Είναι ο
πιο χαρισματικός παίκτης αυτής της Εθνικής Αγγλίας. Όχι μόνο βγήκε
μπροστά, αλλά άντεξε και το βάρος του περιβραχιόνιου που τόσο πολύ…
ταλαιπώρησε όσους το φόρεσαν στο παρελθόν. Είναι ο ποδοσφαιριστής που
κάνει τον Ρόι Χόντζσον ευτυχισμένο και κακά τα ψέματα τον κρατάει στη
θέση του με ασφάλεια. Είναι αυτός που οδηγεί την Αγγλία εκ του ασφαλούς
σε μία ακόμη μεγάλη διοργάνωση.
Γενικά ο Γουέιν Ρούνεϊ είναι πολλά και σημαίνει ακόμη περισσότερα για το αγγλικό ποδόσφαιρο σήμερα, είναι όμως παίκτης του επιπέδου του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον ή έστω του Γκάρι Λίνεκερ; Γιατί βάζω αυτό το ερώτημα; Μα γιατί ο Ρούνεϊ είναι θέμα ημερών να ξεπεράσει και τους δύο και να γίνει ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Αγγλίας. Και μάλιστα εκτός απρόοπτου θα γίνει ταυτόχρονα και ο πρώτος σε συμμετοχές ποδοσφαιριστής της Εθνικής Αγγλίας (αυτό θα γίνει λίγο αργότερα), ξεπερνώντας έναν ακόμη θρύλο του αγγλικού
ποδοσφαίρου τον Πήτερ Σίλτον που έχει 125 συμμετοχές με το εθνόσημο.
Ο Ρούνεϊ των 101 συμμετοχών και των 46 γκολ (48 έχει ο Λίνεκερ και 49 ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον) είναι στο… κατώφλι του να γράψει Ιστορία και ήδη στην Αγγλία έχει ξεκινήσει η κουβέντα αν του πρέπει, αν του αξίζει αυτή η τιμή. Όχι με την έννοια ότι αν δικαίως τα κατάφερε (προφανώς αυτό ισχύει, αφού κανείς δεν του χάρισε τίποτα) αλλά με την έννοια αν είναι καλύτερος του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον ή έστω του Γκάρι Λίνεκερ.
Το ερώτημα μοιάζει βέβαια λίγο φιλολογικό, λίγο ρητορικό και προκαλεί όπως όλα τα σχετικά ερωτήματα ατέρμονες συζητήσεις. Μαραντόνα ή Πελέ, Πλατινί ή Ζιντάν, κ.ο.κ. Η αλήθεια όμως είναι ότι στην περίπτωση του Ρούνεϊ οι αριθμοί μάλλον δεν λένε την αλήθεια. Δεν έχει ο Ρούνεϊ την προσφορά που είχε στην Εθνική ομάδα της Αγγλίας ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον. Ούτε καν νομίζω αυτή που είχε ο Γκάρι Λίνεκερ.
Τι έχει να θυμάται κανείς από τον Ρούνεϊ στην Εθνική ομάδα της Αγγλίας; Ποιο είναι το μεγάλο τουρνουά που έκανε; Αυτό που θυμόμαστε ότι ο Ρούνεϊ με τα γκολ του και τις εμφανίσεις του πήρε την Αγγλία από το χέρι και την πήγε όχι στην κορυφή, ή έστω σε έναν τελικό, αλλά κάπου ψηλά, κάπου που να σε έψηνε ότι μπορεί να οδηγήσει την Αγγλία στο top επίπεδο.
Ο Ρούνεϊ σε μερικούς μήνες, γερός να είναι, θα περάσει στην Ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου ως ο… most. Most σε όλα, στα γκολ, στις συμμετοχές, στα πάντα που έχουν να κάνουν με την στατιστική και τους αριθμούς. Είναι όμως πιθανό να αντιμετωπιστεί και μετά το πέρας της καριέρας του ως ο σπουδαιότερος Αγγλος ποδοσφαιριστής, όπως θα υποδηλώνουν οι αριθμοί; Η απάντηση είναι όχι. Ενας ποδοσφαιριστής που δεν μπήκε ποτέ στην κουβέντα για το αν έπρεπε σε κάποια από όλες αυτές τις χρονιές να πάρει την Χρυσή Μπάλα, ούτε καν να είναι μέσα στους σοβαρούς διεκδικητές για να την κατακτήσει, όπως για παράδειγμα ο Ινιέστα, δεν μπορεί να περάσει στη συνείδηση των Αγγλων ως ο κορυφαίος Αγγλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ότι κι’ αν λένε οι αριθμοί.
Εκτός κι’ αν στα γήπεδα της Γαλλίας το μεθεπόμενο καλοκαίρι ο Γουέιν Ρούνεϊ έχει να μας δείξει και να μας αποδείξει κάτι διαφορετικό. Ότι δηλαδή στην περίπτωσή του οι αριθμοί λένε την αλήθεια.
Γενικά ο Γουέιν Ρούνεϊ είναι πολλά και σημαίνει ακόμη περισσότερα για το αγγλικό ποδόσφαιρο σήμερα, είναι όμως παίκτης του επιπέδου του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον ή έστω του Γκάρι Λίνεκερ; Γιατί βάζω αυτό το ερώτημα; Μα γιατί ο Ρούνεϊ είναι θέμα ημερών να ξεπεράσει και τους δύο και να γίνει ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Αγγλίας. Και μάλιστα εκτός απρόοπτου θα γίνει ταυτόχρονα και ο πρώτος σε συμμετοχές ποδοσφαιριστής της Εθνικής Αγγλίας (αυτό θα γίνει λίγο αργότερα), ξεπερνώντας έναν ακόμη θρύλο του αγγλικού
ποδοσφαίρου τον Πήτερ Σίλτον που έχει 125 συμμετοχές με το εθνόσημο.
Ο Ρούνεϊ των 101 συμμετοχών και των 46 γκολ (48 έχει ο Λίνεκερ και 49 ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον) είναι στο… κατώφλι του να γράψει Ιστορία και ήδη στην Αγγλία έχει ξεκινήσει η κουβέντα αν του πρέπει, αν του αξίζει αυτή η τιμή. Όχι με την έννοια ότι αν δικαίως τα κατάφερε (προφανώς αυτό ισχύει, αφού κανείς δεν του χάρισε τίποτα) αλλά με την έννοια αν είναι καλύτερος του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον ή έστω του Γκάρι Λίνεκερ.
Το ερώτημα μοιάζει βέβαια λίγο φιλολογικό, λίγο ρητορικό και προκαλεί όπως όλα τα σχετικά ερωτήματα ατέρμονες συζητήσεις. Μαραντόνα ή Πελέ, Πλατινί ή Ζιντάν, κ.ο.κ. Η αλήθεια όμως είναι ότι στην περίπτωση του Ρούνεϊ οι αριθμοί μάλλον δεν λένε την αλήθεια. Δεν έχει ο Ρούνεϊ την προσφορά που είχε στην Εθνική ομάδα της Αγγλίας ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον. Ούτε καν νομίζω αυτή που είχε ο Γκάρι Λίνεκερ.
Τι έχει να θυμάται κανείς από τον Ρούνεϊ στην Εθνική ομάδα της Αγγλίας; Ποιο είναι το μεγάλο τουρνουά που έκανε; Αυτό που θυμόμαστε ότι ο Ρούνεϊ με τα γκολ του και τις εμφανίσεις του πήρε την Αγγλία από το χέρι και την πήγε όχι στην κορυφή, ή έστω σε έναν τελικό, αλλά κάπου ψηλά, κάπου που να σε έψηνε ότι μπορεί να οδηγήσει την Αγγλία στο top επίπεδο.
Ο Ρούνεϊ σε μερικούς μήνες, γερός να είναι, θα περάσει στην Ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου ως ο… most. Most σε όλα, στα γκολ, στις συμμετοχές, στα πάντα που έχουν να κάνουν με την στατιστική και τους αριθμούς. Είναι όμως πιθανό να αντιμετωπιστεί και μετά το πέρας της καριέρας του ως ο σπουδαιότερος Αγγλος ποδοσφαιριστής, όπως θα υποδηλώνουν οι αριθμοί; Η απάντηση είναι όχι. Ενας ποδοσφαιριστής που δεν μπήκε ποτέ στην κουβέντα για το αν έπρεπε σε κάποια από όλες αυτές τις χρονιές να πάρει την Χρυσή Μπάλα, ούτε καν να είναι μέσα στους σοβαρούς διεκδικητές για να την κατακτήσει, όπως για παράδειγμα ο Ινιέστα, δεν μπορεί να περάσει στη συνείδηση των Αγγλων ως ο κορυφαίος Αγγλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ότι κι’ αν λένε οι αριθμοί.
Εκτός κι’ αν στα γήπεδα της Γαλλίας το μεθεπόμενο καλοκαίρι ο Γουέιν Ρούνεϊ έχει να μας δείξει και να μας αποδείξει κάτι διαφορετικό. Ότι δηλαδή στην περίπτωσή του οι αριθμοί λένε την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου