Αυτή είναι μια πρώτη ματιά και αρκετά επιφανειακή για να περιγράψει και το παιχνίδι και το πως και γιατί έπαιξε όπως έπαιξε ο Παναθηναϊκός.
Η ουσία ποδοσφαιρικά, είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει ένα επίπεδο πια, που τέτοιου είδους ομάδες όπως ο Λεβαδειακός, η Καλλονή και άλλες που συνηθίζουμε να ονομάζουμε μεσαίες προς το...μικρομεσαίες του πρωταθλήματος, τις έχει και μάλιστα τις έχει σχετικά εύκολα.
Κι επειδή κανένα παιχνίδι δεν είναι αποσπασματικό, η ποδοσφαιρική ουσία της ιστορίας και το αντίστοιχο συμπέρασμα, πρέπει να μείνει εκεί, ή έστω να αρχίσει από κει.
Αντί για ποδοσφαιρικές σαχλαμάρες και υπερβολές, είναι πολύ καλύτερο για τον Παναθηναϊκό, να ξέρει ακριβώς που βρίσκεται, το μπορεί να κάνει, πως μπορεί να το κάνει και από κει και πέρα να αναβαθμίζει μέσα από την δουλειά του συνεχώς και το επίπεδό του και τους στόχους του.
Αν αντίθετα προσπαθήσει να χτίσει παλάτια στην άμμο, πατώντας πάνω στα εντυπωσιακά αποτελέσματα με τέτοιες ομάδες και στις... απλά καλές εμφανίσεις ανεξάρτητα αποτελέσματος με τις θεωρητικά πιο ισχυρές, τότε το μόνο που θα καταφέρει, είναι να πέσει σε ένα τέλμα λογικής και ποδοσφαιρικών απαιτήσεων.
Μην το υποτιμάτε αυτό που πέτυχε μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός. Την ευκολία δηλαδή, με την οποία καθαρίζει παιχνίδια σαν κι αυτό με την Λειβαδιά.
Είναι ένα βήμα. Δείχνει μια δουλειά που γίνεται. Βγάζει στο χορτάρι μια βάση στην οποία μπορεί να πατήσει και χτίσει. Αρκεί να καταλάβει το μέγεθος και τα μέτρα όλων αυτών.
Κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο το τεχνικό τιμ και οι παίκτες του.
Ούτε η διοίκηση μπορεί και είναι αρμόδια να το κάνει, ούτε ο κόσμος και φυσικά πολύ περισσότερο ούτε οι δημοσιογράφοι.
Από κει και πέρα δυο τρεις ακόμα παρατηρησούλες.
Η πρώτη έχει να κάνει με τον... πανικό που παρατηρήθηκε από την απουσία του Μπεργκ. Δεν είναι έτσι το ποδόσφαιρο. Και δεν γίνεται στην πρώτη απώλεια να πέφτει όλος ο κόσμος τέζα και να περιμένει το μοιραίο, ή να βγαίνουν δέκα ειδήσεις για μεταγραφή στην συγκεκριμένη θέση.
Μπορούν οι ομάδες να βρίσκουν λύσεις, μέχρι να επανέλθει ο παίκτης που λείπει και που και θεωρητικά και πραγματικά είναι ο καλύτερος σ' αυτό το ρόστερ για την συγκεκριμένη θέση.
Δεύτερη παρατήρηση. Μπορεί και απλά να... συνέπεσε. Όμως για ένα ακόμα παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός σε αναλογία και ουσία, στηρίχθηκε πρώτα και κύρια σε νέα παιδιά, ήταν και πάλι γρήγορος, θεαματικός κατά διαστήματα και αρκετά αποτελεσματικός.
Τρίτη και τελευταία παρατήρηση. Η έδρα πάντα βοηθάει. Και η Λεωφόρος ακόμα περισσότερο. Μέχρι εκεί όμως. Και μην της δίνουμε ούτε... υπερφυσικές δυνατότητες, ούτε να την... φορτώνουμε και με παραπάνω 'ευθύνες" για το αν και πόσο έχει ρόλο στο να παίξει καλά η ομάδα και να πάρει την νίκη.
Για παράδειγμα και λέω και πάλι πως μπορεί και αυτό να είναι τυχαίο, ο Παναθηναϊκός έκανε φέτος τις δύο καλύτερες εμφανίσεις του και πέτυχε τα δύο πιο εντυπωσιακά σκορ, στο κρύο και αφιλόξενο ΟΑΚΑ και στην Λειβαδιά όπου η μέρα και οι καιρικές συνθήκες δεν την έκαναν δα και Λεωφόρο όπως άλλες φορές στο συγκεκριμένο γήπεδο.
Το λέω αυτό για να καταλάβουν όλοι στον Παναθηναϊκό, πως όλα τα κομμάτια της αλυσίδας (ομάδα, προπονητής, διοίκηση, κόσμος) παίζουν τον ρόλο τους και είναι και απαραίτητα αν θέλετε, όμως άλλο τόσο ρόλο παίζει και άλλο τόσο απαραίτητο είναι, το κάθε κομμάτι να έχει ΔΙΑΚΡΙΤΟ ΡΟΛΟ και συγκεκριμένα καθήκοντα που πρέπει να φέρει σε πέρας.
Είναι χρυσός κανόνας αυτός και αν το παραβείς και αρχίζεις σε ένα ποδοσφαιρικό σύλλογο να μπλέκεις ρόλους και αρμοδιότητες, τότε είναι πολύ εύκολο να χαθείς και συ μαζί τους.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου