερνάν Πέρεθ της Βιγιαρεάλ που βρίσκει δίχτυα κάθε τριάντα ένα λεπτά. Αριθμητική πραγματικότητα που χρησιμοποιείται απλά προκειμένου να (υπερ)τονιστεί το επίτευγμα της μίας βραδιάς στη Βαρκελώνη.
Ο χρόνος συμμετοχής του Αργεντινού παραμένει μικρός. Ο Ζοσέ Μουρίνιο τον έχει ως δεύτερη επιλογή για την κορυφή της επίθεσης και μόνο επειδή ο Καρίμ Μπενζεμά απουσίαζε τραυματίας τον έχρισε βασικό. Κι εδώ που τα λέμε, απ' ό,τι έχουμε καταλάβει, ακόμα κι αν παίξει βασικός ξανά και σκοράρει ξανά, ακόμα και τέσσερα γκολ αν βάλει, όπως είχε κάνει εναντίον της Μάλαγα παλαιότερα, ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν θα αλλάξει γνώμη.
Θα εξακολουθεί να ζητάει επιθετικό περιοχής, όπως κάνει απ' τις πρώτες εβδομάδες παρουσίας του στην τεχνική ηγεσία των «μερένγκες». Αδικο για τον Ιγκουαΐν; Ισως. Κάθε ποδοσφαιριστής όμως είναι πρώτα υπεύθυνος για τον εαυτό του και μέχρι τώρα ο Αργεντινός δεν έχει πείσει ότι αποτελεί έστω και πολύ καλή (όχι τέλεια) λύση για το σύστημα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου