Αν δεν ήταν ο Ιβαν ο Τρομερός,
τον ΠΑΟΚ σήμερα θα τον μαζεύανε με τα κουταλάκια. Μπα! Ζυγίζω μια μια
τις λέξεις μου και ό,τι υποστηρίζω το εννοώ. Μπα! Και ποιος, ωρέ
αποδυτηριάκια, είναι ο Ιβαν; Ο κύριος Σαββίδης είναι, ο τίποτας. Ο
κανένας. Αυτός που, τουλάχιστον, μέχρι σήμερα δεν έχει πείσει. Αυτός,
μάλιστα, που έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των παοκτσήδων για τη
μοσχομαγκιά του και την καπατσωσύνη του την ποντιακή. Τότε;
Το καλό που έχει κάνει ο σύντροφος Σαββίδης, και γι’ αυτό δεν έγινε Παναθηναϊκός ο ΠΑΟΚ, είναι το πορτοφόλι του Ρώσου επιχειρηματία. Τα λεφτά του. Καμμία σημασία που ακόμα δεν μας έχει δείξει το χαρτί του. Δεν χρειάζεται.
Αν άρχιζε να μοιράζει δεξιά και αριστερά τα εκατομμύρια για την παοκαρα να ‘ουμε, τότε ο Ιβαν θα ήταν πράγματι τρομερός, αλλά της πολύ πλάκας τρομερός. Και σ’ όλους μας θα έλεγε ότι την ομάδα την έχω στη ξευτύλα. Ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια μικρή ομαδίτσα που έχει την ανάγκη μου.
Ο ΠΑΟΚ, ακριβώς επειδή είναι τεράστιο μέγεθος, για τα ελληνικά μέτρα, έχει μεν ανάγκη τα πακέτα του Σαββίδη, όμως για να τα επενδύσει αυτός στην ομάδα, όχι να τα ξοδέψει τζάμπα και βερεσέ. Ο επιχειρηματίας, άσε τι έχει περάσει στη ρεζίλικη ελληνική κοινωνία, είναι απαραίτητος γιατί αυτός, ο μπιζνεσμαν, με τα κεφάλαιά του και με τις ιδέες του, δημιουργεί δουλειές. Ανεβάζει το προϊόν.
Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, ο κόσμος του ΠΑΟΚ, μιλάμε για εκείνους τους παοκτσήδες που αξίζει μόνον να τους κάνεις κοπριά, έχει απαιτήσεις από τον κύριο Ιβαν Σαββίδη. Να μας δείξει την κλάση του. Τι γελοίο θέατρο είναι αυτό που παίζεται, με την ευθύνη την αποκλειστική του μεγαλομετόχου, στο κεφάλαιο «Προπονητής». Έλεος! Αυτά δεν γίνονται ούτε ομάδα καφενείου.
Θες προπονητή. Είναι δυνατόν να θες κάτι χωρίς να γνωρίζεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι; Το κατάστημα Πάγκος λαϊκής αγγούρια, κολοκύθια, μελιτζάνες, λειτουργεί σούπερ πιο σοβαρά σε σύγκριση με τον ΠΑΟΚ.
Μέχρι σήμερα έπαιξαν 27 ονόματα για προπονητές του ΠΑΟΚ, αρχής γενομένης από τον πρωταθλητή Ευρώπης Ιταλό Ντι Ματέο. Όταν οι επιτετραμμένοι του Ιβαν ψάχνουν αέρα πατέρα τον προπονητή επειδή κάποιος τους είπε κάτι, επειδή κάτι άκουσαν για κάποιον άλλον, ένα είναι το συμπέρασμα. Ο ορισμός της προχειρότητας. Και της επιπολαιότητας.
Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα χωρίς ταυτότητα. Αυτό είναι το συμπέρασμα όταν δείχνει ανοικτός σ’ ένα τάγμα υποψήφιων προπονητών, χωρίς καμμία αγωνία να αναζητείται ο κατάλληλος, εκείνος που θα υπηρετήσει το αγωνιστικό προφίλ του συγκεκριμένου ΠΑΟΚ. Αλήθεια, όλοι οι κύριοι που σ’ αυτή τη φάση παριστάνουν τους υπεύθυνους, με την ευλογία του Ιβαν, έχουν αντιληφθεί το DNA του ΠΑΟΚ, ουδεμία σχέση μ’ εκείνο του Άρη;
Καταλήγω. Είναι απίθανο και οι 27 προπονητές να είναι, λόγω της προσωπικής τους φιλοσοφίας, οι επαρκείς για να κτίσουν τον ΠΑΟΚ ο οποίος θα αναβλύζει τον ψυχισμό που θα ικανοποιεί και θα δικαιώνει την ιδιαιτερότητά του παοκτσή.
Το καλό που έχει κάνει ο σύντροφος Σαββίδης, και γι’ αυτό δεν έγινε Παναθηναϊκός ο ΠΑΟΚ, είναι το πορτοφόλι του Ρώσου επιχειρηματία. Τα λεφτά του. Καμμία σημασία που ακόμα δεν μας έχει δείξει το χαρτί του. Δεν χρειάζεται.
Αν άρχιζε να μοιράζει δεξιά και αριστερά τα εκατομμύρια για την παοκαρα να ‘ουμε, τότε ο Ιβαν θα ήταν πράγματι τρομερός, αλλά της πολύ πλάκας τρομερός. Και σ’ όλους μας θα έλεγε ότι την ομάδα την έχω στη ξευτύλα. Ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια μικρή ομαδίτσα που έχει την ανάγκη μου.
Ο ΠΑΟΚ, ακριβώς επειδή είναι τεράστιο μέγεθος, για τα ελληνικά μέτρα, έχει μεν ανάγκη τα πακέτα του Σαββίδη, όμως για να τα επενδύσει αυτός στην ομάδα, όχι να τα ξοδέψει τζάμπα και βερεσέ. Ο επιχειρηματίας, άσε τι έχει περάσει στη ρεζίλικη ελληνική κοινωνία, είναι απαραίτητος γιατί αυτός, ο μπιζνεσμαν, με τα κεφάλαιά του και με τις ιδέες του, δημιουργεί δουλειές. Ανεβάζει το προϊόν.
Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, ο κόσμος του ΠΑΟΚ, μιλάμε για εκείνους τους παοκτσήδες που αξίζει μόνον να τους κάνεις κοπριά, έχει απαιτήσεις από τον κύριο Ιβαν Σαββίδη. Να μας δείξει την κλάση του. Τι γελοίο θέατρο είναι αυτό που παίζεται, με την ευθύνη την αποκλειστική του μεγαλομετόχου, στο κεφάλαιο «Προπονητής». Έλεος! Αυτά δεν γίνονται ούτε ομάδα καφενείου.
Θες προπονητή. Είναι δυνατόν να θες κάτι χωρίς να γνωρίζεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι; Το κατάστημα Πάγκος λαϊκής αγγούρια, κολοκύθια, μελιτζάνες, λειτουργεί σούπερ πιο σοβαρά σε σύγκριση με τον ΠΑΟΚ.
Μέχρι σήμερα έπαιξαν 27 ονόματα για προπονητές του ΠΑΟΚ, αρχής γενομένης από τον πρωταθλητή Ευρώπης Ιταλό Ντι Ματέο. Όταν οι επιτετραμμένοι του Ιβαν ψάχνουν αέρα πατέρα τον προπονητή επειδή κάποιος τους είπε κάτι, επειδή κάτι άκουσαν για κάποιον άλλον, ένα είναι το συμπέρασμα. Ο ορισμός της προχειρότητας. Και της επιπολαιότητας.
Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα χωρίς ταυτότητα. Αυτό είναι το συμπέρασμα όταν δείχνει ανοικτός σ’ ένα τάγμα υποψήφιων προπονητών, χωρίς καμμία αγωνία να αναζητείται ο κατάλληλος, εκείνος που θα υπηρετήσει το αγωνιστικό προφίλ του συγκεκριμένου ΠΑΟΚ. Αλήθεια, όλοι οι κύριοι που σ’ αυτή τη φάση παριστάνουν τους υπεύθυνους, με την ευλογία του Ιβαν, έχουν αντιληφθεί το DNA του ΠΑΟΚ, ουδεμία σχέση μ’ εκείνο του Άρη;
Καταλήγω. Είναι απίθανο και οι 27 προπονητές να είναι, λόγω της προσωπικής τους φιλοσοφίας, οι επαρκείς για να κτίσουν τον ΠΑΟΚ ο οποίος θα αναβλύζει τον ψυχισμό που θα ικανοποιεί και θα δικαιώνει την ιδιαιτερότητά του παοκτσή.
ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ Ο ΣΟΥΣΟΥΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ;
Θεωρητικά, λοιπόν, και μια σκάλα κάτω από την 5η θέση στη βαθμολογία, θα είναι αποτυχία για τον Άρη. Είναι σήμερα σε θέση ο Άρης να κρατηθεί στο ύψος του; Τα αρειανά ζουν στον κόσμο τους, άλλωστε όπως όλοι οι οπαδοί. Διακρίνονται από έναν ελιτισμό και το χειρώτερο είναι πως δεν έχουν προετοιμάσει να πληρώσουν το κόστος της λεζάντας τους. Της αρειοσύνης τους.
Μεγάλη ομάδα, σου λένε, είναι ο Άρης. Μαγαζί γωνία. Ποιος ΠΑΟΚ και ποιοι Αθηναίοι;
Έτσι τη βλέπουν τη δουλειά. Ποια Ιστορία, την πλαστογραφημένη Ιστορία, αυτήν την έχουν γράψει με πουστιές και γι’ αυτό τον έχουν πέμπτο τον Άρη.
Οκέυ, όλα αυτά, αλλά να περάσουμε σε κάποια πρακτικά θεματάκια. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.
Η ΑΕΚ, που για να την φθάσει ο Άρης θα πρέπει να φουσκώσει τρεις φορές, επέλεξε τον εύκολο δρόμο. Τον σίγουρο δρόμο. Τον γήϊνο δρόμο. Να κατέβει πρώτο υπόγειο για να επανέλθει χωρίς τα βάρη, χωρίς τα βαρειά χρέη.
Από την άλλη, ο Άρης επέμεινε να συνεχίσει κάτω από τη αδυσώπητη πίεση των χρεών του. Πως λέγεται αυτό; Υπερηφάνεια, αλαζονεία, αριστοκρατία, μήπως σουσουδισμό. Βρακί δεν είχε να φορέσει η Μαντάμ Σουσού, σε μια καλυβότρυπα έμενε και είχε συμπεριφορά ξεπεσμένης μεγαλοαστής.
Η στάση του Άρη, επίσημου και ανεπίσημου, δεν επιτρέπει να πλησιάσει ένας χορηγός. Ένας χρηματοδότης. Ένας υποψήφιος μεγαλομέτοχος. Δεν τον θέλουν. Θα τα βολέψουν μόνοι τους.
Το ρεπορτάζ του Άρη αναφέρεται στον άλφα διακανονισμό, στη βήτα ρύθμιση, όλο τέτοια. Μια ΠΑΕ που την κυνηγούν οι υποχρεώσεις της. Και δεν ακούς για εισροή χρημάτων. Κάποιο όνομα επιχειρηματία.
Δεν συγκρίνεται η περίπτωση της ΑΕΚ, για την όποια ενεργοποιήθηκε η χρυσή καβάτζα της. Η εφεδρεία της. Το αποκούμπι της. Ο μεγιστάνας Μελισσανίδης, ασφαλώς οικονομικά το ισχυρώτερο αφεντικό σήμερα ποδοσφαιρικής ομάδας.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου