Ο Θανάσης Ασπρούλιας και ο Σπύρος Καβαλιεράτος γράφουν στο
gazzetta για τον Ολυμπιακό που αρχίζει να ξαναβρίσκει τον δρόμο του και
τη διαφορά που δεν πήρε, αλλά ήταν... αχρείαστη.
ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Ο Ολυμπιακός άφησε πίσω του την Κάχα Λαμποράλ και κοιτάζει μόνο μπροστά. Με τους Βάσκους θα ισοβαθμήσει μόνο αν όλα πάνε στραβά... Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η πρόκριση για τους ερυθρόλευκους, είναι το πλεονέκτημα έδρας. Και η Κάχα δεν είναι αντίπαλος σε αυτή τη μάχη.
Μικρή σημασία, λοιπόν, έχει το γεγονός ότι το ματς στο ΣΕΦ έληξε ακριβώς με το ίδιο σκορ. Ο Ολυμπιακός νίκησε με 82-74, όσο είχε ηττηθεί στην Βιτόρια. Στη μικρή πιθανότητα να βρεθούν μαζί στο τέλος της β' φάσης οι δύο ομάδες, θα μετρήσει η συνολικά διαφορά πόντων (η διαίρεση για την ακρίβεια) ανάμεσα σε επίθεση και άμυνα. Πάντως η Κάχα δεν δείχνει ικανή να φτάσει στις 10 νίκες, κάτι που είναι στο χέρι του Ολυμπιακού...
Γι αυτό ακριβώς το λόγο ήταν ανεξήγητη η γκρίνια και η παγωμάρα στα τελευταία λεπτά. Συμφωνούμε όλοι ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να καλύψει ΚΑΙ τη διαφορά, στο τέλος χαλάρωσε και επέτρεψε στην Κάχα Λαμποράλ να μειώσει. Εγιναν όλα τα λάθη μαζεμένα, με συνέπεια το παιχνίδι να ολοκληρωθεί με διαφορά που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την εικόνα της αναμέτρησης.
Ε, και; Δεν έγινε και τίποτα στην ουσία. Εννοείται πως στο τελευταίο πεντάλεπτο ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, κάτι που μπορεί να του κοστίσει αν το επαναλάβει στο μέλλον. Η εικόνα θύμισε κάπως τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης με την Σιένα, μόνο που τότε υπήρχε ο κίνδυνος ήττας. Τώρα ήταν μόνο η διαφορά.
Αν δούμε ολόκληρη την εικόνα του Ολυμπιακού, είναι ξεκάθαρο ότι οι ερυθρόλευκοι έχουν βρει το δρόμο τους. Εχουν μπόλικη ενέργεια, η άμυνα... σπάει κόκαλα, ειδικά μέχρι το 15' οι Βάσκοι δεν έβλεπαν καν το καλάθι. Από δύο εξαιρετικές άμυνες άρχισαν και οι δύο καλύτερες φάσεις της αναμέτρησης. Η μία προήλθε από την τάπα του Παπανικολάου στον Ερτέλ και τον αιφνιδιασμό που κατέληξε σε κερδισμένο φάουλ από τον Σερμαντίνι. Η άλλη από το κλέψιμο του Χάινς, που ολοκληρώθηκε με... ταξίδι από τη μια ακτή του γηπέδου στην άλλη και κάρφωμα από τον Αμερικανό.
Με μπροστάρη τον Παπανικολάου, άξιους συμπαραστάτες τον Λο και τον Πρίντεζη και τον Χάινς να καταθέτει ενέργεια σε άμυνα και επίθεση ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι ήθελε απέναντι στην Κάχα και κατά διαστήματα ήταν απολαυστικός. Κρίμα που ο κόσμος δεν τίμησε την ομάδα, μόνο 6.000 θεατές ήταν στις εξέδρες. Ο Μπαρτζώκας έδωσε χρόνο συμμετοχής και στους Κατσίβελη και Γκετσεβίτσιους, άφησε στο παρκέ για αρκετή ώρα τον Πάουελ και πήρε απ' όλους βοήθεια. Ηταν καθαρά θέμα ομαδικής δουλειάς η άνετη νίκη των ερυθρολεύκων, που απλά... πάτησαν φρένο στο τέλος. Γι αυτό και το συμπέρασμα είναι ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε καλά, αλλά μπορούσε να είναι και καλύτερος.
Επαιξε ρόλο, βέβαια, και το γεγονός ότι ο Σπανούλης έμεινε εκτός παρκέ στα τελευταία έξι λεπτά, μια μέρα ακριβώς μετά τη δήλωση του Γιώργου Μπαρτζώκα ότι ο αρχηγός, μαζί με τον Σλούκα και τον Χάινς παίρνουν τις σωστές αποφάσεις στα καθοριστικά σημεία. Ο Σλούκας και ο Χάινς ήταν στο παρκέ, όχι ο Σπανούλης, που λογικά έδειχνε ενοχλημένος από το γεγονός ότι καθόταν στον πάγκο... Επαιξε με πυρετό, ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο κι αυτός ξαφνικά βγήκε από το παιχνίδι. Προφανώς γι αυτό ξέσπασε στις καρέκλες μετά από το ματς. Ηταν μια αντίδραση της στιγμής, που φανερώνει και την επιθυμία του αρχηγού να βρίσκεται στο παρκέ. Κάποιος άλλος με 39 πυρετό θα ήθελε να είναι έξω, ο 31χρονος γκαρντ δεν θέλει να ξεκουράζεται ποτέ... Αρρωσταίνει όταν βρίσκεται στον πάγκο, όχι όταν ταλαιπωρείται από ίωση. Κι ας ήταν μόνο αυτή η πρόθεση του προπονητή, να μην τον κουράσει άλλο. Ακόμα κι αυτό το σκηνικό και όλες οι αντιδράσεις, πάντως, δείχνουν υγεία. Και επιθυμία για το παιχνίδι, για τη νίκη.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Εικόνα από τα παλιά, άχρηστη η διαφορά
Αν και με ενόχλησε η ελαφρότητα και η αφέλεια που επέδειξε στα τελευταία λεπτά δίνοντας την ευκαιρία στην Κάχα να φύγει με χαμόγελο από το ΣΕΦ, μου είναι αδύνατον να καταδικάσω ένα εξαιρετικό παιχνίδι των ερυθρόλευκων με βάση αυτή την αρνητική εικόνα.
Δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χώρος για θριαμβολογίες. Ο Ολυμπιακός έχει χρέος να συνεχίσει στην πορεία που χαράζει στις τελευταίες 4 αγωνιστικές, χωρίς όριο και δίχως συγκεκριμένο στόχο μα με μοναδικό μέλημα τις έξι νίκες (ει δυνατόν) ώστε να πετύχει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στον όμιλό του. Παρόλα αυτά, η παραγόμενη εικόνα από τους εκάστοτε πέντε που βρίσκονταν στο παρκέ ήταν από τις πιο αισιόδοξες και τις πιο έντονες που εμφανίστηκαν από τους ερυθρόλευκους τους τελευταίους μήνες. Ο Ολυμπιακός θύμισε τον καλό εαυτό της κανονικής σεζόν και στραγγάλισε μία ομάδα που μόνο από ...αφέλεια θα μπορούσε να φύγει από τον Πειραιά με τιμητική διαφορά. Και αυτή, οι παίκτες του Μπαρτζώκα της την πρόσφεραν.
Απέναντι στην Κάχα, οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν και πάλι (μετά από πολύ καιρό εντός έδρας) το περίφημο eye of the tiger που ζητούσε κι ο Μίκι από τον Ρόκι. Δεν παρατάχθηκαν για να κερδίσουν με τη φανέλα, αλλά με τα κορμιά που τις φορούσαν. Κι αυτό είναι μία ειδοποιός σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις τους (όσο κι αν δε θέλουν να το παραδεχθούν, όσο κι αν γινόταν υποσυνείδητα).
Ο Ολυμπιακός κατάφερε κι αντιμετώπισε το πικ εν ρολ της Κάχα έκανε 14 επιθέσεις παραπάνω, έκλεψε μπάλες, προϊόν της ενέργειάς τους και ευτύχησε να δει τον Λο να παίρνει τη σκυτάλη από τον Σπανούλη. Είναι ξεκάθαρο πια ότι ο Kill Bill βρίσκεται σε περίοδο ύφεσης και μέχρι να την ξεπεράσει (λογικό, πόσο καιρό θα έπαιζε στο πικ ο άνθρωπος;), ο Ολυμπιακός χρειάζεται βοήθειες ώστε να μην επισημοποιηθεί επισήμως αυτό που ο Γιασμίν Ρέπεσα χαρακτήρισε ως ... "Ομάδα του Σπανούλη".
Κι αυτή τη φορά ο Εϊσι Λο τα κατάφερε σπουδαία. Εγινε ο δεύτερος πόλος στην περιφέρεια και όχι μόνο σκόραρε, αλλά δημιούργησε και τους χώρους στον Περπέρογλου και τον Παπανικολάου για να ζωγραφίσουν έναν υπέροχο καμβά που φέρει την υπογραφή τους.
Ο Λο, παίζοντας πια περισσότερο με τη μπάλα και όντας πιο απειλητικός, προσδίδει στο παιχνίδι του Ολυμπιακού μία άλλη διάσταση, την οποία ενισχύει με την παρουσία του και ο Κώστας Σλούκας κάθε φορά που καλείται να βρει ρόλο.
Τέλος, σε ένα σύστημα που για μεγάλο διάστημα λειτούργησε ρυθμικά, ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει πόντους σε ανοιχτό γήπεδο, κάτι που του έλειπε μέχρι τώρα, αλλά είναι μία ουσιαστική ανταμοιβή για την πίεση που άσκησε στο μισό γήπεδο, αλλά και για τη σωστή αντιμετώπιση της Κάχα και των πικ της.
Πλέον το ερώτημα που τίθεται είναι που θα βρει χώρο ο Πέρκινς που είναι πολύ χρήσιμος και θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό... Ημουν από αυτούς που πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε ένα παιδί που να παίζει καλά με τη μπάλα στα χέρια, αλλά τότε ο Λο κολυμπούσε με μπρατσάκια στα ρηχά. Τώρα που κρατάει την ανάσα του στα μακροβούτια υπάρχει ένα μικρό θέμα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όσο περισσότερες βοήθειες έχει ο Σπανούλης και όσες περισσότερες επιλογές υπάρχουν χωρίς αυτόν (πολύ δε περισσότερο όταν αυτές συνδυάζονται και με αμυντική ικανότητα) τόσο καλύτερα θα είναι για τον Ολυμπιακό.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στη διαφορά, η μοναδική γκρίζα ζώνη, αφορά στην αφέλεια και την αντιμετώπιση που επέδειξαν οι παίκτες του Μπαρτζώκα στο φινάλε. Διότι επί της ουσίας, θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο, έως απίθανο ο Ολυμπιακός να μπλέξει σε ισοβαθμίες με την Κάχα. Ακόμα και όταν κέρδιζε κι έκανε το σερί της δε με έπειθε και θεωρώ ότι οι Βάσκοι, αργά η γρήγορα θα χάσουν την επαφή τους με τις τέσσερις προνομιούχες θέσεις. Θα έλεγα (έστω και με μεγάλο κίνδυνο να διαψευστώ) ότι ακόμα και τώρα η Μακάμπι έχει πιο ισχυρή βάση από την Κάχα για να διεκδικήσει την τέταρτη θέση.
Υ.Γ. Το ΣΕΦ στον αγώνα με την Κάχα θύμιζε ευρωπαϊκό γήπεδο σε ματς φιλικού χαρακτήρα. Ο κόσμος, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, δεν έδωσε ώθηση στην ομάδα του. Είναι κρίμα...
πηγή: gazzetta.grΟ Ολυμπιακός άφησε πίσω του την Κάχα Λαμποράλ και κοιτάζει μόνο μπροστά. Με τους Βάσκους θα ισοβαθμήσει μόνο αν όλα πάνε στραβά... Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η πρόκριση για τους ερυθρόλευκους, είναι το πλεονέκτημα έδρας. Και η Κάχα δεν είναι αντίπαλος σε αυτή τη μάχη.
Μικρή σημασία, λοιπόν, έχει το γεγονός ότι το ματς στο ΣΕΦ έληξε ακριβώς με το ίδιο σκορ. Ο Ολυμπιακός νίκησε με 82-74, όσο είχε ηττηθεί στην Βιτόρια. Στη μικρή πιθανότητα να βρεθούν μαζί στο τέλος της β' φάσης οι δύο ομάδες, θα μετρήσει η συνολικά διαφορά πόντων (η διαίρεση για την ακρίβεια) ανάμεσα σε επίθεση και άμυνα. Πάντως η Κάχα δεν δείχνει ικανή να φτάσει στις 10 νίκες, κάτι που είναι στο χέρι του Ολυμπιακού...
Γι αυτό ακριβώς το λόγο ήταν ανεξήγητη η γκρίνια και η παγωμάρα στα τελευταία λεπτά. Συμφωνούμε όλοι ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να καλύψει ΚΑΙ τη διαφορά, στο τέλος χαλάρωσε και επέτρεψε στην Κάχα Λαμποράλ να μειώσει. Εγιναν όλα τα λάθη μαζεμένα, με συνέπεια το παιχνίδι να ολοκληρωθεί με διαφορά που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την εικόνα της αναμέτρησης.
Ε, και; Δεν έγινε και τίποτα στην ουσία. Εννοείται πως στο τελευταίο πεντάλεπτο ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, κάτι που μπορεί να του κοστίσει αν το επαναλάβει στο μέλλον. Η εικόνα θύμισε κάπως τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης με την Σιένα, μόνο που τότε υπήρχε ο κίνδυνος ήττας. Τώρα ήταν μόνο η διαφορά.
Αν δούμε ολόκληρη την εικόνα του Ολυμπιακού, είναι ξεκάθαρο ότι οι ερυθρόλευκοι έχουν βρει το δρόμο τους. Εχουν μπόλικη ενέργεια, η άμυνα... σπάει κόκαλα, ειδικά μέχρι το 15' οι Βάσκοι δεν έβλεπαν καν το καλάθι. Από δύο εξαιρετικές άμυνες άρχισαν και οι δύο καλύτερες φάσεις της αναμέτρησης. Η μία προήλθε από την τάπα του Παπανικολάου στον Ερτέλ και τον αιφνιδιασμό που κατέληξε σε κερδισμένο φάουλ από τον Σερμαντίνι. Η άλλη από το κλέψιμο του Χάινς, που ολοκληρώθηκε με... ταξίδι από τη μια ακτή του γηπέδου στην άλλη και κάρφωμα από τον Αμερικανό.
Με μπροστάρη τον Παπανικολάου, άξιους συμπαραστάτες τον Λο και τον Πρίντεζη και τον Χάινς να καταθέτει ενέργεια σε άμυνα και επίθεση ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι ήθελε απέναντι στην Κάχα και κατά διαστήματα ήταν απολαυστικός. Κρίμα που ο κόσμος δεν τίμησε την ομάδα, μόνο 6.000 θεατές ήταν στις εξέδρες. Ο Μπαρτζώκας έδωσε χρόνο συμμετοχής και στους Κατσίβελη και Γκετσεβίτσιους, άφησε στο παρκέ για αρκετή ώρα τον Πάουελ και πήρε απ' όλους βοήθεια. Ηταν καθαρά θέμα ομαδικής δουλειάς η άνετη νίκη των ερυθρολεύκων, που απλά... πάτησαν φρένο στο τέλος. Γι αυτό και το συμπέρασμα είναι ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε καλά, αλλά μπορούσε να είναι και καλύτερος.
Επαιξε ρόλο, βέβαια, και το γεγονός ότι ο Σπανούλης έμεινε εκτός παρκέ στα τελευταία έξι λεπτά, μια μέρα ακριβώς μετά τη δήλωση του Γιώργου Μπαρτζώκα ότι ο αρχηγός, μαζί με τον Σλούκα και τον Χάινς παίρνουν τις σωστές αποφάσεις στα καθοριστικά σημεία. Ο Σλούκας και ο Χάινς ήταν στο παρκέ, όχι ο Σπανούλης, που λογικά έδειχνε ενοχλημένος από το γεγονός ότι καθόταν στον πάγκο... Επαιξε με πυρετό, ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο κι αυτός ξαφνικά βγήκε από το παιχνίδι. Προφανώς γι αυτό ξέσπασε στις καρέκλες μετά από το ματς. Ηταν μια αντίδραση της στιγμής, που φανερώνει και την επιθυμία του αρχηγού να βρίσκεται στο παρκέ. Κάποιος άλλος με 39 πυρετό θα ήθελε να είναι έξω, ο 31χρονος γκαρντ δεν θέλει να ξεκουράζεται ποτέ... Αρρωσταίνει όταν βρίσκεται στον πάγκο, όχι όταν ταλαιπωρείται από ίωση. Κι ας ήταν μόνο αυτή η πρόθεση του προπονητή, να μην τον κουράσει άλλο. Ακόμα κι αυτό το σκηνικό και όλες οι αντιδράσεις, πάντως, δείχνουν υγεία. Και επιθυμία για το παιχνίδι, για τη νίκη.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Εικόνα από τα παλιά, άχρηστη η διαφορά
Αν και με ενόχλησε η ελαφρότητα και η αφέλεια που επέδειξε στα τελευταία λεπτά δίνοντας την ευκαιρία στην Κάχα να φύγει με χαμόγελο από το ΣΕΦ, μου είναι αδύνατον να καταδικάσω ένα εξαιρετικό παιχνίδι των ερυθρόλευκων με βάση αυτή την αρνητική εικόνα.
Δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χώρος για θριαμβολογίες. Ο Ολυμπιακός έχει χρέος να συνεχίσει στην πορεία που χαράζει στις τελευταίες 4 αγωνιστικές, χωρίς όριο και δίχως συγκεκριμένο στόχο μα με μοναδικό μέλημα τις έξι νίκες (ει δυνατόν) ώστε να πετύχει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στον όμιλό του. Παρόλα αυτά, η παραγόμενη εικόνα από τους εκάστοτε πέντε που βρίσκονταν στο παρκέ ήταν από τις πιο αισιόδοξες και τις πιο έντονες που εμφανίστηκαν από τους ερυθρόλευκους τους τελευταίους μήνες. Ο Ολυμπιακός θύμισε τον καλό εαυτό της κανονικής σεζόν και στραγγάλισε μία ομάδα που μόνο από ...αφέλεια θα μπορούσε να φύγει από τον Πειραιά με τιμητική διαφορά. Και αυτή, οι παίκτες του Μπαρτζώκα της την πρόσφεραν.
Απέναντι στην Κάχα, οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν και πάλι (μετά από πολύ καιρό εντός έδρας) το περίφημο eye of the tiger που ζητούσε κι ο Μίκι από τον Ρόκι. Δεν παρατάχθηκαν για να κερδίσουν με τη φανέλα, αλλά με τα κορμιά που τις φορούσαν. Κι αυτό είναι μία ειδοποιός σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις τους (όσο κι αν δε θέλουν να το παραδεχθούν, όσο κι αν γινόταν υποσυνείδητα).
Ο Ολυμπιακός κατάφερε κι αντιμετώπισε το πικ εν ρολ της Κάχα έκανε 14 επιθέσεις παραπάνω, έκλεψε μπάλες, προϊόν της ενέργειάς τους και ευτύχησε να δει τον Λο να παίρνει τη σκυτάλη από τον Σπανούλη. Είναι ξεκάθαρο πια ότι ο Kill Bill βρίσκεται σε περίοδο ύφεσης και μέχρι να την ξεπεράσει (λογικό, πόσο καιρό θα έπαιζε στο πικ ο άνθρωπος;), ο Ολυμπιακός χρειάζεται βοήθειες ώστε να μην επισημοποιηθεί επισήμως αυτό που ο Γιασμίν Ρέπεσα χαρακτήρισε ως ... "Ομάδα του Σπανούλη".
Κι αυτή τη φορά ο Εϊσι Λο τα κατάφερε σπουδαία. Εγινε ο δεύτερος πόλος στην περιφέρεια και όχι μόνο σκόραρε, αλλά δημιούργησε και τους χώρους στον Περπέρογλου και τον Παπανικολάου για να ζωγραφίσουν έναν υπέροχο καμβά που φέρει την υπογραφή τους.
Ο Λο, παίζοντας πια περισσότερο με τη μπάλα και όντας πιο απειλητικός, προσδίδει στο παιχνίδι του Ολυμπιακού μία άλλη διάσταση, την οποία ενισχύει με την παρουσία του και ο Κώστας Σλούκας κάθε φορά που καλείται να βρει ρόλο.
Τέλος, σε ένα σύστημα που για μεγάλο διάστημα λειτούργησε ρυθμικά, ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει πόντους σε ανοιχτό γήπεδο, κάτι που του έλειπε μέχρι τώρα, αλλά είναι μία ουσιαστική ανταμοιβή για την πίεση που άσκησε στο μισό γήπεδο, αλλά και για τη σωστή αντιμετώπιση της Κάχα και των πικ της.
Πλέον το ερώτημα που τίθεται είναι που θα βρει χώρο ο Πέρκινς που είναι πολύ χρήσιμος και θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό... Ημουν από αυτούς που πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε ένα παιδί που να παίζει καλά με τη μπάλα στα χέρια, αλλά τότε ο Λο κολυμπούσε με μπρατσάκια στα ρηχά. Τώρα που κρατάει την ανάσα του στα μακροβούτια υπάρχει ένα μικρό θέμα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όσο περισσότερες βοήθειες έχει ο Σπανούλης και όσες περισσότερες επιλογές υπάρχουν χωρίς αυτόν (πολύ δε περισσότερο όταν αυτές συνδυάζονται και με αμυντική ικανότητα) τόσο καλύτερα θα είναι για τον Ολυμπιακό.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στη διαφορά, η μοναδική γκρίζα ζώνη, αφορά στην αφέλεια και την αντιμετώπιση που επέδειξαν οι παίκτες του Μπαρτζώκα στο φινάλε. Διότι επί της ουσίας, θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο, έως απίθανο ο Ολυμπιακός να μπλέξει σε ισοβαθμίες με την Κάχα. Ακόμα και όταν κέρδιζε κι έκανε το σερί της δε με έπειθε και θεωρώ ότι οι Βάσκοι, αργά η γρήγορα θα χάσουν την επαφή τους με τις τέσσερις προνομιούχες θέσεις. Θα έλεγα (έστω και με μεγάλο κίνδυνο να διαψευστώ) ότι ακόμα και τώρα η Μακάμπι έχει πιο ισχυρή βάση από την Κάχα για να διεκδικήσει την τέταρτη θέση.
Υ.Γ. Το ΣΕΦ στον αγώνα με την Κάχα θύμιζε ευρωπαϊκό γήπεδο σε ματς φιλικού χαρακτήρα. Ο κόσμος, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, δεν έδωσε ώθηση στην ομάδα του. Είναι κρίμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου