Το ότι δεν βλέπουμε ποδόσφαιρο με τα δικά τους μάτια, δεν σημαίνει ότι θα μας πάρουν τις ταυτότητες. Δεν θα μας βλέπουν σαν Έλληνες. Ούτε ότι θα πρέπει να ξαναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες.
Μιλάμε για μπάλλα, όχι για θρησκεία. Δηλαδή; Ρίχνει ένα σεισμό, έναν κατακλυσμό ο Θεός και όποιος τολμήσει να πει ότι φταίει ο μεγαλοδύναμος θα τον βγάλουν άθεο. Όχι, ρε. Μια ομάδα που δεν βλεπόταν με τίποτα η Ελλάδα κόντρα στην Κολομβία και Ιαπωνία και όποιος έλεγε ό, τι έβλεπαν τα ματάκια του ήταν κομπλέξα. Ανθέλληνας. Όχι, ρε.
Άγιος ο Θεός όταν κάνει καλό, Άγιος ο Θεός κι όταν κάνει κακό. Α, έτσι; Εθνική ομάδα είναι αυτη, αγία ομάδα θα πούμε κι ας μοιάζει με πατσαβούρα. Όχι, ρε.
Προτεραιότητα του Σάντος και το Πάτερ Ημών δεν είναι απλά η άμυνα. Είναι μη φάμε γκολ. Ποντάρουμε στο πάθος και τη ψυχή, μόνον για να μη σκοράρει ο αντίπαλος. Όχι, ρε, δεν την θέλω τέτοια εθνική. Δεν την χειροκροτώ.
Έλληνας είμαι και συμφωνώ μ' όλο τον πλανήτη που χαρακτήρισε αντιπαθητική, αντιποδοσφαιρική την ελληνική ομάδα στα δύο πρώτα ματσάκια. Παρακάτω.
Τι συνέβη που η Ελλάδα άλλαξε ταυτότητα κόντρα στην χύμα ομάδα της Ακτής. Αυτό δεν το είδανε; Ότι η Ακτή άφηνε τεράστιους χώρους, σαβάνες ολόκληρες στον αντίπαλο. Και ακόμα ότι μας έκανε καλό η απουσία του Κατσουράνη, που φροντίζει στην πιστή εφαρμογή του “συστήματος” Σάντος. Όχι στις αντεπιθέσεις και ό, τι βγει. Ακόμα κι όταν ο αντίπαλος είναι καλύτερος. Ακόμα κι όταν ο αντίπαλος δεν είναι ανώτερος.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑΕΙ τον πυρόκαυλο και φιλόδοξο Σάμαρη κι όχι τον έμπειρο Κατσουράνη ο apodytiriakias.gr
Κατσουράνης ή, Σάμαρης; Το ερώτημα είναι ποιος ο πλέον χρήσιμος. Δεν είναι ώρα τώρα να κρίνεις, να συγκρίνεις αξία ποδοσφαιρική. Το ερώτημα είναι ποιος ο πλέον απαραίτητος.
Τον Κατσουράνη τον ξέρουμε. Αυτός είναι. Τον Σάμαρη δεν τον ξέρουμε. Ό, τι έχει να δείξει σαν ποδοσφαιριστής δεν έχει προλάβει ακόμα να το βγάλει. Να το πω απότομα. Προτιμώ τον Σάμαρη. Και θα εξηγήσω γιατί.
Σε τέτοιο παιχνίδι, όπως αυτό με την Ακτή, όπου κρινόταν η πρόκριση, δεν έχεις ανάγκη την πείρα του Κατσουράνη. Όπως το λέω. Να την βράσω και να την κάνω κόλυβα την πείρα. Θέλω τον πυρόκαυλο Σάμαρη. Αυτόν που θα δώσει μάχη σε κάθε σημείο του γηπέδου και δεν θα έχει συνείδηση τι κάνει. Όπως το λέω. Αυτό θέλω.
Είμαι σίγουρος 100% ότι ο Σάμαρης δεν είχε συναίσθηση πόσο θα βοηθούσε την ομάδα αν σκοράρησε στο 1-0, όταν όρμησε στη φάση. Ούτε κι όταν έστειλε τη μπάλλα στα δίχτυα κατάλαβε τι έκανε. Τέτοιον παίκτη θέλεις σε τέτοιο ματς. Να μη “σκέπτεται” σκοπιμότητες. Να ρίχνεται σαν καμικάζε κι ό, τι βγει.
Με τον Σάμαρη, με παίκτες νέους και φιλόδοξους κι όχι έμπειρους Κατσουράνηδες, μ' αυτούς κυκλοφορεί το αίμα στην εθνική ομάδα. Με τον Σάμαρη γίνεται πιο κινητική ομάδα.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου