Ο Κώστας Κετσετζόγλου γράφει για την επέτειο των 89 ετών της ΑΕΚ, τη
βασανιστική αναμονή ως το ματς με τον Πανθρακικό, εξηγώντας πως "την ΑΕΚ
την βρήκαμε, δεν μας βρήκε και έχουμε την υποχρέωση να την βρουν κι
άλλοι"...
89 χρόνια τα φτερά σου ανοιγμένα και πετάς. Πετάς. Πάντα ψηλά. Πάντα
περήφανα. Και του χρόνου τα χρόνια θα είναι 90. Και θα τα γιορτάσουμε
στην ΠΟΛΗ ΜΑΣ. Και στην κορυφή. Οχι στη φυσική μας θέση. Στη μοναδική
μας θέση. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Μια
μέρα μετά. Αύριο. Θα είμαστε όλοι εκεί. Σε αυτό το προσκλητήριο δεν
λείπει κανείς. Οχι εγώ κι εσύ. Οχι οι επίσημη και η ORIGINAL, ούτε οι
πρόγονοι μας. Ούτε τα αδέρφια μας που μας κοιτάνε από ψηλά και
περιμένουν. Κανείς!
Μια ανορθογραφία της ιστορίας που δεν θα γίνει ποτέ. Θα μείνει στο
μυαλό σαν εφιάλτης αλλά όχι σαν πραγματικότητα. Δεν το σηκώνει η
ιστορία. Δεν το θέλει ο Θεός. Η Πόλη έπεσε μια φορά. Δεν θα υπάρξει
δεύτερη. Α` Εθνική χωρίς ΑΕΚ δεν γίνεται. Ποδόσφαιρο χωρίς ΑΕΚ δεν
γίνεται. Ελλάδα χωρίς ΑΕΚ δεν γίνεται.
Η ώρα πλησιάζει. Η ώρα έφτασε. Η βασανιστική αναμονή τελειώνει. Γιατί η
αναμονή είναι πάντα χειρότερη. Οταν η μπάλα κυλήσει στο χορτάρι τότε
όλα αλλάζουν. Είναι πάλι ένα παιχνίδι. Την Κυριακή στις 7.μ.μ η αναμονή
τελειώνει. Και αρχίζει η συνάντηση με την ιστορία. Είναι η ώρα να
διαψευστούν οι εφιάλτες και να αρχίσουν σιγά σιγά να επανέρχονται τα
πράγματα στη φυσιολογική τους ροή. Σε μια ροή που συνεχίζεται χωρίς
σταματημό 89 χρόνια.
Σαν σήμερα. Τότε που πάρθηκε η απόφαση. Αυτό γιορτάζουμε σήμερα. Την
απόφαση. Ούτε την κατάθεση του καταστατικού, ούτε κάποια επίσημη
ημερομηνία σε κάποιο βιβλίο. ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ. Ανθρώπων που τα είχαν χάσει
όλα αλλά ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ τους. Από αυτή την ελπίδα άναψε η φλόγα και
ξεκίνησε μια νέα αυτοκρατορία. Με νίκες, με θριάμβους αλλά και με
μεγάλες ήττες. Που δεν μας κάνει πάντα χαρούμενους αλλά που εδώ και 89
χρόνια κάνει εκατομμύρια ανθρώπους ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ. Και θα
συνεχίσει. Γιατί έτσι αποφασίστηκε εκείνο το βράδυ σαν σήμερα μέσα από
τον πόνο, τη φτώχια, την αίσθηση αδικίας που ποτέ δεν πάψαμε να βιώνουμε
και που ίσως μερικές φορές τη ...θέλαμε! Για να μην ξεχνάμε ποτέ πως
γεννήθηκε αυτή η ομάδα.
Οσοι θα είμαστε αύριο στο ΟΑΚΑ την ΑΕΚ την βρήκαμε. Δεν μας βρήκε.
Εχουμε την υποχρέωση να την βρουν κι άλλοι. Εκατομμύρια. Εκεί που
πρέπει. Εκεί που την βρήκαμε εμείς. Κι αυτή η μάχη που τους χρωστάμε
όπως και σε αυτούς που μας την παρέδωσαν περήφανη και έφυγαν δεν
τελειώνει αύριο στις 9 το βράδυ. Θα πάνε όλα καλά και μια άλλη μάχη θα
αρχίσει. Αλλά αυτή δεν την σκεφτόμαστε τώρα.
Πάμε Τράι. Πάμε Ακη. Πάμε Βασίλη. Πάμε Αντώνη. Πάμε παιδιά. Πάμε ΑΕΚάρα
μου. Κανείς δεν θα λείψει. Ολες οι καρδιές θα χτυπάνε συντονισμένα και
θα μας κοιτάνε κι από τον ουρανό. Δεν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι
άλλο. Κι εσύ Τριτσώνη. Το νου σου!
Πηγή: sportdog.gr
Κυριακή 14 Απριλίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου