Κάθε
τέσσερα χρόνια, το Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί το ραντεβού των κορυφαίων
ποδοσφαιριστών του πλανήτη. Όλα τα αστέρια ή σχεδόν όλα (όπως θα δείτε)
θα δώσουν τη δική τους μάχη φέτος στη Βραζιλία, προκειμένου να
αναδεχθούν παγκόσμιοι πρωταθλητές με τη φανέλα της εθνικής τους ομάδας.
Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που, αν βρίσκονται στο top επίπεδο, θα παρακολουθήσουν το Μουντιάλ από το σπίτι τους ή από... κάποια παραλία. Γιατί είτε ο σύλλογός τους δεν βρέθηκε φέτος στο υψηλότερο επίπεδο, είτε γιατί ο ομοσπονδιακός τεχνικός έκρινε πως δε χωρούσαν στην ομάδα, είτε γιατί... δεν ήθελε να βλέπει στα μάτια του το συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή.
Ας δούμε τις δέκα πιο τρανταχτές περιπτώσεις παικτών που αποκλείστηκαν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα τραυματισμού.
Κάρλος Τέβεζ (Αργεντινή)
Είναι από τις περιπτώσεις που ο προπονητής δεν ήθελε να ακούει στα αυτιά του ούτε καν το όνομα του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή. Αλεχάντρο Σαμπέγια και Κάρλος Τέβεζ τα έχουν «σπάσει» από το 2011, με αποτέλεσμα ο επιθετικός της Γιουβέντους να μη βρίσκεται στην αποστολή της Αργεντινής για τα γήπεδα της Βραζιλίας. Αν και στους φιλάθλους δεν άρεσε καθόλου η συγκεκριμένη απόφαση, για τον Τέβεζ ήταν μάλλον κάτι αναμενόμενο, αφού και ο ίδιος δε θέλει καν να βλέπει τον ομοσπονδιακό τεχνικό της χώρας του.
Σαμίρ Νασρί (Γαλλία)
Ίσως το πιο μεγάλο «μπαμ» στις αποστολές και των 32 φιναλίστ. Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του αγγλικού πρωταθλήματος με την Μάντσεστερ Σίτι (που πέτυχε και γκολ στον τελευταίο αγώνα) ο Σαμίρ Νασρί «κόπηκε» από τον Ντιντιέ Ντεσάμπ. Σαν εξήγηση, ο γάλλος ομοσπονδιακός τεχνικός δήλωσε πως ο 27χρονος άσος δεν αποδίδει με τους «τρικολόρ» τόσο καλά, όσο με τη Σίτι και για το λόγο αυτό δε βρέθηκε στην τελική 23αδα. Κάτι που δεν άρεσε καθόλου στη σύντροφο του Νασρί, Ανάρα Ατάνιες, η οποία στη συνέχεια «στόλισε» για τα καλά στο Twitter τον Ντιντιέ Ντεσάμπ.
Κακά (Βραζιλία)
Ίσως ο τελευταίος βιρτουόζος επιτελικός μέσος της εθνικής Βραζιλίας. Για τον Κακά και τα κατορθώματά του ότι και να πει κανείς είναι λίγο, όμως ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι αποφάσισε να μη συμπεριλάβει στην αποστολή παίκτες-10αρια τύπου Κακά, ώστε να υπάρχουν περισσότερα τρεξίματα στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ίσως αν η Μίλαν είχε καλύτερη πορεία στο φετινό Καμπιονάτο, ο Κακά να βρισκόταν στην 23αδα της «σελεσάο».
Μιράντα (Βραζιλία)
Από τις περιπτώσεις που έπεσε θύμα της πληρότητας στη θέση που αγωνίζεται. Γιατί ο Μιράντα, που ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην άμυνα της Ατλέτικο Μαδρίτης σε Ισπανία και Ευρώπη, δικαιούταν και με το παραπάνω μια θέση στην αποστολή της εθνικής Βραζιλίας. Μπορεί όμως να πει κανείς κάτι στον Σκολάρι που επέλεξε Τιάγκο Σίλβα, Νταβίντ Λουίς και Ντάντε; Ίσως μόνο στην επιλογή του Ενρίκε να υπάρχει αμφιβολία.
Τζουζέπε Ρόσι (Ιταλία)
Σαν «βόμβα» έσκασε στην Ιταλία η είδηση πως ο Τσέζαρε Πραντέλι δεν επέλεξε στον Τζουσέπε Ρόσι στην τελική 23αδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Μπορεί τον Ιανουάριο να χτύπησε στο δεξί γόνατο (τότε ήταν πρώτος σκόρερ στη Serie A) και να έμεινε για τέσσερις μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης, όμως ο Ρόσι επέστρεψε τον Μάιο στις υποχρεώσεις της Φιορεντίνα, συνεχίζοντας εκ νέου την εκπληκτική επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Βρέθηκε στην προεπιλογή της «σκουάτρα ατζούρα», όμως στη συνέχεια ο ομοσπονδιακός τεχνικός προτίμησε για back-up του Μπαλοτέλι τους Σέρτσι, Ιμόμπιλε και... Κασάνο!
Ίσκο (Ισπανία)
Η πληρότητα στο χώρο της μεσαίας γραμμής της Ρεάλ Μαδρίτης δεν έδωσε το δικαίωμα στον Ίσκο να είναι βασικός στη «βασίλισσα». Προερχόμενος από τον πάγκο όμως, ο 22χρονος άσος έδωσε πολλές λύσεις στον Κάρλο Αντσελότι στην πορεία των «μερένγκες» προς την κορυφή της Ευρώπης. Ίσως αυτή η πληρότητα στο κέντρο και της εθνικής Ισπανίας άφησε τον Ίσκο εκτός Μουντιάλ, όμως είναι δεδομένο πως έχει όλα τα χρόνια μπροστά του για να είναι παρών στις μεγάλες διοργανώσεις με τους «φούριας ρόχας».
Άσλεϊ Κόουλ (Αγγλία)
Για πάνω από μια δεκαετία ήταν το βασικό αριστερό μπακ της εθνικής Αγγλίας. Με μεγάλη καριέρα στην Τσέλσι όλα αυτά τα χρόνια, φέτος ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τον 34χρονο Κόουλ, που είδε τον Ζοζέ Μουρίνιο να επιλέγει τον Αθπιλικουέτα για το αριστερό άκρο της άμυνας. Με αυτή τη λογική της ανανέωσης και ο Ρόι Χότζον πήρε στην αποστολή της εθνικής Αγγλίας τους Μπέινς και Σο. Έπειτα από τον αποκλεισμό του από το Μουντιάλ, ο Άσλεϊ Κόουλ ανακοίνωσε πως αποσύρεται από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του.
Λούκας Μόουρα (Βραζιλία)
45 εκατομμύρια ευρώ έδωσε τον Ιανουάριο του 2013 η Παρί Σεν Ζερμέν στη Σάο Πάολο για να κάνει δικό της το next big thing του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Και δεν το μετάνιωσε, αφού ο 22χρονος Λούκας Μόουρα είναι από τους καλύτερους παίκτες των παριζιάνων, αγωνιζόμενος είτε στα άκρα, είτε στο κέντρο. Ο Σκολάρι όμως έκρινε ότι δε χωρούσε στο πληρέστατο κέντρο της «σελεσάο». Όπως και στην περίπτωση του Ίσκο έχει όλα τα χρόνια μπροστά του για να γίνει ο ηγέτης της εθνικής Βραζιλίας.
Φερνάντο Γιορέντε (Ισπανία)
Ένα ακόμη «θύμα» του πλουραλισμού της εθνικής Ισπανίας. Παρά τα 16 τέρματά του με τη Γιουβέντους φέτος στο Καμπιονάτο, ο Γιορέντε δε χώρεσε στην 23αδα των «φούριας ρόχας», καθώς ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε επέλεξε για την επίθεση τους Ντιέγκο Κόστα, Τόρες, Βίγια και Πέδρο. Στην ίδια κατηγορία με τον Γιορέντε ανήκει και ο Νεγρέδο της Μάντσεστερ Σίτι.
Μάριο Γκόμεζ (Γερμανία)
Πρόκειται για ένα τεράστιο ρίσκο από πλευράς Γιόακιμ Λεβ. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γερμανίας πάει στη Βραζιλία με μοναδικό κεντρικό επιθετικό τον 36χρονο Μίροσλαβ Κλόζε. Ο Μάριο Γκόμεζ μπορεί να ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς φέτος με την Φιορεντίνα, όμως θα μπορούσε να βρίσκεται έστω στην αποστολή, αφού αν «στραβώσει» κάτι με τον Κλόζε, τα «πάντσερ» δε θα έχουν παίκτη που να μπορεί να αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης και θα καταφύγουν σε λύσεις τύπου Ποντόλσκι, Σούρλε και Μίλερ. Και τα προβλήματα ήδη άρχισαν, αφού ο Ρόις τραυματίστηκε σοβαρά και χάνει το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που, αν βρίσκονται στο top επίπεδο, θα παρακολουθήσουν το Μουντιάλ από το σπίτι τους ή από... κάποια παραλία. Γιατί είτε ο σύλλογός τους δεν βρέθηκε φέτος στο υψηλότερο επίπεδο, είτε γιατί ο ομοσπονδιακός τεχνικός έκρινε πως δε χωρούσαν στην ομάδα, είτε γιατί... δεν ήθελε να βλέπει στα μάτια του το συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή.
Ας δούμε τις δέκα πιο τρανταχτές περιπτώσεις παικτών που αποκλείστηκαν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα τραυματισμού.
Κάρλος Τέβεζ (Αργεντινή)
Είναι από τις περιπτώσεις που ο προπονητής δεν ήθελε να ακούει στα αυτιά του ούτε καν το όνομα του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή. Αλεχάντρο Σαμπέγια και Κάρλος Τέβεζ τα έχουν «σπάσει» από το 2011, με αποτέλεσμα ο επιθετικός της Γιουβέντους να μη βρίσκεται στην αποστολή της Αργεντινής για τα γήπεδα της Βραζιλίας. Αν και στους φιλάθλους δεν άρεσε καθόλου η συγκεκριμένη απόφαση, για τον Τέβεζ ήταν μάλλον κάτι αναμενόμενο, αφού και ο ίδιος δε θέλει καν να βλέπει τον ομοσπονδιακό τεχνικό της χώρας του.
Σαμίρ Νασρί (Γαλλία)
Ίσως το πιο μεγάλο «μπαμ» στις αποστολές και των 32 φιναλίστ. Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του αγγλικού πρωταθλήματος με την Μάντσεστερ Σίτι (που πέτυχε και γκολ στον τελευταίο αγώνα) ο Σαμίρ Νασρί «κόπηκε» από τον Ντιντιέ Ντεσάμπ. Σαν εξήγηση, ο γάλλος ομοσπονδιακός τεχνικός δήλωσε πως ο 27χρονος άσος δεν αποδίδει με τους «τρικολόρ» τόσο καλά, όσο με τη Σίτι και για το λόγο αυτό δε βρέθηκε στην τελική 23αδα. Κάτι που δεν άρεσε καθόλου στη σύντροφο του Νασρί, Ανάρα Ατάνιες, η οποία στη συνέχεια «στόλισε» για τα καλά στο Twitter τον Ντιντιέ Ντεσάμπ.
Κακά (Βραζιλία)
Ίσως ο τελευταίος βιρτουόζος επιτελικός μέσος της εθνικής Βραζιλίας. Για τον Κακά και τα κατορθώματά του ότι και να πει κανείς είναι λίγο, όμως ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι αποφάσισε να μη συμπεριλάβει στην αποστολή παίκτες-10αρια τύπου Κακά, ώστε να υπάρχουν περισσότερα τρεξίματα στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ίσως αν η Μίλαν είχε καλύτερη πορεία στο φετινό Καμπιονάτο, ο Κακά να βρισκόταν στην 23αδα της «σελεσάο».
Μιράντα (Βραζιλία)
Από τις περιπτώσεις που έπεσε θύμα της πληρότητας στη θέση που αγωνίζεται. Γιατί ο Μιράντα, που ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην άμυνα της Ατλέτικο Μαδρίτης σε Ισπανία και Ευρώπη, δικαιούταν και με το παραπάνω μια θέση στην αποστολή της εθνικής Βραζιλίας. Μπορεί όμως να πει κανείς κάτι στον Σκολάρι που επέλεξε Τιάγκο Σίλβα, Νταβίντ Λουίς και Ντάντε; Ίσως μόνο στην επιλογή του Ενρίκε να υπάρχει αμφιβολία.
Τζουζέπε Ρόσι (Ιταλία)
Σαν «βόμβα» έσκασε στην Ιταλία η είδηση πως ο Τσέζαρε Πραντέλι δεν επέλεξε στον Τζουσέπε Ρόσι στην τελική 23αδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Μπορεί τον Ιανουάριο να χτύπησε στο δεξί γόνατο (τότε ήταν πρώτος σκόρερ στη Serie A) και να έμεινε για τέσσερις μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης, όμως ο Ρόσι επέστρεψε τον Μάιο στις υποχρεώσεις της Φιορεντίνα, συνεχίζοντας εκ νέου την εκπληκτική επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Βρέθηκε στην προεπιλογή της «σκουάτρα ατζούρα», όμως στη συνέχεια ο ομοσπονδιακός τεχνικός προτίμησε για back-up του Μπαλοτέλι τους Σέρτσι, Ιμόμπιλε και... Κασάνο!
Ίσκο (Ισπανία)
Η πληρότητα στο χώρο της μεσαίας γραμμής της Ρεάλ Μαδρίτης δεν έδωσε το δικαίωμα στον Ίσκο να είναι βασικός στη «βασίλισσα». Προερχόμενος από τον πάγκο όμως, ο 22χρονος άσος έδωσε πολλές λύσεις στον Κάρλο Αντσελότι στην πορεία των «μερένγκες» προς την κορυφή της Ευρώπης. Ίσως αυτή η πληρότητα στο κέντρο και της εθνικής Ισπανίας άφησε τον Ίσκο εκτός Μουντιάλ, όμως είναι δεδομένο πως έχει όλα τα χρόνια μπροστά του για να είναι παρών στις μεγάλες διοργανώσεις με τους «φούριας ρόχας».
Άσλεϊ Κόουλ (Αγγλία)
Για πάνω από μια δεκαετία ήταν το βασικό αριστερό μπακ της εθνικής Αγγλίας. Με μεγάλη καριέρα στην Τσέλσι όλα αυτά τα χρόνια, φέτος ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τον 34χρονο Κόουλ, που είδε τον Ζοζέ Μουρίνιο να επιλέγει τον Αθπιλικουέτα για το αριστερό άκρο της άμυνας. Με αυτή τη λογική της ανανέωσης και ο Ρόι Χότζον πήρε στην αποστολή της εθνικής Αγγλίας τους Μπέινς και Σο. Έπειτα από τον αποκλεισμό του από το Μουντιάλ, ο Άσλεϊ Κόουλ ανακοίνωσε πως αποσύρεται από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του.
Λούκας Μόουρα (Βραζιλία)
45 εκατομμύρια ευρώ έδωσε τον Ιανουάριο του 2013 η Παρί Σεν Ζερμέν στη Σάο Πάολο για να κάνει δικό της το next big thing του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Και δεν το μετάνιωσε, αφού ο 22χρονος Λούκας Μόουρα είναι από τους καλύτερους παίκτες των παριζιάνων, αγωνιζόμενος είτε στα άκρα, είτε στο κέντρο. Ο Σκολάρι όμως έκρινε ότι δε χωρούσε στο πληρέστατο κέντρο της «σελεσάο». Όπως και στην περίπτωση του Ίσκο έχει όλα τα χρόνια μπροστά του για να γίνει ο ηγέτης της εθνικής Βραζιλίας.
Φερνάντο Γιορέντε (Ισπανία)
Ένα ακόμη «θύμα» του πλουραλισμού της εθνικής Ισπανίας. Παρά τα 16 τέρματά του με τη Γιουβέντους φέτος στο Καμπιονάτο, ο Γιορέντε δε χώρεσε στην 23αδα των «φούριας ρόχας», καθώς ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε επέλεξε για την επίθεση τους Ντιέγκο Κόστα, Τόρες, Βίγια και Πέδρο. Στην ίδια κατηγορία με τον Γιορέντε ανήκει και ο Νεγρέδο της Μάντσεστερ Σίτι.
Μάριο Γκόμεζ (Γερμανία)
Πρόκειται για ένα τεράστιο ρίσκο από πλευράς Γιόακιμ Λεβ. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γερμανίας πάει στη Βραζιλία με μοναδικό κεντρικό επιθετικό τον 36χρονο Μίροσλαβ Κλόζε. Ο Μάριο Γκόμεζ μπορεί να ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς φέτος με την Φιορεντίνα, όμως θα μπορούσε να βρίσκεται έστω στην αποστολή, αφού αν «στραβώσει» κάτι με τον Κλόζε, τα «πάντσερ» δε θα έχουν παίκτη που να μπορεί να αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης και θα καταφύγουν σε λύσεις τύπου Ποντόλσκι, Σούρλε και Μίλερ. Και τα προβλήματα ήδη άρχισαν, αφού ο Ρόις τραυματίστηκε σοβαρά και χάνει το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου