Σε καθαρά τακτικό επίπεδο, η κυριότερη διαφορά των δύο ομάδων ήταν η συνοχή των γραμμών που είχε άμεσο αντίκρυσμα στην δυνατότητα μεταφοράς της μπάλας προς την αντίπαλη περιοχή, καθώς και στην εν γένει ανασταλτική λειτουργία.
Τα πλάνα των δύο τεχνικών
Ο Ζαρντίμ παρέταξε τον Ολυμπιακό με ένα, αρκετά συντηρητικό, μειωμένου πλάτους και βάθους 4-2-3-1, με τον Αμπντούν να αποτελεί ουσιαστικά τον μοναδικό παίκτη που έδινε πλάτος στην ομάδα. Το πλάνο του Ζαρντίμ αποσκοπούσε:
- στην κατοχή της μπάλας
- στον έλεγχο του ρυθμού
- στην επικράτηση στον χώρο του κέντρου με τον Μασάδο να παίζει ως εσωτερικός αριστερός μέσος
- στα μειωμένα αγωνιστικά ρίσκα
- στην εκμετάλλευση του λάθους της αντίπαλης άμυνας
- στην διατήρηση της αμυντικής συνοχής απέναντι στο παιχνίδι από τα πλάγια (που ανέμενε λογικά ο Στέφενς)
- την αποδιοργάνωση της ανασταλτικής λειτουργίας του Ολυμπιακού με συχνή κίνηση χωρίς την μπάλα
- δύο επιθετικούς για την δημιουργία κενών χώρων στην άμυνα του Ολυμπιακού που θα επέτρεπαν οι προωθήσεις των πάγιων αμυντικών των ερυθρολεύκων
Την κυριότερη διαφορά στην εκτέλεση των παραπάνω έκανε κυρίως ο Χόλτμπι, συνεπικουρούμενος από την αρκετά κακή ομαδική εμφάνιση των παικτών του Ολυμπιακού. Ο μεσοεπιθετικός της Σάλκε στην ουσία ανέλαβε διττό τακτικό ρόλο:
α) να λειτουργήσει ως περιφερειακό φορ δίπλα στον Χούντελαρ και να εκμεταλλευτεί τους χώρους που δημιουργούσε η κίνηση του Ολλανδού φορ, προσπαθώντας ταυτόχρονα να παίξει κοντά του ενισχύοντας τις συνεργασίες στις άμυνα του Ολυμπιακού
β) να λειτουργήσει ως μεσοεπιθετικός, με στόχο να ενώσει τις παράλληλες αγωνιστικές ζώνες της Σάλκε, αποτελέσει τον επιπλέον παίκτη στην πίεση κατά την φάση της άμυνας και να τροφοδοτήσει τους συμπαίκτες του κατά την φάση της επίθεσης.
Ο Χόλτμπι ανταποκρίθηκε εξαιρετικά στα παραπάνω σε όλη την διάρκεια του αγώνα με την κίνηση χωρίς την μπάλα αλλά και την ακρίβεια των κοντινών του μεταβιβάσεων να αποτελούν το μεγάλο του ατού. Οι Μοντέστο/Κοντρέρας που έπαιζαν στους χώρους που κινήθηκε ο Χόλτμπι δεν μπόρεσαν να τον αναχαιτίσουν με τον Μανιάτη να καλείται εσπευσμένα να καλύψει επιπλέον χώρους. Η εμφάνιση του Χόλτμπι ήταν σεμιναριακή σε τακτικό επίπεδο.
Ασύνδετες γραμμές… ελέω Ιμπαγάσα
Από την άλλη, εκ του αποτελέσματος, φάνηκε ότι η ομάδα δεν μπόρεσε να διαχειρισθεί την απουσία του Ιμπαγάσα από το βασικό σχήμα. Το κοντρόλ tempo του Ζαρντίμ έδωσε την κατοχή που όπως αποδείχθηκε ανούσια ελλείψει Ιμπαγάσα αλλά και την τοποθέτηση του Μοντέστο προς τα αριστερά: μία θέση που μειώνει χρόνο κατοχής της μπάλας από τον Πορτογάλο.
Ο Μοντέστο δεν πήρε μέτρα στο γήπεδο, ο Φουστέρ (ως συνηθίζει) έμεινε ψηλά στο γήπεδο παρά τις γενικά οπισθογραφημένες γραμμές του Ολυμπιακού και ο Μανιάτης κλήθηκε να καλύψει περισσότερους χώρους από ότι του… αναλογούν σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Η μεταφορά της μπάλας στην επίθεση αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση και η αμυντική συνοχή της ομάδας επηρεάστηκε από την γενικότερη προβληματική εφαρμογή των παραπάνω, με τα στημένα να αποτελούν το… κερασάκι στην τούρτα του αμυντικού προβληματισμού.
Συμπέρασμα
Ο Ζαρντίμ προσπάθησε να επιβάλλει αργό tempo και να διατηρήσει την κατοχή της μπάλας έχοντας ως βασικό στόχο: να αποδυναμώσει την φημισμένη επιθετικότητας της Σάλκε ευελπιστώντας σε λάθη της αδύναμης ανασταλτικής λειτουργίας των Γερμανών.Η επιλογή των προσώπων που κλήθηκαν να εφαρμόσουν το εν λόγω πλάνο, σε συνδυασμό με τις γνωστές και συγκεκριμένες ελλείψεις της ομάδας (αξιόπιστο αριστερό μπακ, αριστερό χαφ, στόπερ) επέτρεψαν στην Σάλκε να επιβάλλει τον ρυθμό της χωρίς να υπερβάλλει. Η εξαιρετική εμφάνιση του Χόλτμπι, η παρουσία του Χούντελαρ και η ταχύτητα/ακρίβεια στην μεταβίβαση της πάσας από πλευράς Σάλκε, επιβεβαίωσε την αγωνιστική της ανωτερότητα.
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου