Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Να βρούμε τι έφταιξε!

Στο πιο κρίσιμο παιχνίδι σε ένα κομβικό σημείο για την ομάδα μας στο τουρνουά, καταρρεύσαμε σαν χάρτινος πύργος. Σαν κάτι το ψεύτικο!

Να βρούμε τι έφταιξε
Γράφει ο Μιχάλης Λεάνης
Προσοχή!! Μακριά από αφορισμούς. Ο υπογράφων τους σιχαίνεται!

Ο αποκλεισμός είναι γεγονός και μάλιστα με έναν τρόπο που τραυματίζει την ψυχολογία μας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα προηγούμενα κεφάλαια ακυρώνονται, σχίζονται και πετιούνται στην πυρά μαζί με τους παίκτες και το προπονητικό τιμ.

Οχι, θα ήταν άδικο! Δεν έχει επίσης κανένα νόημα.


Δεν λειτουργούν έτσι οι ομάδες που θέλουν και μπορούν να πρωταγωνιστήσουν. Δεν μας πήγε τίποτα καλά στο ματς με τους Σέρβους. Δεν κάναμε και κάτι ουσιαστικό προς αυτή την κατεύθυνση. Οι πλάβι ήξεραν από το πρώτο λεπτό, που και πως να φορτώσουν στην επίθεση, πως να μας σταματήσουν στον αμυντικό τομέα.
Εν ολίγοις είχαν απόλυτη γνώση για το πως θα φέρουν το ματς στην δική τους πλευρά. Μπάσκετ σετ, πέντε εναντίον πέντε που θα μας απαγόρευε να επιβάλλουμε τον δικό μας ρυθμό. Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ. Για πρώτη φορά σ” αυτό το τουρνουά. Δεν ήταν όμως μόνο ότι σ” ένα κρίσιμο ματς χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε την πρωτόγνωρη εμπιρία του να κυνηγας στο σκορ. Ήταν ότι δεν είχαμε τον τρόπο, αμυντικά και επιθετικά να απειλήσουμε με επιστροφή!
Αυτό που εξελισσόταν στο παρκέ ήταν η μια οπτική, αυτή που ήθελαν να εφαρμόσουν οι πλάβι, ενώ η δική μας παρέμενε σκούρα και θολή. Δε λειτουργήσαμε αμυντικά, οι βοήθειες δεν εφαρμόστηκαν, η περιβόητη ενέργεια που δίκαια χειροκροτήθηκε σε προηγούμενες αναμετρήσεις, εξανεμίστηκε σε σπασμωδικές κινήσεις. Αν ήταν κάτι που υπογραμμίσαμε στα πέντε ματς που ποηγήθηκαν ήταν η εικόνα της ομάδας. Η εικόνα του συνόλου. Αυτή η αρμονική λειτουργία όλων, ώστε στο παρκέ να εμφανίζεται μια ομάδα ελκυστική και συγχρόνως ουσιαστική.
Τιποτα από αυτά στο ματς με τους Σέρβους εκτός από μεμονωμένες αγαθές προθέσεις , απέναντι σε ένα σύνολο πιο ώριμο από προηγούμενα τραυματικά για αυτούς τουρνουά. Ένα παιχνίδι που από την αρχή φαινόταν ότι απομακρύνεται από τα μάτια μας, ώσπου χάθηκε στον ορίζοντα. Με τον φέρελπι Κάλινιτς να κάνει τη ζημιά από νωρίς και στο τέλος πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων. Είναι αδύνατον να μην αποδειχθεί εις βάρος μας, αυτός ο αριθμητικός απολογισμός.
Ψυχραιμία. Να βρούμε πρώτα τι έφταιξε και εκτροχιαστήκαμε. Αν το βρούμε χωρίς δικαιολογίες και υπεκφυγές, τότε ακόμη και μια ήττα τραυματική, μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί θετικά και με πλεόνασμα στο μέλλον. Να βρούμε όμως πραγματικά και να ακούσουμε από τα υπεύθυνα χείλη των πρωταγωνιστών τις αιτίες. Αλλιώς θα μας φάνε οι καφενειακές συζητήσεις. Και οι πέντε καλές εμφανίσεις της εθνικής, δείχνουν ότι δεν μας αξίζουν αναλύσεις καφενείου.


*Πηγή: superbasket.gr.*

Δεν υπάρχουν σχόλια: