Για να μην πάμε πολύ πίσω (μια και το μεγαλύτερο μέρος του αναγνωστικού κοινού σε ένα site δεν είχε καν γεννηθεί τότε) οι ομάδες που κυριάρχησαν στην ποδοσφαιρική Ευρώπη στο πρόσφατο παρελθόν αγωνίζονταν με 4-4-2.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Θα ξεχάσει κανείς την εκπληκτική ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τη δεκαετία του ’90, που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά της; Γκιγκς – Μπέκαμ στα άκρα, Σκόουλς – Κιν στον άξονα και επιθετικό δίδυμο Κόουλ-Γιορκ. Ένα ασύλληπτο 4-4-2 για τη Γιουνάιτεντ, που «έπνιγε» κάθε αντίπαλο με το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο στο Όλντ Τράφορντ και όχι μόνο.
Ρεάλ Μαδρίτης. Ή αλλιώς «γκαλάκτικος». Ναι, αυτή η Ρεάλ των μεγάλων αστέρων στην αρχή του 21ου αιώνα αγωνιζόταν με 4-4-2. Και μάλιστα σε ρόμβο. Γιατί πως αλλιώς θα χωρούσαν στην ίδια ενδεκάδα Ζιντάν, Φίγκο, Ραούλ και Ρονάλντο; Μακελελέ μοναδικός «κόφτης», δεξιά Φίγκο, αριστερά ΜακΜάναμαν ή Γκούτι και ο Ζιντάν πίσω από τους Ραούλ και Ρονάλντο. Πως αλλιώς θα χωρούσαν είπα; Στο... σύγχρονο ποδόσφαιρο ακόμα και δύο από τους κορυφαίους επιθετικούς του πλανήτη να διαθέτουν οι ομάδες, ο ένας «θυσιάζεται» είτε στο πλάι, είτε στον… πάγκο. Γιατί η «μόδα» επιβάλει σχήματα με έναν επιθετικό στην κορυφή και ακόμη πιο ενισχυμένο κέντρο.
Θέλετε παραδείγματα; Βεβαίως. Η φετινή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η φετινή Παρί Σεν Ζερμέν. Φαν Πέρσι και Ρούνεϊ η μεν, Ιμπραϊμοβιτς και Καβάνι η δε. Κι όμως ούτε ο Μόγιες (μέχρι να φύγει), ούτε ο Μπλαν επιλέγουν το 4-4-2, «καίγοντας» κάποια από τα πιο δυνατά τους χαρτιά. Ο Ρούνεϊ στη Γιουνάιτεντ βολοδέρνει κάπου ανάμεσα στον Φαν Πέρσι και στα χαφ, ενώ ο Καβάνι κάνει τον εξτρέμ, χωρίς να είναι.
Χωρίς να είμαι προπονητής, αλλά νομίζω ότι το σχήμα το ορίζουν οι ποδοσφαιριστές που διαθέτει η κάθε ομάδα. Και επειδή εμείς αγαπάμε το ποδόσφαιρο ψηφίζουμε 4-4-2. Ή αλλιώς "FourFourTwo".
Το ταξίδι στο χώρο της αυθεντικής μπάλας μόλις ξεκίνησε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου