Οι
Μερένγκες ζουν deja vu φέτος αφού μετά το πολύ κακό ξεκίνημα με
εμφανίσεις κατώτερες των προσδοκιών, ο Κάρλο Αντσελότι βρήκε ξανά το
ιδανικό σύστημα. Πέρυσι η λύση ήταν το 4-3-3, φέτος είναι το 4-4-2. Από
τη στιγμή που βρήκε ρυθμό η Ρεάλ δεν παίζεται, το σύστημα έχει φέρει
συνοχή και η ομάδα εκμεταλλεύεται σε μεγάλο βαθμό την ατομική ποιότητα
των παικτών. Ο Ιταλός τεχνικός κατάφερε να χωρέσει όλα τα αστέρια της
Βασίλισσας και να πάρει ό,τι καλύτερο από αυτούς. Εκτός από έναν.
Η κατάσταση είναι σκληρή για τον Ισκο. Αφού εντέχθηκε στο δυναμικό της Ρεάλ αντί 30 εκατ. ευρώ το προηγούμενο καλοκαίρι, ο Ισπανός μεσοεπιθετικός βρέθηκε εκτός του κέντρου από τον Ανχελ Ντι Μαρία, με τον Ρονάλντο να παίζει αριστερό εξτρέμ. Ενας πειραματικός ρόλος false nine δεν δούλεψε ποτέ και δεν μπόρεσε να είναι στις πρώτες επιλογές το 2013/14.
Αυτή τη φορά οι συνθήκες είναι πάνω-κάτω οι ίδιες. Το 4-4-2 του Αντσελότι περιλαμβάνει δύο επιθετικά χαφ στις θέσεις στα πλάγια και οι πανάκριβοι Χάμες Ροδρίγες και Γκάρεθ Μπέιλ φαίνεται πως δεν γίνεται να μείνουν στον πάγκο. Τον τελευταίο μήνα στον οποίο ο Ουαλός ήταν τραυματίας, ο Ισκο πήρε θέση στην 11άδα και έλαμψε. Μετά την εμφάνισή του στο clasico, το 56.35% των αναγνωστών της As ψήφισαν να είναι εκτός βασικού σχήματος ο Μπέιλ.
Μόνο και μόνο η ύπαρξη του θέματος αυτού αποδεικνύει το τεράστιο ταλέντο του Ισκο, ο οποίος έχει δείξει την ποιότητά του στις πρόσφατες εμφανίσεις με την Ρεάλ. Ατομικά σαν παρουσία ο Μπέιλ μπορεί να υπερτερεί, όμως ο Ισκο είναι εξαιρετικός σαν κομμάτι της ομάδας. Υπάρχουν πολλά τομείς τους οποίους μπορεί κάποιος να λάβει υπόψη του, η ομαδικότητα των πλάγιων στο 4-4-2 του Αντσελότι είναι κάτι κάτι πολύ σημαντικό για να είναι συμπαγής η ομάδα.
Ο allenatore οργανώνει την ομάδα του με δύο γραμμές των τεσσάρων που αφήνουν μικρό κενό ανάμεσά τους. Μεγάλη βοήθεια σε αυτό δίνει η ποδοσφαιρική ευφυία των Τόνι Κροος και Λούκα Μόντριτς.
Το πλάνο του Αντσελότι μοιάζει κάπως με αυτό που εφαρμόζει στην Ατλέτικο ο Ντιέγο Σιμεόνε στην Ατλέτικο, όπου σκληροί και δουλευταράδες χαφ καλύπτουν θέσεις στα πλάγια. Από αμυντικής πλευράς αυτό βολεύει τον Ισκο περισσότερο από τον Μπέιλ. Με τον Ισπανό και τον Χάμες Ροδρίγες η ομάδα τα έχει πάει εξαιρετικά.
Οπότε το θέμα πάει στις τεχνικές ικανότητες του Ισκο. Ο αριστερός μέσος στο σύστημα της Ρεάλ είναι συνήθως αυτός που έχει την περισσότερη δουλειά. Το passing game αναγκαστικά γίνεται πιο πολύ από τα αριστερά, αφού από εκείνη την πλευρά παίζει ο πιο τεχνίτης μπακ, Μαρσέλο και από εκείνη την πλευρά παίζει ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Το ίδιο συνέβαινε και επί των ημερών του Ζοσέ Μουρίνιο, όταν ο Τσάμπι Αλόνσο κινούνταν περισσότερο από τα αριστερά. Πολλές φορές ο Ισκο είναι καλύτερος από τον Χάμες.
Το ίδιο συμβαίνει ότι ο Ροδρίγες παίζει στα αριστερά και ο Μπέιλ στα δεξιά, όμως η παρουσία του Ισκο προσφέρει στην Ρεάλ μεγαλύτερη ποικιλία και ευελιξία. Οντας δεξιοπόδαρος, μπορεί να κινηθεί στα πλάγια αλλά και να συγκλίνει με ντρίμπλα και να δώσει πάσα. Συχνά οι κινήσεις του συγχρονίζονται με του Ρονάλντο, οπότε όταν ο ένας συγκλίνει, ο άλλος μένει στην πλευρά. Το ότι ο Κριστιάνο κάνει πολύ συχνά κίνηση κλασικού φορ, βοηθάει την κατάσταση.
Η κίνηση του Ισκο είναι αυτή που ορίζει το σύστημα της Ρεάλ. Αν πάει στα πλάγια το σχήμα είναι 4-4-2, αν πάει εσωτερικά ο Ρονάλντο πάει στα πλάγια και τότε είναι 4-3-3. Σε ένα σύστημα με πολλές στάνταρ θέσεις, ο Ισπανός είναι εκείνος που αλλάζει τον χώρο στον οποίο κινείται. Η δική του παρουσία είναι εκείνη που δημιουργεί μία αριστερή πλευρά με τρεις παίκτες. Ο Μαρσέλο μπορεί να βγει από αριστερά και να κάνει σέντρα ή σουτ, ο Ρονάλντο μπορεί να συγκλίνει και να εκτοξεύσει ρουκέτες, ο Ισκο μπορεί να προωθηθεί και να δημιουργήσει χώρο.
Επιλογή Αντσελότι
Αν είναι να θυσιαστεί ο Ισκο, τη θέση του πρέπει να πάρει ο Ροδρίγες. Ο Κολομβιανός είναι αριστεροπόδαρος και νιώθει πιο άνετα αγωνιζόμενος στα δεξιά, απ' όπου έχει δυνατότητα να συγκλίνει και να σουτάρει (Στο πρόσφατο ματς με την Γρανάδα έβαλε ένα απίστευτο γκολ από δεξιά). Στα αριστερά ο Χάμες περιορίζεται στο να κάνει σέντρες και πάσες από δύσκολες γωνίες. Στον τελευταίο αγώνα που έπαιξε σε αυτή τη θέση, η προσφορά του ήταν μικρότερη από αυτή του Ισκο.
Η κατάσταση είναι σκληρή για τον Ισκο. Αφού εντέχθηκε στο δυναμικό της Ρεάλ αντί 30 εκατ. ευρώ το προηγούμενο καλοκαίρι, ο Ισπανός μεσοεπιθετικός βρέθηκε εκτός του κέντρου από τον Ανχελ Ντι Μαρία, με τον Ρονάλντο να παίζει αριστερό εξτρέμ. Ενας πειραματικός ρόλος false nine δεν δούλεψε ποτέ και δεν μπόρεσε να είναι στις πρώτες επιλογές το 2013/14.
Αυτή τη φορά οι συνθήκες είναι πάνω-κάτω οι ίδιες. Το 4-4-2 του Αντσελότι περιλαμβάνει δύο επιθετικά χαφ στις θέσεις στα πλάγια και οι πανάκριβοι Χάμες Ροδρίγες και Γκάρεθ Μπέιλ φαίνεται πως δεν γίνεται να μείνουν στον πάγκο. Τον τελευταίο μήνα στον οποίο ο Ουαλός ήταν τραυματίας, ο Ισκο πήρε θέση στην 11άδα και έλαμψε. Μετά την εμφάνισή του στο clasico, το 56.35% των αναγνωστών της As ψήφισαν να είναι εκτός βασικού σχήματος ο Μπέιλ.
Μόνο και μόνο η ύπαρξη του θέματος αυτού αποδεικνύει το τεράστιο ταλέντο του Ισκο, ο οποίος έχει δείξει την ποιότητά του στις πρόσφατες εμφανίσεις με την Ρεάλ. Ατομικά σαν παρουσία ο Μπέιλ μπορεί να υπερτερεί, όμως ο Ισκο είναι εξαιρετικός σαν κομμάτι της ομάδας. Υπάρχουν πολλά τομείς τους οποίους μπορεί κάποιος να λάβει υπόψη του, η ομαδικότητα των πλάγιων στο 4-4-2 του Αντσελότι είναι κάτι κάτι πολύ σημαντικό για να είναι συμπαγής η ομάδα.
Ο allenatore οργανώνει την ομάδα του με δύο γραμμές των τεσσάρων που αφήνουν μικρό κενό ανάμεσά τους. Μεγάλη βοήθεια σε αυτό δίνει η ποδοσφαιρική ευφυία των Τόνι Κροος και Λούκα Μόντριτς.
Το πλάνο του Αντσελότι μοιάζει κάπως με αυτό που εφαρμόζει στην Ατλέτικο ο Ντιέγο Σιμεόνε στην Ατλέτικο, όπου σκληροί και δουλευταράδες χαφ καλύπτουν θέσεις στα πλάγια. Από αμυντικής πλευράς αυτό βολεύει τον Ισκο περισσότερο από τον Μπέιλ. Με τον Ισπανό και τον Χάμες Ροδρίγες η ομάδα τα έχει πάει εξαιρετικά.
Οπότε το θέμα πάει στις τεχνικές ικανότητες του Ισκο. Ο αριστερός μέσος στο σύστημα της Ρεάλ είναι συνήθως αυτός που έχει την περισσότερη δουλειά. Το passing game αναγκαστικά γίνεται πιο πολύ από τα αριστερά, αφού από εκείνη την πλευρά παίζει ο πιο τεχνίτης μπακ, Μαρσέλο και από εκείνη την πλευρά παίζει ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Το ίδιο συνέβαινε και επί των ημερών του Ζοσέ Μουρίνιο, όταν ο Τσάμπι Αλόνσο κινούνταν περισσότερο από τα αριστερά. Πολλές φορές ο Ισκο είναι καλύτερος από τον Χάμες.
Το ίδιο συμβαίνει ότι ο Ροδρίγες παίζει στα αριστερά και ο Μπέιλ στα δεξιά, όμως η παρουσία του Ισκο προσφέρει στην Ρεάλ μεγαλύτερη ποικιλία και ευελιξία. Οντας δεξιοπόδαρος, μπορεί να κινηθεί στα πλάγια αλλά και να συγκλίνει με ντρίμπλα και να δώσει πάσα. Συχνά οι κινήσεις του συγχρονίζονται με του Ρονάλντο, οπότε όταν ο ένας συγκλίνει, ο άλλος μένει στην πλευρά. Το ότι ο Κριστιάνο κάνει πολύ συχνά κίνηση κλασικού φορ, βοηθάει την κατάσταση.
Η κίνηση του Ισκο είναι αυτή που ορίζει το σύστημα της Ρεάλ. Αν πάει στα πλάγια το σχήμα είναι 4-4-2, αν πάει εσωτερικά ο Ρονάλντο πάει στα πλάγια και τότε είναι 4-3-3. Σε ένα σύστημα με πολλές στάνταρ θέσεις, ο Ισπανός είναι εκείνος που αλλάζει τον χώρο στον οποίο κινείται. Η δική του παρουσία είναι εκείνη που δημιουργεί μία αριστερή πλευρά με τρεις παίκτες. Ο Μαρσέλο μπορεί να βγει από αριστερά και να κάνει σέντρα ή σουτ, ο Ρονάλντο μπορεί να συγκλίνει και να εκτοξεύσει ρουκέτες, ο Ισκο μπορεί να προωθηθεί και να δημιουργήσει χώρο.
Επιλογή Αντσελότι
Αν είναι να θυσιαστεί ο Ισκο, τη θέση του πρέπει να πάρει ο Ροδρίγες. Ο Κολομβιανός είναι αριστεροπόδαρος και νιώθει πιο άνετα αγωνιζόμενος στα δεξιά, απ' όπου έχει δυνατότητα να συγκλίνει και να σουτάρει (Στο πρόσφατο ματς με την Γρανάδα έβαλε ένα απίστευτο γκολ από δεξιά). Στα αριστερά ο Χάμες περιορίζεται στο να κάνει σέντρες και πάσες από δύσκολες γωνίες. Στον τελευταίο αγώνα που έπαιξε σε αυτή τη θέση, η προσφορά του ήταν μικρότερη από αυτή του Ισκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου