Τα «λαχεία» του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού!!

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για τον Μιγκέλ Βίτορ και τον Ανδρέα Σάμαρη, που δίνουν σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό περισσότερα από όσα αυτοί περίμεναν ή απαιτούσαν.   

Σε μια συζήτησή μας το περασμένο καλοκαίρι ένας Πορτογάλος συνάδελφός μου, στου οποίου την ποδοσφαιρική αντίληψη και το ποδοσφαιρικό μάτι τρέφω εκτίμηση, επιχειρούσε να με πείσει ότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε λαθέψει με τον Μιγκέλ Βίτορ, τον οποίο είχε αδικήσει στην Μπενφίκα ο Ζόρζε Ζέσους, με συνέπεια να του τσακίσει το ηθικό. Στην πρώτη του εμφάνιση με την φανέλα του ΠΑΟΚ ο 24χρονος Πορτογάλος ήταν από ανησυχητικός έως απογοητευτικός. Δεν ήταν όμως τέτοιος παίκτης. Δεν είναι τέτοιος παίκτης. Και χάρη στην συνεισφορά του στα γκολ, ο Βίτορ εξελίσσεται σε λαχείο του φετινού ΠΑΟΚ, αφού του προσφέρει πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσε να απαιτεί ο σύλλογος από το βιογραφικό του πρώην παίκτη της Μπενφίκα. Ο Βίτορ δεν είναι ο ορισμός του σύγχρονου στόπερ, αφού η τεχνική κατάρτισή του δεν του το επιτρέπει. Εχει όμως όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του πακέτου. Και χάρη στην καθοδήγησή του από τον Κώστα Κατσουράνη εξελίσσεται σε παραπάνω από αρκετός για τον ΠΑΟΚ και φτάνει στο σημείο ακόμη και να καθαρίζει παιχνίδια, σαν αυτό απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης.

Ο ΠΑΟΚ, που είχε κόντρα στον Αστέρα ένα από τα καλύτερα, σε ρυθμό και ποικιλία στην ανάπτυξη, ημίχρονα που μας έχει παρουσιάσει στο πρωτάθλημα, το πρώτο, είναι βέβαιο ότι πρέπει να ψάξει για στόπερ τον ερχόμενο Ιανουάριο. Φαίνεται όμως εξίσου βέβαιο ότι ο ένας από αυτούς που απέκτησε το περασμένο καλοκαίρι του βγαίνει καλύτερος από αυτό που θα μπορούσε να περιμένει.
Περίπου το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς για αυτό που δείχνει στο πρώτο του διάστημα στον Ολυμπιακό ο Ανδρέας Σάμαρης. Προτού αρχίσει η προετοιμασία οι περισσότεροι αναλυτές τον έβλεπαν να πηγαίνει δανεικός. Το ίδιο αντιλαμβάνονταν και οι ρεπόρτερ που καταγράφουν την καθημερινή ζωή και δραστηριότητα του Ολυμπιακού. Περίπου 4 μήνες μετά ο Σάμαρης δεν έχει απλώς καθιερωθεί στον Ολυμπιακό, αλλά έχει εξελιχθεί σε πολύτιμο εξάρτημα του παιχνιδιού του. Σε ακόμη ένα παιχνίδι, αυτό κόντρα στον Πλατανιά ξεχώριζε έντονα, ειδικά επειδή οι υπόλοιποι μέσοι και μεσοεπιθετικοί που κυκλοφορούσαν στην 11αδα του, μέχρι να μπουν στο ματς οι Τσόρι Ντομίνγκες, Μανιάτης, Κάμπελ έπαιζαν μονότονα, χωρίς εμπνεύσεις, σχεδόν ανόρεχτα, και σίγουρα αναποτελεσματικά. Την ίδια ώρα ο Σάμαρης άλλαζε κατευθύνσεις με ταχύτητα ευρωπαϊκή, έκανε μεταφορές της μπάλας με ακρίβεια δίνοντας πλεονέκτημα στην ομάδα του, ασχέτως αν αυτή το άφηνε να περνά ανεκμετάλλευτο, έπαιζε με ποικιλία κάθετα, οριζόντια και διαγώνια, πάντοτε με το κεφάλι ψηλά και σχεδόν πάντοτε αποτελεσματικά, είτε επρόκειτο για δημιουργική είτε για ανασταλτική δράση.
Οχι, δεν ήταν ο Σάμαρης που “γύρισε” το ματς στα “Περιβόλια”. Ηταν το αυτογκόλ, το σοκ του αυτογκόλ για τον Πλατανιά και οι τρεις προαναφερθέντες Ερυθρόλευκοι που το “γύρισαν”. Αυτό το παιχνίδι όμως ήταν ακόμη ένα τεκμήριο που εδραιώνει τον ισχυρισμό ότι ο Σάμαρης έχει το “πακέτο” για καριέρα υψηλού επιπέδου, και ότι ο Μίτσελ έχει την πίστη και την διάθεση, δηλαδή τελικώς τον τρόπο να αναδεικνύει ποδοσφαιριστές που άλλοι δεν θα εμπιστεύονταν για την 11αδα του Ολυμπιακού. Αυτή η “μαγκιά” του Ισπανού, όπως και η ευστοχία στις αλλαγές αντιλαμβάνομαι ότι δεν σβήνουν την πολύ κακή εικόνα που έδειξε ο Ολυμπιακός για 66’ λεπτά απέναντι στον Πλατανιά. Καταλαβαίνω ότι ο Μίτσελ θα την βρει μπροστά του αυτή την εικόνα, ίσως και στο επόμενο στραβοπάτημα. Αυτή η εξέλιξη όμως δεν θα ακυρώσει αυτό που όλοι διαπιστώνουμε. Ο Μίτσελ, που κάνει λάθη, δουλεύει. Και βγάζει και παίκτες. Και όλα αυτά δεν είναι λίγα. Αν είναι ή όχι αρκετά, θα μας το απαντήσει ο χρόνος, και η διοίκηση του Ολυμπιακού.

Πηγή: gazzetta.gr