Η… σχετικότητα της προοπτικής!!

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος αποφάσισε να μείνει στη Σάλκε, όμως ο ball boy Λευτέρης Ντανοβασίλης θεωρεί ότι οι κινήσεις των Ρώσων αποδεικνύουν τη… σχετικότητα της προοπτικής.

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό ότι η Ζενίτ κατέθεσε πρόταση για την απόκτηση του Κυριάκου Παπαδόπουλου, εμφανίστηκαν δύο τάσεις. Η πλειοψηφία τον προέτρεπε να μείνει στη Σάλκε και μία μικρή μειοψηφία προσπαθούσε να πείσει ότι η ομάδα της Αγίας Πετρούπολης είναι καλή προοπτική. Εκείνες τις ημέρες ακούστηκαν πολλά, κυρίως ότι η Ρωσία είναι «νεκροταφείο ποδοσφαιριστών» και ότι σε ηλικία μόλις 20 ετών ο Κυριάκος θα κατέστρεφε την καριέρα του.

Από την αρχή ήθελα να κάνω τον… δικηγόρο του διαβόλου αναλύοντας τα συν και τα πλην, μιας και παρακολουθώ την ρωσική πρέμιερ λιγκ, όμως όλα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα. Το τέλος της μεταγραφικής περιόδου μου έδωσε πάτημα, καθώς τα δεδομένα άλλαξαν με τις μεταγραφές των Χουλκ και Βίτσελ στη Ζενίτ. Οι Ρώσοι έκαναν την ακριβότερη μεταγραφή του καλοκαιριού και μία από τις ακριβότερες στην ιστορία, πληρώνοντας στην Πόρτο 55 εκατ. ευρώ για τον Βραζιλιάνο, όμως δε σταμάτησαν εκεί. Πλήρωσαν και τα 40 εκατ. ευρώ της ρήτρας του συμβολαίου του Βέλγου μέσου στην Μπενφίκα. Δε μοιάζει ξαφνικά η προοπτική της Ζενίτ πιο ελκυστική;

Οι αλήθειες και οι μύθοι είναι πολλοί, όπως και οι ερμηνείες για τον λόγο που ο Κυριάκος απέρριψε την πρόταση. Θα ξεκινήσω από την ανταγωνιστικότητα, που χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες. Υπάρχει η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος και η ανταγωνιστικότητα της εκάστοτε ομάδας. Σε ό,τι αφορά το πρώτο είναι δεδομένο ότι η Μπουντεσλίγκα είναι από τα καλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο. Από την άλλη, όμως, με τη Ζενίτ, τις ομάδες της Μόσχας (Σπαρτάκ, ΤΣΣΚΑ, Λοκομοτίβ, Ντιναμό), την Ρούμπιν Καζάν, την Ανζί και τους υπόλοιπους που έχουν χρήματα και βελτιώνονται συνεχώς όπως οι Κούμπαν, Τέρεκ και Κρασνοντάρ μόνο μη ανταγωνιστική δεν είναι η ρωσική πρέμιερ λιγκ…

Το θέμα είναι ότι σε αυτή την περίπτωση δε θα έπρεπε να εξετάζεται μόνο η ανταγωνιστικότητα, αλλά όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Στην Γερμανία όλα λειτουργούν άψογα και επαγγελματικά και δεν υπάρχουν πουθενά… ψήγματα ερασιτεχνισμού. Στη Ρωσία η Ζενίτ μπορεί να λειτουργεί με άκρως επαγγελματικά πρότυπα, όμως η διαφορά είναι ότι η ατμόσφαιρα γύρω από το ρωσικό ποδόσφαιρο είναι τελείως διαφορετική. Οι ξένοι παίκτες «κλείνονται» στην ίδια την ομάδα και δεν έχουν πολλά πάρε δώσε με τον έξω κόσμο, ενώ και η αξιοπιστία του πρωταθλήματος είναι στα μείον. Επίσης, η αφομοίωση και οι κοινωνικές σχέσεις δεν έχουν καμία σχέση από χώρα σε χώρα.

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο με τις κινήσεις της η Ζενίτ δείχνει ότι είναι πιο ανταγωνιστική. Αμφότερες βρίσκονται στους ομίλους τους Champions League, φυσικά και έχουν την προοπτική να φτάσουν ψηλά (πριν δύο χρόνια η Σάλκε έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, πέρυσι η Ζενίτ προκρίθηκε στη 2η φάση), όμως ας μην κρυβόμαστε. Μόνο στους Ρώσους ο Κυριάκος θα είχε πιθανότητες για κατάκτηση τίτλων…

Για τον ρωσικό χειμώνα που λέγεται συνεχώς, δεν έχω να πω κάτι, καθώς πολύ απλά οι Ρώσοι δεν παίζουν το χειμώνα! Οι ρωσικές ομάδες μένουν εντός συνόρων – όσες το κάνουν – μόνο και μόνο για να ολοκληρώσουν τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις, που φτάνουν μέχρι τον Δεκέμβριο. Στη συνέχεια έχει διακοπές και προετοιμασία είτε στην Ισπανία είτε στην Τουρκία είτε στον Αραβικό Κόλπο (Κατάρ, ΗΑΕ) και επανέναρξη τον Μάρτιο. Όσον αφορά τώρα την ποιότητα ζωής, το μεγαλύτερο πρόβλημα φυσικά και είναι η γλώσσα, όμως το να λέμε ότι η Αγία Πετρούπολη, η «Βενετία του Βορρά» και μία από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης, είναι… χάλια δεν στέκει. Ως πόλη είναι πολύ καλύτερη και με περισσότερες επιλογές από το… βιομηχανικό Γκελζενκίρχεν.

Πάμε παρακάτω, στο θέμα της εξέλιξης και του… νεκροταφείου. Κατά γενική ομολογία ο Λουτσιάνο Σπαλέτι είναι καλύτερος προπονητής από τον Χουμπ Στέφενς. Ο Ιταλός πρόσφατα υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το 2015 και δε σκοπεύει να το κουνήσει για τα μάτια καμίας ομάδας στην Ιταλία. Αυτό λέει πολλά από μόνο του. Ειδικά σε θέματα αμυντικής τακτικής είναι γνωστό ότι οι Ιταλοί είναι πολύ μπροστά και ίσως να έκανε καλό στον  Κυριάκο να είχε δίπλα του παίκτες όπως οι Μπρούνο Άλβες, Λόμπαρτς, Λούκοβιτς και Χούμποτσαν. Τουλάχιστον ισάξιους, αν όχι καλύτερους από τους συμπαίκτες του στη Σάλκε, από τους οποίους ξεχωρίζω μόνο τον Χέβεδες.

Η έκφραση «νεκροταφείο ποδοσφαιριστών» θυμίζει όντως το ρώσικο πρωτάθλημα, όμως πριν από… 15 χρόνια! Πλέον, η αγορά της Ρωσίας είναι πολύ προσιτή στις ευρωπαϊκές ομάδες, οι Ρώσοι ξέρουν να πουλάνε και να βελτιώνουν τους ποδοσφαιριστές τους και είναι τελείως άδικο και αδαές να μιλάμε για κάτι τέτοιο. Το επίπεδο αυξάνεται μέρα με τη μέρα, ενώ φαίνεται να ξεχνάμε εκείνους που βρέθηκαν στη Ρωσία και πήραν μεταγραφή τα τελευταία χρόνια. Σκρτελ, Βίντιτς, Κράσιτς, Ζο, Ιβάνοβιτς, Αρσάβιν, Κερζακόβ, Μπιλιαλεντίνοβ, Όλιτς, Γιάροσικ, Παβλιουτσένκο, Πογκρέμπνιακ, Σιτσιόβ είναι κάποιοι από αυτούς που πέτυχαν στη Ρωσία και κατέληξαν σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες για πολλά εκατομμύρια ευρώ. Η ρωσική αγορά είναι το ίδιο προσβάσιμη για τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες όσο και εκείνη της Γερμανίας. Επίσης, ο Κυριάκος θα έπαιζε απέναντι σε παίκτες όπως οι Ετό, Λασινά Τραορέ, Καϊσέδο, Ροντόν, Παβλιουτσένκο, Ιμπραΐμα Μπαλντέ, Εμενίκε, Άρι, Γουέλιτον, Κουράνι, Ντουμπία, Νέτσιντ, Σιναμά Πονγκόλ, Μούσα Κονατέ…

Τέλος, σε ό,τι αφορά τις εγκαταστάσεις η «Βέλτινς Αρένα» είναι άκρως εντυπωσιακή, ενώ και οι προπονητικές εγκαταστάσεις της Σάλκε φυσικά εξαιρετικές. Η Ζενίτ από την άλλη θα μπει με το τέλος στη σεζόν στην Gazprom Arena χωρητικότητας 62.000 θέσεων, ενώ το προπονητικό κέντρο, που ανακαινίστηκε το 2002 βρίσκεται ξανά υπό επέκταση. Οι Ρώσοι δημιουργούν ένα εκπληκτικό συγκρότημα, που θα έχει δύο κτήρια αποκατάστασης, κλειστά και ανοιχτά γήπεδα, χώρους χαλάρωσης για τους ποδοσφαιριστές, χώρους πρασίνου, ακόμη και τεχνητή λίμνη. Αρκετά από τα κτήρια είναι έτοιμα, ενώ άλλα κατασκευάζονται και σε λίγο καιρό η Ζενίτ δε θα έχει σε τίποτα να ζηλέψει άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες.


Στη συνέντευξη που έδωσε εκείνες τις ημέρες στο gazzetta.gr ο Κυριάκος Παπαδόπουλος αποκάλυψε τι ακριβώς συνέβη και οδήγησε στην παραμονή. Στάθηκε σε τέσσερα σημεία. Στο ότι οι Ρώσοι άλλαξαν την τελευταία στιγμή κάποιες λεπτομέρειες, στο… άγνωστο της Ρωσίας, στην καλύτερη προοπτική της Μπουντεσλίγκα και στο νέο συμβόλαιο που του προσέφερε η Σάλκε. Εκείνο που φαίνεται να έγειρε την πλάστιγγα στην παραμονή φαίνεται ότι ήταν το τελευταίο, ενώ ο 20χρονος αμυντικός αναφέρθηκε όχι στην προοπτική της Ζενίτ ή της Σάλκε, αλλά σε εκείνη της Μπουντεσλίγκα. Η προοπτική είναι κάτι... σχετικό.

Τις τελευταίες ημέρες της μεταγραφικής περιόδου προστέθηκαν και άλλα αστέρια στη ρωσική πρέμιερ λιγκ. Χουλκ, Άξελ Βίτσελ, Λασανά Ντιαρά, Μανουέλ Χουράδο και Ρέτο Τζίγκλερ προστέθηκαν στους Ρόμουλο, Κιμ Κάλστρομ, Μάριο Φερνάντες, Ράσμους Ελμ, Χουάν Ινσουαράλδε, Σάλομον Ροντόν, Γκέκαν Τόρε, Εβέρτον, Οτμάν Μπακάλ, Βέντραν Τσόρλουκα, Ντάμε Εντόι, Ντάνιελ Νικουλάε, Ιμπραΐμα Μπαλντέ, Ντεαλμπέρτ, Αράς Εζμπιλίζ και Βλάντιμιρ Κόμαν, που ήταν κάποιες από τις μεταγραφές του φετινού καλοκαιριού στη Ρωσία.

Το αν πήρε ο Κυριάκος τη σωστή απόφαση θα φανεί στο μέλλον. Το να αφήσει, όμως, μία ομάδα που είναι από τις πρωταγωνίστριες στην Μπουντεσλίγκα (έστω και αν δεν έχει ελπίδες για το πρωτάθλημα), στην οποία έχει εξασφαλισμένη θέση βασικού και η οποία του προσφέρει νέο συμβόλαιο με αυξημένες απολαβές νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα ήταν λάθος... Η σχέση της επιλογής με την προοπτική δεν έχει να κάνει με τις ομάδες και τα πρωταθλήματα, αλλά με την προσωπική εξέλιξη και το ρίσκο που θα είχε τυχόν αλλαγή, που είναι πολύ πιθανό να την ανέκοπτε ή να την καθυστερούσε. Έστω και αν δεν παίξει δίπλα στον Χουλκ, στον Μπρούνο Άλβες, στον Ντάνι και στα υπόλοιπα αστέρια της Ζενίτ υπό τις οδηγίες του Σπαλέτι μοιάζει να πήρε τη σωστή απόφαση.



πηγή: gazzetta.gr