FC: Αντέχει την πίεση της εξέδρας ο Μασάδο;

Με ποια κριτήρια αξιολογούμε τον κάθε παίκτη που παίζει στην ομάδα μας; Κανονικά, με την απόδοσή του στο γήπεδο, τα όσα κάνει ή δεν κάνει, το αν παίζει καλά, μέτρια ή άσχημα. Συνήθως όμως ο οπαδός έχει ένα άλλο κριτήριο, το οποίο στα μάτια του είναι και «αλάνθαστο»: το πόσο κόστισε η μεταγραφή του παίκτη και πόσο υψηλό συμβόλαιο έχει.
Γράφει ο Κώστας Βαϊμάκης για το Fight Club
Δεν είναι εντελώς λάθος να έχεις αυξημένες απαιτήσεις από τον παίκτη με τις αυξημένες απολαβές, σε σχέση π.χ. με έναν πιτσιρικά, αλλά δεν είναι και απόλυτα σωστό. Διότι τότε πέφτεις στη «λούμπα» να αποτιμάς την κάθε σέντρα, την κάθε σωστή ή λάθος πάσα, το κάθε γκολ ή ασίστ σε ευρώ. Τόσα παίρνει, τόσα παιχνίδια έπαιξε, τόσα γκολ έβαλε, άρα τα έβγαλε ή δεν τα έβγαλε τα λεφτά του. Λίγο μπακαλίστικο ακούγεται αυτό και η μπακαλική με τη μπάλα το μόνο κοινό που έχουν, είναι τα τρία πρώτα τους γράμματα.

Ο Μασάδο, είναι το κλασσικότερο σημερινό δείγμα αυτής ακριβώς της κατάστασης: είχε την τύχη ή την ατυχία να είναι η πιο γκράντε φετινή μεταγραφή του Ολυμπιακού. Δεν φταίει αυτός όμως για την οικονομική κρίση, ούτε για το ότι δεν έγινε πιο δαπανηρή μεταγραφή. Σε άλλες εποχές, μπορεί να είχε έρθει παρέα με τον Ριβάλντο, τον Μέλμπεργκ ή τον Γκαλέτι, να ήταν ένας από τους καλούς παίκτες που ήρθαν αλλά όχι ο πιο φιρμάτος και να κρινόταν αποκλειστικά για όσα κάνει στο γήπεδο κι όχι για όσα μπαίνουν στον τραπεζικό του λογαριασμό. Κρίνεται όμως αυστηρά σε κάθε παιχνίδι και μαζί με την τάση των οπαδών όλων των ομάδων να «στοχοποιούν» κάποιον παίκτη της ομάδας τους κάθε χρόνο ή κάθε μισό της σεζόν, ο κλήρος έπεσε στον Πορτογάλο.

Είναι κακός παίκτης ο Μασάδο; Ασφαλώς όχι, ούτε καν μέτριος. Είναι καλός παίκτης, ο οποίος με τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να είναι πολύ καλός, πολύ λειτουργικός και πολύ χρήσιμος στην ομάδα. Οι συνθήκες αυτές είναι να παίζει στην «καλή του θέση», να παίζουν γύρω του παίκτες που μπορούν να τον απελευθερώσουν και να του δώσουν την ευχέρεια να κάνει αυτά που ξέρει και οι μπροστά του να αξιοποιούν τις πάσες του - για παράδειγμα άλλη κουβέντα θα κάναμε σήμερα, αν η κεφαλιά - ψαράκι του Τζεμπούρ μετά τη σέντρα του Μασάδο είχε πάει στα δίχτυα και όχι άουτ. Δεν μπήκε όμως και σήμερα συζητάμε πάλι τα ίδια, παρόλη την προσπάθεια του Μασάδο στο παιχνίδι με την Άρσεναλ.

Ο Μασάδο νιώθει συνεχώς όλη αυτή την πίεση ενός κοινού πολύ απαιτητικού και συχνά αυστηρού και προσπαθεί να κάνει το κάτι παραπάνω για να αναστρέψει το κλίμα. Δοκιμάζει εξεζητημένες ενέργειες, παίρνει πολλές προσπάθειες, θέλει να γυρίσει τη μουρμούρα σε χειροκρότημα και κατόπιν σε αποθέωση. Με 2-3 καλά συνεχόμενα παιχνίδια, μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί να αφήσει λίγο στην άκρη τη βοή της εξέδρας και να συγκεντρωθεί σ’ αυτά που του ζητάει ο Ζαρντίμ στο γήπεδο. Και τον εαυτό του θα βοηθήσει και την ομάδα και μέσα από την ομαδική απόδοση θα έρθει και η δική του προσωπική «λύτρωση».
πηγή: sport-fm.gr