Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Βοήθα Παναγιά μου!!

O Σταύρος Κόλκας κάνει έναν πρώτο απολογισμό της θητείας Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, εξηγεί το γιατί έχει πειστεί πως η ομάδα δεν μπορεί να παίξει παραπάνω αλλά και το πού είχε το μυαλό του ο Ποντίκης στο οφσάιντ του "Σάλπι"... Η αλήθεια είναι πως πέρασαν σχεδόν δέκα μήνες από την ημέρα που ο Ιβάν Σαββίδης ανέλαβε τον ΠΑΟΚ και πλέον μπορώ να πω κάποια πράγματα μέσα από τον τρόπο που διαχειρίζεται την κατάσταση.
Για εμένα, το βασικό του λάθος αφορά το άλφα και το ωμέγα – κατ εμέ – στις ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες. Ο άνθρωπος που πληρώνει αλλά δεν έχει άμεση σχέση με το αντικείμενο, γίνεται συγκεντρωτικός.
Σε περιπτώσεις όπως του Σαββίδη, υπάρχει μονόδρομος. Ο ιδιοκτήτης επιλέγει στελέχη σχετικά με το αντικείμενο, ρωτάει πόσο κοστίζει πχ το πρωτάθλημα, παίρνει μια απάντηση και ή δίνει τα λεφτά ή δεν τα δίνει. Αν τα δώσει και οι επιλογές αποτύχουν αποχαιρετούν, αν πετύχουν πάμε στο επόμενο στάδιο που αφορά την διατήρηση στην ελίτ και βέβαια η σταδιακή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις σε προχωρημένο στάδιό τους.
Με τον τρόπο που δουλεύει ο Σαββίδης, μου δείχνει εμένα προσωπικά πως πρώτον δεν έχει εμπιστοσύνη στις επιλογές του – στον Τσιστιακόφ στη προκειμένη περίπτωση – και δεύτερον θέλει να παρεμβαίνει σε οτιδήποτε συμβαίνει και να αποφασίζει αυτός, κάτι που σίγουρα καθυστερεί τον όποιο προγραμματισμό. Γιατί απλούστατα ο προγραμματισμός στο ποδόσφαιρο χρειάζεται ταχύτητα και ο Ιβάν, ασχολείται με πεντακόσια πράγματα τη μέρα. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μπορέσει να αποφασίσει σε σωστό τάιμινγκ.
Το είδαμε τον Γενάρη, όταν και οι πολλές μεταγραφές έγιναν την τελευταία εβδομάδα. Αυτό συνέβαινε γιατί απλούστατα η κεφαλή δεν είχε αποφασίσει αν θα ενισχύσει την ομάδα. Τελικά κάπου στα μέσα Γενάρη άναψε πράσινο φως και ο ΠΑΟΚ απέκτησε τις τριτοτέταρτες επιλογές που είχε στις αρχικές του λίστες. Ο Σαββίδης βέβαια το είπε σήμερα. «Θα κάνω λάθη και θα τα πληρώσω». Μόνο οι νεκροί δεν κάνουν λάθη, εννοείται.
Αυτό δε που με προβλημάτισε ακόμη περισσότερο, ήταν η είσοδος στα αποδυτήρια στο ημίχρονο. Να μπει ένας ιδιοκτήτης για να μιλήσει στην ομάδα τη στιγμή που αυτή περιμένει τις οδηγίες του προπονητή της για τα κακώς κείμενα του πρώτου ημιχρόνου, προσβάλει τον ΠΑΟΚ. Και δημιουργεί ρήγμα στο δικό του προφίλ.

Το κακό με την δημόσια προβολή των μεγάλων ομάδων, είναι πως η θετική είναι πολύ μεγάλη και σου δημιουργεί μία εξαιρετική εικόνα, αλλά η αρνητική είναι δύο φορές καταστροφική. Και ενέργειες όπως αυτές με την είσοδο στα αποδυτήρια στο ημίχρονο, κάνουν κακό.
Σήμερα, σχεδόν τρεις ώρες ήταν στα αποδυτήρια. Νομίζω πως έχει καταστεί σαφές σε όλους μέσα στην ομάδα πως αν αποτύχουν οι περισσότεροι θα φύγουν. Δε χρειάζεται να τους το υπενθυμίζουμε με κάθε ευκαιρία.
Βέβαια ειπώθηκαν κι άλλα τα οποία δεν είναι για λαϊκή κατανάλωση, αλλά η ουσία για ακόμη μία φορά ήταν μαστίγιο – καρότο με φόντο την αποχώρηση.
Για την ομάδα πλέον είμαι πεπεισμένος πως δεν μπορεί να παίξει παραπάνω. Λείπουν πολλά στοιχεία από αυτή και κυρίως η ποιότητα. Ο Κατσουράνης είναι σα τη μύγα μες στο γάλα, ο Λίνο στα 36 του χρόνια έβγαλε μία χρονιά πολύ δύσκολη και παλεύει να μην εκτεθεί. Πάλι καλά που βρήκε τη δύναμη να βγάλει μία σέντρα.
Ο Καμαρά έφερε αθλητικά προσόντα, αλλά ουσία ελάχιστη, ο Σίλντεφελντ θα κάνει μία δύο γκέλες σε κάθε παιχνίδι και πάμε στο έγκλημα Ιτάνζ.
Ο Καμερουνέζος είναι πολύ καλός τερματοφύλακας αλλά αγωνίζεται σε μία θέση που ο ΠΑΟΚ ήταν μια χαρά. Και στο ποδόσφαιρο, οι υπερβολές πληρώνονται.
Ο ΠΑΟΚ έχει κατ` εμέ έναν από τους καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες σε χαρακτηριστικά, τον Γλύκο και έναν ξένο, τον Χακόμπο, που αν δεν είχε τρέλα, θα έπαιζε στη Μπαρτσελόνα.
Με την επιλογή Ιτάνζ, ο Γλύκος που για εμένα παίζει βασικός σε όλες τις ελληνικές ομάδες, με Καρνέζη και Λόντιγκιν να δίνουν μάχη για να τον αφήσουν στην άκρη, βρέθηκε ξαφνικά στον ΠΑΟΚ τρίτος τερματοφύλακας, στην ουσία δεύτερος λόγω του τραυματισμού του Χακόμπο.
Έλα όμως που ο Ιτάνζ από τη μέρα που ήρθε στον ΠΑΟΚ δεν πάει καλά. Και αυτή είναι η τιμωρία όταν η ποδοσφαιρική σου επιλογή έχει κακές βάσεις και στηρίζεται κυρίως στην ανασφάλεια των στελεχών σου.
Και για να ορίσω τι εννοώ εγώ ποιότητα, θεωρώ πως ο παίκτης που δεν προσφέρει εύκολα λάθη, που σκοράρει, δίνει ασίστ, πασάρει σε χώρους που δημιουργεί ανισσοροπία στην αμυντική συμπεριφορά του αντιπάλου και έχει την ικανότητα να διαβάσει τα κουσούρια του αντιπάλου, αυτός που κινείται σωστά στους χώρους, είναι ποιοτικός. Βάλτε αυτά τα στοιχεία στο ρόστερ του ΠΑΟΚ και θα δείτε γιατί δεν έχουμε ποιότητα.

Τέλος, επειδή διάβασα κάτι ειρωνικά σχόλια για το γκολ οφσάιντ του Σαλπιγγίδη, σε μία πολύ γρήγορη φάση, έχω να πω πως ο Ποντίκης που έχασε την φάση, είχε το μυαλό του στα δρομολόγια του ηλεκτρικού. Έπρεπε να φύγει από το γήπεδο για να προλάβει.
Αυτό που βλέπω για να το κλείσουμε αυτό το θέμα, είναι πως οι τιμητές του Μαρινάκη κάνουν ακριβώς την αντίθετη δουλειά από αυτή που νομίζουν πως κάνουν. Ουσιαστικά τον προσβάλουν και τον απομακρύνουν από τον ίδιο τον σκληρό πυρήνα φιλάθλων της ομάδας του.
Αλλά αυτό θα έπρεπε να είναι δικό του πρόβλημα και όχι δικό μας...
Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: