Η επιστροφή της Γιουβέντους στο Champions League συνοδεύτηκε από μία
εντυπωσιακή εμφάνιση απέναντι στην κάτοχο του τροπαίου Τσέλσι στο
Λονδίνο.
Ένας αγώνας αντάξιος των δύο ομάδων με πάρα πολλές τακτικές εφαρμογές από τους δύο προπονητές. Χαρακτηριστικό, ο γρήγορος ρυθμός και το υψηλό τέμπο που ακολούθησαν οι ομάδες στα χρονικά διαστήματα υπεροχής τους.
Μοιρασμένη κατοχή της μπάλας, πολλά χιλιόμετρα από τους Γιουβεντίνους στο γήπεδο (119.533 μέτρα), περισσότερες ευκαιρίες από την Τσέλσι, εκμετάλλευση όλων των χώρων του γηπέδου και από τις δύο ομάδες, περίτεχνες ενέργειες, ένα τέρμα που σίγουρα θα είναι μέσα στην πεντάδα των καλύτερων στο φετινό Champions League, είναι η περίληψη ενός απολαυστικού παιχνιδιού.
Η Τσέλσι μετά το τρόπαιο
Ο Ντι Βάιο , μετά την αμυντικογενή τακτική της περασμένης περιόδου, έχει αλλάξει άρδην την φιλοσοφία του και εφαρμόζει ένα 4-2-3-1 βασισμένο σε παίκτες που μπορούν να παίξουν με την μπάλα στα πόδια και να δημιουργήσουν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Με οργανωτή τον Όσκαρ, στα άκρα τον Αζάρ (που δεν φάνηκε όσο χρειαζόταν η ομάδα του), Λάμπαρντ και Μικέλ αμυντικά χαφ προσπαθεί να έχει πολλές λύσεις στην επίθεση. Ψάχνει την πάσα στην αδύνατη πλευρά , με ανέβασμα των πλάγιων αμυντικών στην επίθεση, Κόουλ και Ιβάνοβιτς, πιέζει συγκροτημένα με μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η κάλυψη όλων των χώρων του γηπέδου, χωρίς κενά.
Η άμυνα της Τσέλσι . Ο Όσκαρ έπαιζε «man to man» τον Πίρλο
Σχηματισμός 4-2-3-1 επιθετικογενής.
Άμυνα ζώνης με προσαρμογή στον παίκτη που έχει την μπάλα.
Αυξημένο πλάτος και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Εφαρμογή overlap από του πλάγιους αμυντικούς.
Η άμυνα ξεκινούσε έξω από την μεγάλη περιοχή της Γιουβέντους και οπισθοχωρούσε κάτω από το κέντρο αν δεν γινόταν κλέψιμο της μπάλας.
Ένα τακτικό ζητούμενο του Ντι Βάιο ήταν η απομόνωση του Πίρλο από την οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας του. Ο Όσκαρ είχε την ευθύνη να τον επιτηρεί σε όλους τους χώρους που κινούνταν σ’ ένα «man to man» στο κέντρο του γηπέδου. Αποτέλεσμα του συγκεκριμένου pressing ήταν ο Πίρλο να τελειώσει το παιχνίδι με 45 πετυχημένες πάσες από τις 55 που επιχείρησε σε σύνολο 379 και 521 αντίστοιχα.
Ο Λάμπαρντ με τον Όσκαρ ήταν οι παίκτες που έκαναν τον επιπλέον παίκτη στην επίθεση , μέσα στην περιοχή, έψαχναν τα κενά της άμυνας.
Κάθετες πάσες προς την επίθεση , χωρίς να λείψουν και γεμίσματα προς τα πλάγια στους αμυντικούς που ανέβαιναν. Από τις 494 πάσες, οι 84 ήταν μεγάλες μπαλιές. Ο Λουίζ με 17, Λάμπαρντ με 14 και Μίκελ με 12 δοκίμασαν τις περισσότερες.
Η Τσέλσι έδειξε ότι θα είναι και φέτος ανταγωνιστική στους αγώνες της και σίγουρα υπολογίζεται ως ένα αουτσάιντερ με καλές πιθανότητες να φτάσει μακριά στον θεσμό.
Πηγή: overlap.gr
Ένας αγώνας αντάξιος των δύο ομάδων με πάρα πολλές τακτικές εφαρμογές από τους δύο προπονητές. Χαρακτηριστικό, ο γρήγορος ρυθμός και το υψηλό τέμπο που ακολούθησαν οι ομάδες στα χρονικά διαστήματα υπεροχής τους.
Μοιρασμένη κατοχή της μπάλας, πολλά χιλιόμετρα από τους Γιουβεντίνους στο γήπεδο (119.533 μέτρα), περισσότερες ευκαιρίες από την Τσέλσι, εκμετάλλευση όλων των χώρων του γηπέδου και από τις δύο ομάδες, περίτεχνες ενέργειες, ένα τέρμα που σίγουρα θα είναι μέσα στην πεντάδα των καλύτερων στο φετινό Champions League, είναι η περίληψη ενός απολαυστικού παιχνιδιού.
Η Τσέλσι μετά το τρόπαιο
Ο Ντι Βάιο , μετά την αμυντικογενή τακτική της περασμένης περιόδου, έχει αλλάξει άρδην την φιλοσοφία του και εφαρμόζει ένα 4-2-3-1 βασισμένο σε παίκτες που μπορούν να παίξουν με την μπάλα στα πόδια και να δημιουργήσουν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Με οργανωτή τον Όσκαρ, στα άκρα τον Αζάρ (που δεν φάνηκε όσο χρειαζόταν η ομάδα του), Λάμπαρντ και Μικέλ αμυντικά χαφ προσπαθεί να έχει πολλές λύσεις στην επίθεση. Ψάχνει την πάσα στην αδύνατη πλευρά , με ανέβασμα των πλάγιων αμυντικών στην επίθεση, Κόουλ και Ιβάνοβιτς, πιέζει συγκροτημένα με μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η κάλυψη όλων των χώρων του γηπέδου, χωρίς κενά.
Η άμυνα της Τσέλσι . Ο Όσκαρ έπαιζε «man to man» τον Πίρλο
Σχηματισμός 4-2-3-1 επιθετικογενής.
Άμυνα ζώνης με προσαρμογή στον παίκτη που έχει την μπάλα.
Αυξημένο πλάτος και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Εφαρμογή overlap από του πλάγιους αμυντικούς.
Η άμυνα ξεκινούσε έξω από την μεγάλη περιοχή της Γιουβέντους και οπισθοχωρούσε κάτω από το κέντρο αν δεν γινόταν κλέψιμο της μπάλας.
Ένα τακτικό ζητούμενο του Ντι Βάιο ήταν η απομόνωση του Πίρλο από την οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας του. Ο Όσκαρ είχε την ευθύνη να τον επιτηρεί σε όλους τους χώρους που κινούνταν σ’ ένα «man to man» στο κέντρο του γηπέδου. Αποτέλεσμα του συγκεκριμένου pressing ήταν ο Πίρλο να τελειώσει το παιχνίδι με 45 πετυχημένες πάσες από τις 55 που επιχείρησε σε σύνολο 379 και 521 αντίστοιχα.
Ο Λάμπαρντ με τον Όσκαρ ήταν οι παίκτες που έκαναν τον επιπλέον παίκτη στην επίθεση , μέσα στην περιοχή, έψαχναν τα κενά της άμυνας.
Κάθετες πάσες προς την επίθεση , χωρίς να λείψουν και γεμίσματα προς τα πλάγια στους αμυντικούς που ανέβαιναν. Από τις 494 πάσες, οι 84 ήταν μεγάλες μπαλιές. Ο Λουίζ με 17, Λάμπαρντ με 14 και Μίκελ με 12 δοκίμασαν τις περισσότερες.
Η Τσέλσι έδειξε ότι θα είναι και φέτος ανταγωνιστική στους αγώνες της και σίγουρα υπολογίζεται ως ένα αουτσάιντερ με καλές πιθανότητες να φτάσει μακριά στον θεσμό.
Πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου