Γιατί ακριβώς "κατηγορείται" ο Μανωλάς δεν έχω καταλάβει, μα την Παναγία! Γιατί έγιναν πυρ και μανία τα αποδυτήρια της ΑΕΚ μαζί του στο Καραϊσκάκη, ιδέα δεν έχω! Τόση χολή από τον "κίτρινο" Τύπο στον απόγονο του Στέλιου, τη βρίσκω τουλάχιστον υπερβολική, για να μην πω επιεικώς απαράδεκτη! Ή και …παρανοϊκή.
Το πρόβλημα των ΑΕΚτζήδων με τον Μανωλά ποιο είναι, για να ‘χουμε καλό ρώτημα; Ότι έπαιξε στην Ένωση και …απαγορεύεται που πήγε στον Ολυμπιακό; Μήπως την "πούλησε" την ομάδα που (όντως) τον ανέδειξε, αφήνοντάς την στα κρύα του λουτρού; Μεταβλήθηκε σε «προδότη συναισθημάτων» κατά τον οπαδικό συλλογισμό; Έκανε καμία "ανίερη συμφωνία" στα μάτια όσων φοράνε "κιτρινόμαυρα γυαλιά";
Ή επειδή τέλος πάντων, ο θείος του αναδείχθηκε, μεσουράνησε και συνταξιοδοτήθηκε ποδοσφαιρικά με το «δικέφαλο» στο στήθος, θα έπρεπε …150 χρόνια μετά, σε άλλες εποχές, με άλλα πρόσωπα και καταστάσεις, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες, να είχε ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, την ίδια πρακτική καριέρας και το ανιψούδι;
Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι και ο σπουδαίος Στέλιος, μπορεί εγκεφαλικά και ψυχικά να μην αποκόπηκε ποτέ από την ΑΕΚ, ωστόσο μια οικονομική λεπτομέρεια δεν τον έντυσε (κι αυτόν) στα "ερυθρόλευκα", όταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς καθόταν – στην πρώτη θητεία του – στον πειραιώτικο πάγκο. Αφού δεν έγινε το ιστορικό άλμα στην άλλη όχθη του Ρουβίκωνα, ο Στέλιος Μανωλάς τι είναι δηλαδή; Παρ΄ ολίγον …"γενίτσαρος" κι ο Κωστάκης …original "γενίτσαρος";
Για την οποιαδήποτε αντικειμενική κρίση, ο Κώστας Μανωλάς δεν προέβη στην παραμικρή εκδήλωση που να στηρίζεται κάπου, κάπως – πέραν της επίθεσης τυφλού οπαδισμού και, προφανώς και έκρηξης ζηλοτυπίας – αυτό το μένος της περιρρέουσας ατμόσφαιρας προς το πρόσωπο του από τους άλλοτε χειροκροτητές του.
Δεν …ασχολήθηκε μαζί τους
Ούτε τα …πόδια στο χέρι έδωσε στο Φούντα, τον παίκτη που κατά βάση απασχόλησε τους κεντρικούς αμυντικούς του Ολυμπιακού στην ελάχιστη επιθετική δραστηριότητα της ΑΕΚ στο ματς, ούτε βρώμικα έπαιξε κανέναν συνάδελφο του από την πρώην ομάδα του, ούτε έβρισε, ούτε χειρονομία έκανε, ούτε ασχολήθηκε επί προσωπικού, με τον οποιονδήποτε "κιτρινόμαυρο" της αποστολής στο Καραϊσκάκη.
Το "κατηγορητήριο" που συστάθηκε από τους Ενωσίτες εναντίον του, βασίζεται στο …πάθος με το οποίο έπαιξε - το αγωνιστικό και καθαρό μιλάμε, έτσι; - στην επιδίωξή του να σκοράρει, στην κλασική αντίδραση που έχει, σηκώνοντας το κεφάλι ψηλά στον ουρανό όποτε η μπάλα δεν καταλήγει στα δίχτυα σε κάποια από τις κεφαλιές του (που είναι αρκετές σε σχεδόν κάθε αγώνα) σε προωθήσεις σε στατικές φάσεις, βάζοντάς τα με την τύχη του και …το Θεό! Τέτοια πράγματα, τέτοιες στιγμές, για τέτοιες εκδηλώσεις μιλάμε.
Φυσιολογικές 100% δηλαδή για έναν επαγγελματία αθλητή που έχει αλλάξει φανέλα και κοπιάζει για το καλό και τα συμφέροντα της ομάδας που πλέον υπηρετεί. Και που υποχρεούται να το κάνει άλλωστε!
Όσο για το δώρισμα της φανέλας του στον Τάκη Τσουκαλά, αυτό είναι ένα αποκλειστικά δικό του θέμα. Γούστο του και καπέλο του, πού θα χαρίσει τη φανέλα το σορτσάκι, τις κάλτσες, τη φόρμα, το …μπρελόκ του. Κι ο Μανωλάς και ο καθένας. Δερβίσηδες στα …αχαμνά του θα βάλει;
Ή θα έπρεπε να τη στείλει πακέτο στη διοίκηση της ΑΕΚ, που αδυνατούσε να εκπληρώσει τις οικονομικές υποχρεώσεις που υπαγόρευε το συμβόλαιο του και έμεινε ελεύθερος το περασμένο καλοκαίρι κι έτσι να "γίνει" Ολυμπιακός;
Αν το έκανε όμως, θα ήταν …δύο φορές "γενίτσαρος";
Υ.Γ. Στα αγωνιστικά και τα του Ολυμπιακού τώρα για τον Κώστα Μανωλά: Ο νεαρός στόπερ από την πρώτη μέρα που τον υποδέχτηκαν στο Ρέντη, δεν έκρυψε ότι έχει "εικόνισμα" στο προσκεφάλι του τον Αβραάμ Παπαδόπουλο. Είχε πάει και του είχε ζητήσει τη φανέλα του, λέγοντάς του στα ίσια ότι "θέλω να σου μοιάσω". Με την εντυπωσιακή πρόοδο και την αλματώδη εξέλιξη που έχει σε αυτούς τους μήνες που παίζει στους πρωταθλητές, είναι ευχής έργο γι’ αυτόν που ο μεγάλος αρχηγός γύρισε σιδερένιος και ακμαίος στα γήπεδα. Και τον έχει πλάι του, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που ο Κώστας διαγράφει μια (απίστευτα τρελή) ανοδική πορεία. Θα μάθει πολλά ακόμα με τον Αβράμη ταίρι του. Γιατί ασφαλώς και έχει πολλά ακόμα να διδαχθεί και να διορθώσει στο παιχνίδι του. Ιδίως από πλευράς τακτικής. Το σημείο που παραμένει η αχίλλειος πτέρνα του. Όπως και ότι κάποιες φορές παρασύρεται – προφανώς από το παθιασμένο στυλ του και τη νεανική βιασύνη του σε περιττές κινήσεις. Έχω γράψει από καιρό με πάσα βεβαιότητα, ότι με την επάνοδο του Παπαδόπουλου, το "ερυθρόλευκο" κέντρο άμυνας θα καλυφθεί από το συγκεκριμένο ντουέτο με τον Μανωλά. Κι αυτό θα επαληθευθεί και στο απώτερο μέλλον.
πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου