Πώς σας
φάνηκε το χθεσινοβραδυνό, παλικάρια του μπάσκετ; Το ευχαριστηθήκατε;
Ζηλέψατε, μήπως, τη δόξα των ποδοσφαιριστών; Σας άρεσε αυτό που πέτυχαν,
οι «ξυπόλητοι», οι «αγράμματοι», αυτοί που πηγαίνουν σε Μουντιάλ και
τσακώνονται για ψύλλου πήδημα, οι ίδιοι που το 2004 πλακώθηκαν για τα
πριμ ανήμερα του τελικού, ενώ ζούσαν τις μεγαλύτερες στιγμές της ζωής
τους;
Πώς σας φαίνεται που έγιναν αυτοί παράδειγμα προς μίμηση, στη θέση τη δική σας; Που πάνε να σας κλέψουν τον τίτλο της «επίσημης αγαπημένης»;
Σας έχω νέα, παλικάρια του μπάσκετ. Υπάρχει, μπροστά σας, πεδίον δόξης λαμπρόν. Το δικό σας Μουντιάλ. Εκεί δεν είμαστε φτωχός συγγενής, αλλά φαβορί για μία διάκριση, όπως και αν αυτή ορίζεται.
Αρκεί να πάμε. Πλήρεις. Και να παίξουμε. Ετοιμοι και μονοιασμένοι.
Εθνική ομάδα δεν είναι το σύνολο των πατριωτισμών μας. Αυτές οι ανοησίες πέθαναν τη μέρα που άρχισαν να λυμαίνονται τη χώρα και να μολύνουν τα σύμβολά της φασιστόμουτρα και φαιοί πατριδοκάπηλοι.
Όχι. Εθνική ομάδα είναι η ευκαιρία σας, να ενώσετε για λίγο τους συμπατριώτες σας, να μοιράσετε χαμόγελα, να πάρετε και να δώσετε ανάσες, να αποδείξετε ότι αυτό που φτιάξατε ξεφεύγει από την καθημερινή μας κακομοιριά. Ότι υπάρχει και μία άλλη Ελλάδα, που εμφανίζεται όταν χτυπάει η μπάλα.
Το ξεχάσατε κιόλας το Βελιγράδι; Την Ιαπωνία, τη θυμάστε;
Το μπάσκετ αργοπεθαίνει, το σπίτι σας καίγεται, αλλά εσείς χορεύετε γύρω από παιδικά πείσματα και φτηνές δικαιολογίες. Των οικιών υμών εμπιμπραμένων, υμείς άδετε.
Μη κοιτάζετε αλλού. Σε εσάς μιλάω.
Εάν δεν καταλάβατε τίποτε από το χθεσινό, δεν θα καταλάβετε ποτέ, τίποτε. Και, όχι, δεν αρκούν αυτά που έχετε προσφέρει. Δεν έχει ημερομηνία λήξης η προσφορά στην Εθνική ομάδα.
Εσείς, αγαπητέ, που αισθανθήκατε κουρασμένος στα 30 σας, να πάτε στο γήπεδο για να κάνετε γυμναστική. Ετσι ξεπερνιέται η κόπωση. Προπόνηση δεν είναι μόνο τα σουτάκια. Τον Καραγκούνη τον έχετε ακουστά; Σας φάνηκε να τον πήραν τα χρόνια; Θυμάστε να έλειψε ποτέ από την Εθνική;
Εσείς που ζητάτε ρεπό για να εμφανιστείτε φρέσκος τον Μάιο και να γλιτώσετε από τις βρισιές της εξέδρας, της δικής σας υποτίθεται εξέδρας, να θυμάστε ότι υπάρχει και μία εξέδρα που δεν θα σας βρίσει ποτέ. Μα ποτέ. Αυτήν οφείλετε να υπηρετήσετε. Όχι τις ορδές και τις πορδές των βαρβάρων.
Εσείς που λέτε ότι ο οργανισμός σας έφτασε στα κόκκινα, να πάτε στη Σεβίλλη και να χτυπήσετε την πόρτα του διπλανού αποδυτηρίου. Μόλις δείτε τον Μάνου Τζινόμπιλι, θα σας περάσουν όλα. Ο Τζινόμπιλι κοντεύει τα 40, έχει στα πόδια του 100 αγώνες ΝΒΑ και 100 τραυματισμούς, στο σπίτι τον περιμένουν 100 κουτσούβελα, αλλά έχει και 100 κιλά αρχ*δια.
Εσείς που κρύβεστε κάτω από τα φουστάνια της μαμάς για να κάνετε εύσχημη κοπάνα, να βγείτε για να πάρετε καθαρό αέρα, πριν σας ζαλίσει η τσίκνα. Οι άνδρες έχουν φωνή και μιλάνε. Να πάρετε την ευθύνη πριν σας πουν σκλάβους. Αλήθεια, πιστεύετε ότι οι ποδοσφαιριστές του Μουντιάλ είναι ασφαλισμένοι για δάκο και για το τσίμπημα της μύγας τσε-τσε; Ποιος θα τους αποζημιώσει εάν πάθουν τέτανο από δάγκωμα του Σουάρες;
Εάν ήμουν ο Φώτης Κατσικάρης, θα τους καλούσα όλους, όλους ανεξαιρέτως όμως, για το Μουντομπάσκετ. Παγκόσμιο Κύπελλο είναι, όχι τουρνουά «Ακρόπολις». Για Μουντιάλ πρόκειται και όχι για Κύπελλο Ελλάδας, αν και ορισμένοι από εσάς θεωρούν σημαντικότερο το Κύπελλο Ελλάδας. Ολους. Εκόντες και άκοντες. Πρόθυμους κι απρόθυμους.
Πανστρατιά. Εκτάκτως. Εκτακτη επιστράτευση.
Οι παλιοί ας τύχουν ειδικής μεταχείρισης. Καμία αντίρρηση.
Όποιος αρνηθεί, να τιμωρηθεί, χωρίς δισταγμό, σύμφωνα με τους κανονισμούς. Ετσι θα έχει τη δυνατότητα να ξεκουράσει το κορμί του.
Ειδάλλως, θα πάμε στην Ισπανία με τους πρόθυμους. Με τους αθλητές που έχουν συναίσθηση της αποστολής και των καθηκόντων τους. Με αυτούς που ντρέπονται να πουν «όχι» και θεωρούν ύψιστο προσόν, την ικανότητα να σκορπίζουν χαρά και χαμόγελα στους φιλάθλους.
Στους πραγματικούς φιλάθλους και όχι στον Mitsos7, τον Panos13 και τον KostasGate4.
Κι αν παρ’ελπίδα μείνουν όλοι οι λεβέντες μας στο σπίτι, έχουμε κι άλλη λύση. Θα κλωνοποιήσουμε τον Καραγκούνη και θα τον ξαμολύσουμε ατάιστο στο παρκέ.
Με τα κότσια και με το θάρρος που κουβαλάει στο σορτσάκι του, ο «Κάρα» είναι ικανός να βγει πρώτος ριμπάουντερ.
Πώς σας φαίνεται που έγιναν αυτοί παράδειγμα προς μίμηση, στη θέση τη δική σας; Που πάνε να σας κλέψουν τον τίτλο της «επίσημης αγαπημένης»;
Σας έχω νέα, παλικάρια του μπάσκετ. Υπάρχει, μπροστά σας, πεδίον δόξης λαμπρόν. Το δικό σας Μουντιάλ. Εκεί δεν είμαστε φτωχός συγγενής, αλλά φαβορί για μία διάκριση, όπως και αν αυτή ορίζεται.
Αρκεί να πάμε. Πλήρεις. Και να παίξουμε. Ετοιμοι και μονοιασμένοι.
Εθνική ομάδα δεν είναι το σύνολο των πατριωτισμών μας. Αυτές οι ανοησίες πέθαναν τη μέρα που άρχισαν να λυμαίνονται τη χώρα και να μολύνουν τα σύμβολά της φασιστόμουτρα και φαιοί πατριδοκάπηλοι.
Όχι. Εθνική ομάδα είναι η ευκαιρία σας, να ενώσετε για λίγο τους συμπατριώτες σας, να μοιράσετε χαμόγελα, να πάρετε και να δώσετε ανάσες, να αποδείξετε ότι αυτό που φτιάξατε ξεφεύγει από την καθημερινή μας κακομοιριά. Ότι υπάρχει και μία άλλη Ελλάδα, που εμφανίζεται όταν χτυπάει η μπάλα.
Το ξεχάσατε κιόλας το Βελιγράδι; Την Ιαπωνία, τη θυμάστε;
Το μπάσκετ αργοπεθαίνει, το σπίτι σας καίγεται, αλλά εσείς χορεύετε γύρω από παιδικά πείσματα και φτηνές δικαιολογίες. Των οικιών υμών εμπιμπραμένων, υμείς άδετε.
Μη κοιτάζετε αλλού. Σε εσάς μιλάω.
Εάν δεν καταλάβατε τίποτε από το χθεσινό, δεν θα καταλάβετε ποτέ, τίποτε. Και, όχι, δεν αρκούν αυτά που έχετε προσφέρει. Δεν έχει ημερομηνία λήξης η προσφορά στην Εθνική ομάδα.
Εσείς, αγαπητέ, που αισθανθήκατε κουρασμένος στα 30 σας, να πάτε στο γήπεδο για να κάνετε γυμναστική. Ετσι ξεπερνιέται η κόπωση. Προπόνηση δεν είναι μόνο τα σουτάκια. Τον Καραγκούνη τον έχετε ακουστά; Σας φάνηκε να τον πήραν τα χρόνια; Θυμάστε να έλειψε ποτέ από την Εθνική;
Εσείς που ζητάτε ρεπό για να εμφανιστείτε φρέσκος τον Μάιο και να γλιτώσετε από τις βρισιές της εξέδρας, της δικής σας υποτίθεται εξέδρας, να θυμάστε ότι υπάρχει και μία εξέδρα που δεν θα σας βρίσει ποτέ. Μα ποτέ. Αυτήν οφείλετε να υπηρετήσετε. Όχι τις ορδές και τις πορδές των βαρβάρων.
Εσείς που λέτε ότι ο οργανισμός σας έφτασε στα κόκκινα, να πάτε στη Σεβίλλη και να χτυπήσετε την πόρτα του διπλανού αποδυτηρίου. Μόλις δείτε τον Μάνου Τζινόμπιλι, θα σας περάσουν όλα. Ο Τζινόμπιλι κοντεύει τα 40, έχει στα πόδια του 100 αγώνες ΝΒΑ και 100 τραυματισμούς, στο σπίτι τον περιμένουν 100 κουτσούβελα, αλλά έχει και 100 κιλά αρχ*δια.
Εσείς που κρύβεστε κάτω από τα φουστάνια της μαμάς για να κάνετε εύσχημη κοπάνα, να βγείτε για να πάρετε καθαρό αέρα, πριν σας ζαλίσει η τσίκνα. Οι άνδρες έχουν φωνή και μιλάνε. Να πάρετε την ευθύνη πριν σας πουν σκλάβους. Αλήθεια, πιστεύετε ότι οι ποδοσφαιριστές του Μουντιάλ είναι ασφαλισμένοι για δάκο και για το τσίμπημα της μύγας τσε-τσε; Ποιος θα τους αποζημιώσει εάν πάθουν τέτανο από δάγκωμα του Σουάρες;
Εάν ήμουν ο Φώτης Κατσικάρης, θα τους καλούσα όλους, όλους ανεξαιρέτως όμως, για το Μουντομπάσκετ. Παγκόσμιο Κύπελλο είναι, όχι τουρνουά «Ακρόπολις». Για Μουντιάλ πρόκειται και όχι για Κύπελλο Ελλάδας, αν και ορισμένοι από εσάς θεωρούν σημαντικότερο το Κύπελλο Ελλάδας. Ολους. Εκόντες και άκοντες. Πρόθυμους κι απρόθυμους.
Πανστρατιά. Εκτάκτως. Εκτακτη επιστράτευση.
Οι παλιοί ας τύχουν ειδικής μεταχείρισης. Καμία αντίρρηση.
Όποιος αρνηθεί, να τιμωρηθεί, χωρίς δισταγμό, σύμφωνα με τους κανονισμούς. Ετσι θα έχει τη δυνατότητα να ξεκουράσει το κορμί του.
Ειδάλλως, θα πάμε στην Ισπανία με τους πρόθυμους. Με τους αθλητές που έχουν συναίσθηση της αποστολής και των καθηκόντων τους. Με αυτούς που ντρέπονται να πουν «όχι» και θεωρούν ύψιστο προσόν, την ικανότητα να σκορπίζουν χαρά και χαμόγελα στους φιλάθλους.
Στους πραγματικούς φιλάθλους και όχι στον Mitsos7, τον Panos13 και τον KostasGate4.
Κι αν παρ’ελπίδα μείνουν όλοι οι λεβέντες μας στο σπίτι, έχουμε κι άλλη λύση. Θα κλωνοποιήσουμε τον Καραγκούνη και θα τον ξαμολύσουμε ατάιστο στο παρκέ.
Με τα κότσια και με το θάρρος που κουβαλάει στο σορτσάκι του, ο «Κάρα» είναι ικανός να βγει πρώτος ριμπάουντερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου