Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό η ίδια συζήτηση: ποιοί προπονητές στη Σούπερ Λίγκα θα προλάβουν την... παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου;
Η έλευση του Ρικάρντο Σα Πίντο έφερε χαμόγελα στον ΟΦΗ, όμως η απαισιοδοξία κρύβεται στις αποφάσεις των ομάδων μας που απολύουν- και φέτος- τους προπονητές με την ευκολία που αλλάζει κάποιος πουκάμισα!
Οκτώ απομακρύνσεις προπονητών σε 7 αγωνιστικές δείχνει ότι οι διοικήσεις των ομάδων ή έκαναν λάθος, ή ότι δεν γνώριζαν τις προπονητές πήραν και για ποιό λόγο τους θέλουν. Ο 41χρονος πορτογάλος σαφώς δεν είναι μεσςίας, άλλωστε στην προπονητική δεν έχει μεγάλη εμπειρία, ωστόσο είναι εξελίξιμος, ξέρει ποδόσφαιρο και είναι διψασμένος για δουλειά.
Οι απολύσεις προπονητών κάποιες φορές είναι επιβεβλημένες,
ειδικά σε κάτι περιπτώσεις όπως πέρυσι του Φάμπρι που έκανε την ομάδα
του Παναθηναϊκού άνω-κάτω και όπως αποδείχτηκε με τον Βονόρτα στον
πάγκο, αν του είχαν πει νωρίτερα το αντίο, ίσως η ομάδα να προλάβαινε να
μπει στα πλέί-οφ του πρωταθλήματος.
Ωστόσο, είναι πολλές φορές που οι προπονητές πληρώνουν το μάρμαρο της γκρίνιας της εξέδρας, με τους διοικούντες να θέλουν να εξευμενίσουν τα πλήθη. Αν ξέρεις όμως τι προπονητή έχεις πάρει, τι θέλεις από αυτόν είσαι ανοιχτό μυαλό, τότε βάζεις πλάτη και στο τέλος θα δικαιωθείς από τα αποτελέσματα. Άλλωστε, όπως λένε, τα μυαλά και τα αλεξίπτωτα λειτουργούν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά!
Η γκρίνια είναι κολλητική και δεν κοιτάζει μεγάλες και μικρές ομάδες. Ο Χουμπ Στέφενς έχει ακούσει ουκ ολίγα, το ίδιο και ο Μίτσελ. Ο Αναστασίου μπήκε στο μάτι πολλών μετά τη βαριά ήττα στη Νέα Σμύρνη. Λάθη κάνουν σαφώς, όμως χρειάζονται κι αυτοί το χρόνο τους, να περάσουν τη φιλοσοφία στην ομάδα τους και σκεφτείτε, ότι μπορεί, να είχαν και κάποιες επιλογές σε θέσεις κλειδιά που τελικά να μην ολοκληρώθηκαν οι μεταγραφές τους. Όπως φυσικά, να έχουν πάρει και παίκτες, που δεν αποδίδουν και εκεί, φυσικά, πατάνε οι... προπονητές της εξέδρας και οι πρόεδροι με τους συνεργάτες τους.
Από τη στιγμή μάλιστα, που με εξαίρεση τις μεγάλες ομάδες, οι αποζημιώσεις των προπονητών δεν κοστίζουν ιδιαίτερα και μάλιστα, κάποιες φορές παίρνουν τα λεφτά τους μετά χρόνια, η λύση «αλλάζω τον προπονητή» θα παίζει στάνταρ!
Καταλήγοντας, θεωρώ πως σημαντικότερο είναι από την πλευρά ενός προέδρου η αναζήτηση ενός προπονητή βάσει στοιχείων, αξιολόγησης και καλής έρευνας. Αν έχει ολόκληρο τμήμα σκάουτινγκ για ποδοσφαιριστές, πρέπει να ψάξει λεπτομερώς και το θέμα προπονητή, πριν φτάσει στην πρόσληψη. Και όχι, να προχωρήσει σε μία λύση επειδή τον πρότεινε ένας μάνατζερ, ή επειδή ο ίδιος μάνατζερ τον έχει πακέτο με παίκτες. Ούτε επειδή είναι φτηνός. Αν πιστέψει και ο ίδιος στη δουλειά του προπονητή, θα του δώσει και χρόνο να δουλέψει πιό σωστά και όχι να αποδώσει με τη μέγγενη να του σφίγγει τα συκώτια...
Η έλευση του Ρικάρντο Σα Πίντο έφερε χαμόγελα στον ΟΦΗ, όμως η απαισιοδοξία κρύβεται στις αποφάσεις των ομάδων μας που απολύουν- και φέτος- τους προπονητές με την ευκολία που αλλάζει κάποιος πουκάμισα!
Οκτώ απομακρύνσεις προπονητών σε 7 αγωνιστικές δείχνει ότι οι διοικήσεις των ομάδων ή έκαναν λάθος, ή ότι δεν γνώριζαν τις προπονητές πήραν και για ποιό λόγο τους θέλουν. Ο 41χρονος πορτογάλος σαφώς δεν είναι μεσςίας, άλλωστε στην προπονητική δεν έχει μεγάλη εμπειρία, ωστόσο είναι εξελίξιμος, ξέρει ποδόσφαιρο και είναι διψασμένος για δουλειά.
Ωστόσο, είναι πολλές φορές που οι προπονητές πληρώνουν το μάρμαρο της γκρίνιας της εξέδρας, με τους διοικούντες να θέλουν να εξευμενίσουν τα πλήθη. Αν ξέρεις όμως τι προπονητή έχεις πάρει, τι θέλεις από αυτόν είσαι ανοιχτό μυαλό, τότε βάζεις πλάτη και στο τέλος θα δικαιωθείς από τα αποτελέσματα. Άλλωστε, όπως λένε, τα μυαλά και τα αλεξίπτωτα λειτουργούν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά!
Η γκρίνια είναι κολλητική και δεν κοιτάζει μεγάλες και μικρές ομάδες. Ο Χουμπ Στέφενς έχει ακούσει ουκ ολίγα, το ίδιο και ο Μίτσελ. Ο Αναστασίου μπήκε στο μάτι πολλών μετά τη βαριά ήττα στη Νέα Σμύρνη. Λάθη κάνουν σαφώς, όμως χρειάζονται κι αυτοί το χρόνο τους, να περάσουν τη φιλοσοφία στην ομάδα τους και σκεφτείτε, ότι μπορεί, να είχαν και κάποιες επιλογές σε θέσεις κλειδιά που τελικά να μην ολοκληρώθηκαν οι μεταγραφές τους. Όπως φυσικά, να έχουν πάρει και παίκτες, που δεν αποδίδουν και εκεί, φυσικά, πατάνε οι... προπονητές της εξέδρας και οι πρόεδροι με τους συνεργάτες τους.
Από τη στιγμή μάλιστα, που με εξαίρεση τις μεγάλες ομάδες, οι αποζημιώσεις των προπονητών δεν κοστίζουν ιδιαίτερα και μάλιστα, κάποιες φορές παίρνουν τα λεφτά τους μετά χρόνια, η λύση «αλλάζω τον προπονητή» θα παίζει στάνταρ!
Καταλήγοντας, θεωρώ πως σημαντικότερο είναι από την πλευρά ενός προέδρου η αναζήτηση ενός προπονητή βάσει στοιχείων, αξιολόγησης και καλής έρευνας. Αν έχει ολόκληρο τμήμα σκάουτινγκ για ποδοσφαιριστές, πρέπει να ψάξει λεπτομερώς και το θέμα προπονητή, πριν φτάσει στην πρόσληψη. Και όχι, να προχωρήσει σε μία λύση επειδή τον πρότεινε ένας μάνατζερ, ή επειδή ο ίδιος μάνατζερ τον έχει πακέτο με παίκτες. Ούτε επειδή είναι φτηνός. Αν πιστέψει και ο ίδιος στη δουλειά του προπονητή, θα του δώσει και χρόνο να δουλέψει πιό σωστά και όχι να αποδώσει με τη μέγγενη να του σφίγγει τα συκώτια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου