Το
μόνο πράγμα που κυκλοφορεί στο μυαλό μου από εχθές που ήμουν στη
Λεωφόρο, είναι να φύγει η χρονιά αυτή και να μη ξαναγυρίσει. Και αυτό
γιατί στην ατζέντα της κουβέντας, της όποια κουβέντας, σπάνια υπάρχει
ποδόσφαιρο.
Ο ΠΑΟΚ έφυγε με την ισοπαλία από τη Λεωφόρο και αν σκεφτεί κανείς πως στα προηγούμενα τρία εκτός έδρας παιχνίδια στα πλέι οφς είχε χάσει, τότε μπορείς να το βαφτίσεις και επιτυχία. Αν διώξεις από το μυαλό σου όλα όσα βαραίνουν τον ΠΑΟΚ, η ισοπαλία αυτή του δίνει ένα προβάδισμα και κυρίως ψυχολογικό γιατί ο Παναθηναϊκός φαινόταν να του έχει πάρει τον αέρα. Όμως στη Λεωφόρο χθες, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ούτε καλύτερός του, ούτε άξιζε τη νίκη.
Ο ΠΑΟΚ ήταν πιο διαβασμένος αυτή τη φορά, ξεκίνησε καλύτερα
όμως έπρεπε πάλι να κυνηγήσει το σκορ μετά από μία στημένη φάση. Η έκτη
στημένη μπάλα που έφερε γκολ για τον Παναθηναϊκό στους φετινούς αγώνες
με τον ΠΑΟΚ. Γεγονός που σε επίπεδο ψυχολογικό θα μπορούσε να κρίνει
την αναμέτρηση. Η ομάδα έχασε χρόνο, όμως όταν συνήλθε, εκμεταλλεύτηκε
με καλό κοουτσάρισμα του ΓΧ το κακό του Αναστασίου που προσπάθησε να
κλειδώσει άγαρμπα το παιχνίδι και ισοφάρισε.
Πρωταγωνιστής του ΠΑΟΚ ήταν ο Σάλπι, που ήταν ο άνθρωπος που βρέθηκε σε όλες τις φάσεις. Είναι το κάρμα που έδωσε η κερκίδα του Παναθηναϊκού αποθεώνοντάς τον, μάλλον για να πικάρουν τον ΠΑΟΚ για την κρίση που υπάρχει μέσα του, μεταξύ του παίκτη και των οπαδών του.
Όταν επιδιώκεις τέτοιο πικάρισμα, να γνωρίζεις πως ενδέχεται να σου γυρίσει μπούμερανγκ. Όπως και έγινε. Ο Σάλπι πρωταγωνιστεί στο τετ α τετ του 68 που το χάνει, πρωταγωνιστεί στο ριμπάουντ της κεφαλιάς του Ινσαουράλδε που έσπρωξε τη μπάλα προς τα δίχτυα και ανακαλύφθηκε φάουλ, ήταν ο σκόρερ στην εξαιρετική ομαδική προσπάθεια της ομάδας και ήταν ο παίκτης που πρόλαβε το τετ α τετ του Κλωναρίδη καλύπτοντας με σπριντ τον χώρο που είχε μείνει κενός από το λάθος της ομάδας από τα αριστερά.
Ο Σαλπιγγίδης σκόραρε στη Λεωφόρο, έδωσε αναπνοή στον ΠΑΟΚ και στον εαυτό του. Και μείωσε την λειψανδρία του ρόστερ μιας και πολλοί αυτοί την περίοδο έχουν …ενοχλήσεις και δείχνουν λιγόψυχοι. Και στο τέλος, αυτοί που θα την πληρώσουν πετύχει δεν πετύχει η ομάδα την πρωτιά, δεν είναι αυτοί που παίζουν, αλλά αυτοί που δεν παίζουν.
Σε γενικές γραμμές ο ΠΑΟΚ αν είχε στην πρώτη ώρα του αγώνα καλύτερους τους Βούκιτς και Νάτχο, ίσως να ήταν τα πράγματα πιο εύκολα για αυτόν. Ο Ισραηλινός ανέβηκε βέβαια μετά το 60΄όταν και πήγε στη φυσική του θέση. Πάντως κορυφαίος του ΠΑΟΚ ήταν ο Μιγκέλ Βίτορ ο οποίος κατάπιε τον Μπεργκ αντιδρώντας ουσιαστικά στο κάζο του τελικού.
Τώρα ο Γεωργιάδης βέβαια πρέπει να αντιμετωπίσει το πρώτο του μεγάλο πλήγμα. Την απουσία του Ινσαουράλδε ο οποίος χτύπησε τον Κουτρουμπή στη φισούνα και γράφτηκε το θέμα ως έχει στο φύλλο αγώνα.
Επειδή ήταν αργά και έπρεπε να φύγω για το αεροδρόμιο, δεν είδα βέβαια αν γράφτηκε τίποτα για τον Κουτρουμπή ούτε άκουσα τον προπονητή του ΠΑΟΚ να ωρύεται στη συνέντευξη Τύπου για τις προκλήσεις του στόπερ του Παναθηναϊκού που έδειχνε τέσσερα στους παίκτες του ΠΑΟΚ. Τον Αναστασίου τον άκουσα να λέει για τον παίκτη του ΠΑΟΚ που έκανε κάτι στα αποδυτήρια που πρέπει να το γράψει ο διαιτητής στο φύλλο αγώνα. Όπως έμαθα για τις πιέσεις που ασκήθηκαν για να γραφτεί χτύπημα και όχι απώθηση. Κάτι που συμβαίνει σε εννέα από τις δέκα ανάλογες περιπτώσεις. Ο Αναστασίου βέβαια κοιτάει να βρει πλεονέκτημα μέσα από τη χθεσινή του χασούρα, αλλά ο τρόπος που το κάνει δίνει και το στίγμα του χαρακτήρα του. Και εδώ θα είμαστε για να τον κρίνουμε όταν θα έρθουνε δύσκολες στιγμές για την ομάδα του.
Για τον Ινσαουράλδε που έκανε ότι έκανε, στο χρονικό σημείο που το έκανε, αφήνοντας την ομάδα με ένα πολύ σημαντικό κενό αφού στόπερ δεν υπάρχουν στον ΠΑΟΚ, ότι και να πεις ή να γράψεις είναι λίγο. Όταν κρίνω κάποιον, θέλω να μπαίνω στη θέση του και πραγματικά έχω φτάσει και εγώ στο σημείο να θέλω να δώσω σε κάποιον μια μπουνιά. Δεκάδες φορές. Όμως δεν το κάνω γιατί πολλοί λόγοι με οδηγούν στο να αντιληφθώ το λάθος. Για τον Ινσαουράλδε, προφανώς δεν υπάρχουν αυτοί οι λόγοι, με αποτέλεσμα ο Γεωργιάδης αυτή τη στιγμή να πρέπει να ετοιμάσει μία ομάδα που έχει έναν κανονικό στόπερ, έναν φοβικό, τον Κατσουράνη που είναι τραυματίας και μάλλον δεν μπορεί και πάμε στις λύσεις Σκόνδρα και Τζαβέλλα με τον δεύτερο να πρέπει να δώσει ανάσες και στον Λίνο που δεν μπορεί να πάρει σερί τα πλέι οφς.
Η τιμωρία της Λίγκας, μάλλον θα πρέπει να συνδυαστεί και με αυτή του ΠΑΟΚ.
Και πάμε στα επεισόδια. Απογοήτευση γιατί πίστεψα για λίγο πως μπορούμε να δούμε μία εικόνα οπαδών των δύο μεγάλων ομάδων στο ίδιο γήπεδο. Τελικά δεν μπορούμε και το γιατί φάνηκε σε όλες τις εκδοχές του.
Όσο για τους λόγους που συμβαίνει αυτό, ας μη κάνω καμία κοινωνιολογική ανάλυση και σκίσει κανείς τα πτυχία του. Ολόκληρη επιστήμη είναι άλλωστε.
Αυτό που σίγουρα συμβαίνει πάντως, είναι πως για να αλλάξουν τα δεδομένα, θα πρέπει ο οργανισμός ΠΑΟΚ να βγάλει υγεία. Και αυτό ξεκινά από την ηγεσία και τα στελέχη της. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να φτιάξει τη δομή του, να δυναμώσει τα στελέχη του – αυτά που υπάρχουν ή αυτά που θα έρθουν – και να μη δείχνει μία εικόνα αδυναμίας που επιτρέπει στον καθένα να κάνει ότι γουστάρει.
Και το καλοκαίρι πλησιάζει. Είναι μία ακόμη ευκαιρία για τους πάντες να στήσουν μία δομή που θα πείθει.
Ο ΠΑΟΚ έφυγε με την ισοπαλία από τη Λεωφόρο και αν σκεφτεί κανείς πως στα προηγούμενα τρία εκτός έδρας παιχνίδια στα πλέι οφς είχε χάσει, τότε μπορείς να το βαφτίσεις και επιτυχία. Αν διώξεις από το μυαλό σου όλα όσα βαραίνουν τον ΠΑΟΚ, η ισοπαλία αυτή του δίνει ένα προβάδισμα και κυρίως ψυχολογικό γιατί ο Παναθηναϊκός φαινόταν να του έχει πάρει τον αέρα. Όμως στη Λεωφόρο χθες, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ούτε καλύτερός του, ούτε άξιζε τη νίκη.
Πρωταγωνιστής του ΠΑΟΚ ήταν ο Σάλπι, που ήταν ο άνθρωπος που βρέθηκε σε όλες τις φάσεις. Είναι το κάρμα που έδωσε η κερκίδα του Παναθηναϊκού αποθεώνοντάς τον, μάλλον για να πικάρουν τον ΠΑΟΚ για την κρίση που υπάρχει μέσα του, μεταξύ του παίκτη και των οπαδών του.
Όταν επιδιώκεις τέτοιο πικάρισμα, να γνωρίζεις πως ενδέχεται να σου γυρίσει μπούμερανγκ. Όπως και έγινε. Ο Σάλπι πρωταγωνιστεί στο τετ α τετ του 68 που το χάνει, πρωταγωνιστεί στο ριμπάουντ της κεφαλιάς του Ινσαουράλδε που έσπρωξε τη μπάλα προς τα δίχτυα και ανακαλύφθηκε φάουλ, ήταν ο σκόρερ στην εξαιρετική ομαδική προσπάθεια της ομάδας και ήταν ο παίκτης που πρόλαβε το τετ α τετ του Κλωναρίδη καλύπτοντας με σπριντ τον χώρο που είχε μείνει κενός από το λάθος της ομάδας από τα αριστερά.
Ο Σαλπιγγίδης σκόραρε στη Λεωφόρο, έδωσε αναπνοή στον ΠΑΟΚ και στον εαυτό του. Και μείωσε την λειψανδρία του ρόστερ μιας και πολλοί αυτοί την περίοδο έχουν …ενοχλήσεις και δείχνουν λιγόψυχοι. Και στο τέλος, αυτοί που θα την πληρώσουν πετύχει δεν πετύχει η ομάδα την πρωτιά, δεν είναι αυτοί που παίζουν, αλλά αυτοί που δεν παίζουν.
Σε γενικές γραμμές ο ΠΑΟΚ αν είχε στην πρώτη ώρα του αγώνα καλύτερους τους Βούκιτς και Νάτχο, ίσως να ήταν τα πράγματα πιο εύκολα για αυτόν. Ο Ισραηλινός ανέβηκε βέβαια μετά το 60΄όταν και πήγε στη φυσική του θέση. Πάντως κορυφαίος του ΠΑΟΚ ήταν ο Μιγκέλ Βίτορ ο οποίος κατάπιε τον Μπεργκ αντιδρώντας ουσιαστικά στο κάζο του τελικού.
Τώρα ο Γεωργιάδης βέβαια πρέπει να αντιμετωπίσει το πρώτο του μεγάλο πλήγμα. Την απουσία του Ινσαουράλδε ο οποίος χτύπησε τον Κουτρουμπή στη φισούνα και γράφτηκε το θέμα ως έχει στο φύλλο αγώνα.
Επειδή ήταν αργά και έπρεπε να φύγω για το αεροδρόμιο, δεν είδα βέβαια αν γράφτηκε τίποτα για τον Κουτρουμπή ούτε άκουσα τον προπονητή του ΠΑΟΚ να ωρύεται στη συνέντευξη Τύπου για τις προκλήσεις του στόπερ του Παναθηναϊκού που έδειχνε τέσσερα στους παίκτες του ΠΑΟΚ. Τον Αναστασίου τον άκουσα να λέει για τον παίκτη του ΠΑΟΚ που έκανε κάτι στα αποδυτήρια που πρέπει να το γράψει ο διαιτητής στο φύλλο αγώνα. Όπως έμαθα για τις πιέσεις που ασκήθηκαν για να γραφτεί χτύπημα και όχι απώθηση. Κάτι που συμβαίνει σε εννέα από τις δέκα ανάλογες περιπτώσεις. Ο Αναστασίου βέβαια κοιτάει να βρει πλεονέκτημα μέσα από τη χθεσινή του χασούρα, αλλά ο τρόπος που το κάνει δίνει και το στίγμα του χαρακτήρα του. Και εδώ θα είμαστε για να τον κρίνουμε όταν θα έρθουνε δύσκολες στιγμές για την ομάδα του.
Για τον Ινσαουράλδε που έκανε ότι έκανε, στο χρονικό σημείο που το έκανε, αφήνοντας την ομάδα με ένα πολύ σημαντικό κενό αφού στόπερ δεν υπάρχουν στον ΠΑΟΚ, ότι και να πεις ή να γράψεις είναι λίγο. Όταν κρίνω κάποιον, θέλω να μπαίνω στη θέση του και πραγματικά έχω φτάσει και εγώ στο σημείο να θέλω να δώσω σε κάποιον μια μπουνιά. Δεκάδες φορές. Όμως δεν το κάνω γιατί πολλοί λόγοι με οδηγούν στο να αντιληφθώ το λάθος. Για τον Ινσαουράλδε, προφανώς δεν υπάρχουν αυτοί οι λόγοι, με αποτέλεσμα ο Γεωργιάδης αυτή τη στιγμή να πρέπει να ετοιμάσει μία ομάδα που έχει έναν κανονικό στόπερ, έναν φοβικό, τον Κατσουράνη που είναι τραυματίας και μάλλον δεν μπορεί και πάμε στις λύσεις Σκόνδρα και Τζαβέλλα με τον δεύτερο να πρέπει να δώσει ανάσες και στον Λίνο που δεν μπορεί να πάρει σερί τα πλέι οφς.
Η τιμωρία της Λίγκας, μάλλον θα πρέπει να συνδυαστεί και με αυτή του ΠΑΟΚ.
Και πάμε στα επεισόδια. Απογοήτευση γιατί πίστεψα για λίγο πως μπορούμε να δούμε μία εικόνα οπαδών των δύο μεγάλων ομάδων στο ίδιο γήπεδο. Τελικά δεν μπορούμε και το γιατί φάνηκε σε όλες τις εκδοχές του.
Όσο για τους λόγους που συμβαίνει αυτό, ας μη κάνω καμία κοινωνιολογική ανάλυση και σκίσει κανείς τα πτυχία του. Ολόκληρη επιστήμη είναι άλλωστε.
Αυτό που σίγουρα συμβαίνει πάντως, είναι πως για να αλλάξουν τα δεδομένα, θα πρέπει ο οργανισμός ΠΑΟΚ να βγάλει υγεία. Και αυτό ξεκινά από την ηγεσία και τα στελέχη της. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να φτιάξει τη δομή του, να δυναμώσει τα στελέχη του – αυτά που υπάρχουν ή αυτά που θα έρθουν – και να μη δείχνει μία εικόνα αδυναμίας που επιτρέπει στον καθένα να κάνει ότι γουστάρει.
Και το καλοκαίρι πλησιάζει. Είναι μία ακόμη ευκαιρία για τους πάντες να στήσουν μία δομή που θα πείθει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου