Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται... αντιστρόφως!

Ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος γυρίζει το χρόνο πίσω και θυμάται ένα ακόμη 3-0, που μετετράπη σε 3-3. Τότε όμως αυτή που πανηγύριζε ήταν η Λίβερπουλ.

Κωνσταντινούπολη, 25 Μαΐου 2005. Το μέρος όπου γράφτηκε το πιο τρελό σενάριο στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Ένας τελικός που έστειλε στο... ψυχιατρείο τους φίλους της Μίλαν. Δεν είναι λίγο να νικάς με 3-0 στο ημίχρονο και στο τέλος να βλέπεις τον Τζέραρντ να σηκώνει την κούπα με τα μεγάλα «αφτιά». Μέσα σε έξι λεπτά, η Λίβερπουλ έφερε το ματς στα ίσια, με τη συνέχεια να είναι γνωστή. 3-3 σε κανονική διάρκεια και παράταση και στα πέναλτι το τρόπαιο βάφτηκε κόκκινο.

Εννέα χρόνια μετά (παρά 20 μέρες) η ιστορία επαναλαμβάνεται... αντιστρόφως. Και μέσα σε εννέα (!) λεπτά μάλιστα. Γιατί τόσο χρειάστηκε η Κρίσταλ Πάλας για να κάνει σμπαράλια τα όνειρα της Λίβερπουλ για το πρωτάθλημα, έπειτα από 24 χρόνια.
Αυτή τη φορά ο Τζέραρντ βρίσκεται στην άλλη όχθη του ποταμού και κατάλαβε πως ένιωσαν οι «ροσονέρο» συνάδελφοί του στο Ολυμπιακό Στάδιο της Κωνσταντινούπολης το 2005. Γιατί εκτός από τη ζωή, κύκλους κάνει και το ποδόσφαιρο (χωρίς καμία δόση ειρωνείας ή εμπάθειας).
Τότε ο αρχηγός της Λίβερπουλ πανηγύριζε σαν μικρό παιδί την ανατροπή του αιώνα, τώρα όμως βρίσκεται στο καναβάτσο μαζί με τους συμπαίκτες του. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Από 3-0, 3-3.
Όνειρο το 2005, εφιάλτης το 2014.
Γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Και οι φίλοι της Λίβερπουλ το έμαθαν με τον πιο σκληρό τρόπο.

Πηγή: gazzetta.gr