Συνέχεια προηγούμενο άρθρου το παρόν. Αυτού που είχα γράψει ότι στον Άρη λαλούν πολλά κοκόρια.
Πολλές φορές με έχουν κατηγορήσει ως αιρετικό. Δεν είναι όμως έτσι. Ρεαλιστής ναι, μέχρι αηδίας. Όχι αιρετικός, διότι αυτά που πιστεύω, τα πιστεύω (και πλέον τα μοιράζομαι και με συναρειανούς μου) όχι ως αντίδραση αλλά ως καταστάλαγμα γνώσης και προβληματισμού, πολλών συζητήσεων και αναζητήσεων.
Ακράδαντα πιστεύω ότι το εγχείρημα της Λέσχης Φίλων Άρη δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο με αυτήν τη μορφή. Ότι πρόχειρα στήνεται, μοιραία έρχεται η ώρα της αλήθειας, η ώρα της απογύμνωσης, η ώρα που θα καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος.
Η Λέσχη Φίλων Άρη λοιπόν στήθηκε πρόχειρα και το χειρότερο… όχι προσαρμοσμένη στις ανάγκες και στις προοπτικές του σωματείου αλλά στα πρόσωπα και στις προσωπικές επιδιώξεις.
Γνώμη μου. Ισως, ο αρχικός σχεδιασμός να περιλάμβανε άλλα πράγματα, και στην πορεία υλοποίησης να στρογγυλεύτηκαν-προσαρμόστηκαν (το πιο πιθανό να συνέβη κατά τη γνώμη μου λαμβάνοντας υπόψη τον Πρόεδρο της ΠΑΕ ΑΡΗΣ την εποχή εκείνη). Το αποτέλεσμα κρίνω και εξηγώ.
Δεν υπάρχει γνώστης στοιχειωδών αρχών διοίκησης που να μπορεί να κατανοήσει και να δικαιολογήσει την ύπαρξη δυο αιρετών διοικητικών συμβουλίων που ουσιαστικά να αντλούν και τα δυο δύναμη από το ίδιο εκλογικό σώμα. Τα μέλη της Λέσχης ψηφίζουν τη Διοίκηση της ΠΑΕ, τα ίδια μέλη της Λέσχης ψηφίζουν και τη Διοίκηση του Φορέα (το ΔΣ της Λέσχης Φίλων ΑΡΗ). Τα μέλη της Λέσχης δηλαδή δίνουν μια εντολή σε ένα ΔΣ να διοικήσει μια ΠΑΕ και σε ένα άλλο ΔΣ να κάνει ο Θεός ξέρει τι. Να κάνει έλεγχο οικονομικών; Τον κάνει κάθε χρόνο ορκωτός λογιστής έχοντας μάλιστα και τις κυρώσεις του νομοθέτη για πλημμελή ενέργεια ελέγχου.
Έλεγχο οικονομικών κάνει εκ του νόμου και ο ΑΣ, όπως και οι λοιποί μέτοχοι, (τα φυσικά πρόσωπα, όσους τους διαφεύγει, υπάρχουν και φυσικά πρόσωπα μέτοχοι στον ΑΡΗ) και μάλιστα εκ του νόμου μπορούν να παρίστανται στη Γενική Συνέλευση Μετόχων της ΠΑΕ και να ανακρίνουν τον ορκωτό λογιστή που έκανε τον έλεγχο, τον υπεύθυνο λογιστηρίου, την ίδια τη Διοίκηση της ΠΑΕ και να γράψουν στα πρακτικά κάθε υποσημείωση ή επιφύλαξη που θεωρούν επιβεβλημένη.
Να κάνει έλεγχο αγωνιστικών επιλογών το ΔΣ της Λέσχης; Προφανώς όχι, τα μέλη της Λέσχης ψήφισαν (άμεσα, και έχει σημασία αυτό) άλλους γι’αυτό. Να κάνουν έλεγχο διοικητικής λειτουργίας; Μα την διοικητική λειτουργία και τον τρόπο (οργανόγραμμα, κ.λπ.) τον επιλέγουν αυτοί που ψηφίστηκαν για να διοικήσουν την ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Δεν το συνεχίζω διότι θα κουράσω.
Αυτή η ιστορία για τα δικαιώματα του μετόχου πλέον ακούγεται στα αυτιά μου ως υστερία και μάλιστα γελοία. Και την ακούω από υποτίθεται ανθρώπους που ξέρουν και πέντε γράμματα. Και γράφεται και σε εφημερίδες (φυλλάδες δηλαδή, αλλά τέλος πάντων, δεν είναι το θέμα αυτό). Ποια δικαιώματα του μετόχου φίλοι μου εξυπηρετεί ακριβώς το εκάστοτε ΔΣ της Λέσχης; Το πιο βασικό δικαίωμα δεν έχει, το δικαίωμα της επιλογής αυτών που υποτίθεται ότι πρέπει να ελέγχει για τα οικονομικά-διοικητικά-οργανωτικά πεπραγμένα. Δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο παγκοσμίως.
Είναι πραγματικά ανήκουστο δυο ΔΣ να εκλέγονται από το ίδιο σώμα, να λογοδοτούν στο ίδιο ακριβώς σώμα και να θεωρούμε ότι μπορεί το ένα να επιβάλλει την άποψή του στο άλλο. Είναι πραγματικό αστείο. Να λέει ο ένας «Κάνε αυτό διότι έχω τη δύναμη του μετόχου και εκλέχθηκα από το μέτοχο» και να απαντάει (θεωρητικά) ο άλλος «Μωρέ τι μας λες; Γιατί εγώ από πού εκλέχτηκα; Την κατέλαβα την καρέκλα;».
Φυσικά και αυτή η παρωδία των δυο εκλεγμένων ΔΣ δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη. Είναι αστείο και είναι προφανές ότι επιλέχθηκε, όταν επιλέχθηκε, διότι το κουστούμι της Λέσχης και της λειτουργίας του ΑΡΗ δεν ράφτηκε στα μέτρα του ΑΡΗ και των προοπτικών του αλλά σε δεδομένα πρόσωπα και καταστάσεις.
Αν η Λέσχη θέλει να έχει μέλλον και να μπορεί να υπάρξει ουσιαστικά και τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να γίνει το εξής ένα και βασικό. Να πάψει πάραυτα αυτό το σύστημα των διπλών εκλογών. Τα μέλη της Λέσχης θα πρέπει να εκλέγουν ένα ΔΣ, αυτό της Λέσχης. Και αυτοί να κόβουν τον πισινό τους να επιλέγουν τα καταλληλότερα άτομα-επαγγελματίες που θα διοικήσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα και μια ανώνυμη εταιρεία ταυτόχρονα. Ένα εκλεγμένο ΔΣ που θα λογοδοτεί για τις επιλογές του. Ξεκάθαρα πράγματα και όχι αυτή η διάχυση ευθυνών και η σύγχυση αρμοδιοτήτων.
Ένα ΔΣ Λέσχης που θα έχει ξεκάθαρες εντολές από τα μέλη: «κάντε ομάδα τριετίας» ή «κάντε ομάδα άμεσων αποτελεσμάτων» ή «αναζητήστε επενδυτή για το 30% των μετοχών» ή «δώστε προτεραιότητα στην οικονομική εξυγίανση και όχι στο αγωνιστικό», κ.λπ. Για να μπορεί το εκάστοτε ΔΣ να επιλέγει και να αξιολογεί. Νε επιβραβεύει αλλά και να δίνει τα παπούτσια στο χέρι. Και κυρίως να μην λειτουργεί με δόλο και να κρίνεται αυστηρά, αυστηρότατα, με βάση τις αρμοδιότητες που πραγματικά έχει και όχι αυτές που υποθετικά ή στη φαντασία του καθενός έχει.
Ετσι λειτουργούν φίλοι μου οι ποδοσφαιρικές ομάδες-εταιρείες. Συναίσθημα και επαγγελματισμός ταυτόχρονα. Δημοκρατία και ορθολογισμός ταυτόχρονα. Και όχι αυτός ο κυκεώνας Διοικητικών Συμβουλίων και εκλογών που αλληλοαναιρούνται. Το συναίσθημα θα το εξασφαλίζουν οι Αρειανοί που θα εκλέγονται στο ΔΣ της Λέσχης. Τον επαγγελματισμό θα το εξασφαλίζουν οι (ίσως επίσης Αρειανοί) επαγγελματίες που θα τους θέτονται συγκεκριμένοι στόχοι και χρονοδιαγράμματα. Για να ξέρω και εγώ, ο απλός Αρειανός της κερκίδας, από πού να αναζητήσω ευθύνες.
Θα τα ξαναπούμε…
πηγή: allaboutaris.com
Πολλές φορές με έχουν κατηγορήσει ως αιρετικό. Δεν είναι όμως έτσι. Ρεαλιστής ναι, μέχρι αηδίας. Όχι αιρετικός, διότι αυτά που πιστεύω, τα πιστεύω (και πλέον τα μοιράζομαι και με συναρειανούς μου) όχι ως αντίδραση αλλά ως καταστάλαγμα γνώσης και προβληματισμού, πολλών συζητήσεων και αναζητήσεων.
Ακράδαντα πιστεύω ότι το εγχείρημα της Λέσχης Φίλων Άρη δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο με αυτήν τη μορφή. Ότι πρόχειρα στήνεται, μοιραία έρχεται η ώρα της αλήθειας, η ώρα της απογύμνωσης, η ώρα που θα καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος.
Η Λέσχη Φίλων Άρη λοιπόν στήθηκε πρόχειρα και το χειρότερο… όχι προσαρμοσμένη στις ανάγκες και στις προοπτικές του σωματείου αλλά στα πρόσωπα και στις προσωπικές επιδιώξεις.
Γνώμη μου. Ισως, ο αρχικός σχεδιασμός να περιλάμβανε άλλα πράγματα, και στην πορεία υλοποίησης να στρογγυλεύτηκαν-προσαρμόστηκαν (το πιο πιθανό να συνέβη κατά τη γνώμη μου λαμβάνοντας υπόψη τον Πρόεδρο της ΠΑΕ ΑΡΗΣ την εποχή εκείνη). Το αποτέλεσμα κρίνω και εξηγώ.
Δεν υπάρχει γνώστης στοιχειωδών αρχών διοίκησης που να μπορεί να κατανοήσει και να δικαιολογήσει την ύπαρξη δυο αιρετών διοικητικών συμβουλίων που ουσιαστικά να αντλούν και τα δυο δύναμη από το ίδιο εκλογικό σώμα. Τα μέλη της Λέσχης ψηφίζουν τη Διοίκηση της ΠΑΕ, τα ίδια μέλη της Λέσχης ψηφίζουν και τη Διοίκηση του Φορέα (το ΔΣ της Λέσχης Φίλων ΑΡΗ). Τα μέλη της Λέσχης δηλαδή δίνουν μια εντολή σε ένα ΔΣ να διοικήσει μια ΠΑΕ και σε ένα άλλο ΔΣ να κάνει ο Θεός ξέρει τι. Να κάνει έλεγχο οικονομικών; Τον κάνει κάθε χρόνο ορκωτός λογιστής έχοντας μάλιστα και τις κυρώσεις του νομοθέτη για πλημμελή ενέργεια ελέγχου.
Έλεγχο οικονομικών κάνει εκ του νόμου και ο ΑΣ, όπως και οι λοιποί μέτοχοι, (τα φυσικά πρόσωπα, όσους τους διαφεύγει, υπάρχουν και φυσικά πρόσωπα μέτοχοι στον ΑΡΗ) και μάλιστα εκ του νόμου μπορούν να παρίστανται στη Γενική Συνέλευση Μετόχων της ΠΑΕ και να ανακρίνουν τον ορκωτό λογιστή που έκανε τον έλεγχο, τον υπεύθυνο λογιστηρίου, την ίδια τη Διοίκηση της ΠΑΕ και να γράψουν στα πρακτικά κάθε υποσημείωση ή επιφύλαξη που θεωρούν επιβεβλημένη.
Να κάνει έλεγχο αγωνιστικών επιλογών το ΔΣ της Λέσχης; Προφανώς όχι, τα μέλη της Λέσχης ψήφισαν (άμεσα, και έχει σημασία αυτό) άλλους γι’αυτό. Να κάνουν έλεγχο διοικητικής λειτουργίας; Μα την διοικητική λειτουργία και τον τρόπο (οργανόγραμμα, κ.λπ.) τον επιλέγουν αυτοί που ψηφίστηκαν για να διοικήσουν την ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Δεν το συνεχίζω διότι θα κουράσω.
Αυτή η ιστορία για τα δικαιώματα του μετόχου πλέον ακούγεται στα αυτιά μου ως υστερία και μάλιστα γελοία. Και την ακούω από υποτίθεται ανθρώπους που ξέρουν και πέντε γράμματα. Και γράφεται και σε εφημερίδες (φυλλάδες δηλαδή, αλλά τέλος πάντων, δεν είναι το θέμα αυτό). Ποια δικαιώματα του μετόχου φίλοι μου εξυπηρετεί ακριβώς το εκάστοτε ΔΣ της Λέσχης; Το πιο βασικό δικαίωμα δεν έχει, το δικαίωμα της επιλογής αυτών που υποτίθεται ότι πρέπει να ελέγχει για τα οικονομικά-διοικητικά-οργανωτικά πεπραγμένα. Δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο παγκοσμίως.
Είναι πραγματικά ανήκουστο δυο ΔΣ να εκλέγονται από το ίδιο σώμα, να λογοδοτούν στο ίδιο ακριβώς σώμα και να θεωρούμε ότι μπορεί το ένα να επιβάλλει την άποψή του στο άλλο. Είναι πραγματικό αστείο. Να λέει ο ένας «Κάνε αυτό διότι έχω τη δύναμη του μετόχου και εκλέχθηκα από το μέτοχο» και να απαντάει (θεωρητικά) ο άλλος «Μωρέ τι μας λες; Γιατί εγώ από πού εκλέχτηκα; Την κατέλαβα την καρέκλα;».
Φυσικά και αυτή η παρωδία των δυο εκλεγμένων ΔΣ δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη. Είναι αστείο και είναι προφανές ότι επιλέχθηκε, όταν επιλέχθηκε, διότι το κουστούμι της Λέσχης και της λειτουργίας του ΑΡΗ δεν ράφτηκε στα μέτρα του ΑΡΗ και των προοπτικών του αλλά σε δεδομένα πρόσωπα και καταστάσεις.
Αν η Λέσχη θέλει να έχει μέλλον και να μπορεί να υπάρξει ουσιαστικά και τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να γίνει το εξής ένα και βασικό. Να πάψει πάραυτα αυτό το σύστημα των διπλών εκλογών. Τα μέλη της Λέσχης θα πρέπει να εκλέγουν ένα ΔΣ, αυτό της Λέσχης. Και αυτοί να κόβουν τον πισινό τους να επιλέγουν τα καταλληλότερα άτομα-επαγγελματίες που θα διοικήσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα και μια ανώνυμη εταιρεία ταυτόχρονα. Ένα εκλεγμένο ΔΣ που θα λογοδοτεί για τις επιλογές του. Ξεκάθαρα πράγματα και όχι αυτή η διάχυση ευθυνών και η σύγχυση αρμοδιοτήτων.
Ένα ΔΣ Λέσχης που θα έχει ξεκάθαρες εντολές από τα μέλη: «κάντε ομάδα τριετίας» ή «κάντε ομάδα άμεσων αποτελεσμάτων» ή «αναζητήστε επενδυτή για το 30% των μετοχών» ή «δώστε προτεραιότητα στην οικονομική εξυγίανση και όχι στο αγωνιστικό», κ.λπ. Για να μπορεί το εκάστοτε ΔΣ να επιλέγει και να αξιολογεί. Νε επιβραβεύει αλλά και να δίνει τα παπούτσια στο χέρι. Και κυρίως να μην λειτουργεί με δόλο και να κρίνεται αυστηρά, αυστηρότατα, με βάση τις αρμοδιότητες που πραγματικά έχει και όχι αυτές που υποθετικά ή στη φαντασία του καθενός έχει.
Ετσι λειτουργούν φίλοι μου οι ποδοσφαιρικές ομάδες-εταιρείες. Συναίσθημα και επαγγελματισμός ταυτόχρονα. Δημοκρατία και ορθολογισμός ταυτόχρονα. Και όχι αυτός ο κυκεώνας Διοικητικών Συμβουλίων και εκλογών που αλληλοαναιρούνται. Το συναίσθημα θα το εξασφαλίζουν οι Αρειανοί που θα εκλέγονται στο ΔΣ της Λέσχης. Τον επαγγελματισμό θα το εξασφαλίζουν οι (ίσως επίσης Αρειανοί) επαγγελματίες που θα τους θέτονται συγκεκριμένοι στόχοι και χρονοδιαγράμματα. Για να ξέρω και εγώ, ο απλός Αρειανός της κερκίδας, από πού να αναζητήσω ευθύνες.
Θα τα ξαναπούμε…
πηγή: allaboutaris.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου