Ξεχωριστός με το καλημέρα!!

Ο Κ. Νικολακόπουλος κάνει στο blog του στο gazzetta ένα σχόλιο για τον Ανδρέα Σάμαρη και το πόσο εύκολα θα μπορούσε να είχε χαθεί... Το πόσο ξεχωριστός παίκτης είναι ο Σάμαρης φαίνεται από μόλις τρία παιχνίδια. Τα παιχνίδια στα οποία έκανε: ντεμπούτο με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ντεμπούτο στο Τσάμπιονς Λιγκ και ντεμπούτο σε ντέρμπι!
Το παιδί αυτό πρωτόπαιξε με τα ερυθρόλευκα στη 2^η αγωνιστική, με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη. Η μπάλα έκαιγε, οι φήμες ότι έπαιζε το κεφάλι του ο Μίτσελ οργίαζαν και μόλις είχε πουληθεί ο Φέϊσα στην Μπενφίκα. Ο Μίτσελ δεν κωλώνει και τον βάζει βασικό. Αλλά αυτός που δεν κώλωσε ακόμη περισσότερο ήταν ο Σάμαρης. Από την πρώτη στιγμή, και σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι (με τον Ατρόμητο να χάνει κλασικές ευκαιρίες στο α΄ ημίχρονο και να προηγείται στο β’), κέρδισε με την ποιότητα και τη μαχητικότητά του την πιο απαιτητική εξέδρα. Με το καλημέρα.

Μετά παίζει για πρώτη φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ, με την Παρί Σεν Ζερμέν. Ναι, από το 65’ και μετά λύγισε. Την πάτησε σε δύο κόρνερ κι έφαγε γκολ ο Ολυμπιακός κι έκανε και πέναλτι! Όμως, ποιος ξεχνάει την απίστευτη εμφάνισή του στο α΄ ημίχρονο, όταν διέλυσε τον Ματουϊντί και επανειλημμένως κατανίκησε τον Ιμπραίμοβιτς! Απλά, είχε δώσει για 45 λεπτά το 100% παρασυρόμενος από τον ενθουσιασμό του και στο β΄ το ρεζερβουάρ ξέμεινε από δυνάμεις. Να θυμίσω πως πήγαν άλλοι ερυθρόλευκοι που έκαναν το ντεμπούτο τους στο Τσάμπιονς Λιγκ; Ο Ολαϊτάν κι ο Γιαταμπαρέ έγιναν πρώτες αλλαγές με Άντερλεχτ και Μπενφίκα, ενώ ο Μεντζανί απλά κρατούσε τη θέση του με την Παρί, μέχρι που άρχισε να κάνει λάθη από τα οποία ξεκίνησαν φάσεις-γκολ.
Τις προάλλες έπαιξε για πρώτη φορά σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, μέσα σε μία φλεγόμενη Λεωφόρο. Ένας άλλος σχεδόν συνομίλικος συμπαίκτης του, που επίσης έκανε ντεμπούτο σε ντέρμπι, ο Κάμπελ, σχεδόν δεν ακούμπησε την μπάλα. Ο Σάμαρης είχε μία πολύ καλή παρουσία τουλάχιστον στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Αν μη τι άλλο, σε καμία στιγμή δεν μάσησε.
Θέλετε κι άλλο: Ντεμπούτο του με την εθνική, με το Λίχτενσταϊν, στο Καραϊσκάκη. Μπαίνει στο ημίχρονο και για 45 λεπτά ήταν ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η εθνική, σε ένα ματς που μόνο εύκολο δεν είχε αποδειχθεί.
Όταν βλέπεις λοιπόν ένα παίκτη στα πρώτα παιχνίδια του (σε πρωτάθλημα, Τσάμπιονς Λιγκ και ντέρμπι) με ολόκληρο Ολυμπιακό, αλλά και με την εθνική Ελλάδας (σε κρίσιμο βαθμολογικά παιχνίδι στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου) να έχει τέτοια εικόνα, δεν πρέπει να έχεις αμφιβολία για το τι πρόκειται να επακολουθήσει.
Δύο πράγματα μόνο χρειάζεται ο Σάμαρης. Να μην χάσει τη συγκέντρωσή του και να συνεχίσει να ακούει τον προπονητή του.
Απλά σκέφτομαι πόσα ταλέντα υπάρχουν στην Ελλάδα και χάνονται. Γιατί ο Σάμαρης δεν είναι κανένας πιτσιρικάς-24 ετών είναι. Κι όμως ουδείς τον είχε προσέξει σαν κάτι σπέσιαλ (που είναι) τόσα χρόνια που έπαιζε στον Πανιώνιο. Κι αν δεν έρχονταν ο Μίτσελ, ίσως να πήγαινε κι αυτός χαμένος...
Πηγή: gazzetta.gr