Το
πρωί της Δευτέρας κάνοντας την εκπομπή στο ραδιόφωνο ήρθαν ένα σωρό από
εκείνα τα μηνύματα που σε κάνουν να απορείς με το τι ακριβώς συμβαίνει
γύρω σου.
Σαν να μην υπήρχε πριν το περασμένο
Σαββατοκύριακο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σαν να γεννήθηκε ξαφνικά τώρα στα
τέλη του Φλεβάρη του 2014.
Το περασμένο Σαββατοκύριακο λέει το
“σύστημα” αποφάσισε να ρίξει τον Αρη και με εγκαλούσαν να το πω
ευθέως... Οπως πέρυσι τέτοιο καιρό με εγκαλούσαν να πω ευθέως ότι το
“σύστημα” σώζει τον Αρη με το έτσι θέλω.
Λίγο νωρίτερα, στο δρόμο όταν
κατευθυνόμουν για την εκπομπή συνάντησα έναν γνωστό μου, φίλο του
Πανιωνίου. Με είχε ζαλίσει για καμιά δεκαριά μέρες που δεν κατήγγειλα με
όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι “πάνε να ρίξουν τον Πανιώνιο, δεν είδες
τι έγινε στη Θεσσαλονίκη με τον Αρη. Με το έτσι θέλω να μας νικήσει, με
το έτσι θέλω ο τραμπούκος Τάτος να μείνει στο ματς. Τους ενοχλεί ο
Πανιώνιος δεν τον θέλουν στην κατηγορία” ήταν σε γενικές γραμμές οι
φράσεις του μετά το πρόσφατο ματς στο “Βικελίδης”.
Μετά το ματς του Πανιωνίου λοιπόν στη
Ριζούπολη με τον Απόλλωνα τον ρώτησα “τι έγινε ρε συ με το σύστημα που
σε κυνηγά και θα σε ρίξει;”. Η απάντηση του αφοπλιστική. “Δεν πιστεύω να
μασάς από τις φωνές του Απόλλωνα και των 100 υποστηρικτών του.
Γελοιότητες είναι αυτά, τίποτα δεν έγινε...”. Πάλι καλά δηλαδή που δεν
μου είπε “ποιο σύστημα, δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα, μόνο εσείς οι
δημοσιογράφοι τα ανακαλύπτετε αυτά...”
Και μετά στον ραδιοφωνικό αέρα ήρθε και το
ρεπορτάζ του Αρη. “Οι παίκτες της ομάδας έκαναν διάφορα σχόλια για τη
νίκη της Βέροιας στα Γιάννενα και αυτή του Λεβαδειακού επί του
Αστέρα...” ανέφερε ο συνάδελφος.
Δεν άντεξα, το σχολίασα. “Το φαντάζομαι,
τα ίδια σχόλια έκαναν πέρυσι οι παίκτες άλλων ομάδων όταν ο Αρης που δεν
μπορούσε να σταυρώσει νίκη ξαφνικά άρχισε να ρίχνει 5άρες στον Αστέρα
και να κάνει διπλά στο Περιστέρι με άνεση...” του είπα.
Το πρόβλημα βέβαια, δεν είναι ούτε ο Αρης,
ούτε ο Πανιώνιος. Το πρόβλημα δεν είναι τι συνέβη αυτό το
Σαββατοκύριακο, ούτε τι συνέβη φυσικά πέρυσι. Εφτασα πλέον τα 40.
Περισσότερα από 30 χρόνια που θυμάμαι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει
αλλάξει απολύτως τίποτα. Το “σύστημα” υπάρχει, ζει και βασιλεύει.
Εξυπηρετεί διαφορετικούς, αλλά υπάρχει. Βεβαίως στο “σύστημα” κατά
καιρούς αποδίδονται όλα. Τίποτα δεν είναι καθαρό. Δεν υπάρχει χρονιά
στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που να συμφώνησαν όλοι ότι
ορθώς το πήρε το πρωτάθλημα ο τάδε, ορθώς βγήκαν στην Ευρώπη οι τάδε,
και ορθώς υποβιβάστηκαν οι τάδε. ΠΟΤΕ. Πάντα το σύστημα αποφάσιζε για
όλα! Σαν την ατάκα της ελληνικής ταινίας «άτιμη κοινωνία που άλλους τους
ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις…»
Οποιος πει ας πούμε φέτος ότι ο Αρης είναι
με διαφορά η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, ασχολείται με
λεπτομέρειες. Δεν έχει σημασία αυτό, σημασία έχει ότι τον ρίχνει το
«σύστημα».
Το σύστημα εν τέλει όχι μόνο υπάρχει, αλλά
είναι και το καλύτερο άλλοθι για όλους. Δεν έπαιρνες πρωτάθλημα,
έφταιγε το σύστημα, δεν έβγαινες Ευρώπη έφταιγε το σύστημα,
υποβιβαζόσουν, έφταιγε το σύστημα. Τι διάολο θα κάναμε στο ελληνικό
ποδόσφαιρο αν ένα πρωί ξυπνούσαμε και δεν υπήρχε σύστημα δεν ξέρω
πραγματικά.
Εδώ οι Ολυμπιακοί δύο πρωταθλήματα έχουν
χάσει τα τελευταία και εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια και το πιστεύουν ότι
τους τα στέρησε το σύστημα. Το ένα λέει ο Δούρος και το άλλο η παράγκα
του Πατέρα! Μιλάμε για κανονική τρέλα.
Οσο δε για τους μη Ολυμπιακούς, οι
περισσότεροι θεωρούν ότι πήρε ένα σκασμό πρωταθλήματα, όλα λόγω του
συστήματος. Ούτε σε τρία τέσσερα από δαύτα δεν ήταν καλύτερος. Άλλη
κανονική τρέλα.
Προσοχή. Δεν αμφισβητώ την ύπαρξή του
συστήματος όλα αυτά τα χρόνια. Ασφαλώς και υπάρχει. Δεν αμφισβητώ τον
καθοριστικό ρόλο των παραγόντων σε αυτό. Δεν αμφισβητώ την ύπαρξη πολλών
δημοσιογράφων που το υπηρέτησαν και πολλών δημοσιογράφων που
λειτούργησαν ως δεκανίκια του. Προφανώς δεν αμφισβητώ ότι τα καθοριστικά
γρανάζια του συστήματος αυτού ήταν οι διαιτητές. Τι είναι εκείνο που
αμφισβητώ; Αυτούς που το υποδεικνύουν ως «ένοχο» κάθε φορά. Ολους αυτούς
που κατά καιρούς τάϊσαν το τέρας και τώρα γκρινιάζουν που τους έφαγε το
χέρι…
Το σύστημα στην Ελλάδα για παράγοντες,
προπονητές, δημοσιογράφους και φυσικά για τον απλό φίλαθλο υπάρχει μόνο
όταν δεν πετυχαίνει τον στόχο της η δική τους ομάδα. Πέτυχε τον στόχο η
ομάδα του, όλα ήταν καθαρά. Δεν τον πέτυχε, φταίει το σύστημα.
Ετσι όμως δεν γίνεται δουλειά κύριοι. Όχι
30 χρόνια, 130 χρόνια να περάσουν το σύστημα θα ζει και θα βασιλεύει στο
ελληνικό ποδόσφαιρο. Θέλουμε να καθαρίσει, θα πρέπει να το
αμφισβητήσουμε εμείς οι ίδιοι, όχι να περιμένουμε τους άλλους να το
κάνουν για λογαριασμό μας.
Στο φινάλε το «σύστημα» τις Κυριακές του
απλού φιλάθλου χαλάει, δεν χαλάει τις Κυριακές ούτε του παράγοντα, ούτε
του διαιτητή. Ανυπομονώ λοιπόν να ζήσω την ημέρα που οι οπαδοί κάποιας
ομάδας θα γιουχάρουν, θα σηκωθούν και θα φύγουν από το γήπεδο όχι γιατί
αδικήθηκαν και αγανάκτησαν. Αλλά γιατί ευνοήθηκαν και αγανάκτησαν. Γιατί
διαπίστωσαν ότι η ομάδα τους είναι μέρος του συστήματος. Όταν θα συμβεί
αυτό, τότε το «σύστημα» θα έχει τελειώσει μία και καλή.
Ηθικό και καθαρό το ποδόσφαιρο θα γίνει
όταν αυτοί που το ζουν, οι πελάτες του για να το πω πεζά, θα απαιτήσουν
να είναι τέτοιο. Οσο βολεύονται με αυτό, αυτό το ποδόσφαιρο θα έχουμε.
Είναι τόσο απλό.
Ναι θα έπρεπε να υπάρχουν μηχανισμοί που
το ελέγχουν. Ναι θα έπρεπε να υπάρχει ένα κράτος που το παρακολουθεί και
το προστατεύει, ναι θα έπρεπε να συμβαίνουν χίλια δύο πράγματα, αλλά
μιλάμε για την Ελλάδα που 40 χρόνια θέλει να φτιάξει το ποδόσφαιρο της
και να πατάξει την φοροδιαφυγή. Αλλα τόσα να περιμένουμε, τίποτα δεν θα
γίνει.
Αν από το Σούπερ μάρκετ πάρεις σάπιο γάλα
θα τρελαθείς. Θα φωνάξεις μία που δεν το ελέγχουν, θα φωνάξεις δύο που
τους επιτρέπουν να το πουλάνε, θα φωνάξεις τρεις που δεν έχουν κλείσει
μέσα τους υπεύθυνους. Την επόμενη φορά πάντως σάπιο γάλα δεν θα πάρεις.
Αν το κάναμε όλοι, το γάλα που θα έρχονταν από εκείνη την ημέρα και στο
εξής θα ήταν φρέσκο.
Ετσι ακριβώς και με το ποδόσφαιρο.
Φωνάζεις μία για τους διαιτητές, φωνάζεις δύο για τους παράγοντες,
φωνάζεις τρεις για την πολιτεία, φωνάζεις τέσσερις για την δικαιοσύνη,
φωνάζεις πέντε για τους δημοσιογράφους. Εμεινε κάτι άλλο για να
φωνάξεις; Όχι. Εμεινε άλλος τρόπος να αντιδράσεις. Ναι. Απαίτησε να
αλλάξει το σάπιο ποδόσφαιρο εσύ. Μην το καταναλώνεις έτσι όπως είναι,
και να είσαι σίγουρος ότι θα σου έρθει πίσω κανονικό. Την επόμενη φορά
που θα πας στο γήπεδο, δες την δική σου καμπούρα. Δες αν ευνοείται η
δική σου ομάδα, δες αν είναι μέρος του συστήματος η δική σου ομάδα. Κι’
αν δεις με καθαρά γυαλιά και το καταλάβεις αντέδρασε. Τότε μόνο θα
αλλάξει το ποδόσφαιρο. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Δεν θα στο αλλάξει ούτε
ο παράγοντας, ούτε ο διαιτητής, ούτε ο δημοσιογράφος…
Άλλαξε το μόνος σου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου