Πόσο καιρό έχετε να δείτε, σε
ευρωπαϊκό επίπεδο, τον Ολυμπιακό να χάνει παιχνίδι που έπρεπε να
κερδίσει; Τόσο... όσο για να τον βάλει πλέον στα πολύ δύσκολα, με το
ξεκίνημα του Τοπ16, ρίχνοντας ήδη στα σκουπίδια την αήττητη πρωτιά του
πρώτου γύρου, απόρροια φυσικά του ακατανόητου και άδικου συστήματος της
Ευρωλίγκα.
Όσοι λένε πως ο δρόμος είναι μακρύς έχουν point, όπως είχαν κι όσοι κρατούσαν μικρό καλάθι βλέποντας τον Ολυμπιακό να κάνει ανατροπές απέναντι σε άμαχους πληθυσμούς τύπου Σιένα και Ζιέλονα Γκόρα. Το κακό φαινότανε, όμως ποιος νοιαζότανε όταν στο τέλος το ταμπλό έγραφε πάντα νικητή τον Ολυμπιακό. Κανέναν.
Κι έτσι, πουρνό πουρνό ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε θέση κυνηγού,
ενώ η Μπαρτσελόνα μοιάζει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την πρωτιά του
ομίλου, αν δεν επιτρέψει στον Παναθηναϊκό να της κάνει 2-0. Έχει δύο
τεράστιες νίκες εκτός έδρας απέναντι στους ανταγωνιστές της για το
αβαντάζ έδρας (Φενέρ, Ολυμπιακός) κι αν δεν κάνει τρελά στραβοπατήματα,
θα πάει στους «8» με πλεονέκτημα.
Μόνο τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ο Ολυμπιακός μετράει 4 επώδυνες ήττες που τον έβγαλαν εκτός Κυπέλλου, του αφαίρεσαν τις πιθανότητες αβαντάζ στην Α1 και τον αφήνουν να τρέχει για να προλάβει στην Ευρωλίγκα. Είναι οι τραυματισμοί το πρόβλημα; Σίγουρα είναι. Το rotation μαζεύτηκε πολύ, έπεσε μαζεμένο ντεφορμάρισμα βασικών και όλα αυτά έχουν αναδείξει περισσότερο τις αδυναμίες του. Το επιθετικό του παιχνίδι είναι τόσο μονοδιάστατο ώστε να το περιορίζουν ο ΚΑΟΔ και η ΑΕΝΚ κάτω από τους 70 πόντους. Στο ΟΑΚΑ και το Μιλάνο, με πολύ πιο δυνατούς αντιπάλους έβαλε κάτω από 60, με τη Μπαρτσελόνα εντός έδρας είχε 66 πόντους στο 39'.
Τι συνέβη; Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλα τα παραπάνω συνέβησαν με τον Σπανούλη... απόντα. Στη Δράμα δεν πήγε καν, αλλά και στα υπόλοιπα που πήγε τα έβαζε σε κάθε επίθεση με πέντε αντιπάλους! Όλες, μα όλες οι άμυνες διάβαζαν το προφανές. Ο Ολυμπιακός χωρίς τον Σπανούλη έχει δημιουργικό πρόβλημα. Έτσι όπως κτίστηκε, δεν είχε low post παιχνίδι, κι έχασε στο κρισιμότερο σημείο τον δεύτερο καλύτερο δημιουργό του, τον Λο. Έμεινε να εκτελεί κάθε επίθεση χωρίς ταχύτητα, και με χαμηλά ποσοστά όχι γιατί οι παίκτες του ήταν απλά άστοχοι αλλά γιατί σουτάρουν εκτός... ολυμπιακής λογικής.
Κι όμως, με τη Μπαρτσελόνα μπορούσε να κερδίσει. Του έλειψε τύχη (σουτ του Όλεσον από... αναταραχή, το χαμένο ριμπάουντ μετά τις 0/2 βολές του Νάχμπαρ) και προσοχή σε λεπτομέρειες στο φινάλε. Ίσως του έλειψε κι ο καλύτερος του παίκτης στο παιχνίδι, ο Πρίντεζης που με 17 πόντους είδε όλο το τελευταίο κομμάτι του αγώνα από τον πάγκο, προκειμένου να παίξει ο Περπέρογλου στο «4». Μια πετυχημένη συνταγή, που ωστόσο οι μεγάλες ομάδες εμφανίζονται προετοιμασμένες να την αντιμετωπίσουν... Ο Πρίντεζης ήταν η πιο σίγουρη λύση και κυρίως, έβαζε προσωπικά καλάθια. Ο Σλούκας είναι ντεφορμέ, ο Ντάνστον δε μπορεί, κι έμεναν Λοτζέσκι κι ο φρουρούμενος από όποιον φορούσε κίτρινα, Σπανούλης...
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ηλεκτροσόκ. Μια νίκη τη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ θα ήταν η αρχή για να «γυρίσει το χαρτί». Αλλά το ηλεκτροσόκ δεν έρχεται μόνο με την επιστροφή της αυτοπεποίθησης. Το ηλεκτροσόκ προκύπτει από υπερβολική δόση ρεύματος και ο Ολυμπιακός αναζητεί περισσότερο από μια νίκη αυτό που τώρα του λείπει. Τη δημιουργία και τους «ρευματοδότες». Τη φλόγα! Αυτόν που θα σηκώσει τον διακόπτη και θα βάλει φωτιά στους συμπαίκτες του!
Ο Παπανικολάου δεν ήταν ποτέ ασταμάτητος στην επίθεση αλλά έβγαζε περίσσευμα ενέργειας σε όλες τις μπασκετικές κατηγορίες, είτε φαίνονται, είτε όχι. Ο Άντιτς είναι αντιτουριστικός και χωρίς αθλητικά προσόντα αλλά ερχόμενος πίσω από τον Πρίντεζη έδινε ώθηση με την προσωπικότητά του. Κι ο Χάινς, το συνώνυμο των 320 volt σε άμυνα κι επίθεση, έπιανε από τα σκουπίδια 6-7 χαμένες επιθέσεις και τις έκανε καλάθι.
Η προσφορά σε αυτούς τους δύο τομείς των νέων Αμερικάνων (Κόλινς, Μουν), αλλά και το τι θα συμβεί με τον Λο, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη της χρονιάς για τον Ολυμπιακό...
Όσοι λένε πως ο δρόμος είναι μακρύς έχουν point, όπως είχαν κι όσοι κρατούσαν μικρό καλάθι βλέποντας τον Ολυμπιακό να κάνει ανατροπές απέναντι σε άμαχους πληθυσμούς τύπου Σιένα και Ζιέλονα Γκόρα. Το κακό φαινότανε, όμως ποιος νοιαζότανε όταν στο τέλος το ταμπλό έγραφε πάντα νικητή τον Ολυμπιακό. Κανέναν.
Μόνο τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ο Ολυμπιακός μετράει 4 επώδυνες ήττες που τον έβγαλαν εκτός Κυπέλλου, του αφαίρεσαν τις πιθανότητες αβαντάζ στην Α1 και τον αφήνουν να τρέχει για να προλάβει στην Ευρωλίγκα. Είναι οι τραυματισμοί το πρόβλημα; Σίγουρα είναι. Το rotation μαζεύτηκε πολύ, έπεσε μαζεμένο ντεφορμάρισμα βασικών και όλα αυτά έχουν αναδείξει περισσότερο τις αδυναμίες του. Το επιθετικό του παιχνίδι είναι τόσο μονοδιάστατο ώστε να το περιορίζουν ο ΚΑΟΔ και η ΑΕΝΚ κάτω από τους 70 πόντους. Στο ΟΑΚΑ και το Μιλάνο, με πολύ πιο δυνατούς αντιπάλους έβαλε κάτω από 60, με τη Μπαρτσελόνα εντός έδρας είχε 66 πόντους στο 39'.
Τι συνέβη; Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλα τα παραπάνω συνέβησαν με τον Σπανούλη... απόντα. Στη Δράμα δεν πήγε καν, αλλά και στα υπόλοιπα που πήγε τα έβαζε σε κάθε επίθεση με πέντε αντιπάλους! Όλες, μα όλες οι άμυνες διάβαζαν το προφανές. Ο Ολυμπιακός χωρίς τον Σπανούλη έχει δημιουργικό πρόβλημα. Έτσι όπως κτίστηκε, δεν είχε low post παιχνίδι, κι έχασε στο κρισιμότερο σημείο τον δεύτερο καλύτερο δημιουργό του, τον Λο. Έμεινε να εκτελεί κάθε επίθεση χωρίς ταχύτητα, και με χαμηλά ποσοστά όχι γιατί οι παίκτες του ήταν απλά άστοχοι αλλά γιατί σουτάρουν εκτός... ολυμπιακής λογικής.
Κι όμως, με τη Μπαρτσελόνα μπορούσε να κερδίσει. Του έλειψε τύχη (σουτ του Όλεσον από... αναταραχή, το χαμένο ριμπάουντ μετά τις 0/2 βολές του Νάχμπαρ) και προσοχή σε λεπτομέρειες στο φινάλε. Ίσως του έλειψε κι ο καλύτερος του παίκτης στο παιχνίδι, ο Πρίντεζης που με 17 πόντους είδε όλο το τελευταίο κομμάτι του αγώνα από τον πάγκο, προκειμένου να παίξει ο Περπέρογλου στο «4». Μια πετυχημένη συνταγή, που ωστόσο οι μεγάλες ομάδες εμφανίζονται προετοιμασμένες να την αντιμετωπίσουν... Ο Πρίντεζης ήταν η πιο σίγουρη λύση και κυρίως, έβαζε προσωπικά καλάθια. Ο Σλούκας είναι ντεφορμέ, ο Ντάνστον δε μπορεί, κι έμεναν Λοτζέσκι κι ο φρουρούμενος από όποιον φορούσε κίτρινα, Σπανούλης...
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ηλεκτροσόκ. Μια νίκη τη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ θα ήταν η αρχή για να «γυρίσει το χαρτί». Αλλά το ηλεκτροσόκ δεν έρχεται μόνο με την επιστροφή της αυτοπεποίθησης. Το ηλεκτροσόκ προκύπτει από υπερβολική δόση ρεύματος και ο Ολυμπιακός αναζητεί περισσότερο από μια νίκη αυτό που τώρα του λείπει. Τη δημιουργία και τους «ρευματοδότες». Τη φλόγα! Αυτόν που θα σηκώσει τον διακόπτη και θα βάλει φωτιά στους συμπαίκτες του!
Ο Παπανικολάου δεν ήταν ποτέ ασταμάτητος στην επίθεση αλλά έβγαζε περίσσευμα ενέργειας σε όλες τις μπασκετικές κατηγορίες, είτε φαίνονται, είτε όχι. Ο Άντιτς είναι αντιτουριστικός και χωρίς αθλητικά προσόντα αλλά ερχόμενος πίσω από τον Πρίντεζη έδινε ώθηση με την προσωπικότητά του. Κι ο Χάινς, το συνώνυμο των 320 volt σε άμυνα κι επίθεση, έπιανε από τα σκουπίδια 6-7 χαμένες επιθέσεις και τις έκανε καλάθι.
Η προσφορά σε αυτούς τους δύο τομείς των νέων Αμερικάνων (Κόλινς, Μουν), αλλά και το τι θα συμβεί με τον Λο, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη της χρονιάς για τον Ολυμπιακό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου