Το διπλό σοκ των πρώτων λεπτών έφερε άδοξο "αντίο" στην φετινή ευρωπαϊκή πορεία του ΠΑΟΚ. Γράφει ο Χρύσανθος Δοβλέτογλου.
Ο ΠΑΟΚ έχασε από μια ομάδα, με όλη την έννοια της λέξης, και
αποκλείστηκε από την συνέχεια του Europa League, αφήνοντας, όμως, όσους
παρακολούθησαν τον αγώνα, με την αίσθηση, όχι ότι θα μπορούσε να
προκριθεί σε βάρος της Ουντινέζε, αλλά πως αν δεν γίνονταν τα λάθη στην
αρχή του ματς, είχε την δυνατότητα να δυσκολέψει τους Ιταλούς και να
τους κάνει να θυμούνται την βραδιά της Πέμπτης (23/2) για πολύ καιρό.
Ο "Δικέφαλος" μπήκε σε έναν αγώνα που ισοδυναμούσε με ραντεβού με την ιστορία του, απέναντι σε ένα σύνολο καλό, αλλά όχι να το φοβηθείς, υπνωτισμένος, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, δίνοντας την ευκαιρία στην Ουντινέζε να σημειώσει δύο γρήγορα γκολ, να φέρει το παιχνίδι εκεί που ήθελε και να τον αιφνιδιάσει στον απόλυτο βαθμό.
Σαφώς, και αν ο ΠΑΟΚ δεν βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο τόσο νωρίς και ήταν στο κόλπο μέχρι, για παράδειγμα, το 60' ή το 70', εκτός του ότι ίσως τελικά είχε καλύτερη τύχη, το αντίο του στην Ευρώπη θα ήταν πιο γλυκό. Αντίθετα, τώρα, που ο αποκλεισμός συνδυάστηκε με ένα "κρύο" και άδικο, ως φινάλε της φετινής του πορείας, 3-0 κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Το καλύτερο "σχολείο"
Ο Λάσλο Μπόλονι γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι παιχνίδια απέναντι σε ομάδες όπως η Ουντινέζε, μπορούν να λειτουργήσουν ως το καλύτερο μάθημα για τους παίκτες που έχουν να αρχίσει να "ψήνονται" στον ΠΑΟΚ.
Το εύκολο θα ήταν, ο Ρουμάνος προπονητής να περάσει τον Λάζαρ πίσω από τον Αθανασιάδη και ο Γιάννου να κάτσει στον πάγκο ή να ξεκινούσε ο Λίνο ως αριστερός μπακ και ο Σταφυλίδης να μην έπαιρνε ακόμη μια εμπειρία. Προτίμησε, όμως, τον δύσκολο δρόμο, ο οποίος είναι μακρύς, αλλά εκτός απροόπτου θα βγάλει τον ΠΑΟΚ, σε βάθος χρόνου, κερδισμένο.
Εκτός αυτού, ο Μπόλονι, όταν συνειδητοποίησε πως η υπόθεση πρόκριση είχε κριθεί, πέρασε στο ματς τον Αποστολόπουλο, έναν παίκτη που ακόμη δεν έχει δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο, δείχνοντας ότι προσπαθεί ακόμη και μέσα από τις ήττες, ακόμη και από τα τελευταία λεπτά ενός παιχνιδιού που έχει χαθεί, να βγάλει κάποιος κέρδος για τον ΠΑΟΚ. Ολα τα παραπάνω, τα φανερώνουν και οι δηλώσεις του:
"Το επάγγελμα του παίκτη δεν είναι εύκολο, η μάθηση είναι κάτι που έρχεται σε μια διάρκεια χρόνου και σαφώς στο ιταλικό πρωτάθλημα μαθαίνεις πιο γρήγορα από ότι σε ένα άλλο πρωτάθλημα χαμηλότερου επιπέδου. Αυτά τα παιχνίδια πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για να μάθουμε".
Παράδειγμα προς μίμηση
Η Ουντινέζε σε δύσκολους για το ποδόσφαιρο -και όχι μόνο- καιρούς, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα. Χωρίς τον παίκτη star (ειδικά στα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ που δεν έπιαζε ο Ντι Νατάλε) και με ποδοσφαιριστές που όταν αποκτήθηκαν δεν είχαν μεγάλη αξία στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, έφτασε σε ένα σημείο να μπορεί να κοιτάξει οποιονδήποτε αντίπαλο στα μάτια. Στην εποχή που μπαίνουμε, άλλωστε, είναι πολύ πιθανό να καταφέρουν να επιβιώσουν μόνο σύλλογοι που δουλεύουν στα πρότυπα της ιταλικής ομάδας.
Πηγή: olapaok.gr
Ο "Δικέφαλος" μπήκε σε έναν αγώνα που ισοδυναμούσε με ραντεβού με την ιστορία του, απέναντι σε ένα σύνολο καλό, αλλά όχι να το φοβηθείς, υπνωτισμένος, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, δίνοντας την ευκαιρία στην Ουντινέζε να σημειώσει δύο γρήγορα γκολ, να φέρει το παιχνίδι εκεί που ήθελε και να τον αιφνιδιάσει στον απόλυτο βαθμό.
Σαφώς, και αν ο ΠΑΟΚ δεν βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο τόσο νωρίς και ήταν στο κόλπο μέχρι, για παράδειγμα, το 60' ή το 70', εκτός του ότι ίσως τελικά είχε καλύτερη τύχη, το αντίο του στην Ευρώπη θα ήταν πιο γλυκό. Αντίθετα, τώρα, που ο αποκλεισμός συνδυάστηκε με ένα "κρύο" και άδικο, ως φινάλε της φετινής του πορείας, 3-0 κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Το καλύτερο "σχολείο"
Ο Λάσλο Μπόλονι γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι παιχνίδια απέναντι σε ομάδες όπως η Ουντινέζε, μπορούν να λειτουργήσουν ως το καλύτερο μάθημα για τους παίκτες που έχουν να αρχίσει να "ψήνονται" στον ΠΑΟΚ.
Το εύκολο θα ήταν, ο Ρουμάνος προπονητής να περάσει τον Λάζαρ πίσω από τον Αθανασιάδη και ο Γιάννου να κάτσει στον πάγκο ή να ξεκινούσε ο Λίνο ως αριστερός μπακ και ο Σταφυλίδης να μην έπαιρνε ακόμη μια εμπειρία. Προτίμησε, όμως, τον δύσκολο δρόμο, ο οποίος είναι μακρύς, αλλά εκτός απροόπτου θα βγάλει τον ΠΑΟΚ, σε βάθος χρόνου, κερδισμένο.
Εκτός αυτού, ο Μπόλονι, όταν συνειδητοποίησε πως η υπόθεση πρόκριση είχε κριθεί, πέρασε στο ματς τον Αποστολόπουλο, έναν παίκτη που ακόμη δεν έχει δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο, δείχνοντας ότι προσπαθεί ακόμη και μέσα από τις ήττες, ακόμη και από τα τελευταία λεπτά ενός παιχνιδιού που έχει χαθεί, να βγάλει κάποιος κέρδος για τον ΠΑΟΚ. Ολα τα παραπάνω, τα φανερώνουν και οι δηλώσεις του:
"Το επάγγελμα του παίκτη δεν είναι εύκολο, η μάθηση είναι κάτι που έρχεται σε μια διάρκεια χρόνου και σαφώς στο ιταλικό πρωτάθλημα μαθαίνεις πιο γρήγορα από ότι σε ένα άλλο πρωτάθλημα χαμηλότερου επιπέδου. Αυτά τα παιχνίδια πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για να μάθουμε".
Παράδειγμα προς μίμηση
Η Ουντινέζε σε δύσκολους για το ποδόσφαιρο -και όχι μόνο- καιρούς, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα. Χωρίς τον παίκτη star (ειδικά στα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ που δεν έπιαζε ο Ντι Νατάλε) και με ποδοσφαιριστές που όταν αποκτήθηκαν δεν είχαν μεγάλη αξία στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, έφτασε σε ένα σημείο να μπορεί να κοιτάξει οποιονδήποτε αντίπαλο στα μάτια. Στην εποχή που μπαίνουμε, άλλωστε, είναι πολύ πιθανό να καταφέρουν να επιβιώσουν μόνο σύλλογοι που δουλεύουν στα πρότυπα της ιταλικής ομάδας.
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου