Μπορεί
να είμαι και λάθος, αλλά το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό
μπορεί να εξελιχθεί στο πιο δύσκολο για τους ερυθρόλευκους μέσα στο
Καραϊσκάκη ως το τέλος του φετινού πρωταθλήματος. Ίσως πιο δύσκολο κι
από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, που σε όποια κατάσταση κι αν
βρίσκεται είναι πάντοτε ο αιώνιος αντίπαλος.
Ο Παναιτωλικός έχει αποδείξει φέτος σε όλα, ανεξαιρέτως, τα παιχνίδια του με τις μεγάλες ομάδες, πόσο δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος είναι. Μέσα στο Αγρίνιο κέρδισε καθαρά κι άξια και τον ΠΑΟΚ 2-0 και τον ΠΑΟ 1-0, ενώ υποχρέωσε σε 0-0 τον Ολυμπιακό, σε ένα παιχνίδι που μπορούσαν να το πάρουν κι οι δύο ομάδες. Κι εκτός έδρας έχασε άδικα τις προάλλες 0-1 στην Τούμπα, με καθοριστικό υπέρ του ΠΑΟΚ σφύριγμα στο τέλος του ματς, ενώ και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος είχε χάσει 0-2 στη Λεωφόρο, αλλά με γκολ στο 3’ με πέναλτι και με ένα δεύτερο γκολ στο β΄ημίχρονο, παίζοντας από το 46’ με 10 παίκτες. Και με την άλλη καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, τον Ατρόμητο, έχει φέρει 1-1 στο Περιστέρι…
Αμυντικά η ομάδα του Χάβου έχει δεχθεί τα λιγότερα γκολ μετά από Ολυμπιακό κι Ατρόμητο! Μπροστά έχει τον ταχύτατο Καμαρά, ενώ ο Θεοδωρίδης είναι από τους καλύτερους σουτέρ του πρωταθλήματος κι ο Μπακάκης έχει φοβερά ξεπετάγματα. Στις δε στημένες φάσεις οι πανύψηλοι αμυντικοί Μπικέϊ, Κούσας και Μελισσάς είναι πολύ επικίνδυνοι. Κι ο Νταλμά που μπαίνει αλλαγή, όσο παίζει μπορεί να κάνει τη διαφορά επιθετικά.
Αλλά πάνω απ΄ όλα έχει σημασία τι κάνει και τι θα κάνει ο Ολυμπιακός. Ένας Ολυμπιακός που μου δίνει την αίσθηση (η, ίσως θέλω εγώ να το πιστεύω) ότι οι ποδοσφαιριστές του κάνουν αυτή την εποχή μία συντήρηση, κάνουν κράτει, ώστε να φορτσάρουν μετά από λίγο καιρό, ενόψει των αγώνων με τη Γιουνάϊτεντ. Και από τα πέντε τελευταία παιχνίδια του, στα τέσσερα το αποτέλεσμα στο ημίχρονο είναι 0-0… Τελικά, στα δύο ματς με τον Ατρόμητο το 0-0 έμεινε ως το τέλος, στην Τρίπολη κέρδισε με γκολ στο 79΄, ενώ στα άλλα δύο ματς που τα κέρδισε με 2-0 (με Λεβαδειακό μέσα και στην Ξάνθη έξω), το δεύτερο γκολ το έβαλε στο 82’ και το 89’ αντίστοιχα και το πρώτο γκολ το έβαλε και τις δύο φορές ο Ολαϊτάν, από κοντά, σε συνθήκες μελέ, από μία σέντρα του Χολέμπας και ένα κόρνερ του Τσόρι.
Βεβαίως αν ο Ολυμπιακός μπει καλά στο παιχνίδι, προηγηθεί στο παιχνίδι και γενικά είναι στα καλά του, μπορεί το ματς να γίνει πιο εύκολο η, απλά εύκολο. Πάντως, στα οκτώ παιχνίδια του στα οποία ο Παναιτωλικός άνοιξε το σκορ, έχει εφτά νίκες και μία ήττα, 1-2 τις προάλλες από τον ΟΦΗ, στο μοναδικό παιχνίδι του φετινού πρωταθλήματος, στο οποίο έπαιξε χωρίς τον βασικό του γκολκίπερ (Μπρακάλι) και τον καλύτερό του σέντερ μπακ (Κούσα)…
Κι ειλικρινά δεν υποτιμάω τον Παναθηναϊκό, γράφοντας ότι το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό μπορεί να είναι για τον Ολυμπιακό πιο δύσκολο από το ντέρμπι. Εγώ ειδικά τον Παναθηναϊκό δεν τον υποτιμάω ποτέ. Το γράφω γιατί, εκτός όλων των άλλων, ξέρουμε όλοι πως οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι πάντοτε πιο τσίτα στα μεγάλα παιχνίδια και πιο χαλαροί στα μικρότερα, ειδικά σε τέτοιες βαθμολογικές συνθήκες.
Ίσως να σκέφτεστε, «ρε φίλε, εδώ ο Ολυμπιακός πουλάει κι αγοράζει τόσους παίκτες αυτές τις ημέρες κι εσύ ασχολείσαι με τον Παναιτωλικό;». Βεβαίως! Γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι κουβέντες. Πράγματι πολύ ωραίες κι ενδιαφέρουσες κουβέντες. Μέσα στο γήπεδο, όμως, δεν υπάρχουν κουβέντες. Υπάρχει η μπάλα. Παίζεις καλά, κερδίζεις; Όλα καλά. Δεν παίζεις καλά, δεν κερδίζεις; Τότε πάντα αλλάζει το πράγμα.
Ο Παναιτωλικός έχει αποδείξει φέτος σε όλα, ανεξαιρέτως, τα παιχνίδια του με τις μεγάλες ομάδες, πόσο δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος είναι. Μέσα στο Αγρίνιο κέρδισε καθαρά κι άξια και τον ΠΑΟΚ 2-0 και τον ΠΑΟ 1-0, ενώ υποχρέωσε σε 0-0 τον Ολυμπιακό, σε ένα παιχνίδι που μπορούσαν να το πάρουν κι οι δύο ομάδες. Κι εκτός έδρας έχασε άδικα τις προάλλες 0-1 στην Τούμπα, με καθοριστικό υπέρ του ΠΑΟΚ σφύριγμα στο τέλος του ματς, ενώ και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος είχε χάσει 0-2 στη Λεωφόρο, αλλά με γκολ στο 3’ με πέναλτι και με ένα δεύτερο γκολ στο β΄ημίχρονο, παίζοντας από το 46’ με 10 παίκτες. Και με την άλλη καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, τον Ατρόμητο, έχει φέρει 1-1 στο Περιστέρι…
Αμυντικά η ομάδα του Χάβου έχει δεχθεί τα λιγότερα γκολ μετά από Ολυμπιακό κι Ατρόμητο! Μπροστά έχει τον ταχύτατο Καμαρά, ενώ ο Θεοδωρίδης είναι από τους καλύτερους σουτέρ του πρωταθλήματος κι ο Μπακάκης έχει φοβερά ξεπετάγματα. Στις δε στημένες φάσεις οι πανύψηλοι αμυντικοί Μπικέϊ, Κούσας και Μελισσάς είναι πολύ επικίνδυνοι. Κι ο Νταλμά που μπαίνει αλλαγή, όσο παίζει μπορεί να κάνει τη διαφορά επιθετικά.
Αλλά πάνω απ΄ όλα έχει σημασία τι κάνει και τι θα κάνει ο Ολυμπιακός. Ένας Ολυμπιακός που μου δίνει την αίσθηση (η, ίσως θέλω εγώ να το πιστεύω) ότι οι ποδοσφαιριστές του κάνουν αυτή την εποχή μία συντήρηση, κάνουν κράτει, ώστε να φορτσάρουν μετά από λίγο καιρό, ενόψει των αγώνων με τη Γιουνάϊτεντ. Και από τα πέντε τελευταία παιχνίδια του, στα τέσσερα το αποτέλεσμα στο ημίχρονο είναι 0-0… Τελικά, στα δύο ματς με τον Ατρόμητο το 0-0 έμεινε ως το τέλος, στην Τρίπολη κέρδισε με γκολ στο 79΄, ενώ στα άλλα δύο ματς που τα κέρδισε με 2-0 (με Λεβαδειακό μέσα και στην Ξάνθη έξω), το δεύτερο γκολ το έβαλε στο 82’ και το 89’ αντίστοιχα και το πρώτο γκολ το έβαλε και τις δύο φορές ο Ολαϊτάν, από κοντά, σε συνθήκες μελέ, από μία σέντρα του Χολέμπας και ένα κόρνερ του Τσόρι.
Βεβαίως αν ο Ολυμπιακός μπει καλά στο παιχνίδι, προηγηθεί στο παιχνίδι και γενικά είναι στα καλά του, μπορεί το ματς να γίνει πιο εύκολο η, απλά εύκολο. Πάντως, στα οκτώ παιχνίδια του στα οποία ο Παναιτωλικός άνοιξε το σκορ, έχει εφτά νίκες και μία ήττα, 1-2 τις προάλλες από τον ΟΦΗ, στο μοναδικό παιχνίδι του φετινού πρωταθλήματος, στο οποίο έπαιξε χωρίς τον βασικό του γκολκίπερ (Μπρακάλι) και τον καλύτερό του σέντερ μπακ (Κούσα)…
Κι ειλικρινά δεν υποτιμάω τον Παναθηναϊκό, γράφοντας ότι το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό μπορεί να είναι για τον Ολυμπιακό πιο δύσκολο από το ντέρμπι. Εγώ ειδικά τον Παναθηναϊκό δεν τον υποτιμάω ποτέ. Το γράφω γιατί, εκτός όλων των άλλων, ξέρουμε όλοι πως οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι πάντοτε πιο τσίτα στα μεγάλα παιχνίδια και πιο χαλαροί στα μικρότερα, ειδικά σε τέτοιες βαθμολογικές συνθήκες.
Ίσως να σκέφτεστε, «ρε φίλε, εδώ ο Ολυμπιακός πουλάει κι αγοράζει τόσους παίκτες αυτές τις ημέρες κι εσύ ασχολείσαι με τον Παναιτωλικό;». Βεβαίως! Γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι κουβέντες. Πράγματι πολύ ωραίες κι ενδιαφέρουσες κουβέντες. Μέσα στο γήπεδο, όμως, δεν υπάρχουν κουβέντες. Υπάρχει η μπάλα. Παίζεις καλά, κερδίζεις; Όλα καλά. Δεν παίζεις καλά, δεν κερδίζεις; Τότε πάντα αλλάζει το πράγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου