Γράφει ο Μιχάλης ΛεάνηςΠού βρίσκεται η ουσία του πέμπτου τελικού; Μα φυσικά στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης. Εκεί τελειώνει το παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός είχε αυτοσυγκέντρωση, ήταν μυαλωμένος, διάβασε τα miss match και κατέθεσε ενέργεια στο παρκέ, ενώ είχε εκπληκτικά ποσοστά στα δίποντα και στις ελεύθερες βολές.
Σε αγώνες αυτού του επιπέδου, όταν η διαφορά ξεφεύγει είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψει η ομάδα που είναι πίσω στο σκορ. Ο Παναθηναϊκός ξέρει να διαχειρίζεται αυτούς τους αγώνες και τις υπέρ του διαφορές, ενώ ο Ολυμπιακός από την στιγμή που έχασε το προβάδισμα (11-10, 4’) έμοιαζε παραδομένος. Φάνηκε απροετοίμαστος, όπως είχε συμβεί στο τέταρτο αλλά και στον πρώτο τελικό. Είχε αργές περιστροφές και ήταν μια ομάδα που έπαιζε σε slow motion. Χωρίς άμυνα δεν γίνεται να νικήσεις τα παιχνίδια σε αυτό το επίπεδο και ο Ολυμπιακός δέχτηκε 53 πόντους στο ημίχρονο. Με άμυνα από… αλουμινόχαρτο δεν έχεις ελπίδες. Η άμυνα «χτίζει» τη νίκη και η επίθεση στην δίνει. Ακόμα κι όταν ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο παιχνίδι, αυτό συνέβη γιατί ο Παναθηναϊκός είχε καταθέσει πολλή ενέργεια στο πρώτο ημίχρονο, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να αναρωτηθούν για την απόδοση βασικών τους παικτών. Δεν γίνεται σε αυτούς τους αγώνες οι καλύτεροί σου παίκτες να είναι ξένοι. Οι Λοτζέσκι, Κόλινς και Ντάνστον ξεχώρισαν για τον Ολυμπιακό, αλλά πέραν από τα συστήματα σε αυτά τα ματς, χρειάζονται η αυτοσυγκέντρωση και η προσωπικότητα των παικτών. Υπήρχε φόβος να δοκιμάσουν στο «ένας εναντίον ενός», γεγονός που δεν ταιριάζει σε παίκτες πρώτης γραμμής, ενώ και πάλι δεν φάνηκε ο πλουραλισμός του Ολυμπιακού στην επίθεση.
Ο Παναθηναϊκός αντιθέτως πήγε την σειρά εκεί όπου ήθελε και κατάφερε με 3+1 παίκτες να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ο Διαμαντίδης, ο Λάσμε κα ο Γκιστ είναι καλοί και κάθε φορά περιμένουν έναν συμπαίκτη τους να σταθεί δίπλα τους, ενώ το «τριφύλλι» στο τελευταίο παιχνίδι θα μπορούσε να κέρδιζε και με μεγαλύτερη διαφορά. Ο Παναθηναϊκός απέδειξε πως μπορείς να κάνεις τα πάντα, αν διαθέτεις πείσμα, θέληση και προσωπικότητα, ενώ έδειξε πως πέραν από την βοήθεια από τον πάγκο, πως χρειάζεται να έχεις παίκτες που να μπορούν να «διαβάζουν» το παιχνίδι κατά την εξέλιξή του. Ετσι παίζεται το σύγχρονο μπάσκετ.
Τέλος, οφείλουμε να σημειώσουμε πως ένα κομμάτι της επιτυχίας του Παναθηναϊκού ανήκει στον Αργύρη Πεδουλάκη. Εκείνος «έχτισε» την αμυντική λειτουργία των «πρασίνων» και οι παίκτες την ακολούθησαν ως το τέλος και παρά την αποχώρησή του.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου