Έχουμε διανύσει τα 3/4 της τρέχουσας σεζόν και ο Ολυμπιακός
παρουσιάζει σημαντική αστάθεια στην απόδοσή του, η οποία, πάντως, είναι
κάθε άλλο παρά αναίτια.
Στα τελευταία ματς οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απουσία του μεγάλου του ηγέτη, Βασίλη Σπανούλη, όμως σημαντικό ρόλο παίζουν και οι σημαντικές αλλαγές που έγιναν σε σχέση με πέρυσι.
Οι εκ των στυλοβατών της τελευταίας διετίας Κάιλ Χάινς, Κώστας Παπανικολάου και Πέρο Άντιτς αποχώρησαν από το λιμάνι, αφήνοντας πίσω τους ένα τεράστιο κενό, που μετατράπηκε σε… χάος μετά από τον τραυματισμό του Έισι Λο. Σε αυτούς μπορούμε να προσθέσουμε και τον Τζόι Ντόρσεϊ που έφυγε νωρίς, όμως η απουσία του δεν καλύφθηκε ποτέ με το «μπάλωμα» του Τζος Πάουελ.
Οι συγκεκριμένοι παίκτες είχαν έρθει επί εποχής Ίβκοβιτς και οι περισσότεροι εξ” αυτών είχαν σημαδέψει την επιστροφή του Ολυμπιακού τόσο στον ευρωπαϊκό, όσο και στον ελληνικό του θρόνο, μετά από 15 ολόκληρα χρόνια… πίκρας και μουρμούρας! Ο Ντούντα έφυγε, όμως άφησε πίσω του μια εξαιρετική «κληρονομιά». Κι επειδή ο Πέρο δεν τα είπε και πολύ σωστά στο twitter, ο Γιώργος Μπαρτζώκας τη διαχειρίστηκε αντάξια του προκατόχου του, φτάνοντας με τον πλέον επιβλητικό τρόπο στην κατάκτηση της Ευρωλίγκα.
Ο Σκοπιανός φόργουορντ, που ήταν εκπληκτικός σε πολλά κρίσιμα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ήταν πολύ άδικος στην τοποθέτησή του. Μίλησε για… αυτόματο πιλότο, όμως θα πρέπει να ξέρει πως καμία ομάδα δεν κατακτά Ευρωλίγκα χωρίς σωστή καθοδήγηση. Ο προπονητής παίζει καταλυτικό ρόλο, όπως αποδείχτηκε στο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης, όπου οι Πειραιώτες έκαναν το θαύμα του αιώνα απέναντι στην τρομερή ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Αντρέι Κιριλένκο, με τον Ίβκοβιτς να κερδίζει στη μάχη των πάγκων τον Καζλάουσκας.
Έτσι, λοιπόν, κι ο Μπαρτζώκας πέρυσι ήταν διαβασμένος εξαιρετικά στο Λονδίνο και «εξολόθρευσε» με την τακτική του την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Ετόρε Μεσίνα. Ο… αυτόματος πιλότος δεν υπήρξε ούτε στον μεγάλο τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μπορεί ο Βασίλης Σπανούλης να διέλυσε τους Ισπανούς με τα τρίποντα του και οι Λο, Χάινς, Άντιτς και Περπέρογλου να έκαναν πάρτυ στο δεύτερο ημίχρονο, όμως ο Μπαρτζώκας στάθηκε πραγματικά στο ύψος των περιστάσεων κι έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτάει την Ευρωλίγκα, στον πρώτο του μάλιστα τελικό!
Ο φετινός Ολυμπιακός άλλαξε αρκετά σε σχέση με αυτό που είχα συνηθίσει την περασμένη διετία. Το ξεκίνημα ήταν φοβερό, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία του τερμάτισε αήττητος στον όμιλο. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η καλή παρουσία των παικτών του, αλλά και το γεγονός πως οι αντίπαλοι δεν ήταν και οι πλέον ισχυροί. Ο Ματ Λοτζέσκι έκανε πολλούς να τον συγκρίνουν μέχρι και με τον… Έντι Τζόνσον, κάτι που δεν ήταν απλά «ιεροσυλία», αλλά και άστοχο. Ο Αμερικανός με βελγικό διαβατήριο είναι εξαιρετικά ποιοτικός, διαθέτει «δολοφονικό» σουτ τριών πόντων και αρκετούς τρόπους να σκοράρει, όμως του λείπει το «μέταλλο» να πάρει την ομάδα στις πλάτες του όταν αυτή δεν έχει ρυθμό. Ό,τι δηλαδή έκανε ο μεγάλος «Fast-Eddie» τη σεζόν 1994-1995, ή για να μην το πάμε και πολύ… μακριά, αυτό που αποτελεί «σπεσιαλιτέ» του Κώστα Παπανικολάου!
Ο διεθνής φόργουορντ δεν είναι ο σουτέρ παλιάς κοπής, όμως είναι πολύ μεγάλος παίκτης και το αποδεικνύει φέτος στην Μπαρτσελόνα, όπου έχει προσαρμοστεί καλά και μαζί με το «θηρίο» που λέγεται Τζόι Ντόρσεϊ την έχουν «απογειώσει». Το κενό του «Παπ» είναι τεράστιο και φαίνεται όταν η ομάδα δεν έχει «φλόγα» και λείπει η… σπίθα του που θα φέρει το παρανάλωμα. Ο κόσμος τον είχε «αγκαλιάσει» εξ” αρχής γιατί ξέρει πώς να πάει κόντρα στη ροή ενός αγώνα. Πώς να βάλει από το… πουθενά 7/7 τρίποντα και να «σκοτώσει» τον αντίπαλο. Πώς να κάνει όλους τους υπόλοιπους να παλεύουν σαν λιοντάρια.
Ίσως, ο Παπανικολάου είναι αυτή τη στιγμή ο μοναδικός Έλληνας παίκτης με τόσο σπάνιο «μέταλλο». Ο Στράτος Περπέρογλου κάνει τρομερή χρονιά και βάσει αριθμών σίγουρα καλύπτει την φυγή του πρώην συμπαίκτη του. Όμως, δεν μπορεί να κάνει όλα τα υπόλοιπα, καθώς ήδη έχει ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Λοτζέσκι ήταν ό,τι έπρεπε για αντί-Γκετσεβίτσιους, όμως δε μπορεί να γίνει διάδοχος του Παπανικολάου. Είπαμε πολύ καλός παίκτης, αλλά μέχρι εκεί…
Πάμε τώρα στη μεγαλύτερη «πληγή» που ήταν η αποχώρηση του Κάιλ Χάινς για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εκεί ο Ολυμπιακός έπαθε μεγάλη ζημιά, καθώς έχασε έναν παίκτη που άλλαξε τις ισορροπίες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ την τελευταία διετία. Όταν ο Ντούντα τον έφερνε από τη Μπάμπεργκ πολλοί ειρωνεύονταν την απόφασή του να φέρει στη θέση του Γιάννη Μπουρούση έναν σέντερ-τσέπης ύψος 1,97. Όμως, λίγο καιρό κατάλαβαν πόσο μπροστά ήταν ο προπονητής τους…
Ο βραχύσωμος Αμερικανός αποδείχτηκε πραγματικό παλικάρι και κέρδισε μια θέση στις καρδιές όλων των ερυθρολεύκων. Μπορεί να ήταν 10 και 20 πόντους κοντύτερος από τους αντίπαλους σέντερ, όμως κανείς δεν μπορούσε να τον ανταγωνιστεί στο πάθος και στη δύναμη ψυχής. Ήταν ο σημαντικότερος παίκτης της ομάδας μετά από τον Βασίλη Σπανούλη και η αποχώρησή του χάλασε σε μεγάλο βαθμό την μαγιά.
Ο αντικαταστάτης του ήταν θεωρητικά ο Μπράιαντ Ντάνστον. Εδώ τα πράγματα είναι περίεργα… Οι περσινές εμφανίσεις του με την φανέλα της Βαρέζε ήταν «τρομακτικές» και έτσι ξεχάστηκε το μέτριο πέρασμά του από τον Άρη. Στον Ολυμπιακό είναι πολλές φορές μια… φροντ λάιν μόνος του. Έχει φοβερή δύναμη, παίζει με πάθος και ψυχή, ενώ τα ελαττώματά του δεν είναι και τόσα πολλά. Πρόκειται για τη μοναδική μεταγραφή ξένου που κάνει τη διαφορά σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Όμως, δεν είναι Χάινς. Η σύγκριση είναι άδικη, καθώς ο νυν παίκτης της ΤΣΣΚΑ είναι «signature» παίκτης, όμως η αλήθεια είναι αυτή. Πάντως, ο Ντάνστον είναι μια μεταγραφή που αποδεικνύεται πολύτιμη.
Κανείς δεν μπορεί να πει κακή κουβέντα και για τον Σέντρικ Σίμονς. Ο πρώην παίκτης της Καβάλας είναι δυνατός, συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του και δίνει ό,τι έχει. Μπορεί να είναι «άτεχνος» στα τελειώματά του, όμως τη δουλειά του την κάνει καλά και προσφέρει ουσία. Το πρόβλημα, φέτος, δεν είναι αυτός, αλλά ο Μίρζα Μπέγκιτς. Ο Σλοβένος «γίγαντας» πέρασε και δεν ακούμπησε, καθώς δεν «κόλλησε» ποτέ με την υπόλοιπη ομάδα. Ήρθε για δεύτερος σέντερ και δεν μπόρεσε να καλύψει ούτε το κενό του… τρίτου Σερμαντίνι, γι” αυτό και ο Γεωργιανός ήρθε για να επαναφέρει τις ισορροπίες. Στο «5″ νομίζουμε πως πλέον όλα είναι καλά. Αντίθετα, το πρόβλημα είναι μεγάλο στο «4″…
Είπαμε πως ο Πέρο Άντιτς ήταν άδικος σε πολλά πράγματα απ” αυτά που είπε για τον Μπαρτζώκα, όμως αγωνιστικά το κενό του δεν έχει καλυφθεί με τίποτα. Ο Σκοπιανός δεν συνήθιζε να φορτσάρει μέσα στη χρονιά, όμως στην πλειονότητα των μεγάλων αγώνων ήταν «παρών», με αποκορύφωμα τις φοβερές και τρομερές εμφανίσεις του στο Φάιναλ Φορ του Λονδίνου. Το γεγονός πως έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών σημαίνει πολλά. Κι αυτός δε γέμιζε το μάτι με την έλευσή του. Η συνέχεια διέψευσε όσους τον θεωρούσαν «λίγο» για τον Ολυμπιακό. Ο Πέρο δεν είναι «λίγος» ούτε για το ΝΒΑ και γι” αυτό διαπρέπει φέτος με τους Ατλάντα Χοκς.
Βέβαια, δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Γι” αυτό και από το ξεκίνημα του σχεδιασμού είχε μπει στην «black list» του προπονητή του. Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ αποτέλεσε τον διάδοχό του και δεν έχει καταφέρει σε καμία περίπτωση να τον αναπληρώσει. Ο εξαιρετικά αθλητικός φόργουορντ του Ολυμπιακού προσφέρει περισσότερα σε διάρκεια, κάνει την ομάδα πιο γρήγορη και ευέλικτη, όμως υστερεί αφάνταστα σε δύναμη και αξιόπιστο μακρινό σουτ. Επίσης, δείχνει μια αδυναμία στα παιχνίδια όπου υπάρχει πίεση, εν αντιθέσει με τους ευρωπαϊκούς θριάμβους στους οποίους προσφέρει πλούσιο θέαμα. Για να μην τον αδικούμε, έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά από τραυματισμούς και θα χρειαστεί λίγη πίστωση χρόνου ακόμα. Πόση θα μας πείτε βέβαια από τη στιγμή που η σεζόν οδεύει προς την ολοκλήρωσή της.
Για το τέλος αφήσαμε την «πληγή» που αν κοιτάξουμε… πίσω από τις κουρτίνες αποτελεί τη μεγαλύτερη όλων! Αναφερόμαστε, φυσικά, στον Έισι Λο. Αυτόν τον ήρεμο και γαλήνιο Αμερικανό «κόμπο» γκαρντ, που ήρθε πρόπερσι στα μέσα της χρονιάς μαζί με τον Ντόρσεϊ και μετέτρεψαν μια καλή και μαχητική ομάδα, σε… ηφαίστειο. Το παρουσιαστικό του Λο δεν εντυπωσιάζει ούτε και οι αριθμοί του. Σπάνια βάζει περισσότερους από 10 πόντους και στον περσινό τελικό με την Ρεάλ Μαδρίτης έπιασε… ταβάνι. Σπάνια μοιράζει πάνω από 4-5 ασίστ. Σπάνια σε εντυπωσιάζει. Όμως, προσφέρει τόση ουσία, όση δεν χωράει ανθρώπινος νους.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να τον διατηρήσει στο ρόστερ του και καλά έκανε, καθώς ήξερε πως τέτοιο εργαλείο δεν θα μπορούσε να βρει πουθενά. Δεν έχει αθλητικά προσόντα, δεν είναι ο φοβερός χειριστής της μπάλας, όμως είναι τόσο εγκεφαλικός και εύστροφος, που παίζει με το μυαλό του αντιπάλου και το «καίει». Το βασικότερο προσόν του είναι πως ταιριάζει με τον Βασίλη Σπανούλη. Κι αυτό γιατί δέχεται να βάλει τον εαυτό του κάτω από την ομάδα και λόγω του πληθωρικού του παιχνιδιού «χτυπάει» εκεί που δεν τον περιμένεις.
Ο τραυματισμός του σόκαρε τους πάντες στον Ολυμπιακό, που ήταν αδύνατον να βρουν κάποιον που να τον πλησιάζει σε αξία. Έτσι, λόγω και της πίεσης του χρόνου αναγκάστηκαν να πάρουν τον Μάρντι Κόλινς, που δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να επωμιστεί σημαντικό ρόλο στους Πρωταθλητές Ευρώπης. Παρότι δεν μας αρέσει να είμαστε απόλυτοι στις απόψεις μας, αν ο Λο ήταν υγιής και δεδομένης της παρουσίας του Σπανούλη και του Σλούκα, αλλά και της επιστροφής του Μάντζαρη, η περιφέρεια των Πειραιωτών θα ήταν εξαιρετικά «θωρακισμένη» και θα έβγαινε μια άλλη εικόνα πάνω στο παρκέ.
Στο δια ταύτα… Το συμπέρασμα είναι πως λείπουν πολύ από τον φετινό Ολυμπιακό οι προαναφερθέντες. Οι διάδοχοί τους, με εξαίρεση τον Ντάνστον, δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Οι Λοτζέσκι και Πέτγουεϊ έχουν πρόβλημα όταν η υπόλοιπη ομάδα δεν πηγαίνει καλά, καθώς είναι παίκτες ρυθμού, ενώ ο Κόλινς είναι πολύ «λίγος» για να γίνει… αντί-Λο. Έχουμε ξαναπεί πως καλύτερα να παίζει περισσότερο ο Κατσίβελης. Το πρόβλημα εντείνεται τώρα λόγω της απουσίας του Σπανούλη. Το ματς στην Βαρκελώνη θα “ναι πολύ δύσκολο, καθώς θα απουσιάσει και ο Πρίντεζης. Έτσι, από τους βασικούς σκόρερ να είναι μόνο οι Περπέρογλου και Ντάνστον, με την ελπίδα πως θα τους ακολουθήσουν οι Λοτζέσκι και Σλούκας, αλλιώς οι μπλαουγκράνα θα έχουν την ευκαιρία για μία ακόμη εύκολη νίκη. Όσον αφορά τη συνέχεια, ο Ολυμπιακός έχει δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει, όμως αν δεν γίνουν υπερβάσεις και απ” όσους λείπει το «μέταλλο», μόνο με θαύμα θα φτάσει στο Φάιναλ Φορ. Άλλωστε, η δεύτερη θέση έκανε… φτερά μετά από την ήττα με «θύτη» την Αρμάνι Μιλάνο, κι έτσι ακόμα και η πρόκριση θα φέρει στο δρόμο των Πειραιωτών με μειονέκτημα έδρας είτε τη Ρεάλ Μαδρίτης, είτε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας…
Πηγή: Superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου