Άλλο επίπεδο η ΤΣΣΚΑ, άλλη ομάδα σε ένα μήνα ο Παναθηναϊκός!!

Ο Αρης Λαούδης γράφει για την εικόνα του Παναθηναϊκού τέσσερις μέρες πριν από τον «τελικό» με τον Ολυμπιακό και εξηγεί γιατί είναι παράλογο να συγκρίνουμε την ΤΣΣΚΑ με μια ομάδα που έχει χαμηλώσει τον πήχη...

Να 'σαι προπονητής μιας καινούριας ομάδας, να σου «κάθεται» με το καλημέρα ένα ντέρμπι τίτλου και να φτάνεις τέσσερις μέρες πριν από το μεγάλο παιχνίδι και να μην ξέρεις καν ποιο είναι το ταβάνι της ομάδας σου. Κάτι τέτοιο συμβαίνει λοιπόν στον Ντούσκο Ιβάνοβιτς που θα 'χει κάθε δίκιο να... αγριοκοιτάξει όποιον σκεφτεί να τον ρωτήσει αν ο τωρινός Παναθηναϊκός είναι έτοιμος για τον πρόωρο τελικό με τον Ολυμπιακό.

ADVERTISEMENT

Το ματς με την ΤΣΣΚΑ θα έπρεπε θεωρητικά να είναι η πρόβα τζενεράλε, αλλά για ποια πρόβα να μιλήσουμε, όταν οι «πράσινοι» αναγκάστηκαν να παίξουν χωρίς τα «τεσσάρια» (Φώτσης, Γκιστ), δύο σέντερ (Μαυροκεφαλίδη κι έναν που θα αποκτηθεί), έναν βασικό (Νέλσον) κι έναν βοηθητικό γκαρντ (Μποχωρίδης), κι έναν παίκτη (Μπλουμς) που καλά - καλά ο άνθρωπος δεν έχει δική του φανέλα, αφού με το που πάτησε Ελλάδα, έφυγε στη Μόσχα για να γνωρίσει τους συμπαίκτες του. Με λίγα λόγια είναι αστείο να συζητάμε περί ετοιμότητας ενόψει Ολυμπιακού, όταν καλά - καλά ο Ιβάνοβιτς δεν γνωρίζει σε ποιους μπορεί να υπολογίζει.
Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός «ψάχνεται» και κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το πού το πάει φέτος, αν ο Μαυροβούνιος δεν δει στο παρκέ τους τραυματίες και δεν γίνουν οι απαιτούμενες συμπληρωματικές κινήσεις. Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι λείπει ο σέντερ που θα δώσει ταχύτητα, έκρηξη και αλτικότητα και είναι ηλίου φαεινότερο πως ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί ενίσχυση στο «3», όσο φιλότιμοι κι αν είναι μέχρι τώρα οι Γιάνκοβιτς και Χαραλαμπόπουλος.
Θα πει κάποιος «και από την ΤΣΣΚΑ έλειπαν βασικοί παίκτες, όπως για παράδειγμα ο Ντε Κολό, ο Ουίμς, ο Κχριάπα» αλλά δεν νομίζω πως οι στόχοι του φετινού Παναθηναϊκού μπορούν να μπουν στην ίδια ζυγαριά με αυτούς της ΤΣΣΚΑ. Αλλωστε ο πήχης για τους «πράσινους» έχει κατέβει, ή σύγκριση δεν μπορεί να γίνεται με ομάδες που βάζουν πλώρη για την Ευρωλίγκα, οπότε το ταβάνι της ομάδας έχει επαναπροσδιοριστεί.
Το είπε εξάλλου και προ ημερών ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος για πρώτη φορα στη 10ετή του παρουσία στον Παναθηναϊκό δήλωσε ξεκάθαρα πως στόχος δεν είναι το φάιναλ φορ. «Πάμε να περάσουμε την πρώτη φάση της Ευρωλίγκας», τόνισε. Ενδεχομένως λοιπόν το σωστό ερώτημα να μην είναι «ποιο είναι το ταβάνι του Παναθηναϊκού;», αλλά το «πόσο χαμηλά αντέχει να πάει ο πήχης;».
Αν πάλι αξίζει να βγαλουμε ένα συμπέρασμα από τα φιλικά προετοιμασίας, αυτό αφορά στα «πιτσιρίκια» που κλήθηκαν από τον Ιβάνοβιτς για να... φάνε την κρυάδα απέναντι σε παίκτες επιπέδου Ευρωλίγκας. Ο Παππάς κι ο Γιάνκοβιτς δεν εντάσσονται σ' αυτή την κατηγορία, καθώς είναι έτοιμοι παίκτες και θα κληθούν να δώσουν λύσεις σ' όλη τη διάρκεια της σεζόν ενώ ο Μποχωρίδης είναι στην κατηγορία αυτού που λέμε «αξίζει να πάρει τώρα την ευκαιρία του».
Ο Χαραλαμπόπουλος είναι ο πιο έτοιμος απ' όλους τους υπόλοιπους μικρούς, αλλά όπως έχουμε ξαναπεί είναι αδύνατον μέσα σ' ένα καλοκαίρι να βρεθεί για 20 λεπτά στο παρκέ, όταν την προηγούμενη σεζόν βρισκόταν στην εξέδρα. Ο Διαμαντάκος θέλει δουλειά σε πολλούς τομείς για να ανταποκριθεί, καθώς έχει χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σε σέντερ παλιάς κοπής, ενώ για τον Κόνιαρη θα συζητήσουμε στο μέλλον, καθώς είναι πολύ νωρίς για να τον κρίνουμε σε ανδρικό επίπεδο στην Ευρωλίγκα.
Ο Παπαγιάννης που το καλοκαίρι έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για πιθανή επιστροφή στις ΗΠΑ, δεν έχει πείσει τον Ιβάνοβιτς και με λίγα λόγια η ελληνοποίηση που εξαγγέλθηκε, τουλάχιστον για τη φετινή σεζόν, θα βασιστεί στους δύο προϋπάρχοντες, τον Παππά και τον Γιάνκοβιτς και υπό (πολλές) προϋποθέσεις στους Μποχωρίδη και Χαραλαμπόπουλο.
Από 'κει και πέρα κι όσον αφορά τους δύο παίκτες που δεν είχαμε δει στα προηγούμενα φιλικά, ο Σλότερ είναι επηρεασμένος από την απουσία του κι αυτό φαίνεται από την αστάθειά του. Στο πρώτο παιχνίδι ήταν πολύ καλός, στο δεύτερο «χάθηκε», αλλά βεβαίως έχει πολλά ελαφρυντικά. Για τον Μπλουμς είναι άδικο να πούμε το οτιδήποτε, αφού καλά - καλά δεν ξέρει τα μικρά ονόματα των συμπαικτών του.

*Πηγή: gazzetta.gr*