Κάθησα και είδα και το φιλικό
της Εθνικής με την Νιγηρία τις πρώτες πρωϊνές ώρες, χωρίς να δίνω καμία
σημασία στο αποτέλεσμα. Διότι όπως έχω γράψει στα φιλικά δεν παίζει
κανένα ρόλο το αποτέλεσμα. Ηθελα να δω κάποιους παίκτες και γενικά τον
ρυθμό, που θα έχει η Εθνική σε αυτό το δεύτερο φιλικό. Διότι στο πρώτο
κόντρα στην Πορτογαλία είδαμε αυτό, που –περίπου- περιμέναμε. Μία Εθνική
να αμύνεται σχετικά καλά, αλλά να μην μπορεί να βγάλει μία σωστή
επίθεση μέχρι να γίνουν οι αλλαγές του δευτέρου ημιχρόνου. Βλέποντας και
τα δύο φιλικά μέχρι τώρα θέλω να σταθώ σε κάποια πρόσωπα.
ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗΣ: Και κόντρα στην Νιγηρία έκανε την διαφορά. Ο μοναδικός παίκτης της Εθνικής που μπορεί στο ένας εναντίον ενός να κάνει …παπάδες και να δημιουργήσει φάση για γκολ από το πουθενά. Είχε δύο εξαιρετικές ευκαιρίες, εκ των οποίων η δεύτερη προήλθε με συνεχόμενες ντρίμπλες, αλλά …κακό πλασέ. Αν θέλω να σταθώ κάπου στον Φετφατζίδη είναι, ότι πρέπει να είναι πιο απλός στην τελική προσπάθεια και πιο συγκεντρωμένος. Εννοώ ότι στο πλασέ, που έκανε στην πρώτη φάση απέναντι από τον τερματοφύλακα έπρεπε να βρει εστία και όχι να στείλει την μπάλα τόσο ψηλά άουτ. Στην δεύτερη απίστευτη προσωπική προσπάθεια θα μπορούσε να δώσει την μπάλα στον Γκέκα, που ήταν μόνος και θα σκόραρε, αντί να πλασάρει. Όπως και να έχει αυτός ο Φετφατζίδης ….φωνάζει , ότι πρέπει να είναι στο αρχικό σχήμα.
ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ: Τα χρόνια περνάνε, μα ο ….. «Καρα»
μένει. Πιο ώριμος από ποτέ ο «τυπάρας» στο παιχνίδι του είναι ο μόνος
από τα χαφ, που μπορεί να κρατήσει μπάλα στα πόδια , να κερδίσει κανένα
φάουλ, να κάνει μία πάσα της προκοπής. Κόντρα στη Νιγηρία από δική του
εξαιρετική πάσα, βρέθηκε μόνος του ο Φετφατζίδης απέναντι στον αντίπαλο
τερματοφύλακα. Επίσης λίγο αργότερα έκλεψε την μπάλα με πρέσινγκ την
έδωσε στον Χριστοδουλόπουλο, που με σουτ για λίγο δεν βρήκε στόχο. Ακόμα
ο «Καρα» εκτέλεσε έξυπνα ένα φάουλ έξω από την περιοχή.
Ολοι περίμεναν να σουτάρει, αλλά αυτός με λόμπα, προσπάθησε να βρει τον Γκέκα, που ήταν μόνος στην περιοχή, αλλά τελευταία στιγμή οι αμυντικοί της Νιγηρίας τον σταμάτησαν. Αυτός ο Καραγκούνης για 50, για 60 για 70 λεπτά; Οσο αντέχει πρέπει να είναι στην 11αδα της Εθνικής.
ΚΟΝΕ: Μπορεί στο δεύτερο ημίχρονο η απόδοση της Εθνικής να έπεσε σε σχέση με το πρώτο, αλλά η παρουσία του πίσω από τον επιθετικό σε ένα 4-2-3-1 που έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο ο Σάντος, ήταν ελπιδοφόρα. Νομίζω, ότι εκεί μπορεί να παίξει καλύτερα απ’ότι στα άκρα. Είχε ταχύτητα με την μπάλα στα πόδια, αλλά και ημιτελείς προσπάθειες. Ηταν, όμως, δραστήριος και νομίζω ότι σαν μία λύση από τον πάγκο είναι εξαιρετικός και θα πρέπει ο Σάντος να τον έχει υπόψη του.
Γενικά αυτό , που μου άρεσε στην Εθνική στο πρώτο ημίχρονο ήταν το πρέσινγκ, που προσπάθησε να παίξει και που στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατάφερε. Και αυτό, που μου έκανε εντύπωση είναι η συνοχή, που είδα σε μία ομάδα απαρτιζόμενη από παίκτες που πρώτη φορά έπαιζαν μεταξύ τους. Δεν θυμάμαι τέτοια ενδεκάδα να έχει χρησιμοποιήσει ο Σάντος στο παρελθόν. Με τόσες αλλαγές και νέα πρόσωπα. Ισως έπαιξε ρόλο αυτό και στην καλύτερη φρεσκάδα, που έβγαζε η Εθνική.
Και κάτι τελευταίο. Περισσότερες ευκαιρίες έκανε αυτή την φορά η Εθνική, αλλά το γκολ δεν ήρθε ούτε τώρα. Ο Μήτρογλου ακόμα ψάχνει τον ρυθμό του, ο Γκέκας μοιάζει….χαμένος στο γήπεδο και τα χαφ δεν σκοράρουν. Εκεί υπάρχει ένα θέμα, αλλά νομίζω, ότι αν η Εθνική συνεχίσει να δημιουργεί έστω τρεις-τέσσερις καθαρές ευκαιρίες σε κάθε ματς(όπως κόντρα στη Νιγηρία ), το γκολ θα έρθει. Αρκεί να υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση στην τελική προσπάθεια, που στα επίσημα ματς νομίζω, ότι θα υπάρχει.
ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗΣ: Και κόντρα στην Νιγηρία έκανε την διαφορά. Ο μοναδικός παίκτης της Εθνικής που μπορεί στο ένας εναντίον ενός να κάνει …παπάδες και να δημιουργήσει φάση για γκολ από το πουθενά. Είχε δύο εξαιρετικές ευκαιρίες, εκ των οποίων η δεύτερη προήλθε με συνεχόμενες ντρίμπλες, αλλά …κακό πλασέ. Αν θέλω να σταθώ κάπου στον Φετφατζίδη είναι, ότι πρέπει να είναι πιο απλός στην τελική προσπάθεια και πιο συγκεντρωμένος. Εννοώ ότι στο πλασέ, που έκανε στην πρώτη φάση απέναντι από τον τερματοφύλακα έπρεπε να βρει εστία και όχι να στείλει την μπάλα τόσο ψηλά άουτ. Στην δεύτερη απίστευτη προσωπική προσπάθεια θα μπορούσε να δώσει την μπάλα στον Γκέκα, που ήταν μόνος και θα σκόραρε, αντί να πλασάρει. Όπως και να έχει αυτός ο Φετφατζίδης ….φωνάζει , ότι πρέπει να είναι στο αρχικό σχήμα.
Ολοι περίμεναν να σουτάρει, αλλά αυτός με λόμπα, προσπάθησε να βρει τον Γκέκα, που ήταν μόνος στην περιοχή, αλλά τελευταία στιγμή οι αμυντικοί της Νιγηρίας τον σταμάτησαν. Αυτός ο Καραγκούνης για 50, για 60 για 70 λεπτά; Οσο αντέχει πρέπει να είναι στην 11αδα της Εθνικής.
ΚΟΝΕ: Μπορεί στο δεύτερο ημίχρονο η απόδοση της Εθνικής να έπεσε σε σχέση με το πρώτο, αλλά η παρουσία του πίσω από τον επιθετικό σε ένα 4-2-3-1 που έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο ο Σάντος, ήταν ελπιδοφόρα. Νομίζω, ότι εκεί μπορεί να παίξει καλύτερα απ’ότι στα άκρα. Είχε ταχύτητα με την μπάλα στα πόδια, αλλά και ημιτελείς προσπάθειες. Ηταν, όμως, δραστήριος και νομίζω ότι σαν μία λύση από τον πάγκο είναι εξαιρετικός και θα πρέπει ο Σάντος να τον έχει υπόψη του.
Γενικά αυτό , που μου άρεσε στην Εθνική στο πρώτο ημίχρονο ήταν το πρέσινγκ, που προσπάθησε να παίξει και που στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατάφερε. Και αυτό, που μου έκανε εντύπωση είναι η συνοχή, που είδα σε μία ομάδα απαρτιζόμενη από παίκτες που πρώτη φορά έπαιζαν μεταξύ τους. Δεν θυμάμαι τέτοια ενδεκάδα να έχει χρησιμοποιήσει ο Σάντος στο παρελθόν. Με τόσες αλλαγές και νέα πρόσωπα. Ισως έπαιξε ρόλο αυτό και στην καλύτερη φρεσκάδα, που έβγαζε η Εθνική.
Και κάτι τελευταίο. Περισσότερες ευκαιρίες έκανε αυτή την φορά η Εθνική, αλλά το γκολ δεν ήρθε ούτε τώρα. Ο Μήτρογλου ακόμα ψάχνει τον ρυθμό του, ο Γκέκας μοιάζει….χαμένος στο γήπεδο και τα χαφ δεν σκοράρουν. Εκεί υπάρχει ένα θέμα, αλλά νομίζω, ότι αν η Εθνική συνεχίσει να δημιουργεί έστω τρεις-τέσσερις καθαρές ευκαιρίες σε κάθε ματς(όπως κόντρα στη Νιγηρία ), το γκολ θα έρθει. Αρκεί να υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση στην τελική προσπάθεια, που στα επίσημα ματς νομίζω, ότι θα υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου