Όπου φτωχός κι η ...μπίρα του!!

Τι να κάνουμε τώρα; Να πιούμε μπίρες για να ξεχάσουμε πως μας έχουνε του κλώτσου και του μπάτσου; Τελικά, ή το έχει η μοίρα μας να πηγαίνουμε ως πρόβατα επί σφαγή, ή το έχει η κούτρα μας να κατεβάζει ψείρες. Ή και τα δύο...

Το ματς με την Τσεχία ήταν καρμπόν με αυτό με την Πολωνία. Η Εθνική ξέχασε να μπει στο γήπεδο στα πρώτα λεπτά, έμεινε πίσω στο σκορ και μετά αποφάσισε να παίξει βρίσκοντας απέναντί της, μετά τον Ισπανό Καρμπάγιο, τον Γάλλο Λανουά. Και στο επόμενο ματς είναι πολύ πιθανό να σφυρίξει ηΜέρκελ, για να μας δώσει το σύνθημα: «Έξω από το ευρώ, έξω και από το Γιούρο»!

Εντάξει, στο παιχνίδι με τους Τσέχους η Εθνική πλήρωσε και τα δικά της λάθη, πλήρωσε το κακό ξεκίνημα. Ωστόσο, το έβαλε το γκολ που θα μας έφερνε στα ίσα κι αυτό δεν μέτρησε. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ...επιστήμονας Λανουά έπαιξε όλο το δεύτερο ημίχρονο λίμπερο σε μια ομάδα που κατέρρεε. Εκνεύριζε τους διεθνείς μας συνεχόμενα ανάποδα σφυρίγματα, φανταζόταν επιθετικά φάουλ για να μας βγάλει από την περιοχή, μοίραζε και χάριζε κάρτες με διαφορετικά μέτρα και σταθμά, ο βοηθός του ανακάλυπτε οφσάιντ (χαρακτηριστική η υπόδειξη στον Γκέκα, σε φάση - ευκαιρία) κι όμως, έχουμε φτάσει στο σημείο να το παίζουμε υπεράνω. Να κάνουμε υψηλή κριτική και να τα κατακεραυνώνουμε μόνο τα λάθη των διεθνών μας, λες κι έχουμε αυτήν ακριβώς την ποδοσφαιρική κουλτούρα, λες και ποτέ δεν ασχολούμαστε με τους διαιτητές.
Πέραν της πλάκας, φαντάζεστε να γίνονταν τέτοιες διαιτησίες σε βάρος Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού σε δύο διαδοχικά παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος; Θα είχανε βγει μαϊμούδες στα πρωτοσέλιδα, θα είχαμε αλλαγές και καρατομήσεις διαιτητών και αρχιδιαιτητών, θα είχαν ενεργοποιηθεί Σάββες και Βασίληδες, θα είχαν βγει ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων κι ο χαρτοπόλεμος θα κράταγε μέχρι να έρθουν πέντε μαζεμένα και καθοριστικά θετικά σφυρίγματα για να αποκατασταθεί η ...αδικία.
Ενώ τώρα που είχαμε δύο διαδοχικά εγκλήματα κατά της Ελλάδας, φταίνε μόνο οι διεθνείς που φάγανε δυο γκολ σε έξι λεπτά. Ρε, πόσο κουλτουριάρηδες γινόμαστε όταν βγαίνουμε από τα σύνορα; Πόσο λαρτζ;
Η εικόνα της Εθνικής στο Γιούρο είναι καλή και ο μόνο ένας βαθμός σε δύο ματς είναι πέρα για πέρα άδικος. Όσο κι αν οι παίκτες μας αδίκησαν τους εαυτούς τους μπαίνοντας αργά και στα δύο ματς, όταν μπήκαν τα έδωσαν όλα, έπαιξαν μπάλα, ζήτησαν τα παιχνίδια, άξιζαν και στα δύο ματς καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που πήραν. Αδίκησαν τους εαυτούς τους με, αλλά κυρίως ...αδικήθηκαν. Έτσι;
Μέχρι ως Έλληνες να σταματήσουμε να αδικούμε τους εαυτούς μας και να αδικούμαστε, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...

πηγή: Gazzetta.gr