Στον ArenaFM 89,4
φιλοξενήθηκε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Άρη, Βασίλης Ψηφίδης και
μίλησε για την οδό προς τιμήν του Αλκέτα Παναγούλια αλλά και για την
κατάσταση στην ομάδα.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Βασίλης Ψηφίδης:
Για τον Αλκέτα Παναγούλια:
«Ο Αλκέτας ήταν συμπαίκτης μου δύο χρόνια στον Άρη, προπονητής μου στην Εθνική και πέρασαν από αυτόν πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές. Ήμαστε περήφανοι που ο καλύτερος προπονητής ήταν Αρειανός».
Για την τιμητική εκδήλωση προς τον Αλκέτα Παναγούλια:
«Δεν θέλω να γίνω κακός αλλά η γνώμη μου είναι πως αδικήθηκε και ο Άρης και ο Αλκέτας. Υπήρχε ο δρόμος της Παπαναστασίου που θα μπορούσε να ονομαστεί Αλκέτας Παναγούλιας και όχι ένας δρόμος που δεν έχει τίποτα. Εγώ είχα την υποχρέωση να είμαι εκεί αλλά νομίζω πως ρίχτηκε ο Άρης σαν όνομα με εκείνο τον δρόμο. Η οδός είναι σαν χωριό. Είναι τόσο φαρδύς ο δρόμος που χωράν να προχωράν τρεις άνθρωποι μαζί. Επίσης, δεν είδα αρκετό κόσμο εκεί. Έπρεπε να έρθουν περισσότεροι να τιμήσουν ένα τέτοιο όνομα. Ήταν κάποιοι σπουδαία άτομα αλλά δεν ήταν αρκετοί».
Για τον Άρη στην Γ’ εθνική:
«Μελετάω το πρόγραμμα και προσπαθώ να μάθω που είναι τα χωριά αυτά. Έλεγα γιατί βάζουν τον Αρειανό να ψηφίσει μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης πέρυσι. Την ιστορία όμως κάθε συλλόγου την γράφουν οι ποδοσφαιριστές, όχι οι παράγοντες. Οι περσινοί ποδοσφαιριστές του Άρη έπαιξαν άσχημο ποδόσφαιρο. Έχω μπει στα παπούτσια τους όμως τον σώσαμε. Αυτοί έπρεπε να ντρέπονται και να πουν εμείς τον ρίξαμε και θα τον ανεβάσαμε. Έφυγαν όμως σαν πουλιά τάχα για την καριέρα τους. Είπαν ένα συγγνώμη και αντίο σας; Ήθελα να είναι εδώ ο Πουλίδο να πάω εκεί και να του πω πως παίκτες σαν αυτόν τον έκανα ερασιτεχνική ομάδα που έψαχνε τον Τάτο ψηλά. Η τον άλλο τον Αγκάνθο που κουραζόταν και έβριζε τον διαιτητή για να βγει έξω. Έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που έκαναν μεταγραφές και όχι κάποιοι που δούλευαν εθελοντικά 10-12 ώρες. Μια διπροσωπία του Super 3 και των Ιερολοχιτών. Δεν πήγαν στην Αθήνα να χτυπήσουν την πόρτα του κ. Κόντη. Τώρα θέλει δουλειά πολύ. Εύχομαι να είναι μια παρακμή και μια μαύρη σελίδα απλά. Ο Άρης είναι 100 χρονών και το γράφουν με μαύρα γράμματα αντί για χρυσά. Θα μαζέψω μερικούς επιφανείς ποδοσφαιριστές και μόλις φτιάξει ομάδα ο κ. Καλαιτζίδης πρέπει να τους μιλήσουμε. Μόλις ακούσω πως ο Άρης έχει αυτούς τους παίκτες και αρχίσουν οι προπονήσεις, θέλω να γνωρίσω τον κ. Καλαιτζίδη και να μιλήσω στην καρδιά των ποδοσφαιριστών».
Για την επικοινωνία που είχε με τον Παναγούλια:
«Η επικοινωνία μου με τον Αλκέτα ήταν μόνο τηλεφωνική στην Αμερική. Ήταν κάθε δύο βδομάδες. Έχω μια ιδιαιτερότητα στις σχέσεις μου μαζί του επειδή ήταν και συμπαίκτης μου στον Άρη. Ήταν απαιτητικός ποδοσφαιριστής όμως η μπάλα είναι μία. Αυτός που την έχει κρίνει και κρίνεται. Δεν θα χάσω παιχνίδι τώρα μέχρι να φύγω πίσω. Δεν θέλω να πηγαίνω σαν φίρμα αλλά σαν Αρειανός μεταξύ Αρειανών».
*Πηγή: arenafm.gr*
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Βασίλης Ψηφίδης:
Για τον Αλκέτα Παναγούλια:
«Ο Αλκέτας ήταν συμπαίκτης μου δύο χρόνια στον Άρη, προπονητής μου στην Εθνική και πέρασαν από αυτόν πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές. Ήμαστε περήφανοι που ο καλύτερος προπονητής ήταν Αρειανός».
Για την τιμητική εκδήλωση προς τον Αλκέτα Παναγούλια:
«Δεν θέλω να γίνω κακός αλλά η γνώμη μου είναι πως αδικήθηκε και ο Άρης και ο Αλκέτας. Υπήρχε ο δρόμος της Παπαναστασίου που θα μπορούσε να ονομαστεί Αλκέτας Παναγούλιας και όχι ένας δρόμος που δεν έχει τίποτα. Εγώ είχα την υποχρέωση να είμαι εκεί αλλά νομίζω πως ρίχτηκε ο Άρης σαν όνομα με εκείνο τον δρόμο. Η οδός είναι σαν χωριό. Είναι τόσο φαρδύς ο δρόμος που χωράν να προχωράν τρεις άνθρωποι μαζί. Επίσης, δεν είδα αρκετό κόσμο εκεί. Έπρεπε να έρθουν περισσότεροι να τιμήσουν ένα τέτοιο όνομα. Ήταν κάποιοι σπουδαία άτομα αλλά δεν ήταν αρκετοί».
Για τον Άρη στην Γ’ εθνική:
«Μελετάω το πρόγραμμα και προσπαθώ να μάθω που είναι τα χωριά αυτά. Έλεγα γιατί βάζουν τον Αρειανό να ψηφίσει μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης πέρυσι. Την ιστορία όμως κάθε συλλόγου την γράφουν οι ποδοσφαιριστές, όχι οι παράγοντες. Οι περσινοί ποδοσφαιριστές του Άρη έπαιξαν άσχημο ποδόσφαιρο. Έχω μπει στα παπούτσια τους όμως τον σώσαμε. Αυτοί έπρεπε να ντρέπονται και να πουν εμείς τον ρίξαμε και θα τον ανεβάσαμε. Έφυγαν όμως σαν πουλιά τάχα για την καριέρα τους. Είπαν ένα συγγνώμη και αντίο σας; Ήθελα να είναι εδώ ο Πουλίδο να πάω εκεί και να του πω πως παίκτες σαν αυτόν τον έκανα ερασιτεχνική ομάδα που έψαχνε τον Τάτο ψηλά. Η τον άλλο τον Αγκάνθο που κουραζόταν και έβριζε τον διαιτητή για να βγει έξω. Έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που έκαναν μεταγραφές και όχι κάποιοι που δούλευαν εθελοντικά 10-12 ώρες. Μια διπροσωπία του Super 3 και των Ιερολοχιτών. Δεν πήγαν στην Αθήνα να χτυπήσουν την πόρτα του κ. Κόντη. Τώρα θέλει δουλειά πολύ. Εύχομαι να είναι μια παρακμή και μια μαύρη σελίδα απλά. Ο Άρης είναι 100 χρονών και το γράφουν με μαύρα γράμματα αντί για χρυσά. Θα μαζέψω μερικούς επιφανείς ποδοσφαιριστές και μόλις φτιάξει ομάδα ο κ. Καλαιτζίδης πρέπει να τους μιλήσουμε. Μόλις ακούσω πως ο Άρης έχει αυτούς τους παίκτες και αρχίσουν οι προπονήσεις, θέλω να γνωρίσω τον κ. Καλαιτζίδη και να μιλήσω στην καρδιά των ποδοσφαιριστών».
Για την επικοινωνία που είχε με τον Παναγούλια:
«Η επικοινωνία μου με τον Αλκέτα ήταν μόνο τηλεφωνική στην Αμερική. Ήταν κάθε δύο βδομάδες. Έχω μια ιδιαιτερότητα στις σχέσεις μου μαζί του επειδή ήταν και συμπαίκτης μου στον Άρη. Ήταν απαιτητικός ποδοσφαιριστής όμως η μπάλα είναι μία. Αυτός που την έχει κρίνει και κρίνεται. Δεν θα χάσω παιχνίδι τώρα μέχρι να φύγω πίσω. Δεν θέλω να πηγαίνω σαν φίρμα αλλά σαν Αρειανός μεταξύ Αρειανών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου