Ο Σταύρος Κόλκας γράφει από το παγωμένο Καζακστάν για την πρόκριση του
ΠΑΟΚ και το... τόπι που χάθηκε, τους παίκτες που ξεχώρισε και την κατάρα
που έσπασε ο Σαββίδης.
Είναι πολύ σημαντικό για αυτόν τον ΠΑΟΚ να μαθαίνει να κερδίζει αυτά τα
παιχνίδια και αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δεν στάθηκα στην ισοπαλία
που αρκούσε για να περάσουμε στους 32.
Ήμασταν καλοί μέχρι να βάλουμε το γκολ. Ουσιαστικά για 50 λεπτά το τόπι
χάθηκε απέναντι σε μία ομάδα ιδιόμορφη που όμως στα τελευταία οκτώ
εντός έδρας παιχνίδια στην Ευρώπη δεν είχε χάσει.
Ο ΠΑΟΚ αντιθέτως είχε καιρό να κερδίσει και το έκανε γιατί είχε σε καλή μέρα αρκετούς παίκτες.
Πρώτα απ όλα, ο ΠΑΟΚ είναι διαφορετικός όταν συμμετέχουν οι ακραίοι του
στο παιχνίδι. Ο Λούκας με τον Στοχ ήταν εκεί και αυτό φάνηκε. Όμως δεν
πρόκειται να σταθώ σε αυτούς, ούτε στον πολύ καλό Νίνη του πρώτου
ημιχρόνου, τον σταθερό Τζιόλη και τον ουσιαστικό πλην εκτέλεσης Κλάους.
Νομίζω πως τρεις είναι οι παίκτες που πρέπει να σταθώ. Ένας, ο Κίτσιου
που κάνει ένα ακόμη μεγάλο παιχνίδι στην Ευρώπη, βάζοντας και το πρώτο
του γκολ σε αυτή. Στα20 του χρόνια παρουσιάζεται πολύ ώριμος και γεμάτος
ουσία. Δεν υστέρησε στην άμυνα, είχε καθαρό μυαλό και έψαχνε το γκολ
στο 92΄. Μεγάλη υπόθεση να έχεις τέτοιο αγωνιστικό θράσος που
συνοδεύεται βέβαια με χαρακτηριστικά υψηλών προδιαγραφών.
Ο δεύτερος είναι ο Γλύκος, ο οποίος από το καλοκαίρι έλεγα πως είναι
σε εξαιρετική κατάσταση. Χωρίς να μουρμουρίζει, χωρίς να δημιουργεί ποτέ
πρόβλημα, με σκληρή δουλειά και σωστή νοοτροπία, περίμενε καρτερικά την
ευκαιρία και δείχνει πως ήρθε η ώρα του. Είναι πολύ πιο σοβαρός από τον
Χακόμπο και ο ΠΑΟΚ χρειάζεται αυτό το στοιχείο κάτω από την εστία του.
Και για να μη παρεξηγηθώ, εγώ κρίνω τον Γλύκο από τον τρόπο που τον είδα
να λειτουργεί από το καλοκαίρι. Απλά θεωρώ πως ο Χακόμπο έκανε το λάθος
πάνω στη φάση που ο έλληνας γκολκίπερ έχει χτίσει τον χαρακτήρα που
πρέπει. Μέχρι και στην ανάπτυξη βοήθησε.
Ο τρίτος της παρέας είναι ο Τζαβέλλας. Το να παίζει ένας ακραίος μπακ
κεντρικός αμυντικός χωρίς να το έχει ξανακάνει στη ζωή του, είναι μία
πολύ ευαίσθητη επιλογή του προπονητή. Κάτι είδε ο Στέφενς και τον έβαλε
εκεί. Και δεν ήταν επιλογή ανάγκης, ο Κατσικάς ήταν στον πάγκο. Ό
Τζαβέλλας τα πήγε πολύ καλά και όσοι κατανοούν το πόσο δύσκολο είναι για
αυτόν, του βγάζουν το καπέλο.
Με τα πολλά, ο Σαββίδης είδε το πρώτο του διπλό ως μεγαλομέτοχος του
ΠΑΟΚ. Όπου είχε ταξιδέψει νίκη δεν είχε δει. Έσπασε και αυτή η κατάρα
μετά των ισοπαλιών. Πάμε στο επόμενο βήμα.
ΥΓ Μα να πει το οφσάιντ, οφσάιντ; Τον αλήτη….
Πηγή: sportdog.gr
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου