Ο
Μίτσελ λοιπόν έβαλε μέσα στο γήπεδο την ιδέα για την οποία σας έγραφα
παραμονή του αγώνα του Ολυμπιακού στην Κέρκυρα και χρησιμοποίησε για ένα
ημίχρονο μαζί τον Τσόρι και τον Φορτούνη.
Η δοκιμή έφερε εκπληκτικά αποτελέσματα: 45 λεπτά με τρία γκολ και άλλες έξι κλασικές ευκαιρίες για γκολ!!! Με τον Φορτούνη και τον Τσόρι να είναι μέσα στο 80% από αυτές τις φάσεις! Αποκλειστικά ως δημιουργός ο Φορτούνης και κατά κύριο λόγο ως εκτελεστής ο Τσόρι.
Με την παράλληλη χρησιμοποίηση αυτών των δύο «δεκαριών», ο Μίτσελ τι θέλει: αφενός μεν έχει ένα πλέϊ μέϊκερ (Φορτούνη), που μπορεί να πάρει την μπάλα κι από τον γκολκίπερ και να τη μεταφέρει έως την επίθεσή του με τρομερή άνεση, βγάζοντας κι ασίστ και σέντρες για γκολ, αφετέρου δε έχει ένα μεσοεπιθετικό (Τσόρι), που απαλλαγμένος εν πολλοίς από τα καθήκοντα του οργανωτή μπορεί να πατάει πιο εύκολα περιοχή και με την ικανότητά του να μπαίνει στις φάσεις και να σκοράρει, θα δίνει λύσεις σε ένα μεγάλο «θέμα» του φετινού Ολυμπιακού, δηλαδή «το γκολ από την περιφέρεια κι όχι μόνο από το σέντερ φορ», θέμα που μεγεθύνεται από την γκίνια του Μήτρογλου.
Ένας Τσόρι που έχει την ποιότητα να σκοράρει πανέμορφα γκολ όταν βρίσκεται απέναντι από τον αντίπαλο γκολκίπερ-ας θυμηθούμε το πλασέ με την Μπενφίκα στην Πορτογαλία η, εκείνο στο Χαριλάου η, με την Καλλονή στο Καραϊσκάκη η, το τακουνάκι με τη Γιουνάϊτεντ η, με τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο, αλλά και το υπέροχο χθεσινό στην Κέρκυρα. Κι έχει, βέβαια, και καλό σουτ από τα 20-25 μέτρα, με κερασάκι στην τούρτα την γκολάρα φέτος με τον ΟΦΗ. Όταν λοιπόν ο Τσόρι απελευθερώνεται από τη δουλειά να παίρνει την μπάλα και να φτιάχνει το παιχνίδι από πίσω κι έτσι παίζει πιο κοντά στο σέντερ φορ, οι ευκαιρίες που έχει να βρεθεί σε θέση βολής είναι σαφώς περισσότερες.
Ασφαλώς, όμως, για να λειτουργήσει αυτό το πλάνο, πρέπει ο Φορτούνης να παίζει σε πραγματικά υψηλό επίπεδο. Κι όχι μόνο δημιουργικά, αλλά και ανασταλτικά. Διότι, όταν παίζεις ουσιαστικά σαν οκτάρι, πρέπει και να μαρκάρεις, ώστε να μην πέφτει όλο το βάρος στο εξάρι, στον Μιλιβόγεβιτς.
Κι εδώ ερχόμαστε στα πιο δύσκολα.
Πρώτον, ο Φορτούνης μπορεί σε πιο ανταγωνιστικά παιχνίδια, να κάνει με την ίδια επιτυχία τα τόσο ωραία πράγματα που τον βλέπουμε να κάνει με την Παναχαϊκή και τον Πανιώνιο για το κύπελλο η, με την Κέρκυρα για το πρωτάθλημα; Για παράδειγμα στην Τρίπολη δεν τα είχε κάνει. Όχι ότι δεν είχε καλή παρουσία, όμως είχε και δυσκολίες στο να περάσει καλές πάσες.
Δεύτερον, ο Φορτούνης μπορεί, πάντα σε πιο υψηλό επίπεδο σε σχέση με χθες, να αμυνθεί καλά, να επιβιώσει σε δυναμικές μονομαχίες και να είναι έτσι κι ένας δεύτερος κόφτης, εκτός από πλέϊ μέϊκερ; Διότι, μόνο με ένα παίκτη να τρέχει και να μαρκα΄ρει στον άξονα, δεν πας πουθενά.
Εγώ λέω «ναι» και στα δύο. Μιλάμε για παίκτη που στα 19-20 χρόνια του ήταν βασικός στην Εθνική Ελλάδας και στην Μπουντεσλίγκα...
Μόνο που σημασία δεν έχει τι λέω εγώ. Σημασία έχει τι «λέει» ο παίκτης, εννοώ τι θα δείξει μέσα στα παιχνίδια. Με τη διαφορά ότι μία σοβαρή απάντηση θα έχουμε μόνο όταν τον δούμε σε μία σειρά αγώνων, ώστε να βρει ρυθμό και να ξέρουμε και τις αντοχές του, δηλαδή για πόσο χρόνο μπορεί να βγάλει αυτό το ωραίο και μεστό από φάσεις παιχνίδι του.
Γνώμη μου είναι ότι με τέτοια προσόντα, αν δεν γίνει το δεκάρι της εθνικής Ελλάδας και δη με το που ξαναρχίσουν τα παιχνίδια για τα προκριματικά του ΓΙΟΥΡΟ, άρα να έχει καθιερωθεί πολύ σύντομα στον Ολυμπιακό σε επίπεδο των 13-14 παικτών που είναι οι πιο βασικοί, θα φταίει ο ίδιος. Το μυαλό του, οι κοντινοί του, δεν ξέρω ποιος, αλλά θα έχει εγκληματήσει απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του.
Από την στιγμή που ο Μίτσελ μοιάζει έτοιμος να τον εμπιστευθεί, το μόνο που χρειάζεται είναι περισσότερο ακόμη δουλειά και να ακούει τον προπονητή...
Η δοκιμή έφερε εκπληκτικά αποτελέσματα: 45 λεπτά με τρία γκολ και άλλες έξι κλασικές ευκαιρίες για γκολ!!! Με τον Φορτούνη και τον Τσόρι να είναι μέσα στο 80% από αυτές τις φάσεις! Αποκλειστικά ως δημιουργός ο Φορτούνης και κατά κύριο λόγο ως εκτελεστής ο Τσόρι.
Με την παράλληλη χρησιμοποίηση αυτών των δύο «δεκαριών», ο Μίτσελ τι θέλει: αφενός μεν έχει ένα πλέϊ μέϊκερ (Φορτούνη), που μπορεί να πάρει την μπάλα κι από τον γκολκίπερ και να τη μεταφέρει έως την επίθεσή του με τρομερή άνεση, βγάζοντας κι ασίστ και σέντρες για γκολ, αφετέρου δε έχει ένα μεσοεπιθετικό (Τσόρι), που απαλλαγμένος εν πολλοίς από τα καθήκοντα του οργανωτή μπορεί να πατάει πιο εύκολα περιοχή και με την ικανότητά του να μπαίνει στις φάσεις και να σκοράρει, θα δίνει λύσεις σε ένα μεγάλο «θέμα» του φετινού Ολυμπιακού, δηλαδή «το γκολ από την περιφέρεια κι όχι μόνο από το σέντερ φορ», θέμα που μεγεθύνεται από την γκίνια του Μήτρογλου.
Ένας Τσόρι που έχει την ποιότητα να σκοράρει πανέμορφα γκολ όταν βρίσκεται απέναντι από τον αντίπαλο γκολκίπερ-ας θυμηθούμε το πλασέ με την Μπενφίκα στην Πορτογαλία η, εκείνο στο Χαριλάου η, με την Καλλονή στο Καραϊσκάκη η, το τακουνάκι με τη Γιουνάϊτεντ η, με τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο, αλλά και το υπέροχο χθεσινό στην Κέρκυρα. Κι έχει, βέβαια, και καλό σουτ από τα 20-25 μέτρα, με κερασάκι στην τούρτα την γκολάρα φέτος με τον ΟΦΗ. Όταν λοιπόν ο Τσόρι απελευθερώνεται από τη δουλειά να παίρνει την μπάλα και να φτιάχνει το παιχνίδι από πίσω κι έτσι παίζει πιο κοντά στο σέντερ φορ, οι ευκαιρίες που έχει να βρεθεί σε θέση βολής είναι σαφώς περισσότερες.
Ασφαλώς, όμως, για να λειτουργήσει αυτό το πλάνο, πρέπει ο Φορτούνης να παίζει σε πραγματικά υψηλό επίπεδο. Κι όχι μόνο δημιουργικά, αλλά και ανασταλτικά. Διότι, όταν παίζεις ουσιαστικά σαν οκτάρι, πρέπει και να μαρκάρεις, ώστε να μην πέφτει όλο το βάρος στο εξάρι, στον Μιλιβόγεβιτς.
Κι εδώ ερχόμαστε στα πιο δύσκολα.
Πρώτον, ο Φορτούνης μπορεί σε πιο ανταγωνιστικά παιχνίδια, να κάνει με την ίδια επιτυχία τα τόσο ωραία πράγματα που τον βλέπουμε να κάνει με την Παναχαϊκή και τον Πανιώνιο για το κύπελλο η, με την Κέρκυρα για το πρωτάθλημα; Για παράδειγμα στην Τρίπολη δεν τα είχε κάνει. Όχι ότι δεν είχε καλή παρουσία, όμως είχε και δυσκολίες στο να περάσει καλές πάσες.
Δεύτερον, ο Φορτούνης μπορεί, πάντα σε πιο υψηλό επίπεδο σε σχέση με χθες, να αμυνθεί καλά, να επιβιώσει σε δυναμικές μονομαχίες και να είναι έτσι κι ένας δεύτερος κόφτης, εκτός από πλέϊ μέϊκερ; Διότι, μόνο με ένα παίκτη να τρέχει και να μαρκα΄ρει στον άξονα, δεν πας πουθενά.
Εγώ λέω «ναι» και στα δύο. Μιλάμε για παίκτη που στα 19-20 χρόνια του ήταν βασικός στην Εθνική Ελλάδας και στην Μπουντεσλίγκα...
Μόνο που σημασία δεν έχει τι λέω εγώ. Σημασία έχει τι «λέει» ο παίκτης, εννοώ τι θα δείξει μέσα στα παιχνίδια. Με τη διαφορά ότι μία σοβαρή απάντηση θα έχουμε μόνο όταν τον δούμε σε μία σειρά αγώνων, ώστε να βρει ρυθμό και να ξέρουμε και τις αντοχές του, δηλαδή για πόσο χρόνο μπορεί να βγάλει αυτό το ωραίο και μεστό από φάσεις παιχνίδι του.
Γνώμη μου είναι ότι με τέτοια προσόντα, αν δεν γίνει το δεκάρι της εθνικής Ελλάδας και δη με το που ξαναρχίσουν τα παιχνίδια για τα προκριματικά του ΓΙΟΥΡΟ, άρα να έχει καθιερωθεί πολύ σύντομα στον Ολυμπιακό σε επίπεδο των 13-14 παικτών που είναι οι πιο βασικοί, θα φταίει ο ίδιος. Το μυαλό του, οι κοντινοί του, δεν ξέρω ποιος, αλλά θα έχει εγκληματήσει απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του.
Από την στιγμή που ο Μίτσελ μοιάζει έτοιμος να τον εμπιστευθεί, το μόνο που χρειάζεται είναι περισσότερο ακόμη δουλειά και να ακούει τον προπονητή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου