Κι όμως, έτσι είναι. Επειδή
έτσι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος, από την εποχή του Αδάμ. Τίποτα δεν
έχει αλλάξει μέσα στο δίποδο και στα απ’ έξω του. Όπως τον έφτιαξε με
χώμα και λασπόνερα έτσι όρθιος μαλάκας κυκλοφορεί στους αιώνες. Κι ας
τον λένε το τέλειον ον της Δημιουργίας. Παραμύθι φούρναρης.
Το δίποδο είναι ένα κατασκεύασμα για μεγάλα πράγματα, για μεγάλα επιτεύγματα, για μεγάλα εγκλήματα, όπως και να πάρει θέση κατ’ ευθείαν στο σκυλολόϊ της Θύρας, της ομαδάρας του.
Πιάσε φάση εξαντρίκ. Ο Ολυμπιακός, ο απόλυτος κυρίαρχος, και με την ευκαιρία να σημειώσω ότι παραμένει το μοναδικό φαβορί για τον τίτλο, είναι για να τον κλαίνε οι ρέγγες. Τουλάχιστον με την Παρί Σαιν Ζερμαίν έπιασε ένα ημίχρονο. Στο Αγρίνιο ο θρύλος ήταν ο γνωστός Ολυμπιακός. Η δυστυχία. Τέτοια «προσφορά» στους γάβρους είναι ό,τι χειρώτερο.
Ο οπαδισμός δικαιώνεται όταν η ομάδα σε ενθουσιάζει. Όπως κι όταν σε κάνει να πονάς, να υποφέρεις. Ναι, η ψυχή του οπαδού έχει ανάγκη και την πίκρα που του «χαρίζει» η ομάδα, άσε ότι κάποιοι δεν θα το παραδεχθούν. Δένεσαι συναισθηματικά περισσότερο όταν η ομάδα σου σε στεναχωρεί.
Αυτός, όμως, ο Ολυμπιακός προκαλεί την απογοήτευση. Απονευρώνει τους οπαδούς του. Ούτε τους φαρμακώνει, ούτε τους στέλνει στον ουρανό.
Απεναντίας, την ευτυχία τη συναντάς στους αεκτζήδες. Τι είναι αυτό το πράμα. Πετάνε οι άνθρωποι. Βρίσκονται στην κόλαση, παίζουν με ομάδες γειτονιάς, προαστιακές, επαρχιακές, και είναι τρισευτυχισμένοι. Επειδή θα αναβαθμισθούν. Θα επανέλθουν και θα τους πάρουν ολωνών τα σώβρακα. Επειδή θα αφήσουν πίσω την χρεοκοπία και την ανυποληψία που βίωσαν. Μια ζωή, τα τελευταία χρόνια, πάνω στο ψέμα. Στο παραμύθι ότι ήταν ακόμα ΑΕΚ.
Η ΑΕΚ η πραγματική θα ’ναι αυτή που θα επιστρέψει. Αυτό σκέπτονται και έχουν ανέβει στο μαγικό χαλί.
Ευτυχώς που κέρδισε τον ΟΦΗ ο Παναθηναϊκός, διαφορετικά…, γράφει ο apodytiriakias.gr
Το δίποδο είναι ένα κατασκεύασμα για μεγάλα πράγματα, για μεγάλα επιτεύγματα, για μεγάλα εγκλήματα, όπως και να πάρει θέση κατ’ ευθείαν στο σκυλολόϊ της Θύρας, της ομαδάρας του.
Πιάσε φάση εξαντρίκ. Ο Ολυμπιακός, ο απόλυτος κυρίαρχος, και με την ευκαιρία να σημειώσω ότι παραμένει το μοναδικό φαβορί για τον τίτλο, είναι για να τον κλαίνε οι ρέγγες. Τουλάχιστον με την Παρί Σαιν Ζερμαίν έπιασε ένα ημίχρονο. Στο Αγρίνιο ο θρύλος ήταν ο γνωστός Ολυμπιακός. Η δυστυχία. Τέτοια «προσφορά» στους γάβρους είναι ό,τι χειρώτερο.
Ο οπαδισμός δικαιώνεται όταν η ομάδα σε ενθουσιάζει. Όπως κι όταν σε κάνει να πονάς, να υποφέρεις. Ναι, η ψυχή του οπαδού έχει ανάγκη και την πίκρα που του «χαρίζει» η ομάδα, άσε ότι κάποιοι δεν θα το παραδεχθούν. Δένεσαι συναισθηματικά περισσότερο όταν η ομάδα σου σε στεναχωρεί.
Αυτός, όμως, ο Ολυμπιακός προκαλεί την απογοήτευση. Απονευρώνει τους οπαδούς του. Ούτε τους φαρμακώνει, ούτε τους στέλνει στον ουρανό.
Απεναντίας, την ευτυχία τη συναντάς στους αεκτζήδες. Τι είναι αυτό το πράμα. Πετάνε οι άνθρωποι. Βρίσκονται στην κόλαση, παίζουν με ομάδες γειτονιάς, προαστιακές, επαρχιακές, και είναι τρισευτυχισμένοι. Επειδή θα αναβαθμισθούν. Θα επανέλθουν και θα τους πάρουν ολωνών τα σώβρακα. Επειδή θα αφήσουν πίσω την χρεοκοπία και την ανυποληψία που βίωσαν. Μια ζωή, τα τελευταία χρόνια, πάνω στο ψέμα. Στο παραμύθι ότι ήταν ακόμα ΑΕΚ.
Η ΑΕΚ η πραγματική θα ’ναι αυτή που θα επιστρέψει. Αυτό σκέπτονται και έχουν ανέβει στο μαγικό χαλί.
Ευτυχώς που κέρδισε τον ΟΦΗ ο Παναθηναϊκός, διαφορετικά…, γράφει ο apodytiriakias.gr
Δίνω την πληροφορία ότι τα πράγματα στον Παναθηναϊκό είναι σε ημιάγρια κατάσταση. Άσε τι έχει περάσει στον κόσμο. Ότι, δηλαδή, ο Ολυμπιακός είναι η λαϊκιά ομάδα και ο Παναθηναϊκός η αριστοκρατικιά. Η αθηναϊκιά. Η ομάδα της αστικής τάξης, του κεφαλαίου, της πλουτοκρατίας κι άλλα τέτοια κουφά. Εκτός πραγματικότητας.
Στον Παναθηναϊκό υπάρχουν «εγκληματίες». Που αν ξεσηκωθούν θα κλάσει μαλλί η «Χρυσή Αυγή». Άσε ότι στον Παναθηναϊκό εμφανίστηκε κάποτε η πρώτη φασιστική, χιτλεροναζιστική οργάνωση σαν οργανωμένοι βαζέλοι. Λοιπόν.
Την σκαπουλάρανε προχθές με τον ΟΦΗ. Τα κατάφερε η ομαδούλα να πάρει το τρίποντο. Το πράμα δεν ελέγχεται, όμως. Οργανωμένοι και ανοργάνωτοι, μιλημένοι και παρασυρμένοι, εκεί που έχει φθάσει η δουλειά, ένα τσαφ στο γήπεδο είναι αρκετό…
Φοβερά πράγματα. Οι αεκτζήδες βρίσκονται στον παράδεισο, αν είναι δυνατόν, μήνα μέλιτος κάνουν στην Γ΄ εθνική, και οι ολυμπιακοί τους βλέπεις παγωμένους, μόλις επέστρεψαν από το βόρειο πόλο. Και οι παναθηναϊκοί;
Οι φουκαράδες οι παναθηναϊκοί δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ακριβώς. Έφθασαν εκεί που έφθασαν, σ’ ένα καζάνι μέσα με τις άλλες ομαδούλες, και δεν τούς κάθεται κάποιος Μελισσανίδης. Τα πράγματα είναι επικίνδυνα. Στην κόψη της λάμας.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου