Ο Μιχάλης Τσόχος προτείνει τρόπους για να αλλάξει η εικόνα του ελληνικού
πρωταθλήματος και να γίνει ποιοτικότερο και πιο συναρπαστικό...
Δεν το σηκώνει το ελληνικό
πρωτάθλημα το βάρος, να έχει τόσες πολλές ομάδες. Για την ακρίβεια δεν
υπάρχουν τόσες ομάδες που να αντέχουν το βάρος της Σούπερ Λίγκας. Δεν το
άντεχαν ποτέ είναι η αλήθεια, πόσο μάλλον τώρα στην εποχή της
οικονομικής κρίσης. Συνεπώς η επιστροφή στις 16 ομάδες από την
μεθεπόμενη σεζόν, προκειμένου να αποκατασταθεί εκείνη η απόφαση
“έκτρωμα” που πάρθηκε με τις αφόρητες πιέσεις του Γιάννη Ιωαννίδη,
προκειμένου να... βολευτούν κάποιοι ψηφοφόροι, είναι το λογικό πρώτο
βήμα.
Πρέπει να υπάρξουν κι' άλλα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ομάδες
πρέπει να γίνουν ακόμη λιγότερες. Τα χρήματα της ΝΟVA και των χορηγών αν
μοιραστούν σε λιγότερες, τα έσοδα όσων θα παίζουν στην Σούπερ Λίγκα θα
είναι περισσότερα και θεωρητικά τα μπάτζετ μεγαλύτερα και πιθανότατα
ποιοτικότερες ομάδες και καλύτερο θέαμα. Και βέβαια κάποια στιγμή πρέπει
να σταματήσει αυτό το χάλι με τις άδεις κερκίδες. Διότι τα μισά ματς
κάθε αγωνιστικής γίνονται μπροστά σε άδειες καρέκλες...
Και αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Ο πρώτος να βρούμε το
πως θα επιτρέπονται οι μετακινήσεις οπαδών. Να το βρουν οι ομάδες όμως,
γιατί αν θελήσουν αυτές δεν θα συμβεί το παραμικρό. Οχι βέβαια με το να
στέλνουμε στη Λιβαδειά, όπως έκανε φέτος ο Ολυμπιακός τα... μπουμπούκια
να τα σπάνε και μετά να λέμε δεν έγινε τίποτα. Ούτε με το να προσπαθούμε
να κάψουμε το βαν της ΝΟVA ακριβώς έξω από το γήπεδο της Λεωφόρου και
μετά επισήμως ως ΠΑΕ Παναθηναϊκός να ανακοινώνουμε ότι “αυτοί δεν ήταν
Παναθηναϊκοί, ήταν άγνωστοι των αγνώστων...”. Προφανώς αριστεροαναρχικοί
ή χρυσαυγύτες, ή ακόμη πιθανότερο εξωγήινοι...
Επιπλέον θα έλεγα ότι θα έπρεπε να προσθέσουμε ένα ακόμη κριτήριο ως
επαγγελματικό ποδόσφαιρο προκειμένου να έχεις το δικαίωμα ως σύλλογος να
παίξεις στη Σούπερ Λίγκα. Το κριτήριο της προσέλευσης κόσμου στο γήπεδο
σου.
Ναι πολύ καλά είναι τα οικονομικά κριτήρια (αρκεί να τηρούνται...) πολύ
καλά είναι τα γηπεδικά κριτήρια και αυτά των εγκαταστάσεων, σωστά είναι
και απολύτως απαραίτητα τα κριτήρια για την ύπαρξη Ακαδημιών, αλλά εγώ
θα πρόσθετα ένα ακόμη.
Για να παίξεις στην Σούπερ Λίγκα θα πρέπει να έχεις τουλάχιστον 3 χιλιάδες διαρκείας! Δεν τα έχεις, δεν παίζεις.
Αυτό που κάνει πιο αντιαισθητικό το πρωτάθλημα μας, εκτός από τα
(πολύ λίγα πλέον είναι αλήθεια) γήπεδα χωράφια, είναι οι άδειες
κερκίδες. Τα μισά (τουλάχιστον) ματς κάθε αγωνιστικής της Σούπερ Λίγκας
γίνονται μεταξύ συγγενών και φίλων και με φόντο πολλά άδεια πλαστικά
καθίσματα.
Ναι ξέρω ότι αυτό που λέω είναι λίγο άδικο για πολλές ομάδες, αλλά
ποιός είπε ότι η ζωή ή το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο. Ας βάλουν το
διαρκείας 50 ευρώ το χρόνο για να τα πουλήσουν, ας κάνουν ότι μπορούν
για να φέρουν τον κόσμο στο γήπεδο της ομάδας τους κι' αν τελικά δεν τα
καταφέρουν τότε δεν είναι για να παίζουν στη Σούπερ Λίγκα. Τόσο απλά...
Διότι ένα πρωτάθλημα με 12 ομάδες και μέσα όλες τις παραδοσιακές
δυνάμεις και αυτές που έχουν κόσμο (δεν χρησιμοποιώ παραδείγματα, αλλά
όλοι καταλαβαίνουμε νομίζω τι εννοώ...) θα ήταν πρωτάθλημα που θα άξιζε
να το δεις. Τουλάχιστον πολύ περισσότερο από το σημερινό...Πηγή: gazzetta.gr
Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου