Υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτή την εβδομάδα, η πλειονότητα των φιλάθλων- όχι των οπαδών- θα έπρεπε να είναι στο πλευρό του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, για τους δύσκολους ευρωπαϊκούς αγώνες που έχουν, ακόμη και με τη σκέψη τους. Για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όπως είχε συμβεί την εποχή του Γουέμπλει, που ακόμη και κάποιοι Ολυμπιακοί είχαν ευχηθεί καλή επιτυχία στον Παναθηναικό πριν από τον τελικό του πρωταθλητριών. Ή σε κρίσιμα ευρωπαϊκά ματς άλλης εποχής του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, όπου και οι Πράσινοι με τη σειρά τους, εύχονταν στους φίλους τους αντιπάλους και συμπαίκτες στην Εθνική, «με τη νίκη». Ναι, υπήρχε κι εκείνη η εποχή, που φυσικά δεν ήταν όλα ρόδινα και είχε αρκετά αγκάθια μεταξύ των αιωνίων και όχι μόνο, αλλά είχε πολύ ανθρωπιά!
Όπως συνέβαινε σχεδόν κάθε εβδομάδα με τον Αρη του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών στο μπάσκετ, μίας ομάδας που ξέφυγε από τον οπαδισμό και κατάφερε να ενώσει τους Έλληνες σε κάθε σημείο του πλανήτη. Το έχουν κάνει και ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό στο μπάσκετ, με παρενθέσεις όμως. Και άλλες, όμαδες, όμως δεν είναι εκεί, η ουσία- και μην αναλωθείτε στα μηνύματά σας- για αυτό προχωράω.
Επειδή όμως δεν βρισκόμαστε μπροστά στο ρομαντικό σκέλος του Ρομέο και Ιουλιέτα, αλλά μόνο στο σκέλος του δράματος (όχι τραγωδία), με όσα συμβαίνουν στη Σούπερ Λίγκα και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δυστυχώς, οι ευχές δεν είναι οι ανάλογες ειδικά για τον Ολυμπιακό.
Κι όμως, θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Και αυτή, η αγωνιστική άνοδος του Ολυμπιακού, την οποία επισήμανε και ο Μισέλ Πλατινί, να έχει αντίκτυπο και στη συνείδηση των φιλάθλων του ποδοσφαίρου. Δυστυχώς, όμως ολοένα και περισσότερος κόσμος, ο απλός φίλος του ιστορικού Απόλλωνα, του Άρη και των άλλων ομάδων, οργίζονται και το πιθανότερο είναι κάποια στιγμή- πολλοί το έχουν κάνει ήδη- να κουνήσουν μαντίλι, κλείνοντας πίσως τους με δύναμη την πόρτα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μία πόρτα, γεμάτο θύμησες από τα παιδικά τους πιο αγνά χρόνια, μία πόρτα γεμάτη από χαρές, πίκρες, συγκινήσεις. Θα αναγκαστούν όμως να την κλείσουν, καθώς βλέπουν τα χρόνια να περνούν και ουσιαστικά τίποτα να μην αλλάζει, παρά μόνο τον Ολυμπιακό να βελτιώνεται αγωνιστικά και τους υπόλοιπους να παλεύουν και οι περισσότεροι να έχουν πάρει τον κατήφορο.
Κι όμως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Με καλύτερες διαιτησίες, αξιοπιστία, ελπίδα στους μικρότερους συλλόγους, πίστη ότι θα πάρουν θετικό αποτέλεσμα, γεμάτα γήπεδα παντού! Ένα πρωτάθλημα δίκαιο από το οποίο θα βγαίνουν όλοι κερδισμένοι και όχι ένας πολύ και λιγότερο κάποιοι άλλοι. Θα είχαν την ευκαιρία να πάρουν τουλάχιστον Κύπελλο και ομάδες από την Περιφέρεια και αναφερόμαστε στα τελευταία χρόνια.
Κι όμως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Με φορείς που σκέφτονται ποδοσφαιρικά και δίκαια, δίχως twitter, μισόλογα, κατηγορίες, δηλώσεις που ρίχνουν λάδι στη φωτιά, υπόνοιες για στημένα, δικαστήρια, απειλές, βία, συμπλοκές, επιθέσεις σε επόπτες, ψεύτικα γκολ, οφσάιντ, πέναλτι- μαιμού και άλλα που δεν δόθηκαν… Με πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων που λένε την αλήθεια και δεν υποστηρίζουν συμφέροντα.
Ακόμη και να υπήρχαν όμως, θα γίνονταν με το σταγονόμετρο και θα είχαν πάνω τους μία νοητή ασπίδα ειλικρίνειας και ανθρώπινου λάθους να διορθώνει αυτά τα λάθη.
Πρέπει να καταλάβουν οι υπεύθυνοι της κατάστασης ότι ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μία ή δύο-τρεις ομάδες. Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ακόμη και οι μικρές κατηγορίες, οι αλάνες, όπου κλωτσάνε τη φαγωμένη, από το χώμα και τα πετραδάκια, μπάλα για πρώτη τους φορά τα παιδιά…
Κι όμως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τις ευρωπαϊκές επιτυχίες του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, στους οποίους ευχόμαστε «καλή επιτυχία» κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπενφίκα, όμως έχει μεγάλη ανάγκη να δει και κατάματα τα προβλήματα, που το δυναμιτίζουν και φουντώνουν τον οπαδισμό και τα επεισόδια. Στο κάτω-κάτω δεν παύουν να είναι αναμετρήσεις ελληνικών ομάδων με ξένες! Και για όσους βγάλουν το πρόχειρο και οπαδικό συμπέρασμα «δεν είναι στο πλευρό μας, γιατί ζηλεύουν με τις επιτυχίες μας», γράφω εκ των προτέρων ότι πέφτουν έξω.
Κι όμως, θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα!
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου