Από που
να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις. Δυστυχώς για ακόμη μία φορά στον
μαγικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν μπορείς να ασχοληθείς με το
άθλημα. Με την τακτική των δύο ομάδων, τον Πέτριτς, το λάθος στην άμυνα
του Παναθηναϊκού, τον Ζέκα, τον Ουζουνίδη, την διαχείριση του
Αναστασίου. Όσο υπάρχουν και θα υπάρχουν «Δελφάκηδες», τα... φώτα θα
πέφτουν πάνω τους. Εκτός και αν μιλάμε για στρουθοκαμήλους που βάζουν το
κεφάλι κάτω από την γη, βλέποντας τα πάντα ωραία, κρυστάλλινα και
καθαρά στην «Σούπερ Λίγκα». Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι που ζουν
ανάμεσα μας και βλέπουν το «προϊόν» Κυριακή με Κυριακή να προοδεύει.
Προς το... χειρότερο.
Το ρεσιτάλ του ρέφερι από την Τρίπολη, πάντως, είναι «πταίσμα» μπροστά σε όσα έγιναν έξω από το γήπεδο και μετά το τέλος του παιχνιδιού. Και επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που στην Λεωφόρο τα ΜΑΤ και γενικότερα η αστυνομία έχουν συμπεριφορά που παραπέμπει σε άλλες εποχές, καλό θα ήταν να αναφερθούμε σε μερικά περιστατικά, τα οποία μόνο τιμητικά δεν είναι.
1) Πως εξηγείται η επίθεση που δέχθηκε ο κόσμος- ακόμη και παιδιά με τους γονείς τους- έξω από τα αποδυτήρια του γηπέδου και ενώ το μόνο που έκαναν είναι να φωνάζουν συνθήματα κατά του διαιτητή;
2) Πως εξηγείται η παρουσία του ανωτέρου των ΜΑΤ στα δημοσιογραφικά θεωρεία μετά το τέλος του παιχνιδιού και... η επίδειξη δύναμης απέναντι στους δημοσιογράφους χτυπώντας πόρτες με δύναμη και απαντώντας με «άσε μας ρε βλάκα» στην ερώτηση «γιατί γίνεται χρήση χημικών και βίας»;
3) Πως εξηγούνται οι αναίτιες προσαγωγές μία ώρα μετά την ένταση έξω από τα αποδυτήρια, ανθρώπων που απλά βρίσκονταν στον χώρο; Μεταξύ τους, μάλιστα, και ένας περαστικός που «έφαγε» και μερικές επειδή περνούσε έξω από το γήπεδο.
4) Πως εξηγείται η απειλή-εντολή αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ προς κατωτέρους του να προσαγάγουν δημοσιογράφους που απλά βρίσκονταν στην οδό Τσόχα και προσπαθούσαν να κάνουν την δουλειά τους;
5) Πως εξηγείται η ατάκα αστυνομικού μπροστά σε κόσμο να υπερηφανεύεται πως «τους χτυπούσα με τον γεμιστήρα του όπλου» και στην συνέχεια να τα... μαζεύει, λέγοντας πως «μιλούσα για άλλα επεισόδια»;
Ερωτήματα λογικά, που θα μείνουν αναπάντητα. Εξάλλου, στην Ελλάδα για όλα φταίνει οι... κακοί χούλιγκαν. Μόνο που το απόγευμα της Κυριακής, οι «αλήτες» ήταν οικογενειάρχες, μικρά παιδιά και οι κακοί δημοσιογράφοι...
Το ρεσιτάλ του ρέφερι από την Τρίπολη, πάντως, είναι «πταίσμα» μπροστά σε όσα έγιναν έξω από το γήπεδο και μετά το τέλος του παιχνιδιού. Και επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που στην Λεωφόρο τα ΜΑΤ και γενικότερα η αστυνομία έχουν συμπεριφορά που παραπέμπει σε άλλες εποχές, καλό θα ήταν να αναφερθούμε σε μερικά περιστατικά, τα οποία μόνο τιμητικά δεν είναι.
1) Πως εξηγείται η επίθεση που δέχθηκε ο κόσμος- ακόμη και παιδιά με τους γονείς τους- έξω από τα αποδυτήρια του γηπέδου και ενώ το μόνο που έκαναν είναι να φωνάζουν συνθήματα κατά του διαιτητή;
2) Πως εξηγείται η παρουσία του ανωτέρου των ΜΑΤ στα δημοσιογραφικά θεωρεία μετά το τέλος του παιχνιδιού και... η επίδειξη δύναμης απέναντι στους δημοσιογράφους χτυπώντας πόρτες με δύναμη και απαντώντας με «άσε μας ρε βλάκα» στην ερώτηση «γιατί γίνεται χρήση χημικών και βίας»;
3) Πως εξηγούνται οι αναίτιες προσαγωγές μία ώρα μετά την ένταση έξω από τα αποδυτήρια, ανθρώπων που απλά βρίσκονταν στον χώρο; Μεταξύ τους, μάλιστα, και ένας περαστικός που «έφαγε» και μερικές επειδή περνούσε έξω από το γήπεδο.
4) Πως εξηγείται η απειλή-εντολή αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ προς κατωτέρους του να προσαγάγουν δημοσιογράφους που απλά βρίσκονταν στην οδό Τσόχα και προσπαθούσαν να κάνουν την δουλειά τους;
5) Πως εξηγείται η ατάκα αστυνομικού μπροστά σε κόσμο να υπερηφανεύεται πως «τους χτυπούσα με τον γεμιστήρα του όπλου» και στην συνέχεια να τα... μαζεύει, λέγοντας πως «μιλούσα για άλλα επεισόδια»;
Ερωτήματα λογικά, που θα μείνουν αναπάντητα. Εξάλλου, στην Ελλάδα για όλα φταίνει οι... κακοί χούλιγκαν. Μόνο που το απόγευμα της Κυριακής, οι «αλήτες» ήταν οικογενειάρχες, μικρά παιδιά και οι κακοί δημοσιογράφοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου