Ασπρούλιας: Το τέλος εποχής, θα αφήσει απόνερα
Είναι δύσκολο μετά από τόσα χρόνια να βρει κανείς λόγια για να μεταφέρει τα συναισθήματά του για την αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Για όλους εμάς που αγαπάμε το μπάσκετ και είχαμε, άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο, πιο κοντινή επαγγελματική σχέση με τον Παναθηναϊκό, η σημερινή ημέρα είναι δύσκολη. Είναι 13 ολόκληρα χρόνια, επαγγελματικής συναναστροφής, είναι εικόνες, είναι στιγμές, είναι εμπειρίες είναι αμέτρητα πράγματα που δεν έχει και καμία ιδιαίτερη σημασία να καταγραφούν. Το τέλος της συνεργασίας του Ομπράντοβιτς με τον Παναθηναϊκό έγινε όπως έπρεπε, με μία κοινή ανακοίνωση αμοιβαίου σεβασμού, αλλά, ας μη γελιόμαστε, δεν ήταν όπως έπρεπε.
Διότι σε αυτή την περίπτωση, θα είχε διοργανωθεί μία κοινή συνέντευξη Τύπου, θα υπήρχε αποχαιρετισμός που θα τον κάλυπταν όλα τα κανάλια με έκτακτα δελτία και στο τέλος, με δάκρυα στα μάτια ο ένας θα έπεφτε στην αγκαλιά του άλλου για να κλαίνε με τις ώρες. Δεν έγινε έτσι όμως... Κι αυτό κάτι σημαίνει προφανώς. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που στη δήλωσή του ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αναφέρει τη φράση "Τα εν οίκω μην Δήμω". Τι είναι αυτό που πρέπει να μείνει στους τέσσερις τείχους του οικογενειακού σπιτικού, δίχως να τα ξεπεράσει; Σε ποιον θα προκαλούσε πλήγμα η δημοσιοποίηση των αιτιών του διαζυγίου; Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα, που μάλλον θα βρεις τις απαντήσεις στο μακρινό μέλλον. Πριν αρχίσει το γαϊτανάκι των συναντήσεων του Ομπράντοβιτς με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλου, υπερασπιζόμουν την άποψη ότι για το χωρισμό δεν φέρει κανείς ευθύνη.
Με το προβλεπόμενο μπάτζετ, ο Παναθηναϊκός ήταν αδύνατον να κρατήσει τον Ζοτς, και ο Ζοτς φυσικά δε θα μπορούσε, στους ανθρώπους που έχουν αιμορραγήσει επί πολλά χρόνια για τον Παναθηναϊκό, να τους πιέσει ώστε να αυξήσουν το μπάτζετ. Από τη στιγμή όμως, που ο Σέρβος κόουτς έφυγε για το Ντουμπάι, έγιναν λάθη. Και μάλιστα πολλά. Εκατέρωθεν... Τα περισσότερα από την πλευρά της οικογένειας κι ένα πολύ βασικό από την πλευρά του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Σε μία περίοδο κατά την οποία οι τόνοι έπρεπε να πέσουν, η δεικτική ανακοίνωση της ΚΑΕ σε συνδυασμό με δημοσιεύματα εντύπων ή ηλεκτρονικών μέσω συμφερόντων Δημήτρη Γιαννακόπουλου, προχώρησαν τη σχέση των δύο πλευρών σε πιο άσχημο επίπεδο.
Το μεγάλο λάθος που έκανε ο Ομπράντοβιτς, ήταν το σχόλιο περί σεβασμού κατά την άφιξή του από το Ντουμπάι, όταν μίλησε στον κόσμο που έσπευσε να τον υποδεχθεί κι εν συνεχεία ήρθε η απάντηση, πάλι από δημοσιεύματα. Ασφαλώς και το πρόβλημα δεν είναι μόνο το μπάτζετ. Υπάρχουν κι άλλα... Τα οποία όμως, κάποιος πρέπει να τα αναφέρει, ως ένδειξη ελάχιστου σεβασμού απέναντι σε αυτόν τον κόσμο, που σήμερα έκλαιγε κυριολεκτικά αμέσως μετά την ανακοίνωση του διαζυγίου. Σε αυτόν τον κόσμο, που έχει δώσει μαθήματα πίστη και αφοσίωσης στην πιο υγιή μορφή του οπαδισμού και την οποία σπανίως βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα.
Είναι ξεκάθαρο πως, οι πραγματικοί λόγοι (πλην του μπάτζετ) προς το παρόν, όντως, μένουν εντός των τειχών. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος έχει την ελάχιστη ευθύνη για τα περισσότερα από τα ...αφανή που μπορεί να έχει μέσα του ο Ζέλικο, έχασε μία χρυσή ευκαιρία. Να ξεκινήσει τη διοικητική πορεία του, έχοντας ως εγγυητή της ομαλότητας και του αγωνιστικού αποτελέσματος τον κορυφαίο των κορυφαίων. Κι (έστω κι αν ο ίδιος δεν έχει ευθύνη) χρεώνεται με το ξεκίνημά του, την απώλεια του ανθρώπου που όχι μόνο εγκατέστησε τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά παράλληλα, αγάπησε, λάτρεψε τη ομάδα του, τον κόσμο της, την πόλη και τους ανθρώπους που τον στήριζαν οικονομικά. Εχασε την ευκαιρία να έχει στο ξεκίνημά του, το απόλυτο μαξιλαράκι ασφαλείας για οποιοδήποτε φυσιολογικό λάθος μπορεί να κάνει, δεδομένης της απειρίας του.
Από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Ούτε στο ελληνικό μπάσκετ, ούτε στον Παναθηναϊκό. Τα απόνερα που θα αφήσει η αποχώρησή του θα είναι πολλά και τα κύματα τεράστια, έτοιμα να κατασπαράξουν τον διάδοχο. Οποιος κι αν είναι, όσο μικρό ή μεγάλο όνομα κι αν έχει. ΟΙ αναταράξεις θα είναι πολλές και μπορεί η φανέλα να είναι αυτή που στο τέλος έχει σημασία, με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Καλώς ή κακώς η σκιά του θα είναι βαριά και θα πέφτει πάνω από τον επόμενο. Και αυτό είναι λογικό να επηρεάζει την ομάδα. Η μήπως φαντάζεστε ότι (στην αρχή τουλάχιστον) οι παίκτες που θα απομείνουν, θα αισθάνονται το ίδιο. Τα 13 χρόνια είναι πολλά... Δεν ξεχνιούνται... Ποτέ!
Kαβαλιεράτος: Κανείς πάνω από την ομάδα
Ήταν βέβαιο, ακόμη και αν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παρέμενε στον Παναθηναϊκό, πως η επόμενη μέρα θα ήταν διαφορετική για τους «πράσινους» από τη στιγμή που η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να ρίξει αισθητά το μπάτζετ και να το πάει στα 12 εκατομμύρια μεικτά.
Ο Παναθηναϊκός περνάει μια δύσκολη περίοδο, όπως φυσικά και όλη η Ελλάδα. Όχι μόνο στον αθλητικό τομέα, αλλά παντού. Αυτό που γίνεται στον Παναθηναϊκό σε ό,τι αφορά το μπάτζετ και τη μείωση του είναι και το λογικό, όπως λογική είναι και η απόφαση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να μην συνεχίσει στο τιμόνι της ομάδας. Ούτως ή άλλως η σεζόν που έρχεται θα ήταν δύσκολη για τον Παναθηναϊκό καθώς οι πιθανότητες επιτυχίας στην Ευρωλίγκα θα ήταν ελάχιστες ενώ και στην Ελλάδα η επιστροφή στην κορυφή θα ήταν πάρα πολύ δύσκολη με ή χωρίς Ομπράντοβιτς. Και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός είναι σε καλύτερη... θέση εκκίνησης και παράλληλα είναι διατεθειμένος να βάλει περισσότερα χρήματα από τον αντίπαλο του.
Το πόσο δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά σίγουρα θα είναι περισσότερα από 12 εκατομμύρια μεικτά. Ο Παναθηναϊκός πλέον θα χτιστεί σε άλλη λογική, θα δημιουργήσει μια ομάδα σε νέες βάσεις, από την αρχή. Σε καμία περίπτωση δεν τελειώνει ο Παναθηναϊκός εδώ, απλά όλοι πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Το μπάτζετ θα είναι μικρότερο, αλλά τουλάχιστον οι «πράσινοι» δεν θα σβήσουν από τον χάρτη. Αυτό θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχε διοικητική συνέχεια. Αν τώρα ήθελαν όσο τίποτα άλλο στον Παναθηναϊκό να τον κρατήσουν, τότε θα έπρεπε να προσφέρουν περισσότερα χρήματα. Τα 16 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσε ήταν το μίνιμουμ, σε κάθε άλλη περίπτωση ο «Ζοτς» θα κοροϊδευε τον Παναθηναϊκό και τους οπαδούς του αν έμενε.
Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκλάβει την φυγή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ως κέρδος και να θεωρήσουν στην ομάδα πως παίζουν πλέον μόνοι τους. Είτε με είτε χωρίς τον Σέρβο τεχνικό απέναντι του, ο Ολυμπιακός απέδειξε φέτος ότι μπορεί να χτίσει τη δική του αυτοκρατορία έχοντας στο οπλοστάσιο του τη νέα μεγάλη φουρνιά του ελληνικού μπάσκετ, όπως επίσης και τους αδερφούς Αγγελόπουλους στη διοίκηση. Το τι έγινε στον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να απασχολεί τον Ολυμπιακό, πρέπει να γίνουν οι σωστές κινήσεις και να παραμείνει η ομάδα σε υψηλό επίπεδο.
Ο Ολυμπιακός έχει το δικό του... σίριαλ και αυτό που πρέπει να έχουν όλοι στο μυαλό τους είναι τι συνέβη στον Παναθηναϊκό. Με άλλα λόγια ο Ολυμπιακός θέλει τον Ίβκοβιτς, από την άλλη ομως και ο Ίβκοβιτς πρέπει να προσαρμοστεί στα οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας καθώς όλα βρίσκονται στον αέρα αυτή τη στιγμή. Ο Ντούντα, δίχως εξωπραγματικές απαιτήσεις είναι η ιδανική περίπτωση για τον πάγκο των Πρωταθλητών Ευρώπης και Ελλάδος, αν όμως, ζητήσει πράγματα που δεν μπορούν να του δώσουν οι Αγγελόπουλοι, τότε μην εκπλαγεί κανείς αν και ο έτερος των κουμπάρων αποχωρήσει από την Ελλάδα. Σε καμία περίπτωση το ελληνικό μπάσκετ δεν εξαρτάται από πρόσωπα, πάνω από όλα είναι οι ομάδες.
Ίσως και ο Ομπράντοβιτς να μην ήταν τώρα αυτός που είναι αν δεν υπήρχε ο Παναθηναϊκός και οι δύο τους να συνεργαστούν για 13 χρόνια, άσχετα με το ότι είχε κατακτήσει τρία ευρωπαϊκό πριν πάει στον Παναθηναϊκό.Και κάτι τελευταίο, κανένας προπονητής και κανένας παίκτης δεν είναι πάνω από την ομάδα. Σίγουρα η προσωπικότητα και η αξία των πρωταγωνιστών κάνει τη διαφορά, αλλά τίποτα δεν θα ήταν ίδιο για τις ομάδες μπάσκετ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού εάν δεν υπήρχαν οι οικογένειες των Γιαννακόπουλων και των Αγγελόπουλων. Και αυτό επιτρέπει σε κάθε φίλαθλο να παραμένει αισιόδοξος για τις ομάδες μπάσκετ των «αιωνίων».
Είναι δύσκολο μετά από τόσα χρόνια να βρει κανείς λόγια για να μεταφέρει τα συναισθήματά του για την αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Για όλους εμάς που αγαπάμε το μπάσκετ και είχαμε, άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο, πιο κοντινή επαγγελματική σχέση με τον Παναθηναϊκό, η σημερινή ημέρα είναι δύσκολη. Είναι 13 ολόκληρα χρόνια, επαγγελματικής συναναστροφής, είναι εικόνες, είναι στιγμές, είναι εμπειρίες είναι αμέτρητα πράγματα που δεν έχει και καμία ιδιαίτερη σημασία να καταγραφούν. Το τέλος της συνεργασίας του Ομπράντοβιτς με τον Παναθηναϊκό έγινε όπως έπρεπε, με μία κοινή ανακοίνωση αμοιβαίου σεβασμού, αλλά, ας μη γελιόμαστε, δεν ήταν όπως έπρεπε.
Διότι σε αυτή την περίπτωση, θα είχε διοργανωθεί μία κοινή συνέντευξη Τύπου, θα υπήρχε αποχαιρετισμός που θα τον κάλυπταν όλα τα κανάλια με έκτακτα δελτία και στο τέλος, με δάκρυα στα μάτια ο ένας θα έπεφτε στην αγκαλιά του άλλου για να κλαίνε με τις ώρες. Δεν έγινε έτσι όμως... Κι αυτό κάτι σημαίνει προφανώς. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που στη δήλωσή του ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αναφέρει τη φράση "Τα εν οίκω μην Δήμω". Τι είναι αυτό που πρέπει να μείνει στους τέσσερις τείχους του οικογενειακού σπιτικού, δίχως να τα ξεπεράσει; Σε ποιον θα προκαλούσε πλήγμα η δημοσιοποίηση των αιτιών του διαζυγίου; Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα, που μάλλον θα βρεις τις απαντήσεις στο μακρινό μέλλον. Πριν αρχίσει το γαϊτανάκι των συναντήσεων του Ομπράντοβιτς με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλου, υπερασπιζόμουν την άποψη ότι για το χωρισμό δεν φέρει κανείς ευθύνη.
Με το προβλεπόμενο μπάτζετ, ο Παναθηναϊκός ήταν αδύνατον να κρατήσει τον Ζοτς, και ο Ζοτς φυσικά δε θα μπορούσε, στους ανθρώπους που έχουν αιμορραγήσει επί πολλά χρόνια για τον Παναθηναϊκό, να τους πιέσει ώστε να αυξήσουν το μπάτζετ. Από τη στιγμή όμως, που ο Σέρβος κόουτς έφυγε για το Ντουμπάι, έγιναν λάθη. Και μάλιστα πολλά. Εκατέρωθεν... Τα περισσότερα από την πλευρά της οικογένειας κι ένα πολύ βασικό από την πλευρά του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Σε μία περίοδο κατά την οποία οι τόνοι έπρεπε να πέσουν, η δεικτική ανακοίνωση της ΚΑΕ σε συνδυασμό με δημοσιεύματα εντύπων ή ηλεκτρονικών μέσω συμφερόντων Δημήτρη Γιαννακόπουλου, προχώρησαν τη σχέση των δύο πλευρών σε πιο άσχημο επίπεδο.
Το μεγάλο λάθος που έκανε ο Ομπράντοβιτς, ήταν το σχόλιο περί σεβασμού κατά την άφιξή του από το Ντουμπάι, όταν μίλησε στον κόσμο που έσπευσε να τον υποδεχθεί κι εν συνεχεία ήρθε η απάντηση, πάλι από δημοσιεύματα. Ασφαλώς και το πρόβλημα δεν είναι μόνο το μπάτζετ. Υπάρχουν κι άλλα... Τα οποία όμως, κάποιος πρέπει να τα αναφέρει, ως ένδειξη ελάχιστου σεβασμού απέναντι σε αυτόν τον κόσμο, που σήμερα έκλαιγε κυριολεκτικά αμέσως μετά την ανακοίνωση του διαζυγίου. Σε αυτόν τον κόσμο, που έχει δώσει μαθήματα πίστη και αφοσίωσης στην πιο υγιή μορφή του οπαδισμού και την οποία σπανίως βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα.
Είναι ξεκάθαρο πως, οι πραγματικοί λόγοι (πλην του μπάτζετ) προς το παρόν, όντως, μένουν εντός των τειχών. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος έχει την ελάχιστη ευθύνη για τα περισσότερα από τα ...αφανή που μπορεί να έχει μέσα του ο Ζέλικο, έχασε μία χρυσή ευκαιρία. Να ξεκινήσει τη διοικητική πορεία του, έχοντας ως εγγυητή της ομαλότητας και του αγωνιστικού αποτελέσματος τον κορυφαίο των κορυφαίων. Κι (έστω κι αν ο ίδιος δεν έχει ευθύνη) χρεώνεται με το ξεκίνημά του, την απώλεια του ανθρώπου που όχι μόνο εγκατέστησε τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά παράλληλα, αγάπησε, λάτρεψε τη ομάδα του, τον κόσμο της, την πόλη και τους ανθρώπους που τον στήριζαν οικονομικά. Εχασε την ευκαιρία να έχει στο ξεκίνημά του, το απόλυτο μαξιλαράκι ασφαλείας για οποιοδήποτε φυσιολογικό λάθος μπορεί να κάνει, δεδομένης της απειρίας του.
Από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Ούτε στο ελληνικό μπάσκετ, ούτε στον Παναθηναϊκό. Τα απόνερα που θα αφήσει η αποχώρησή του θα είναι πολλά και τα κύματα τεράστια, έτοιμα να κατασπαράξουν τον διάδοχο. Οποιος κι αν είναι, όσο μικρό ή μεγάλο όνομα κι αν έχει. ΟΙ αναταράξεις θα είναι πολλές και μπορεί η φανέλα να είναι αυτή που στο τέλος έχει σημασία, με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Καλώς ή κακώς η σκιά του θα είναι βαριά και θα πέφτει πάνω από τον επόμενο. Και αυτό είναι λογικό να επηρεάζει την ομάδα. Η μήπως φαντάζεστε ότι (στην αρχή τουλάχιστον) οι παίκτες που θα απομείνουν, θα αισθάνονται το ίδιο. Τα 13 χρόνια είναι πολλά... Δεν ξεχνιούνται... Ποτέ!
Kαβαλιεράτος: Κανείς πάνω από την ομάδα
Ήταν βέβαιο, ακόμη και αν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παρέμενε στον Παναθηναϊκό, πως η επόμενη μέρα θα ήταν διαφορετική για τους «πράσινους» από τη στιγμή που η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να ρίξει αισθητά το μπάτζετ και να το πάει στα 12 εκατομμύρια μεικτά.
Ο Παναθηναϊκός περνάει μια δύσκολη περίοδο, όπως φυσικά και όλη η Ελλάδα. Όχι μόνο στον αθλητικό τομέα, αλλά παντού. Αυτό που γίνεται στον Παναθηναϊκό σε ό,τι αφορά το μπάτζετ και τη μείωση του είναι και το λογικό, όπως λογική είναι και η απόφαση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να μην συνεχίσει στο τιμόνι της ομάδας. Ούτως ή άλλως η σεζόν που έρχεται θα ήταν δύσκολη για τον Παναθηναϊκό καθώς οι πιθανότητες επιτυχίας στην Ευρωλίγκα θα ήταν ελάχιστες ενώ και στην Ελλάδα η επιστροφή στην κορυφή θα ήταν πάρα πολύ δύσκολη με ή χωρίς Ομπράντοβιτς. Και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός είναι σε καλύτερη... θέση εκκίνησης και παράλληλα είναι διατεθειμένος να βάλει περισσότερα χρήματα από τον αντίπαλο του.
Το πόσο δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά σίγουρα θα είναι περισσότερα από 12 εκατομμύρια μεικτά. Ο Παναθηναϊκός πλέον θα χτιστεί σε άλλη λογική, θα δημιουργήσει μια ομάδα σε νέες βάσεις, από την αρχή. Σε καμία περίπτωση δεν τελειώνει ο Παναθηναϊκός εδώ, απλά όλοι πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Το μπάτζετ θα είναι μικρότερο, αλλά τουλάχιστον οι «πράσινοι» δεν θα σβήσουν από τον χάρτη. Αυτό θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχε διοικητική συνέχεια. Αν τώρα ήθελαν όσο τίποτα άλλο στον Παναθηναϊκό να τον κρατήσουν, τότε θα έπρεπε να προσφέρουν περισσότερα χρήματα. Τα 16 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσε ήταν το μίνιμουμ, σε κάθε άλλη περίπτωση ο «Ζοτς» θα κοροϊδευε τον Παναθηναϊκό και τους οπαδούς του αν έμενε.
Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκλάβει την φυγή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ως κέρδος και να θεωρήσουν στην ομάδα πως παίζουν πλέον μόνοι τους. Είτε με είτε χωρίς τον Σέρβο τεχνικό απέναντι του, ο Ολυμπιακός απέδειξε φέτος ότι μπορεί να χτίσει τη δική του αυτοκρατορία έχοντας στο οπλοστάσιο του τη νέα μεγάλη φουρνιά του ελληνικού μπάσκετ, όπως επίσης και τους αδερφούς Αγγελόπουλους στη διοίκηση. Το τι έγινε στον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να απασχολεί τον Ολυμπιακό, πρέπει να γίνουν οι σωστές κινήσεις και να παραμείνει η ομάδα σε υψηλό επίπεδο.
Ο Ολυμπιακός έχει το δικό του... σίριαλ και αυτό που πρέπει να έχουν όλοι στο μυαλό τους είναι τι συνέβη στον Παναθηναϊκό. Με άλλα λόγια ο Ολυμπιακός θέλει τον Ίβκοβιτς, από την άλλη ομως και ο Ίβκοβιτς πρέπει να προσαρμοστεί στα οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας καθώς όλα βρίσκονται στον αέρα αυτή τη στιγμή. Ο Ντούντα, δίχως εξωπραγματικές απαιτήσεις είναι η ιδανική περίπτωση για τον πάγκο των Πρωταθλητών Ευρώπης και Ελλάδος, αν όμως, ζητήσει πράγματα που δεν μπορούν να του δώσουν οι Αγγελόπουλοι, τότε μην εκπλαγεί κανείς αν και ο έτερος των κουμπάρων αποχωρήσει από την Ελλάδα. Σε καμία περίπτωση το ελληνικό μπάσκετ δεν εξαρτάται από πρόσωπα, πάνω από όλα είναι οι ομάδες.
Ίσως και ο Ομπράντοβιτς να μην ήταν τώρα αυτός που είναι αν δεν υπήρχε ο Παναθηναϊκός και οι δύο τους να συνεργαστούν για 13 χρόνια, άσχετα με το ότι είχε κατακτήσει τρία ευρωπαϊκό πριν πάει στον Παναθηναϊκό.Και κάτι τελευταίο, κανένας προπονητής και κανένας παίκτης δεν είναι πάνω από την ομάδα. Σίγουρα η προσωπικότητα και η αξία των πρωταγωνιστών κάνει τη διαφορά, αλλά τίποτα δεν θα ήταν ίδιο για τις ομάδες μπάσκετ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού εάν δεν υπήρχαν οι οικογένειες των Γιαννακόπουλων και των Αγγελόπουλων. Και αυτό επιτρέπει σε κάθε φίλαθλο να παραμένει αισιόδοξος για τις ομάδες μπάσκετ των «αιωνίων».
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου