Από την ώρα που ο Ολυμπιακός βρήκε και καθάρισε το
κυριακάτικο ντέρμπι σε τάιμινγκ που βόλευε τον ΠΑΟΚ, καταλαβαίνει
κανείς ότι δύσκολα θα βρει, τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει ο πρώτος
γύρος, ομάδα που να καταφέρει να τον κοντράρει περισσότερο.
Γράφει ο Νίκος Ασημακόπουλος...
Βέβαια, μπάλα είναι και ποτέ δεν ξέρεις, αλλά ούτε ο Παναθηναϊκός ούτε, ακόμη περισσότερο, η ΑΕΚ δείχνουν αυτή τη στιγμή σε θέση να απειλήσουν, καθώς η ομάδα, τουλάχιστον σε επίπεδο ελληνικού πρωταθλήματος, πήρε μπροστά, πιέζει ψηλά, βγάζει πάθος και δύναμη, έχει ρυθμό για ένα ημίχρονο και γενικά νικάει ακόμη και στις κακές της βραδιές.
ΒΕΒΑΙΑ, κουβαλάει και θα εξακολουθήσει να κουβαλάει τα δύο μεγάλα κουσούρια της. Δεν έχει τοπ παίκτες μπροστά και δεξιά - μπροστά και αριστερά. Εκεί αναγκάζεται να βολευτεί πότε με τον Μιραλάς, πότε με τον Τζεμπούρ και πότε (ακόμη χειρότερα) με τον Φουστέρ, καθώς από πίσω υπάρχουν ο (κάτι σαν σαν Ζαϊρί) Αμπντούν, ο Φετφατζίδης, ο Χαβίτο και από χθες το μεσημέρι ο Μόνχε.
ΑΚΟΜΗ, στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ αποδείχτηκε για άλλη μία φορά πόσο σημαντικό είναι το πρόβλημα με τα φτερά της ομάδας, αν σκεφτούμε ότι ο Τοροσίδης, που είναι μπακ, ήταν ο πιο επιθετικός, άρα και ο πιο επικίνδυνος από τα δεξιά για την αντίπαλη άμυνα.
ΦΥΣΙΚΑ, έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός τα καταφέρνει μια χαρά. Μόνο που θα πρέπει ν' αρχίσει να υπολογίζει σιγά σιγά και την πιθανότητα να προχωρήσει το ντιλ με τους Αραβες και να γίνουν διαφορετικά τα πράγματα στον Παναθηναϊκό. Να έρθουν καλύτεροι παίκτες, ίσως και καλύτερος προπονητής, να αλλάξει η δυναμική του αιώνιου εχθρού και να δημιουργηθεί ένα καινούργιο αγωνιστικό τοπίο. Αλλος ο Παναθηναϊκός με Τοτσέ, Κουίνσι, Κατσουράνη και Σαριέγκι, κι άλλο να έρθουν ποδοσφαιριστές από υψηλότερο επίπεδο, έστω και αν δεν προλάβουν να γίνουν τόσο γρήγορα ομάδα.
ΑΥΤΟ δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα χάσει το πρωτάθλημα. Θα υπάρχει, όμως, σίγουρα ένα άλλο πρωτάθλημα, περισσότερο ανταγωνιστικό στην κορυφή του, το οποίο ο Βαλβέρδε και οι παίκτες του θα είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη προσοχή.
ΥΓ. Επειδή κάθε ματς που περνάει γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, εκείνο που αναρωτιόταν τις προάλλες ο σκάουτερ της Αρσεναλ, όταν πρωτοείδε τον Κοστάντσο, αν δηλαδή «ο δεύτερος γκολκίπερ που χρησιμοποιείται είναι ακόμη χειρότερος», θα άξιζε τον κόπο κάποιος που παρακολουθεί τις προπονήσεις του Ολυμπιακού να βγει και να πει αν πράγματι ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας είναι ο καλύτερος, και όχι απλά ο ακριβότερος, που γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρέπει να καεί από το πέμπτο-έκτο παιχνίδι, αλλά να πάρει κι άλλα ματς, με την ελπίδα ότι θα συνέλθει. Γιατί αν ο δεύτερος και ο τρίτος είναι πράγματι χειρότεροι, τότε μπράβο σ' εκείνους που τον διάλεξαν, κι ακόμη μεγαλύτερο μπράβο σε όσους έφεραν τους υποψήφιους αντικαταστάτες του Κοστάντσο σε τέτοιο επίπεδο.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Βέβαια, μπάλα είναι και ποτέ δεν ξέρεις, αλλά ούτε ο Παναθηναϊκός ούτε, ακόμη περισσότερο, η ΑΕΚ δείχνουν αυτή τη στιγμή σε θέση να απειλήσουν, καθώς η ομάδα, τουλάχιστον σε επίπεδο ελληνικού πρωταθλήματος, πήρε μπροστά, πιέζει ψηλά, βγάζει πάθος και δύναμη, έχει ρυθμό για ένα ημίχρονο και γενικά νικάει ακόμη και στις κακές της βραδιές.
ΒΕΒΑΙΑ, κουβαλάει και θα εξακολουθήσει να κουβαλάει τα δύο μεγάλα κουσούρια της. Δεν έχει τοπ παίκτες μπροστά και δεξιά - μπροστά και αριστερά. Εκεί αναγκάζεται να βολευτεί πότε με τον Μιραλάς, πότε με τον Τζεμπούρ και πότε (ακόμη χειρότερα) με τον Φουστέρ, καθώς από πίσω υπάρχουν ο (κάτι σαν σαν Ζαϊρί) Αμπντούν, ο Φετφατζίδης, ο Χαβίτο και από χθες το μεσημέρι ο Μόνχε.
ΑΚΟΜΗ, στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ αποδείχτηκε για άλλη μία φορά πόσο σημαντικό είναι το πρόβλημα με τα φτερά της ομάδας, αν σκεφτούμε ότι ο Τοροσίδης, που είναι μπακ, ήταν ο πιο επιθετικός, άρα και ο πιο επικίνδυνος από τα δεξιά για την αντίπαλη άμυνα.
ΦΥΣΙΚΑ, έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός τα καταφέρνει μια χαρά. Μόνο που θα πρέπει ν' αρχίσει να υπολογίζει σιγά σιγά και την πιθανότητα να προχωρήσει το ντιλ με τους Αραβες και να γίνουν διαφορετικά τα πράγματα στον Παναθηναϊκό. Να έρθουν καλύτεροι παίκτες, ίσως και καλύτερος προπονητής, να αλλάξει η δυναμική του αιώνιου εχθρού και να δημιουργηθεί ένα καινούργιο αγωνιστικό τοπίο. Αλλος ο Παναθηναϊκός με Τοτσέ, Κουίνσι, Κατσουράνη και Σαριέγκι, κι άλλο να έρθουν ποδοσφαιριστές από υψηλότερο επίπεδο, έστω και αν δεν προλάβουν να γίνουν τόσο γρήγορα ομάδα.
ΑΥΤΟ δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα χάσει το πρωτάθλημα. Θα υπάρχει, όμως, σίγουρα ένα άλλο πρωτάθλημα, περισσότερο ανταγωνιστικό στην κορυφή του, το οποίο ο Βαλβέρδε και οι παίκτες του θα είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη προσοχή.
ΥΓ. Επειδή κάθε ματς που περνάει γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, εκείνο που αναρωτιόταν τις προάλλες ο σκάουτερ της Αρσεναλ, όταν πρωτοείδε τον Κοστάντσο, αν δηλαδή «ο δεύτερος γκολκίπερ που χρησιμοποιείται είναι ακόμη χειρότερος», θα άξιζε τον κόπο κάποιος που παρακολουθεί τις προπονήσεις του Ολυμπιακού να βγει και να πει αν πράγματι ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας είναι ο καλύτερος, και όχι απλά ο ακριβότερος, που γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρέπει να καεί από το πέμπτο-έκτο παιχνίδι, αλλά να πάρει κι άλλα ματς, με την ελπίδα ότι θα συνέλθει. Γιατί αν ο δεύτερος και ο τρίτος είναι πράγματι χειρότεροι, τότε μπράβο σ' εκείνους που τον διάλεξαν, κι ακόμη μεγαλύτερο μπράβο σε όσους έφεραν τους υποψήφιους αντικαταστάτες του Κοστάντσο σε τέτοιο επίπεδο.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου