Αλλά κυρίως γιατί θα ήταν κρίμα και αμαρτία να χαλάσει έστω και για λίγο η ατμόσφαιρα στον Παναθηναϊκό και στον κόσμο του, όπως είχε "φτιαχτεί' μετά την είδηση της απόφασης του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να μπει στην ΠΑΕ άμεσα.
Ήταν η μοναδική στιγμή τα τελευταία χρόνια, που το χειλάκι των Παναθηναϊκών γέλασε και γέλασε για πραγματικό και υπαρκτό λόγο και όχι γιατί έτσι του... υπέδειξαν οι πάσης φύσεως διαμορφωτές της γνώμης του.
Ήταν η πρώτη φορά, που όχι απλά γέλασε αλλά άνοιξε διάπλατα σε ένα γέλιο προσμονής και ελπίδας, ότι ο εφιάλτης είναι πια πολύ πιθανό να πάρει τέλος και ότι όλα έζησε αυτά τα χρόνια ήταν ένα όνειρο που πέρασε και πάει.
Θα πείτε μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός και νάχανε ένα βαθμό ακόμα η ομάδα, λίγη σημασία θα είχε.
Μπορεί.
Όμως ακόμα κι έτσι, δεν χωράει κουβέντα ότι το αποτέλεσμα και η καθαρή νίκη με 3-1 επί του ΠΑΣ Γιάννινα, ήρθε και έδεσε με το κλίμα ενθουσιασμού και προσμονής για μια καλύτερη επιτέλους μέρα στον Παναθηναϊκό.
Πολύ περισσότερο που ο Παναθηναϊκός παρά την δυσκολία που βγήκε μέσα στο γήπεδο από την εξέλιξη του σκορ, έκανε πραγματικά ένα καλό παιχνίδι από πλευράς ενέργειας, τρεξίματος και μερικές φορές και ατομικών ενεργειών.
Και τα δύο γεγονότα, η νίκη δηλαδή του Παναθηναϊκού και η απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, χρειάζονται φυσικά ειδική αναφορά.
Όμως ταυτόχρονα, είναι και ιδιαίτερα εύκολη και "συνοπτική" η αναφορά και στα δύο. Ξεκινώντας από το δεύτερο, που δεν είναι καν θέμα για... συζήτηση.
Ούτε χρειάζεται κανένας να πει αν είναι καλό ή όχι, ούτε να διαφημιστεί, ούτε τίποτε. Το όνομα, το παρελθόν και πολύ περισσότερο το παρόν, αρχίζουν και τελειώνουν εκεί την όποια συζήτηση.
Κι σε ότι έχει να κάνει και με την ουσία των εξελίξεων, τα πράγματα είναι επίσης απλά.
Από την στιγμή που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφάσισε να μπει, θα μπει και αν αποφάσισε και να πάρει τον Παναθηναϊκό θα τον πάρει.
Τα υπόλοιπα δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις. Θα έρθουν... από μόνα τους.
Το μόνο ίσως που χρειάζεται να πούμε, είναι ότι στο συγκεκριμένο όνομα, την οικογένεια Γιαννακόπουλου δηλαδή, χρειάζεται λίγο σεβασμό στην αντιμετώπισή του.
Δεν μπορείς δηλαδή να το αντιμετωπίσεις με πρωτοσέλιδα ή κραυγές και αλαλαγμούς ανάλογες με εκείνες που μας... χόρτασαν κάποιοι μερικά χρόνια πριν για τους επίδοξους εκτοξευτές και σωτήρες του Παναθηναϊκού, που αντί να τον σώσουν και να τον εκτοξεύσουν τον βύθισαν στα τάρταρα.
Το όνομα Γιαννακόπουλος, δεν χρειάζεται ούτε "υποσχέσεις", ούτε "ταξίματα",ούτε πανηγυρικά πρωτοσέλιδα, ούτε... χειροκροτητές για να πείσει ότι είναι ιδανική για να μην πω και μοναδική λύση αυτή την στιγμή για τον Παναθηναϊκό.
Τα λέει όλα από μόνο του, τα είπε τόσα χρόνια με τους αδελφούς Γιαννακόπουλου και εξακολουθεί να τα λέει και σήμερα στο όνομα της διάδοχής τους κατάστασης στο πρόσωπο του Δημήτρη.
Οπότε δεν υπάρχει και τίποτε να προσθέσουμε, παρά μόνο να περιμένουμε όπως είπε και ο ίδιος, να κάνουμε υπομονή και να ευχηθούμε να τελειώνει γρήγορα και με καθαρές λύσεις η ιστορία.
Σε ότι έχει να κάνει τώρα με το δεύτερο κομμάτι της ιστορίας, το παιχνίδι δηλαδή του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ Γιάννινα και εδώ δεν χρειάζονται πολλά.
Η ομάδα έχει βρει ένα ρυθμό και ένα στιλ παιχνιδιού πια, δείχνει να πιστεύει στα πόδια της αλλά και στην τύχη της όταν της στραβώνει ένα παιχνίδι και αυτό ακριβώς έβγαλε και σήμερα στο γήπεδο. Το ότι υπήρξαν για μια ακόμα φορά λάθη και αδυναμίες, προφανώς.
Αλλά στην συνολική ζυγαριά της προσπάθειας, αξίζει τον κόπο να ειδωθούν μόνο για να διορθωθούν και όχι γιατί "κατάφεραν" να χαλάσουν ή να... κλέψουν την δόξα που θάλεγε και ο Άδωνις,από την προσπάθεια της ομάδας μέσα στο γήπεδο.
Τα υπόλοιπα έρχονται και θα τα δούμε όλα βήμα-βήμα στις επόμενες μέρες.
Με μια μόνο παρατήρηση. Η ομάδα σαν ομάδα, οι παίκτες δηλαδή, ο Αναστασίου και συνολικά το ποδοσφαιρικό τμήμα, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια απ' όλους -και από τους ίδιους πρώτα και κύρια- να μείνουν όσο γίνεται μακρύτερα από τον θόρυβο που θα ακολουθήσει και να εξακολουθήσει να δουλεύει και να κατακτά βήμα-βήμα ότι μπορεί να κατακτήσει για φέτος.Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου