Ως αποτέλεσμα, τα «εεε...», τα «σίγουρα...», τα «δύσκολο παιχνίδι», τα «κρατάμε τους τρεις βαθμούς», τα «το μυαλό μας πρέπει να είναι ήδη στο επόμενο παιχνίδι» κλπ. να πηγαίνουν σύννεφο.
Σχολιάζει ο Γιάννης Τσαούσης για το Fight Club.
Τα ίδια και χειρότερα λέγονται από τους παίκτες στις παρουσιάσεις τους: «Ε, πρώτη γνωριμία είναι, σε καινούρια ομάδα είμαστε, να μην κακοκαρδίσουμε κανέναν, να ευχαριστήσουμε όσους πρέπει, να κανακέψουμε τον κόσμο και να είμαστε αισιόδοξοι... Αλλά όχι πολύ αισιόδοξοι, μην μας περάσουν και για ψώνια».
Τι θα συνέβαινε άραγε, όμως, αν οι πρωταγωνιστές αποφάσιζαν πολύ απλά να πουν αυτά που έχουν στο μυαλό τους; Θα γκρεμιζόταν μια παράδοση ετών, οπωσδήποτε. Θα έκαναν παρόλα αυτά λιγότερο ή περισσότερο ενδιαφέρουσα την παρουσίασή τους (και τη ζωή όλων μας) εκφραζόμενοι πιο αυθεντικά;
Θα κατάφερναν να κάνουν τα στόματα που χάσκουν από τα χασμουρητά να κλείσουν και κάποιους να τους δουν με μεγαλύτερη συμπάθεια -σαν κανονικούς ανθρώπους ας πούμε κι όχι σαν ρομπότ με μύες που ξεστομίζουν απανωτά κλισέ- ή έχουμε εθιστεί τόσο πολύ σ’ αυτή τη σαπίλα που κάθε προσπάθεια αλλαγής της θα αντιμετωπιζόταν ως «ανήκουστη», «απαράδεκτη» και, εν τέλει «αντιεμπορική - ενάντια στα συμφέροντα της ομάδας»; Κρίνετε μόνοι σας, από την παρακάτω υπόθεση εργασίας που παίρνει ως παράδειγμα τη σημερινή παρουσίαση των νέων αποκτημάτων του Ολυμπιακού:
Κώστας Μανωλάς
Είπε: «Ελπίζω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της νέας μου ομάδας. Είμαι έτοιμος να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω».
Θα ήθελε να (μπορούσε να) πει: «Αν χαίρομαι που ήρθα εδώ; Ανέκδοτα λέτε; Πετάω από τη χαρά μου. Έφυγα από μια ομάδα που την αγαπάω αλλά έχει πτωχεύσει και ήρθα σε “μαγαζί-γωνία”. Εξασφάλισα την επαγγελματική μου αποκατάσταση, αύξησα την αξία μου στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και -μεταξύ μας- ευτυχώς που έφυγε κι ο Μέλμπεργκ και μπορεί αν είμαι τυχερός να παίξω καμιά 10αριά παιχνίδια φέτος. Εντάξει, κράξιμο θ’ ακούσω και μάλιστα πολύ, αλλά δεν με πολυαπασχολεί. Είναι συναισθηματικοί οι φίλαθλοι, αλλά όλα ξεπερνιούνται με τον καιρό».
Γιάννης Ζαραδούκας
Είπε: «Θέλουμε να στηρίξουμε το τέταρτο αστέρι. Αν καταλάβει ο φίλαθλος τι θέλουμε να δείξουμε και υπάρξει η απαραίτητη υπομονή τότε θα ικανοποιήσουμε τον κόσμο μας».
Θα ήθελε να (μπορούσε να) πει: «Τι να πω, με ξέρετε, είμαι άλλωστε από τους λίγους παίκτες που έχω την τιμή να παρουσιάζομαι δύο φορές. Λυπάμαι που ο Ερνέστο δεν με πίστεψε, γ@μώ την ατυχία μου με τον τραυματισμό μου, αλλά ελπίζω ότι φέτος θα δείξω τι αξίζω. Όχι μόνο στον κ. Ζαρντίμ αλλά και στον κ. Σάντος, γιατί αν ήμουνα υγιής κανένας Τζαβέλλας δεν θα αντικαθιστούσε τον Χολέμπας στο Euro...».
Παναγιώτης Βλαχοδήμος
Είπε: «Εύχομαι ο κόσμος να πιστέψει σε μας και να στηρίξει την προσπάθεια που θα κάνουμε».
Θα ήθελε να (μπορούσε να) πει: «Βλέπετε ότι μιλάω σεμνά και ταπεινά, ενώ στην πραγματικότητα από σωματοδομή τους αφήνω όλους πίσω, ενώ σε ντρίμπλες και τσαλιμάκια είμαι άφθαστος. If I can make it here, I’ll make it anywhere, it’s up to me. Κριστιάνο, το νου σου...»
Δημήτρης Σιόβας
Είπε: «Θα προσπαθήσω να δικαιώσω της διοίκηση που με επέλεξε. Ο κόσμος να αγκαλιάσει τους Έλληνες παίκτες. Εύχομαι η ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Για την Ελλάδα οι στόχοι είναι γνωστοί. Θα δώσουμε βάση και στην Ευρώπη».
Θα ήθελε να (μπορούσε να) πει: «Το momentum είναι τέλειο. Η προηγούμενη μετακίνηση παίκτη από Πανιώνιο σε Ολυμπιακό έχει πάει πρίμα, οι δύο μοναδικοί αριστεροπόδαροι στόπερ της ομάδας (Μαρκάνο, Ποτουρίδης) εξαφανίστηκαν, άρα έχω όλο το γήπεδο μπροστά μου να παίξω την μπάλα που ξέρω και μπορώ. Μέχρι να επιστρέψει ο Αβράμης, θα χαίρομαι να βλέπω Μανωλά και Παπάζογλου να τα δίνουν όλα για να κερδίσουν μια θεση δίπλα μου».
Ανδρέας Τάτος
Είπε: «Είμαι έτοιμος να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις και να μιλήσω μέσα στο γήπεδο».
Θα ήθελε να (μπορούσε να) πει: «Πριν από επτά χρόνια η μεγαλύτερη διάκρισή μου ήταν MVP σε τουρνουά 5Χ5 στη Ζάκυνθο και τώρα είμαι εδώ. Τι περιμένετε να σας πω, τα αυτονόητα; Ναι, είμαι αντιτουριστικός, αλλά θα σκιστώ για να πετύχω. Yo Adrian, I did it!».
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου