Εκ προοιμίου και για να αποφευχθούν τυχόν παρερμηνείες και
παρεξηγήσεις, δηλώνω ότι ο τίτλος είναι παρελκυστικός, αλλά εκφράζει
κιόλας την πραγματικότητα. Στο κάτω κάτω τα ανέκδοτα δεν βγαίνουν και
δεν κυκλοφορούν μονάχα για να σκάμε στα γέλια, χώρια που από
ετυμολογικής πλευράς η σημασία της λέξης είναι εντελώς διαφορετική από
την καθομιλουμένη...
Αυτά ως πρόλογος για το ανέκδοτο του ΠΑΟΚ, που είναι πολύ ελληνικό, πολύ (όχι αστείο, αλλά) χαρούμενο και πολύ αισιόδοξο: δεν συμβαίνει, διάβολε, κάθε μέρα μια ομάδα να στελεχώνεται από 16 παίκτες, εκ των οποίων οι 14 είναι αυτόχθονες! Το θέμα προφανώς δεν έχει την παραμικρή σοβινιστική χροιά: δεν θα μπορούσε κιόλας να την έχει στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της κατάργησης των αθλητικών συνόρων...
Όλοι μαζί οι Ελληνες λοιπόν κι οι (Αμερικανοί) ψωριάρηδες χώρια! Αστειεύομαι, άλλωστε ο ένας από δαύτους, ο Μακ Γκραθ κοντεύει να πολιτογραφηθεί Ελληνας (μετά την πρότερη θητεία του στο Αιγάλεω, στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ), χώρια που στις φλέβες του κυλάει ιρλανδέζικο αίμα. Όσο για τον Γουϊλιαμ Χάτσερ, εχει κι ελόγου του το ελληνικό ή μάλλον το ελλαδικό παρελθόν του, καθώς πέρυσι αγωνίστηκε στον Κεραυνό Στροβόλου και ανακηρύχθηκε κορυφαίος γκαρντ του κυπριακού πρωταθλήματος.
Δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτό το μπασκετικό αμάλγαμα, το οποίο απαρτίζεται από δυο Αμερικανούς (με διεθνή εμπειρία), τον αειθαλή βετεράνο Κώστα Χαραλαμπίδη, τον βιρτουόζο, αλλά αργό Λάζο, τον σεσημασμένο σουτέρ τυριών πόντων Δέδα, τον Τσαϊρέλη που διέβη τον Ρουβίκωνα (από τον Αρη στον ΠΑΟΚ) και τον Κασελάκη, ο οποίος ως πρεσβύτερος και πιο περπατημένος από τη νέα γενιά, θα κληθεί να φυλάξει τις Θερμοπύλες της. Δεν το γράφω στην τύχη αυτό, αλλά επίτηδες, διότι ο πρώην παίκτης του Ηλυσιακού λέγεται Λεωνίδας!
Το εγχείρημα του ΠΑΟΚ είναι τολμηρό έως παράτολμο, αλλά άξιον εστί! Με τις 200.000 ευρώ που έδωσε δίκην χορηγίας ο Κοντομηνάς, ο Μπάνε, ο Σταυρόπουλος και ο Σούλης θα μπορούσαν να αποκτήσουν 2-3 (μπορεί και παραπάνω) παίκτες από τα πιο πάνω ράφι, αλλά αντ' αυτών προτίμησαν να επενδύσουν σε πιτσιρικάδες που είναι άπειροι και δεν τους ξέρει (όπως έλεγε κι ο συχωρεμένος ο Κατσιφάρας) ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, ωστόσο αποτελούν μια επένδυση...
Ασφαλώς οι χαλεποί καιροί δεν επιτρέπουν οικονομικές υπερβάσεις, από τις οποίες άλλωστε ο ΠΑΟΚ είναι χορτασμένος, και ως εκ τούτου χρεωμένος! Συν τοις άλλοις εφέτος οι λεγάμενοι δεν έχουν το "ζόρι" της προκριματικής φάσης της Ευρωλίγκας και δεδομένου ότι πέρυσι βγήκαν όγδοοι και μπήκαν με το ζόρι στα πλέι οφς, η νέα σεζόν προσφέρεται για κάθαρση, για επανεκκίνηση και για μια νέα προοπτική...
Ο μπασκετικός ΠΑΟΚ μου θυμίζει εν πολλοίς την ποδοσφαιρική ΑΕΚ: στα ρόστερ των δύο δικεφάλων έχω πολλές άγνωστες λέξεις! Ο Βαγγέλης Βλάχος παίζει μεταξύ άλλων με τον Βαλεντίνο Βλάχο, τον Αρκούδα, τον Φούντα, τον Κουρέλα και τον Τσίτα και ο Σούλης Μαρκόπουλος παρουσιάζει τη δική του εκδοχή στην μπασκετική πανίδα: Βαρυτιμιάδης, Κόνιαρης, Λιάπης, Αμπαράς και Κώττας από τους πιτσιρικάδες, αλλά και κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία και πιο περπατημένοι (βλέπε Θεοδωράκος, Μαργαρίτης, Νικολόπουλος, Καλλές), που δεν τους λες κιόλας διάσημους!
Θα παίξουν όλοι αυτοί, δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να βοηθούν στις προπονήσεις. Θα παίξουν, θα φάνε σφαλιάρες, θα απογοητευθούν, αλλά θα μάθουν, θα προοδεύουν κάθε βράδυ και κάποια στιγμή "σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι" θα μπαίνουν στο γήπεδο και θα κοιτάζουν τους αντιπάλους τους στα μάτια...
Ο ΠΑΟΚ έκανε συνειδητά αυτό το παιδομάζωμα απ' όλη την Ελλάδα. Τα ονόματα κάποιων από τα άγνωστα παιδάκια τα άκουσα πριν από πολύ καιρό, από το στόμα του (πρώην παίκτη της ομάδας και δεδηλωμένου φίλου της) Γιώργου Λιμνιάτη, ο οποίος, υπό την ιδιότητα του ομοσπονδιακού προπονητή και δη της εθνικής παμπαίδων, χαρτογραφεί όλη την Ελλάδα. Θυμάμαι ότι μια μέρα που πίναμε καφέ μου είπε ότι είδε έναν πολλά υποσχόμενο πόιντ γκαρντ από το Ακρωτήρι Χανίων, ονόματι Κόνιαρη, μετά από λίγο καιρό άκουσα πάλι από το στόμα του για τον Κώττα από την Καστοριά και τώρα τους βλέπω και τους δύο στο ρόστερ του ΠΑΟΚ.
Μου αρέσει το τολμηρό εγχείρημα του ΠΑΟΚ: ακόμη κι αν πρόκειται για μια αναγκαστική επιλογή, έχει το... χάζι της! Ελπίζω μονάχα ότι ο κόσμος θα δείξει υπομονή στην ομάδα και η διοίκηση θα στηρίξει έως το τέλος την πολιτική της και τον μπαρουτοκαπνισμένο Μαρκόπουλο, ο οποίος στα 63 του καλείται να παίξει το ρόλο του παιδονόμου και ότι εντέλει ο σπόρος θα βγάλει καρπούς. Υπάρχει άλλωστε και το σχετικό background από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και την εφεξής καλούμενη "γενιά του Μεσολογγίου", όπου ο ΠΑΟΚ είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ελλάδος στους εφήβους, με προπονητή τον Καραμιχάλη και παίκτες, μεταξύ άλλων, τον Βασιλειάδη, τον Βασιλόπουλο, τον Μαυροκεφαλίδη και τον Αποστολίδη...
Η νέα ομάδα του ΠΑΟΚ έδειξε ήδη το ποιόν της στα φιλικά ματς με την Καβάλα, με τον Απόλλωνα Πατρών και με τον Ικαρο Καλλιθέας, όπως επίσης και στον αγώνα Κυπέλλου με τον Πανελευσινιακό: πέτυχε το 4 στα 4, με αιχμή του δόρατος την άμυνα της, καθώς ο μέσος όρος του παθητικού της ήταν μόλις 56.2 πόντοι!
Βεβαίως δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά κι αυτή η εστία ανάβει για τα καλά στον ΠΑΟΚ και βγάζει.... πορτοκαλί φλόγες! Το γράφω αυτό διότι όλη η πυραμίδα της ομάδας είναι σαρξ εκ της σαρκός του μπάσκετ: πέρα από το τεχνικό επιτελείο (με τον Σούλη, τον γιο του Χάρη και τον Μπούτσκο), υπάρχουν ο Τέλης Ζουρνατσίδης ως μάνατζερ, ο Νίκος Σταυρόπουλος (κατά τα αμερικανικά πρότυπα) ως τεχνικός διευθυντής και ο Πρέλεβιτς στο ρόλο του προέδρου!
Ο Μπάνε είναι όντως περίπτωση: μια περίπτωση ίσως μοναδική στα χρονικά του παγκοσμίου μπάσκετ, διότι δεν θυμάμαι κανέναν άλλον (ούτε καν τον Πατ Ράιλι και τον Λάρι Μπερντ) που να έχει υπηρετήσει σε μια ομάδα με τόσες πολλές και διαφορετικές ιδιότητες: πρώτα ως παίκτης και μάλιστα αρχηγός, εν συνεχεία ως ασίσταντ κόουτς, αργότερα ως πρώτος προπονητής, εν συνεχεία ως τζένεραλ μάνατζερ και τεχνικός διευθυντής και εσχάτως ως πρόεδρος. Τον ρώτησα χθες στην κλήρωση γι' αυτό το εντυπωσιακό ρεκόρ και με την (αυτο)σαρκαστική διάθεση του σημάδεψε τον επόμενο στόχο του: "Ε, τώρα περιμένω έναν ισχυρό ιδιοκτήτη, ώστε μετά απ' όλα αυτά, να γίνω απλός φίλαθλος του ΠΑΟΚ"!
πηγή: Gazzetta.gr
Αυτά ως πρόλογος για το ανέκδοτο του ΠΑΟΚ, που είναι πολύ ελληνικό, πολύ (όχι αστείο, αλλά) χαρούμενο και πολύ αισιόδοξο: δεν συμβαίνει, διάβολε, κάθε μέρα μια ομάδα να στελεχώνεται από 16 παίκτες, εκ των οποίων οι 14 είναι αυτόχθονες! Το θέμα προφανώς δεν έχει την παραμικρή σοβινιστική χροιά: δεν θα μπορούσε κιόλας να την έχει στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της κατάργησης των αθλητικών συνόρων...
Όλοι μαζί οι Ελληνες λοιπόν κι οι (Αμερικανοί) ψωριάρηδες χώρια! Αστειεύομαι, άλλωστε ο ένας από δαύτους, ο Μακ Γκραθ κοντεύει να πολιτογραφηθεί Ελληνας (μετά την πρότερη θητεία του στο Αιγάλεω, στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ), χώρια που στις φλέβες του κυλάει ιρλανδέζικο αίμα. Όσο για τον Γουϊλιαμ Χάτσερ, εχει κι ελόγου του το ελληνικό ή μάλλον το ελλαδικό παρελθόν του, καθώς πέρυσι αγωνίστηκε στον Κεραυνό Στροβόλου και ανακηρύχθηκε κορυφαίος γκαρντ του κυπριακού πρωταθλήματος.
Δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτό το μπασκετικό αμάλγαμα, το οποίο απαρτίζεται από δυο Αμερικανούς (με διεθνή εμπειρία), τον αειθαλή βετεράνο Κώστα Χαραλαμπίδη, τον βιρτουόζο, αλλά αργό Λάζο, τον σεσημασμένο σουτέρ τυριών πόντων Δέδα, τον Τσαϊρέλη που διέβη τον Ρουβίκωνα (από τον Αρη στον ΠΑΟΚ) και τον Κασελάκη, ο οποίος ως πρεσβύτερος και πιο περπατημένος από τη νέα γενιά, θα κληθεί να φυλάξει τις Θερμοπύλες της. Δεν το γράφω στην τύχη αυτό, αλλά επίτηδες, διότι ο πρώην παίκτης του Ηλυσιακού λέγεται Λεωνίδας!
Το εγχείρημα του ΠΑΟΚ είναι τολμηρό έως παράτολμο, αλλά άξιον εστί! Με τις 200.000 ευρώ που έδωσε δίκην χορηγίας ο Κοντομηνάς, ο Μπάνε, ο Σταυρόπουλος και ο Σούλης θα μπορούσαν να αποκτήσουν 2-3 (μπορεί και παραπάνω) παίκτες από τα πιο πάνω ράφι, αλλά αντ' αυτών προτίμησαν να επενδύσουν σε πιτσιρικάδες που είναι άπειροι και δεν τους ξέρει (όπως έλεγε κι ο συχωρεμένος ο Κατσιφάρας) ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, ωστόσο αποτελούν μια επένδυση...
Ασφαλώς οι χαλεποί καιροί δεν επιτρέπουν οικονομικές υπερβάσεις, από τις οποίες άλλωστε ο ΠΑΟΚ είναι χορτασμένος, και ως εκ τούτου χρεωμένος! Συν τοις άλλοις εφέτος οι λεγάμενοι δεν έχουν το "ζόρι" της προκριματικής φάσης της Ευρωλίγκας και δεδομένου ότι πέρυσι βγήκαν όγδοοι και μπήκαν με το ζόρι στα πλέι οφς, η νέα σεζόν προσφέρεται για κάθαρση, για επανεκκίνηση και για μια νέα προοπτική...
Ο μπασκετικός ΠΑΟΚ μου θυμίζει εν πολλοίς την ποδοσφαιρική ΑΕΚ: στα ρόστερ των δύο δικεφάλων έχω πολλές άγνωστες λέξεις! Ο Βαγγέλης Βλάχος παίζει μεταξύ άλλων με τον Βαλεντίνο Βλάχο, τον Αρκούδα, τον Φούντα, τον Κουρέλα και τον Τσίτα και ο Σούλης Μαρκόπουλος παρουσιάζει τη δική του εκδοχή στην μπασκετική πανίδα: Βαρυτιμιάδης, Κόνιαρης, Λιάπης, Αμπαράς και Κώττας από τους πιτσιρικάδες, αλλά και κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία και πιο περπατημένοι (βλέπε Θεοδωράκος, Μαργαρίτης, Νικολόπουλος, Καλλές), που δεν τους λες κιόλας διάσημους!
Θα παίξουν όλοι αυτοί, δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να βοηθούν στις προπονήσεις. Θα παίξουν, θα φάνε σφαλιάρες, θα απογοητευθούν, αλλά θα μάθουν, θα προοδεύουν κάθε βράδυ και κάποια στιγμή "σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι" θα μπαίνουν στο γήπεδο και θα κοιτάζουν τους αντιπάλους τους στα μάτια...
Ο ΠΑΟΚ έκανε συνειδητά αυτό το παιδομάζωμα απ' όλη την Ελλάδα. Τα ονόματα κάποιων από τα άγνωστα παιδάκια τα άκουσα πριν από πολύ καιρό, από το στόμα του (πρώην παίκτη της ομάδας και δεδηλωμένου φίλου της) Γιώργου Λιμνιάτη, ο οποίος, υπό την ιδιότητα του ομοσπονδιακού προπονητή και δη της εθνικής παμπαίδων, χαρτογραφεί όλη την Ελλάδα. Θυμάμαι ότι μια μέρα που πίναμε καφέ μου είπε ότι είδε έναν πολλά υποσχόμενο πόιντ γκαρντ από το Ακρωτήρι Χανίων, ονόματι Κόνιαρη, μετά από λίγο καιρό άκουσα πάλι από το στόμα του για τον Κώττα από την Καστοριά και τώρα τους βλέπω και τους δύο στο ρόστερ του ΠΑΟΚ.
Μου αρέσει το τολμηρό εγχείρημα του ΠΑΟΚ: ακόμη κι αν πρόκειται για μια αναγκαστική επιλογή, έχει το... χάζι της! Ελπίζω μονάχα ότι ο κόσμος θα δείξει υπομονή στην ομάδα και η διοίκηση θα στηρίξει έως το τέλος την πολιτική της και τον μπαρουτοκαπνισμένο Μαρκόπουλο, ο οποίος στα 63 του καλείται να παίξει το ρόλο του παιδονόμου και ότι εντέλει ο σπόρος θα βγάλει καρπούς. Υπάρχει άλλωστε και το σχετικό background από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και την εφεξής καλούμενη "γενιά του Μεσολογγίου", όπου ο ΠΑΟΚ είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ελλάδος στους εφήβους, με προπονητή τον Καραμιχάλη και παίκτες, μεταξύ άλλων, τον Βασιλειάδη, τον Βασιλόπουλο, τον Μαυροκεφαλίδη και τον Αποστολίδη...
Η νέα ομάδα του ΠΑΟΚ έδειξε ήδη το ποιόν της στα φιλικά ματς με την Καβάλα, με τον Απόλλωνα Πατρών και με τον Ικαρο Καλλιθέας, όπως επίσης και στον αγώνα Κυπέλλου με τον Πανελευσινιακό: πέτυχε το 4 στα 4, με αιχμή του δόρατος την άμυνα της, καθώς ο μέσος όρος του παθητικού της ήταν μόλις 56.2 πόντοι!
Βεβαίως δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά κι αυτή η εστία ανάβει για τα καλά στον ΠΑΟΚ και βγάζει.... πορτοκαλί φλόγες! Το γράφω αυτό διότι όλη η πυραμίδα της ομάδας είναι σαρξ εκ της σαρκός του μπάσκετ: πέρα από το τεχνικό επιτελείο (με τον Σούλη, τον γιο του Χάρη και τον Μπούτσκο), υπάρχουν ο Τέλης Ζουρνατσίδης ως μάνατζερ, ο Νίκος Σταυρόπουλος (κατά τα αμερικανικά πρότυπα) ως τεχνικός διευθυντής και ο Πρέλεβιτς στο ρόλο του προέδρου!
Ο Μπάνε είναι όντως περίπτωση: μια περίπτωση ίσως μοναδική στα χρονικά του παγκοσμίου μπάσκετ, διότι δεν θυμάμαι κανέναν άλλον (ούτε καν τον Πατ Ράιλι και τον Λάρι Μπερντ) που να έχει υπηρετήσει σε μια ομάδα με τόσες πολλές και διαφορετικές ιδιότητες: πρώτα ως παίκτης και μάλιστα αρχηγός, εν συνεχεία ως ασίσταντ κόουτς, αργότερα ως πρώτος προπονητής, εν συνεχεία ως τζένεραλ μάνατζερ και τεχνικός διευθυντής και εσχάτως ως πρόεδρος. Τον ρώτησα χθες στην κλήρωση γι' αυτό το εντυπωσιακό ρεκόρ και με την (αυτο)σαρκαστική διάθεση του σημάδεψε τον επόμενο στόχο του: "Ε, τώρα περιμένω έναν ισχυρό ιδιοκτήτη, ώστε μετά απ' όλα αυτά, να γίνω απλός φίλαθλος του ΠΑΟΚ"!
πηγή: Gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου